Amirhoo3in
مــدیـر بـازنشـسـتـه
- تاریخ ثبت‌نام
- Dec 27, 2013
- ارسالی‌ها
- 1,083
- پسندها
- 913
- امتیازها
- 113
- محل سکونت
- ساحل کارون
- دل نوشته
- زندگی آبراهی است به نام وفا,میریزد توی جویی به نام صفا,میرود به رودی به نام عشق,میریزد به دریایی به نام وداع:(
- مدل گوشی
-
- سیم کارت
-
- تیم ایرانی مورد علاقه
-
- تیم باشگاهی مورد علاقه
-
- تیم ملی مورد علاقه
-
[h=1]
[/h]
یکی از زیباترین شهرستان های ایران که در شمال غرب و نزدیک مرز آذربایجان و ارمنستان قرار گرفته است، کلیبر نام دارد. شهرستان کلیبر در استان آذربایجان شرقی واقع شده است و نزدیک به 90 هزار نفر جمعیت (با روستاهای اطراف) دارد و مرکز آن شهر کلیبر است و حدود 9 هزار نفر جمعیت دارد.
افرادی که از پایتخت قصد بازدید از این بهشت زیبا را دارند باید پس از کرج وارد اتوبان زنجان شوند و مسقیم به سمت تبریز (620 کیلومتر) بروند. از همان ابتدای ورودی تبریز تابلویی به سمت اهر و کلیبر وجود دارد که باید وارد جاده ای دو طرفه بشوید و حدود 210 کیلومتر را بپیمایید تا به شهر کلیبر برسید. ورودی شهر یک میدان کوچک و شیب دار است که سه جهت بیشتر ندارد: راهی که وارد شهر شده اید، خیابان سمت چپ که شما را به داخل شهر و بافت قدیمی آن می رساند و خیابان سمت راست که شما را به خانه های نوساز شهر می رساند.
[h=2]بهشتی به نام کلیبر[/h] سراسر منطقه کلیبر را جنگل*های تنک و مراتع سرسبز پوشانده اند و آب و هوای معتدل کوهستانی دارد. بیشتر مواقع کوه های این شهرستان را مه پوشانده است.
جاذبه های داخل شهر کلیبر شامل بافت قدیمی مغازه ها و خانه ها و باغ ها و رودخانه ها است. تقریبا همه باغ ها شخصی هستند و فرد غریبه اجازه ورود به آنها را ندارد. اهالی کلیبر برای وقت گذرانی، تفریح، دور هم جمع شدن ها در روزهای خوش آب و هوای بهار و تابستان، باغ را انتخاب می کنند.
البته داخل شهر معماری های قدیمی و آثار باستانی هم وجود دارد. به طور مثال، باید به مسجد جامع کلیبر اشاره کرد. این مسجد گنبدی بزرگ دارد و در گذشته مناره ای به ارتفاع 45 متر و قطر 17 متر داشته است. اما این مناره در اثر بمباران روس ها در سال 1320 خورشیدی آسیب دید و ده سال بعد به طور کامل فروریخت. این بنا 50 متر ارتفاع و 30 متر عرض دارد.
در فضای روبه روی مسجد جامع کلیبر، حمامی قدیمی وجود دارد که زیر زمین است. البته بازدید از آن ممکن نیست و به صورت یک پروژه ناتمام همان جا باقی مانده است. تنها چیزی که از آن می توان دید، گنبدهای کوچکی هستند که از کف زمین بیرون زده اند. این گنبدها در واقع نورگیرهای حمام هستند. این حمام تا سال 1352 خورشیدی استفاده می شده است.
از دیگر ساختمان های قدیمی باید به امامزاده کلیبر اشاره کرد که در سال 1290 خورشیدی بنا شده است. آق بوش (برج سفید) و برج امید که اکنون فقط یک خرابه هستند به دوران زرتشت تعلق دارند. دژ خانلار خان کلیبر در بالای شهر قرار دارد و بخش زیادی از آن تخریب شده است.
به تازگی، از داخل شهر کلیبر راهی به سمت جانانلو کشیده شده است که مردم و گردشگران از آن مسیر به سمت رود ارس و مرزهای آذربایجان و ارمنستان می روند. در این مسیر و در فاصله 5 کیلومتری، کاروانسرایی به نام شاه عباسی وجود دارد که چندان بزرگ نیست. اما دیدنش هم خالی از لطف نیست.
ارمنی های بسیاری در شهرستان کلیبر زندگی می کردند و از آنها آثار مختلفی برجای مانده است. از جمله می توان به قلعه وینه اشاره کرد. این قلعه در بالای کوهی در روستای وینه قرار دارد که اکنون فقط خربه های آن برجا مانده است. این قلعه در واقه به یک ارمنی ثروتمند به نام طومانیانس تعلق داشته است که در دوران قاجاریه در آن زندگی می کرده است. این قلعه دو طبقه و از سنگ های تراشیده ساخته شده است. تاریخ ساخت آن به سال 1907 میلادی برمی گردد. ساختمان این قلعه بسیار به کلیسای سنت استپانوس در جلفا شباهت دارد.
قصر آینالو هم به ارمنی ثروتمندی تعلق داشته است و در ته یکی از دره های روستای آینالو قرار دارد. بنای نیمه سالم و باقی مانده این عمارت که در جهت شمال جنوب و در سه طبقه ساخته شده است. دلیل نامگذاری این قصر به آینالو که در واقع آئینه*لو است به دلیل سقف فلزی و درخشندگی بیش از حد بوده است.
قلعهء آوارسین یکی از قلعه*های تاریخی بخش خداآفرین شهرستان كلیبر و در شرق روستای آوارسین از توابع دهستان بسطاملو واقع شده است. این قلعه در دوران آبادانی 300 متر طول و 100 متر عرض داشته و اینك در قسمت*های شمال و جنوب قلعه آثاری از بقایای معماری به چشم می خورد و نیز در قسمت شمال قلعه برج دیده*بانی وجود دارد و ورودی قلعه نیز از این سمت است. دلیل آن وجود پلكان*هایی است كه قسمتی از آن باقی مانده است و این پلكان*ها روی صخره*های طبیعی كنده شده*اند. در قسمت جنوبی قلعه دو آب انبار مجزا در كنار هم كه یكی به صورت مسقف و دیگری روباز است وجود دارد.
[h=2]کجا بگردیم؟[/h] قلعه بابک: حدود سه کیلومتر که به سمت جنوب غربی از شهر کلیبر خارج می شوید به دره ای فوق العاده زیبا می رسید. دره ای سرسبز پوشیده از درختان بی*شمار و کوتاه که فاصله بین آنها به هیچ وجه دیده نمی شود. کوهی که این دره در پای آن قرار دارد، قلعه ای در خود دارد که به قلعه بابک مشهور است. قدیم تر مردم برای رسیدن به قلعه که در نوک کوه واقع شده است، از مسیر بکر و جنگلی دره رهسپار می شدند و با هر سختی و مشکلاتی که بود پس از حدود 2 تا 3 ساعت به قلعه می رسیدند. اما چند سالی هست که راه آسان تری برای صعود پیدا شده است. از پشت هتل بابک، مسیری سنگلاخی وجود دارد که گردشگران می توانند با ماشین به محل زندگی عشایر برسند.
در قلعه دو برج دیده*بانی وجود دارد که یکی مخروطی و دیگری مدور واستوانه*ای از سنگ*های تراشیده با ملاط ساروج ساخته شده اند. بنای دژ سه طبقه است. پس از آن تالار اصلی وجود دارد که اطراف آن را هفت اتاق فرا گرفته است. همه اتاق ها به تالار مرکزی راه دارند. قسمت شرقی دژ تاسیسات دیگری مرکب از اتاق*ها و آب انبارها ساخته شده است. سقف آب انبارها با طاق جناغی و گهواره*ای استوار شده*اند. محوطه داخلی آن*ها نیز به وسیله نوعی ساروج غیر قابل نفوذ گشته اند و به هنگام زمستان از برف و باران پر شده و در تابستان و هنگام مضایق و محاصره*ها از آب آن*ها استفاده می*شد.
از بالای قلعه منظره زیر پا بسیار زیبا است. بیشتر مواقع در این قسمت مه وجود دارد که زیبایی جنگل را دوچندان می کند. این قلعه به نام های قلعه بابک، دژ بابک، بذ و قلعه جمهور نیز معروف است.
آینالو: آینالو از معدود مناطق کشور است که طبیعت زیبای آن دست نخورده باقی است. این منطقه حفاظت شده در بخش خداآفرین از توابع شهرستان کلیبر واقع شده است. شاید جالب باشد بدانید، سازمان یونسکو در سال 1354منطقه *حفاظت شده ارسباران را به عنوان ذخیره*گاه زیست*کره درفهرست مناطق با ارزش طبیعی جهان ثبت کرده است.
قدمت جنگل*های بکر و دست نخورده ارسباران به پیش از عصر یخبندان می رسد و یکی از چند زیست بوم غنی کره زمین است. ارسباران قبلا گشترده تر بود اما اکنون به مرزهای شهرستان*های کلیبر، جلفا، ورزقان و اهر محدود می*شود. غزال و مارال های آینالو بسیار مشهور هستند که در منطقه ای حصار کشیده آزادانه زندگی می کنند.
پارک جنگلی مکیدی: اگر مسیر دره قلعه بابک را همین طور به سمت غرب ادامه دهید به پارک جنگلی مکیدی می رسید. مکیدی تا چند سال پیش جنگلی بکر و دست نخورده و مملو از درختان فندق و خرگوش بود. اما چندین سال است در آن آلاچیق و بوفه و پارکینگ ساخته شده است و آخر هفته ها پذیرای مسافران بیشماری است که از شهرهای اطراف و خود کلیبر به سمت آن سرازیر می شوند. این جنگل پس از روستاهای شجاع آباد، هجران*دوست، آغویه و علی آباد قرار دارد و جای دنج و آرامی برای آرامش و استراحت عاشقان طبیعت است.
پارک ملی ارسباران: ارسباران صرف نظر از جاذبه*های شکارگاهی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی به دلیل وجود گونه*های گیاهی و جانوری کمیاب، چشم*اندازهای بکر و وسیع و شکنندگی و آسیب*پذیری بالای خود در سال*های ”ھ 1350و ”ھ 1352شمسی ابتدا به عنوان منطقهء ممنوعه و سپس منطقهء حفاظت شده تحت حفاظت و نظارت اعلام شده و چندی پیش نیز به پارک ملی ارسباران ارتقا یافت. منطقهء ارسباران در سایهء وجود زیستگاه*های غنی یاد شده، زیستگاه پستانداران بزرگ نظیر کل و بز، گراز، خرس قهوه*ای، گرگ و پلنگ می*باشد.
[/h]
یکی از زیباترین شهرستان های ایران که در شمال غرب و نزدیک مرز آذربایجان و ارمنستان قرار گرفته است، کلیبر نام دارد. شهرستان کلیبر در استان آذربایجان شرقی واقع شده است و نزدیک به 90 هزار نفر جمعیت (با روستاهای اطراف) دارد و مرکز آن شهر کلیبر است و حدود 9 هزار نفر جمعیت دارد.
افرادی که از پایتخت قصد بازدید از این بهشت زیبا را دارند باید پس از کرج وارد اتوبان زنجان شوند و مسقیم به سمت تبریز (620 کیلومتر) بروند. از همان ابتدای ورودی تبریز تابلویی به سمت اهر و کلیبر وجود دارد که باید وارد جاده ای دو طرفه بشوید و حدود 210 کیلومتر را بپیمایید تا به شهر کلیبر برسید. ورودی شهر یک میدان کوچک و شیب دار است که سه جهت بیشتر ندارد: راهی که وارد شهر شده اید، خیابان سمت چپ که شما را به داخل شهر و بافت قدیمی آن می رساند و خیابان سمت راست که شما را به خانه های نوساز شهر می رساند.
[h=2]بهشتی به نام کلیبر[/h] سراسر منطقه کلیبر را جنگل*های تنک و مراتع سرسبز پوشانده اند و آب و هوای معتدل کوهستانی دارد. بیشتر مواقع کوه های این شهرستان را مه پوشانده است.
جاذبه های داخل شهر کلیبر شامل بافت قدیمی مغازه ها و خانه ها و باغ ها و رودخانه ها است. تقریبا همه باغ ها شخصی هستند و فرد غریبه اجازه ورود به آنها را ندارد. اهالی کلیبر برای وقت گذرانی، تفریح، دور هم جمع شدن ها در روزهای خوش آب و هوای بهار و تابستان، باغ را انتخاب می کنند.
البته داخل شهر معماری های قدیمی و آثار باستانی هم وجود دارد. به طور مثال، باید به مسجد جامع کلیبر اشاره کرد. این مسجد گنبدی بزرگ دارد و در گذشته مناره ای به ارتفاع 45 متر و قطر 17 متر داشته است. اما این مناره در اثر بمباران روس ها در سال 1320 خورشیدی آسیب دید و ده سال بعد به طور کامل فروریخت. این بنا 50 متر ارتفاع و 30 متر عرض دارد.
در فضای روبه روی مسجد جامع کلیبر، حمامی قدیمی وجود دارد که زیر زمین است. البته بازدید از آن ممکن نیست و به صورت یک پروژه ناتمام همان جا باقی مانده است. تنها چیزی که از آن می توان دید، گنبدهای کوچکی هستند که از کف زمین بیرون زده اند. این گنبدها در واقع نورگیرهای حمام هستند. این حمام تا سال 1352 خورشیدی استفاده می شده است.
از دیگر ساختمان های قدیمی باید به امامزاده کلیبر اشاره کرد که در سال 1290 خورشیدی بنا شده است. آق بوش (برج سفید) و برج امید که اکنون فقط یک خرابه هستند به دوران زرتشت تعلق دارند. دژ خانلار خان کلیبر در بالای شهر قرار دارد و بخش زیادی از آن تخریب شده است.
به تازگی، از داخل شهر کلیبر راهی به سمت جانانلو کشیده شده است که مردم و گردشگران از آن مسیر به سمت رود ارس و مرزهای آذربایجان و ارمنستان می روند. در این مسیر و در فاصله 5 کیلومتری، کاروانسرایی به نام شاه عباسی وجود دارد که چندان بزرگ نیست. اما دیدنش هم خالی از لطف نیست.
ارمنی های بسیاری در شهرستان کلیبر زندگی می کردند و از آنها آثار مختلفی برجای مانده است. از جمله می توان به قلعه وینه اشاره کرد. این قلعه در بالای کوهی در روستای وینه قرار دارد که اکنون فقط خربه های آن برجا مانده است. این قلعه در واقه به یک ارمنی ثروتمند به نام طومانیانس تعلق داشته است که در دوران قاجاریه در آن زندگی می کرده است. این قلعه دو طبقه و از سنگ های تراشیده ساخته شده است. تاریخ ساخت آن به سال 1907 میلادی برمی گردد. ساختمان این قلعه بسیار به کلیسای سنت استپانوس در جلفا شباهت دارد.
قصر آینالو هم به ارمنی ثروتمندی تعلق داشته است و در ته یکی از دره های روستای آینالو قرار دارد. بنای نیمه سالم و باقی مانده این عمارت که در جهت شمال جنوب و در سه طبقه ساخته شده است. دلیل نامگذاری این قصر به آینالو که در واقع آئینه*لو است به دلیل سقف فلزی و درخشندگی بیش از حد بوده است.
قلعهء آوارسین یکی از قلعه*های تاریخی بخش خداآفرین شهرستان كلیبر و در شرق روستای آوارسین از توابع دهستان بسطاملو واقع شده است. این قلعه در دوران آبادانی 300 متر طول و 100 متر عرض داشته و اینك در قسمت*های شمال و جنوب قلعه آثاری از بقایای معماری به چشم می خورد و نیز در قسمت شمال قلعه برج دیده*بانی وجود دارد و ورودی قلعه نیز از این سمت است. دلیل آن وجود پلكان*هایی است كه قسمتی از آن باقی مانده است و این پلكان*ها روی صخره*های طبیعی كنده شده*اند. در قسمت جنوبی قلعه دو آب انبار مجزا در كنار هم كه یكی به صورت مسقف و دیگری روباز است وجود دارد.
مکیدی تا چند سال پیش جنگلی بکر و دست نخورده و مملو از درختان فندق و خرگوش بود. اما چندین سال است در آن آلاچیق و بوفه و پارکینگ ساخته شده است و آخر هفته ها پذیرای مسافران بیشماری است که از شهرهای اطراف و خود کلیبر به سمت آن سرازیر می شوند
[h=2]کجا بگردیم؟[/h] قلعه بابک: حدود سه کیلومتر که به سمت جنوب غربی از شهر کلیبر خارج می شوید به دره ای فوق العاده زیبا می رسید. دره ای سرسبز پوشیده از درختان بی*شمار و کوتاه که فاصله بین آنها به هیچ وجه دیده نمی شود. کوهی که این دره در پای آن قرار دارد، قلعه ای در خود دارد که به قلعه بابک مشهور است. قدیم تر مردم برای رسیدن به قلعه که در نوک کوه واقع شده است، از مسیر بکر و جنگلی دره رهسپار می شدند و با هر سختی و مشکلاتی که بود پس از حدود 2 تا 3 ساعت به قلعه می رسیدند. اما چند سالی هست که راه آسان تری برای صعود پیدا شده است. از پشت هتل بابک، مسیری سنگلاخی وجود دارد که گردشگران می توانند با ماشین به محل زندگی عشایر برسند.
در قلعه دو برج دیده*بانی وجود دارد که یکی مخروطی و دیگری مدور واستوانه*ای از سنگ*های تراشیده با ملاط ساروج ساخته شده اند. بنای دژ سه طبقه است. پس از آن تالار اصلی وجود دارد که اطراف آن را هفت اتاق فرا گرفته است. همه اتاق ها به تالار مرکزی راه دارند. قسمت شرقی دژ تاسیسات دیگری مرکب از اتاق*ها و آب انبارها ساخته شده است. سقف آب انبارها با طاق جناغی و گهواره*ای استوار شده*اند. محوطه داخلی آن*ها نیز به وسیله نوعی ساروج غیر قابل نفوذ گشته اند و به هنگام زمستان از برف و باران پر شده و در تابستان و هنگام مضایق و محاصره*ها از آب آن*ها استفاده می*شد.
از بالای قلعه منظره زیر پا بسیار زیبا است. بیشتر مواقع در این قسمت مه وجود دارد که زیبایی جنگل را دوچندان می کند. این قلعه به نام های قلعه بابک، دژ بابک، بذ و قلعه جمهور نیز معروف است.
آینالو: آینالو از معدود مناطق کشور است که طبیعت زیبای آن دست نخورده باقی است. این منطقه حفاظت شده در بخش خداآفرین از توابع شهرستان کلیبر واقع شده است. شاید جالب باشد بدانید، سازمان یونسکو در سال 1354منطقه *حفاظت شده ارسباران را به عنوان ذخیره*گاه زیست*کره درفهرست مناطق با ارزش طبیعی جهان ثبت کرده است.
قدمت جنگل*های بکر و دست نخورده ارسباران به پیش از عصر یخبندان می رسد و یکی از چند زیست بوم غنی کره زمین است. ارسباران قبلا گشترده تر بود اما اکنون به مرزهای شهرستان*های کلیبر، جلفا، ورزقان و اهر محدود می*شود. غزال و مارال های آینالو بسیار مشهور هستند که در منطقه ای حصار کشیده آزادانه زندگی می کنند.
پارک جنگلی مکیدی: اگر مسیر دره قلعه بابک را همین طور به سمت غرب ادامه دهید به پارک جنگلی مکیدی می رسید. مکیدی تا چند سال پیش جنگلی بکر و دست نخورده و مملو از درختان فندق و خرگوش بود. اما چندین سال است در آن آلاچیق و بوفه و پارکینگ ساخته شده است و آخر هفته ها پذیرای مسافران بیشماری است که از شهرهای اطراف و خود کلیبر به سمت آن سرازیر می شوند. این جنگل پس از روستاهای شجاع آباد، هجران*دوست، آغویه و علی آباد قرار دارد و جای دنج و آرامی برای آرامش و استراحت عاشقان طبیعت است.
پارک ملی ارسباران: ارسباران صرف نظر از جاذبه*های شکارگاهی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی به دلیل وجود گونه*های گیاهی و جانوری کمیاب، چشم*اندازهای بکر و وسیع و شکنندگی و آسیب*پذیری بالای خود در سال*های ”ھ 1350و ”ھ 1352شمسی ابتدا به عنوان منطقهء ممنوعه و سپس منطقهء حفاظت شده تحت حفاظت و نظارت اعلام شده و چندی پیش نیز به پارک ملی ارسباران ارتقا یافت. منطقهء ارسباران در سایهء وجود زیستگاه*های غنی یاد شده، زیستگاه پستانداران بزرگ نظیر کل و بز، گراز، خرس قهوه*ای، گرگ و پلنگ می*باشد.