Ops
مــدیـر بـازنشـسـتـه
- تاریخ ثبتنام
- Jan 24, 2014
- ارسالیها
- 10,600
- پسندها
- 3,164
- امتیازها
- 113
- محل سکونت
- AhWaZ
- تخصص
- SheYtOni
- دل نوشته
- :)
- بهترین اخلاقم
- MehRabOni
اعتبار :
<p><font size="4">پایتخت های ایران از زمان شکل گیری نخستین پادشاهی یعنی پادشاهی ماد رو به بیابان و در طول دو جاده اصلی قرار داشته اند. این جاده های اصلی در کناره های داخلی دو رشته کوه بزرگ البرز و زاگرس کشیده شده اند. یک جاده، جاده ای است که از مغرب به مشرق و به موازات کوه های البرز کشیده شده. شهرهای هگمتانه (همدان)، قزوین، تهران و ری، شهر صد دروازه (دامغان) و هرات در این جاده واقعند. جاده دیگر جاده جنوبی است و شهرهای اصفهان، پاسارگاد، اصطخر، تخت جمشید و شیراز در آن قرار دارند.</font></p><p><font size="4">مراکز دینی کشور نیز در طول همان خطوط طبیعی ارتباطی قرار داشته اند و حتی امروزه هم درواقع دو شهر مقدس مشهد و قم یکی در جاده شرقی-غربی و دیگری در جاده شمالی-جنوبی واقع شده اند.</font></p><p><font size="4">دلیل این که پایتخت های ایران و یا شهرهای مذهبی در این مکان های جغرافیایی قرار گرفته اند این است که زندگی در فلات ایران در رشته کوه های عظیمی که آن را احاطه کرده اند و یا در واحه ها امکان دارد. (البته در دشت های پهناور داخلی و خارجی ایران هم زندگی وجود دارد.) دلیل این هم که زندگی تنها در این مناطق از فلات ایران ممکن است و در مناطق داخلی امکان پذیر نیست این است که فرورفتگی مرکزی ایران که بستر یک دریای خشک شده است، ناحیه ای بی آب و علف است.</font></p>