خاطره بازی با شامپوی تخم مرغی داروگر

[DaniyaL]

شایعه تعطیلی کارخانه داروگر، یکی از خبرهایی بود که این روزها بین مردم دست به دست می شد به بهانه این اتفاق به سراغ تولیدات این کارخانه رفتیم که حالا جزئی از خاطرات کوچک چند نسل گذشته است.

به گزارش گروه رسانه های دیگر خبرگزاری آنا، مجله مهر نوشت: کارخانه داروگر شاید اولین کارخانه تولید فرآورده های بهداشتی و شوینده باشد. کارخانه ای که اگر نگاهی به تاریخچه آن بیندازیم برای پیدا کردن سال تاسیس آن باید به چیزی حدود۹۰ سال پیش برگردیم یعنی سال ۱۳۰۷، درست وقتی که اولین کارخانه صنعتی تولید صابون در اصفهان تاسیس شد و اولین محصول خود را با نام «سوبلمه» به بازار فرستاد. ۱۳سال بعد از آن، این کارخانه از اصفهان به تهران منتقل شد و در کنار تولید صابون، ساختن محصولات دیگر را نیز به محصولات خود اضافه کرد تا در سال ۱۳۳۶ این کارخانه به صورت رسمی نام خودش را به عنوان شرکت داروگر به ثبت برساند. شرکتی با محصولات نخل نشان که بعدها انقدر گسترش پیدا کرد و تولیداتش زیاد شد که جایش را در تمامی خانه های ایرانی باز کرد به اندازه ای که حالا می شود گفت ایرانی های چند نسل با محصولات مختلف آن در برهه ای از زمان خاطره دارند.

صابون های نخل نشان
شروع کار کارخانه داروگر با تولید صابون بوده است. محصولی که بعد از اینکه وارد بازار شد و بین مردم همه گیر صاحبان کارخانه را به این وا داشت تا در کنار صابون آپشن های دیگری را هم به تولیدات کارخانه شان اضافه کنند اما وقتی صحبت از صابون می شود یکی از قدیمی ترین صابون های مورد مصرف و خاطره انگیز صابون های زرد وسبز نخل بود.

پودر لباسشویی ساخت ایران
می گویند پیش از اینکه پودر لباسشویی جای خودش را در خانه های ایرانی باز کنند مادرها و مادربزرگ هایمان برای شستن لباس هایشان یا از صابون های برگردان استفاده می کردند و یا از جوهر لیمو . یکی از نکته های جالب توجهی که در تاریخچه محصولات داروگر گفته شده، این است که این کارخانه پایه و ساختار پودر لباسشویی را در ایران به راه انداخته. شاید پودر لباسشویی داروگر به اندازه باقی محصولاتش برایمان شناخته شده نباشد اما در هر حال جزو طلایه داران تولید پودر ایرانی به حساب می آید.

مهمترین المان حمام های ایرانی
شامپوی تخم مرغی برای بیشتر ما یکی از اصلی ترین آکسسوار حمام های ایرانی است. این محصول شاید قدیمی ترین و خاطره انگیزه ترین شامپویی باشد که به جرئت می توان گفت که روی موی سر تمام ایرانی های چند نسل گذشته نشسته است. شامپویی که هیچ وقت به ترکیب رنگ و بسته بندی اش دست نزد تا همچنان خاطرات چند نسل را برایشان زنده نگه دارد. هنوز هم که هنوز است ایرانیان زیادی با وجود انواع اقسام مارک ها و برندهای خارجی انتخاب همیشگی شان همین شامپوی قدیمی است.

ما هنوز به همه مایع ظرفشویی ها می گوییم ریکا
ریکا به زبان گیلکی یعنی پسر. این یکی جزو اولین مایع های ظرفشویی در ایران بود تا جایی که تقریبا خیلی هایمان مفهوم مایع ظرفشویی را با همین برند شناختیم و حتی به جای لفظ«مایع ظرفشویی» می گفتیم ریکا و حتی موقع خرید محصولات کارخانه های دیگر هم نمی گفتیم «مایع ظرفشویی بدهید» می گفتیم «ریکای فلان را دارید؟»

یه نخود کافیه!
آدم های زیادی اولین تجربه جدی مسواک زدنشان را با خمیردندان داروگر سپری کردند. چه آنهایی که سفید ساده بودند و چه آنهایی که دورنگ بودند و در ابتدای ورودشان به بازار برایمان حکم یک کالای هیجان انگیز را داشتند. خمیری دندانی که عکس مسواک روی بسته بندی آن تا مدتها جماعت زیادی را دچار این چالش می کرد که حتما موقع استفاده، خمیردندان را سرتاسر مسواک بزنند این درگیری انقدر ادامه دار شد که بعدها خیلی ها موقع تبلیغ خمیردندانشان این نکته را هم گوشزد می کردند که «یه نخود کافیه!»

انقلاب بابا قور قوری
برای نسلی که در حمام چشمانشان به سوزش شامپوهای تخم مرغی بزرگترها عادت کرده بود، آمدن شامپویی با طرح عروسکی یک قورباغه قرمز رنگ که شامپوی آن هم مخصوص بچه ها بود یک انقلاب محسوب می شد. شامپویی که بعدها در کنار آرم نخل یکی از المان های اصلی محصولات داروگر بود و آن را در تبلیغ های تلوزیونی زیاد می دیدیم.