sting
معـاون ارشـد انجمـن
- تاریخ ثبتنام
- Jun 26, 2013
- ارسالیها
- 27,708
- پسندها
- 5,661
- امتیازها
- 113
- محل سکونت
- تهـــــــــــران
- وب سایت
- www.biya2forum.com
- تخصص
- کیسه بوکس
- دل نوشته
- اگه تو زندگی یکی از سیم های سازت پاره شد... آهنگ زندگیتو رو جوری ادامه بده هیچکس نفهمه به تو چی گذشت ، حتی اونیکه سیم رو پاره کرد!
- بهترین اخلاقم
- نــــدارم
اعتبار :
[h=1]چیست؟[/h] قلعه الموت یکی از قلعههای منحصربهفرد تاریخی در ایران است. دژ الموت در شمال شرقی روستای گازرخان (قصر خان) و بر فراز صخرهای به ارتفاع ۲۱۶۳ متر از سطح دریا که بلندی صخره از زمینهای پیرامون خود ۲۰۰ متر و گسترده دژ ۲۰۰۰۰ مترمربع است قرار دارد. این کوه از نرمه گردن (میانه نرمهلات و گرمارود) شروع شده و به طرف مغرب ادامه پیدا کرده است. صخرههای پیرامون قلعه که رنگ سرخ و خاکستری دارند، در جهت شمال شرقی به جنوب غربی کشیده شدهاند. پیرامون دژ از هر چهارسو پرتگاه است و تنها راه ورود به قلعه در انتهای ضلع شمال شرقی است که کوه هودکان با فاصلهای نسبتاً زیاد بر آن مشرف است. این قلعه یکی از جاذبههای گردشگری الموت محسوب میشود.
الموت ایران شهرتی جهانی دارد؛ شهرتی که بیش از هر چیز آن را مدیون قلعه تاریخی «حسن صباح» در روستاهای گازرخان است. بنا بر اسناد تاریخی حسن صباح، در اواخر قرن پنجم هجری قمری این قلعه را تصرف و آنجا را به مرکزی برای مبارزه با سلجوقیان تبدیل کرد. قرنها از آن روزگار گذشته و این قلعه و ساکنان پیشینش، بیشتر از حد تصور با قصه و افسانه آمیخته. همین است که اگر به این قلعه سفر کنید، چالههایی در آنجا میبینید که بسیاری به امید یافتن گنجهای افسانه ای حسن صباح در آنجا کندهاند. در روستای گازرخان انتظار یک قلعه با برج و بارو را نداشته باشید. طبیعت در طول سالها با آن سر ناسازگاری داشته؛ بیشتر بخشهای آن یا تخریبشدهاند و یا زیر خروارها خاک مدفوناند. البته با شروع کار پایگاه میراث فرهنگی الموت، غیر از کاوشهای تازه، قلعه در حال بازسازی است.
[h=1]چرا برویم؟[/h] بازدید از بقایای این قلعهی باشکوه، سفر به تاریخ با قدم زدن در این قلعه، آشنایی با تاریخ ایران و جنبش حسن صباح، گشتوگذار در طبیعت بکر منطقه، کوهپیمایی.
[h=1]با کی برویم؟[/h] به تنهایی، با دوستان، با خانواده.
[h=1]کی برویم؟ چقدر طول میکشد؟[/h] فصل تابستان و مخصوصن شهریورماه بهترین زمان سفر به الموت و دیدن قلعه تاریخیاش است، نه فقط به خاطر هوا که به خاطر تلاقی داشتن با زمان برداشت گیلاس و میوههای دیگر این منطقهی حاصلخیز و سرسبز.
پیشنهاد میکنم دو روز برای این سفر وقت بگذارید، یک روز برای بازدید از قلعه و یک روز برای گشتوگذار در طبیعت منطقه.
[h=1]کجاست؟[/h] ایران، قزوین
نشانی: قزوین، روستای گازرخان
[h=1]چطور برویم؟[/h] با خودروی شخصی: اگر از تهران به سمت قزوین حرکت کنید، بعد از حدود 150 کیلومتر رانندگی و دو کیلومتر بعد از عوارضی قزوین، با دیدن تابلوی کنارگذر بزرگراه به سمت الموت بروید، ۴۰ کیلومتر پس از آن به رجایی¬دشت میرسید. پس از دو تا سه ساعت رانندگی و طی مسافت تقریباً ۷۰ کیلومتری در جاده پرپیچ و خم به روستای «گازرخان» میرسید، در طول این مسیر از روستای «دیکین» و «معلم کلایه» خواهید گذشت.
حملونقل عمومی: هرروز و به صورت مرتب اتوبوسهایی از پایانههای تهران به سمت قزوین حرکت میکنند. همچنین تاکسیهای بینشهری فراوانی نیز در دسترس هستند. بعد از رسیدن به قزوین در میدان مینو، سوار خودروهای خطی رجایی دشت شوید. از آنجا هم باید برای رفتن به الموت یک ماشین کرایه کنید.
[h=1]هزینهها:[/h] هزینهی رفتوآمد بسته به نوع روشی که انتخاب میکنید، متفاوت خواهد بود. هزینههای جانبی دیگری، به جز هزینههای شخصی هم نخواهید داشت.
[h=1]همان حوالی[/h] طبیعت رجایی دشت، دریاچه اوان، زرینآباد
[h=1]رستوران و کافه[/h] میتوانید غذا یا مواد غذایی موردنیازتان را از قزوین تهیه کنید، یا از قبل در خانه آماده کنید و با خود بیاورید. در غیر این صورت نزدیکترین رستورانها را باید در رجایی دشت و معلم کلایه بیابید.
[h=1]هتل[/h] در گازرخان، بعضی از روستاییان اتاق هایشان را به مسافران اجاره میدهند. اگر هم میخواهید در هتل بمانید، راهی نویذر شوید که نزدیکترین هتل به قلعه الموت است. این هتل در روستای «گرمارود سینا» در ۲۰ کیلومتری قلعه است. برای رزرو هتل با شماره ۳۷۹۴۲۰۶ (۰۲۸۲) تماس بگیرید.
[h=1]بعد کجا برویم؟[/h] قزوین و آثار تاریخی و موزههای این شهر. آبشار ورچز.
[h=1]تاریخچه[/h] حمدالله مستوفی دربارهی این قلعه گفته است که این بنا به دست «داعی الحق حسن بن زید الباقر» بنا شده است. حسن صباح در سال ۴۸۶ هجری قمری این قلعه را تصرف کرد و اکنون دژ به نام دژ حسن صباح نیز نامیده میشود. عمده شهرت دژ به علت فعالیتهای نظامی-امنیتی حسن صباح در آن بوده است.
این قلعه در شوال ۶۵۴ هجری قمری به دستور هلاکو به آتش کشیده و ویران شد و از آن پس به عنوان تبعیدگاه و زندان مورد استفاده قرار گرفت. همچنین از سال ۹۳۰ هجری قمری و ابتدای حکومت شاه طهماسب صفوی تا سال ۱۰۰۶ هجری قمری قلعه کالبدی سالم داشته است. متأسفانه حفاریهایی که در دوره قاجار برای یافتن گنج در قلعه الموت انجامشده، سبب ویرانی آن شده است. قلعه الموت به نامهای دژ الموت، دژ حسن صباح، قلعه حسن صباح، قلعه حسن، نیز شناخته میشود.
[h=1]دیگر چه؟[/h] به طور کلی باید گفت، قلعه الموت که دو قلعه بالا و پایین را در بر میگیرد، به صورت بنای سترگی بر فراز صخرهای سنگی بنا شده و دیوارهای چهارگانه آن به تبعیت از شکل و وضع صخرهها ساختهشدهاند؛ از این رو عرض آن به خصوص در قسمتهای مختلف فرق میکند. از برجهای قلعه، سه برج گوشههای شمالی و جنوبی و شرقی هم چنان برپای اند و برج گوشه شرقی آن سالمتر است. دروازه و تنها راه ورود به قلعه در انتهای ضلع شمال شرقی قرار دارد. مدخل راه منتهی به دروازه، از پای برج شرقی است و چند متر پایینتر از آن واقع شده است. در این محل، تونلی به موازات ضلع جنوب شرقی قلعه به طول شش متر و عرض دو متر و ارتفاع دو متر در دل سنگهای کوه کندهشده است. با گذشتن از این تونل، برج جنوبی قلعه و دیوار جنوب غربی آن که روی شیب تختهسنگ ساخته شده است، نمایان میگردد.
این دیوار بر دشت وسیع گازرخان که در جنوب قلعه قرار دارد، مشرف است؛ به نحوی که دره الموت رود از آن دیده میشود. راه ورود به قلعه با گذشتن از کنار برج شرقی و پای ضلع جنوب شرقی، به طرف برج شمالی میرود. از آنجا که راه ورود آن در امتداد دیوار، میان دو برج شمالی و شرقی، واقع شده است استحکامات این قسمت، از سایر قسمتها مفصلتر است و آثار برجهای کوچکتری در فاصله دو برج مزبور دیده میشود. دیوارهای اطراف قلعه و برجها، در همهجا، یک دیوار پشتبندی دارد که هشت متر ارتفاع دارد و به موازات دیوار اصلی بنا شده است و ضخامت آن به دو متر میرسد. از آنجا که در تمام طول سال، گروه زیادی در قلعه سکونت داشته و به آب بسیار نیاز داشتهاند، سازندگان قلعه با هنرمندی خاصی اقدام به ساخت آبانبارهایی کردهاند و به کمک آبروهایی که در دل سنگ کندهاند، از فاصله دور، آب را بر این آبانبارها سوار مینمودهاند.
نگارش : کافه گردش (احمد اشرفی)
الموت ایران شهرتی جهانی دارد؛ شهرتی که بیش از هر چیز آن را مدیون قلعه تاریخی «حسن صباح» در روستاهای گازرخان است. بنا بر اسناد تاریخی حسن صباح، در اواخر قرن پنجم هجری قمری این قلعه را تصرف و آنجا را به مرکزی برای مبارزه با سلجوقیان تبدیل کرد. قرنها از آن روزگار گذشته و این قلعه و ساکنان پیشینش، بیشتر از حد تصور با قصه و افسانه آمیخته. همین است که اگر به این قلعه سفر کنید، چالههایی در آنجا میبینید که بسیاری به امید یافتن گنجهای افسانه ای حسن صباح در آنجا کندهاند. در روستای گازرخان انتظار یک قلعه با برج و بارو را نداشته باشید. طبیعت در طول سالها با آن سر ناسازگاری داشته؛ بیشتر بخشهای آن یا تخریبشدهاند و یا زیر خروارها خاک مدفوناند. البته با شروع کار پایگاه میراث فرهنگی الموت، غیر از کاوشهای تازه، قلعه در حال بازسازی است.
[h=1]چرا برویم؟[/h] بازدید از بقایای این قلعهی باشکوه، سفر به تاریخ با قدم زدن در این قلعه، آشنایی با تاریخ ایران و جنبش حسن صباح، گشتوگذار در طبیعت بکر منطقه، کوهپیمایی.
[h=1]با کی برویم؟[/h] به تنهایی، با دوستان، با خانواده.
[h=1]کی برویم؟ چقدر طول میکشد؟[/h] فصل تابستان و مخصوصن شهریورماه بهترین زمان سفر به الموت و دیدن قلعه تاریخیاش است، نه فقط به خاطر هوا که به خاطر تلاقی داشتن با زمان برداشت گیلاس و میوههای دیگر این منطقهی حاصلخیز و سرسبز.
پیشنهاد میکنم دو روز برای این سفر وقت بگذارید، یک روز برای بازدید از قلعه و یک روز برای گشتوگذار در طبیعت منطقه.
[h=1]کجاست؟[/h] ایران، قزوین
نشانی: قزوین، روستای گازرخان
[h=1]چطور برویم؟[/h] با خودروی شخصی: اگر از تهران به سمت قزوین حرکت کنید، بعد از حدود 150 کیلومتر رانندگی و دو کیلومتر بعد از عوارضی قزوین، با دیدن تابلوی کنارگذر بزرگراه به سمت الموت بروید، ۴۰ کیلومتر پس از آن به رجایی¬دشت میرسید. پس از دو تا سه ساعت رانندگی و طی مسافت تقریباً ۷۰ کیلومتری در جاده پرپیچ و خم به روستای «گازرخان» میرسید، در طول این مسیر از روستای «دیکین» و «معلم کلایه» خواهید گذشت.
حملونقل عمومی: هرروز و به صورت مرتب اتوبوسهایی از پایانههای تهران به سمت قزوین حرکت میکنند. همچنین تاکسیهای بینشهری فراوانی نیز در دسترس هستند. بعد از رسیدن به قزوین در میدان مینو، سوار خودروهای خطی رجایی دشت شوید. از آنجا هم باید برای رفتن به الموت یک ماشین کرایه کنید.
[h=1]هزینهها:[/h] هزینهی رفتوآمد بسته به نوع روشی که انتخاب میکنید، متفاوت خواهد بود. هزینههای جانبی دیگری، به جز هزینههای شخصی هم نخواهید داشت.
[h=1]همان حوالی[/h] طبیعت رجایی دشت، دریاچه اوان، زرینآباد
[h=1]رستوران و کافه[/h] میتوانید غذا یا مواد غذایی موردنیازتان را از قزوین تهیه کنید، یا از قبل در خانه آماده کنید و با خود بیاورید. در غیر این صورت نزدیکترین رستورانها را باید در رجایی دشت و معلم کلایه بیابید.
[h=1]هتل[/h] در گازرخان، بعضی از روستاییان اتاق هایشان را به مسافران اجاره میدهند. اگر هم میخواهید در هتل بمانید، راهی نویذر شوید که نزدیکترین هتل به قلعه الموت است. این هتل در روستای «گرمارود سینا» در ۲۰ کیلومتری قلعه است. برای رزرو هتل با شماره ۳۷۹۴۲۰۶ (۰۲۸۲) تماس بگیرید.
[h=1]بعد کجا برویم؟[/h] قزوین و آثار تاریخی و موزههای این شهر. آبشار ورچز.
[h=1]تاریخچه[/h] حمدالله مستوفی دربارهی این قلعه گفته است که این بنا به دست «داعی الحق حسن بن زید الباقر» بنا شده است. حسن صباح در سال ۴۸۶ هجری قمری این قلعه را تصرف کرد و اکنون دژ به نام دژ حسن صباح نیز نامیده میشود. عمده شهرت دژ به علت فعالیتهای نظامی-امنیتی حسن صباح در آن بوده است.
این قلعه در شوال ۶۵۴ هجری قمری به دستور هلاکو به آتش کشیده و ویران شد و از آن پس به عنوان تبعیدگاه و زندان مورد استفاده قرار گرفت. همچنین از سال ۹۳۰ هجری قمری و ابتدای حکومت شاه طهماسب صفوی تا سال ۱۰۰۶ هجری قمری قلعه کالبدی سالم داشته است. متأسفانه حفاریهایی که در دوره قاجار برای یافتن گنج در قلعه الموت انجامشده، سبب ویرانی آن شده است. قلعه الموت به نامهای دژ الموت، دژ حسن صباح، قلعه حسن صباح، قلعه حسن، نیز شناخته میشود.
[h=1]دیگر چه؟[/h] به طور کلی باید گفت، قلعه الموت که دو قلعه بالا و پایین را در بر میگیرد، به صورت بنای سترگی بر فراز صخرهای سنگی بنا شده و دیوارهای چهارگانه آن به تبعیت از شکل و وضع صخرهها ساختهشدهاند؛ از این رو عرض آن به خصوص در قسمتهای مختلف فرق میکند. از برجهای قلعه، سه برج گوشههای شمالی و جنوبی و شرقی هم چنان برپای اند و برج گوشه شرقی آن سالمتر است. دروازه و تنها راه ورود به قلعه در انتهای ضلع شمال شرقی قرار دارد. مدخل راه منتهی به دروازه، از پای برج شرقی است و چند متر پایینتر از آن واقع شده است. در این محل، تونلی به موازات ضلع جنوب شرقی قلعه به طول شش متر و عرض دو متر و ارتفاع دو متر در دل سنگهای کوه کندهشده است. با گذشتن از این تونل، برج جنوبی قلعه و دیوار جنوب غربی آن که روی شیب تختهسنگ ساخته شده است، نمایان میگردد.
این دیوار بر دشت وسیع گازرخان که در جنوب قلعه قرار دارد، مشرف است؛ به نحوی که دره الموت رود از آن دیده میشود. راه ورود به قلعه با گذشتن از کنار برج شرقی و پای ضلع جنوب شرقی، به طرف برج شمالی میرود. از آنجا که راه ورود آن در امتداد دیوار، میان دو برج شمالی و شرقی، واقع شده است استحکامات این قسمت، از سایر قسمتها مفصلتر است و آثار برجهای کوچکتری در فاصله دو برج مزبور دیده میشود. دیوارهای اطراف قلعه و برجها، در همهجا، یک دیوار پشتبندی دارد که هشت متر ارتفاع دارد و به موازات دیوار اصلی بنا شده است و ضخامت آن به دو متر میرسد. از آنجا که در تمام طول سال، گروه زیادی در قلعه سکونت داشته و به آب بسیار نیاز داشتهاند، سازندگان قلعه با هنرمندی خاصی اقدام به ساخت آبانبارهایی کردهاند و به کمک آبروهایی که در دل سنگ کندهاند، از فاصله دور، آب را بر این آبانبارها سوار مینمودهاند.
نگارش : کافه گردش (احمد اشرفی)