بررسی مرگ های مشکوک

[sayna]

در مرگ هاي مشكوك اين پزشك قانوني است كه پس از كالبد شكافي و ساير بررسي هاي لازم تعيين خواهد كرد آيا مرگ منحصراً*ناشي از يك بيماري بوده و يك مرگ طبيعي است يا يك عامل تروما در آن دخالت داشته و منتهي به فوت شده و لذا رگ خشن است. در حقيقت تمام فوت هاي مشكوك لزوماً مرگ خشن محسوب نمي شوند. مثلاً* گروه مهمي از مرگ هاي مشكوك را مرگ هاي ناگهاني تشكيل مي دهند.براساس تعريف " who " مرگي كه در عرض 24 ساعت پس از شروع علائم رخ دهد، مرگي ناگهاني مي باشد، اگرچه برخي از پزشكان اين زمان را طولاني دانسته و تنها مرگي را كه در عرض يك ساعت پس از شروع علائم اتفاق افتد، مرگ ناگهاني مي دانند. در اين موارد فوت غيرمنتظره بودهو فاصله زماني چنداني نيز بين شروع علائم تا فوت وجود ندارد و به علاوه در بررسي هاي ظاهري هم آثاري از تاثير يك تروما كه متهي به فوت شده و يا در مرگ تاثير داشته، مشهود نمي باشد . اگرچه به علت اينكه مرگ ناگهاني بوده و علت فوت ناشناخته است، اغلب در مورد دخالت عوامل ديگر در فوت ابهاماتي وجود دارند و اين اجساد به عنوان مرگ مشكوك به پزشكي قانوني ارجاع مي شوند ولي در قسمت اعظم مرگ هاي ناگهاني بين 75 تا 90 درصد با بررسي هاي پزشكي قانوني معلوم مي شود كه علت فوت طيبعي است و فقط در 10 تا 25 درصد مرگ هاي ناگهاني مشخص مي شود كه علت فوت تروما بوده و يا تروما در فوت نقش داشته و لذا مرگ خشن است. لازم به ذكر است كه در مرگ هاي ناگهاني، علت بلافصل فوت تقريباً* هميشه در سيستم قلبي – عروقي يافت مي شود.
​

پس از آنكه پزشك قانوني تعيين نمود كه مرگ مشكوكي كه به وي ارجاع شده طيبعي است يا خشن، چنانچه مرگ طبيعي باشد معمولاً بررسي بيشتري لازم نخواهد بود ولي در مرگهاي خشن تا حدالامكان نحوه حدوث فوت نيز تعيين مي گردد و به عبارت ديگر مشخص مي شود كه مرگ جنايي مي باشد يا خير ( به عبارت ديگر نحوه حدوث ترومائي كه منتهي به فوت شده و يا در فوت موثر بوده جنايي است يا نه ). از اين رو مرگ هاي خشن را براساس نحوه حدوث تروما به سه گروه عمده خودكشي، قتل و مرگ هاي حادثه اي تقسيم مي كنند. تمام خودكشي ها و قتل ها ( عمد، شبه عمد و غير عمد ) مرگ جنايي هستند، اما همه مرگ هاي حادثه اي لزوماً جنايي نمي باشند. مرگ هاي حادثه اي به سه زير گروه :

​

-حوادث ناشي از كار


- تصادفات وسايل نقليه

-سوانح

​

تقسيم مي شوند و فوت در هر يك از گروههاي فوق مي تواند جنايي بوده و يا ممكن است جنايي نباشد. مثلاً در حوادث ناشي از كار ممكن است عدم رعايت نكات ايمني از سوي كارفرما منجر به فوت كاگر شود كه در اين صورت مرگ جنايي خواهد بود. ولي اگر عدم رعايت نكات ايمني از سوي كارگر منجر به فوت گردد، كارفرما مقصر نبوده و مرگ جنايي محسوب نمي شود. همچنين در تصادفات وسايل نقليه وقتي كه راننده اي با درخت و يا مانعي تصادف مي كند و مي ميرد اگر مانع فوق به وسيله كسي ايجاد شده باشد وقوع جنايت مطرح است و اگر به علت مثلاً كاهش ريه راننده و عدم استفاده وي از عينك، تصادف رخ بدهد، نايتي صورت نگرفت و جاني وجود ندارد. در سوانح نيز همين موضوع مطرح است و به عنوان مثال سقوط از بلندي مي تواند متعاقب يك جنايت باشد ( مثل هل دادن قرباني و يا عدم پيش بيني نكات ايمني در نقاط مرتفع و بدونحفاظ ) و يا برعكس ممكن است به طور اتفاقي پاي كسي بلغزد و سقوط كند ( بدون اينكه كسي در اين امر مقصر باشد ) كه در اين صورت مرگ جنايي نخواهد بود.​

نكته اي كه در اينجا لازم به ذكر است تفاوت علت فوت با مكانيسم فوت مي باشد. جهت كنار گذاشتن رگ هاي طبيعي و تعيين نحوه فوت در رگ هاي خشن، ابتدا بايد علت فوت تعيين شود ولي بايد توجه داشت كه هرگز مكانيسم فوت يا تابلوي فوت با علت فوت اشتباه گرفته نشود. علت فوت همواره يك بيماري و يا آسيب اتيولوژيك اختصاصي است. آنچه كه در واقع مهم است علت قطبي فوت مي باشد و آن عبارت از علتي است كه طي مرراحل مداوم و بدون اينكه تحت تاثير عوامل مداخله كننده قرار بگيرد منجر به فوت شده و بدون آن، هرگز رگ اتفاق نمي افتد. گاهي ممكن است يك يا چند علت موقتي هم وجود داشته باشد و بطور موقت بين علت قطعي و فوت رخ دهند. اگر چه حتي ممكن است گاهي علل موقتي متعددي در مدتي طولاني رخ داده باشند، اما در هر صورت هيچكدام از آنها علت قطعي را از نتيجه نهايي آن ( يعني وقوع فوت ) مبري نخواهد كرد. مثلاً چنانچه فردي در اثر زخم هاي بستر عفوني و مزمن و عفونت هاي مكرر ادراري و تنفسي سالها بعد از يك صدمه نخاعي كه منجر به فلج شدنش گرديده فوت نمايد، عوارض فوق علت هاي موقتي بوده و صدمه نخاعي علت قطعي فوت محسوب مي گردد و لذا فوت غير طبيعي خواهد بود. اما مكانيسم فوت تغييرات ايتولوژيك غير اختصاصي است كه به وسيله آنها، علت فوت اثرات كشنده اش را ظاهر مي كند. به طور مثال نارسايي قلبي، آريتمي، سپتمي سمي، ards، خونريزي، آسفيكسي، dic، نارسايي تنفسي، نارسايي كليه و ... . مكانيسم هاي شايع فوت هستند و در اين موارد تشخيص ايتولوژيك مكانيسم فوت ( بيماري، تروما يا تركيبي از آنها ) مهم مي باشد.
​

در واقع پزشك قانوني پس از يافتن مكانيسم فوت به دنبال پاسخ به اين سوال برمي آيد كه مكانيسم ناشي از كدام علت است. همچنين بايد توجه نمود كه گاهي يك مكانيسم فوت مي تواند از بيماريها يا تروماهاي متفاوت و متعددي ناشي شود مثلاً آريتمي ممكن است به علت بيماري قلبي، برق گرفتگي، ضربه به جلوي قفسه سينه، واكنش دارويي، شوك و مسموميت رخ دهد.
​