به یادتو

[Ops]

ديروز به ياد تو و آن عشق دل انگيزبر پيكر خود پيرهن سبز نمودمدر آينه بر صورت خود خيره شدم بازبند از سر گيسويم آهسته گشودمعطر آوردم بر سر و بر سينه فشاندمچشمانم را ناز كنان سرمه كشاندمافشان كردم زلفم را بر سر شانهدر كنج لبم خالي آهسته نشاندمگفتم به خود آنگاه صد افسوس كه او نيستتا مات شود زين همه افسونگري و نازچون پيرهن سبز ببيند به تن منبا خنده بگويد كه چه زيبا شده اي بازاو نيست كه در مردمك چشم سياهمتا خيره شود عكس رخ خويش ببينداين گيسوي افشان به چه كار آيدم امشبكو پنجه او تا كه در آن خانه گزينداو نيست كه بويد چو در آغوش من افتدديوانه صفت عطر دلآويز تنم رااي آينه مردم من از حسرت و افسوساو نيز كه بر سينه فشارد بدنم رامن خيره به آينه و او گوش به من داشتگفتم كه چه سان حل كني اين مشكل ما رابشكست و فغان كرد كه از شرح غم خويشاي زن چه بگويم كه شكستي دل ما را​