مشاعره کده بیا ۲ فروم

[eLOy]

شب من نشان مویت سحرم نشان رویت

قمر از فلک در افتد چو نقاب بر گشایی

#مولانا

 

[سایه های بیداری]

یادم آید بوسه ها معنا نداشت
بی لب تو ، منزل و مأوا نداشت

روز هفتم عرش و فرشی شد بنا
بر لبت هر بوسه ام شد ربنا

شوق این دم
جمعه 15 فروردین 99

 

[*دخترمهربون*]

اي غايب از نظر به خدا مي سپارمت
جانم بسوختي و به دل دوست دارمت

حافظ

 

[eLOy]

تو جان نخواهی
جان دهی
هر درد را درمان دهی
مرهم نجویی زخم را
خود زخم را
دارو شوی ...

#مولانا

 

[*دخترمهربون*]

یکی دردُ یکی درمان پسندد
یکی وصلُ یکی هجران پسندد
من از درمان و درد و وصل و هجران
پسندم انچه را جانان پسندد

 

[eLOy]

دست از طلب ندارم تا کار من برآید

یا تن رسد به جانم یا جان ز تن برآید

 

[سایه های بیداری]

درها اگر بسته شود ، زین خانقاه شش دری
آن ماه رو از لا مکان سر در کند در روزنم
مولانا

 

[eLOy]

من نیز چو تو شاعر افسانه خویشم

باز آ به هم ای شاعر افسانه بگرییم

استاد شهریار

 

[Sky Moon]

مي رسد روزي که شرط عاشقي دلدادگي ست
آن زمان، هر دل فقط يک بار عاشق مي شود

 

[eLOy]

دویی از خود برون ڪردم، یکی دیدم دو عالم را

یکی جویم، یکی گویم، یکی دانم، یکی خوانم

#مولانا

 

[سایه های بیداری]

مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست
تا کنم جان از سر رغبت ، فدای نام دوست

 

[eLOy]

تــو صبح عالم افروزی و من شمع سحرگاهی

گريبان باز ڪن در صبح تا من جان برافشانم

#صائب_تبریزی

 

[سایه های بیداری]

مستور و مست ، هر دو چو از یک قبیله اند
ما دل به عشوه که دهیم اختیار چیست
حافظ

 

[eLOy]

تو کجا نالی از این خار که در پای منست
یا چه غم داری از این درد که بر جان تو نیست

#سعدی

 

[سایه های بیداری]

تا به غایت ره میخانه نمی دانستم
ورنه مستوری ما تا به چه غایت باشد
حافظ

 

[eLOy]

دل داده ام بر باد، بر هر چه بادا باد
مجنون‌تر از لیلی، شیرین‌تر از فرهاد

َ#قیصر_امین‌پور

 

[سایه های بیداری]

در همه شهر ندیدست کسی مستی من
زانکه مست می عشق ، از همه هشیار تر است
فروغی بسطامی

 

[نبات]

تو به دادم برس ای عشق که با این همه عشق
چاره جز آنکه به آغوش تو بگریزم نیست

.
فریدون مشیری

 

[سایه های بیداری]

تو بشکن چنگ ما را ای معلا
هزاران چنگ دیگر هست اینجا
مولانا

 

[نبات]

ای دل چه اندیشیده‌ای در عذر آن تقصیرها
زان سوی او چندان وفا زین سوی تو چندین جفا

.
مولوی