Welcome!

By registering with us, you'll be able to discuss, share and private message with other members of our community.

SignUp Now!

اطلاعات موضوع

Kategori Adı سبک های هنری
Konu Başlığı هنر نقاشی با شن ; جادو با شن ریزه ها
نویسنده موضوع eLOy
تاریخ شروع
پاسخ‌ها
بازدیدها
اولین پسند ارسالی
Son Mesaj Yazan eLOy

eLOy

مدیر کل انجمن
تاریخ ثبت‌نام
Jun 21, 2013
ارسالی‌ها
8,741
پسندها
14,844
امتیازها
113
سن
41
محل سکونت
TeHrAn
وب سایت
www.biya2forum.ir
تخصص
نقاشی و خوشنویسی
ماه تولد

اعتبار :



هنر "نقاشی با شن" در نگاه نخست، شبیه جادو با شن ریزه ها به نظر می رسد.

شکل هایی که با سرعت دگرگون می شوند، این پرسش را به وجود می آورند که هنرمند با چه میزان تمرین خود را برای این نوع بازی با تصاویر آماده کرده است.
بازی با شن گاهی برای بعضی، ورزش های ساحلی و برای بعضی دوران کودکی را به یاد می آورد که کودکان با بیلچه هایی در دست، کنار جعبه های ماسه یا ساحل دریا مشغول ساختن خانه های شنی و کشیدن شکل های دلخواه خود بر ماسه ها هستند. این کودکان گاهی بدون نیاز به زبان گفتاری مشترک برای ارتباط کلامی، ساعت ها در کنار هم می سازند، خراب می کنند و زبان آنها زبان صداهای نامفهوم، شکل ها و اجسام شنی و تبادل اسباب بازی هایشان است.



اما این بازی و کنش های مشابه، ظرفیت تبدیل به نوع هنری زیبایی را دارند که امروزه دوستداران بسیاری در سراسر جهان دارد: این هنر، طراحی و "نقاشی با شن" نام دارد که در شکل رایج بیشتر روی سطحی شیشه ای انجام می شود و برخلاف نقاشی به مفهوم معمول آن، گاهی حالت اجرای زنده همراه با تماس مستقیم هنرمند با بینندگان را به خود می گیرد.

دستان هنرمند بر ماسه ها، بازیگر و کارگردان هستند و آفریننده تصویر، خود اوست. هنرمند در برابر بییندگان شکل ها و خط هایی روی لایه ای شنی که معمولاً بر سطحی شیشه ای پاشیده شده، می کشد و تصویرهای گذرای خود را در برابر تماشاگران به دست می آورد.


این هنر در سال های اخیر شکل چندرسانه ای نیز به خود گرفته و با موسیقی و گاه آواز نیز همراه می شود: در اینجا بیلچه دوران کودکی جای خود را به دستان هنرمند، و شکل دهی به شن های نرم با حرکت های سریع و ظریف انگشتان دست می دهد. رنگ و قلم مو و بومی نیز در کار نیست که نقاش برای حرکت های خود به آنها توجه کند. در این نوع نقاشی واسطه های این چنینی میان هنرمند و اثر هنری برای شکل گیری وجود ندارند و انگشت های دست، نقش قلم مو را ایفا می کنند.


روی سطحی شیشه ای لایه ای از شن قرار دارد که هنرمند با کنار زدن بخش های گوناگون آن و شکل دادن همزمان به آن و پاشیدن آن به قسمت های دیگر و حرکت های گاه متقارن، تصویرها و طرح های دلخواه خود را روی آن می کشد. حضور ذهن و تمرکز برای تغییر شکل ها و تبدیل آنها به یکدیگر از ویژگی های انکارناپذیر و ضروری چنین نوعی از نقاشی و تبدیل پذیری صورت ها به یکدیگر سویه منحصر به فرد این گونه هنری است





ابر و نسیم : شن ها و دست ها

در نقاشی با شن ها حرکت صور خیال با دست ها بسیار دیدنی است. بیننده گاهی حس می کند که در مسیر فوران صورت های ذهنی هنرمند قرار گرفته است. در چنین کنش هنری ای دستان هنرمند تبدیل به رسانه ای برای انتقال مستقیم تخیل و سیر آن بر صفحه شیشه ای دربردارنده شن و ماسه می شود. شکل ها خط سیر موضوعی ذهن او را نمایش می دهند.

سرعت حرکت دست ها شاید نتواند با سرعت تبدیل صورت های خیالی به یکدیگر برابری کند، اما با بیشترین سرعت ذهنیت ها و شکل های متغیر خیال را در قالب تصویرها به شن ها منتقل می کند.

صحنه ها برخلاف شیوه رایج در هنر نقاشی در مفهوم معمول آن، که شکل ها و تصویرها در پایان کار صورتی ثابت به خود می گیرند، بسیار روان و سیال هستند. درست مانند نسیمی که ابرها را به شکل های گوناگون در می آورد و سرانجام همه آنها را با خود می برد، شکل های این نوع نقاشی بر شن نیز پس از پایان کار هنرمند محو می شوند.

همین ناپایداری صحنه های شگرفی که هنرمند در حین طراحی می آفریند، باعث می شود که تماشاگران با دقت بیشتری کار او را دنبال کنند؛ زیرا در پایان این نوع نقش آفرینی نه اثری از نقش ها بر شن ها خواهد ماند و نه تابلویی هست که تخیل هنرمند را در خود اسیر کرده باشد.

نوع حرکت دست ها و پیچش انگشتان هنگام رسم شکل ها و تصویرهای به دست آمده از پیچ و خم انگشتان از این نظر جالب توجه هستند که بیننده پیش تر نمی تواند به آسانی حدس بزند از حرکت های آنی آنها چه شکلی پدید خواهد آمد. این تمایز دیگر این هنر با سبک واقع گرای نقاشی است که پس از مدتی کار می توان حدس زد چه تصویری بر بوم نقش خواهد بست.

در اینجا سرعت کار نیز با نقاشی عادی با رنگ و بوم بسیار تفاوت دارد؛ چون طرح و رنگ ثابتی وجود ندارد که بخواهد ثباتی در شکل پایانی کار هنری ایجاد کند و هنرمند طرح های شناور تخیل خویش را با شتاب بیشتری پیاده می کند و آنها را سریع تر به نقش های دیگر تبدیل می کند. او هر بار بازی را از نو آغاز می کند









همانگونه که هنر نقاشی و طراحی با شن توانایی ها و جنبه های فردی ویژه ای نیاز دارد و آنها را به نمایش می گذارد، با اجرای چندرسانه ای یا کار جمعی برای شکل دادن به ماسه ها، ظرفیت ایجاد پیوندهای جمعی، ایجاد احساسات هنری مشترک میان هنرمند و هنردوستان و پیدایش فرایندهای پالایش درونی (Katharsis) را از راه ارتباط با اثر هنری نیز دارد. فرایندهای جمعی روانی و تأثیرهای آنی آن بر بینندگان از سویه های قابل پژوهش این زمینه هنری هستند.

برای نمونه در آذر سال ۸۷ گروهی از جوانان هنرمند ایرانی در بخشی از ساحل خلیج فارس "بزرگ ترین فرش ماسه ای جهان با نام خلیج فارس" را با شن های رنگی و خاک ترسیم کردند.

گذشته از سویه های ملی گرایانه و اجتماعی این حرکت در پاسخ به بحث هایی که درباره خلیج فارس مطرح شده بود، آنها برای رهایی از ذهنیت تحمیل نامی ناآشنا بر محل آشنای خود، خلیج فارس، و پاسخگویی به فرایند درونی ناشی از این حس، کنش هنری خود را ترتیب داده بودند. حافظه جمعی در کار آنها محوریت یافته بود. خاطره ای که در کار آنها نام مکانی را در خود حفظ کرده بود.

این بار شن ها نه بر سطحی شیشه ای، بلکه در ساحل خلیج فارس نقش فرشی را به تماشا می گذاشتند که می شد آن را به گونه ای دیگر نیز تفسیر کرد.
این بزرگ ترین فرش ماسه ای جهان در عین حال با زبان بی زبانی، در برابر آسمان آبی و پهنه خلیج می گفت: «این زمین، خانه من است. برای زیستن آن را فرش می کنم.» پیامی که بسیار گویاتر و به گونه ای دیگر در تصویر افلاطون و ارسطو در نقش "مدرسه* آتن" اثر (سال های ۱۵۰۸ تا ۱۵۱۱ میلادی) رافائل سانتسیو (نقاش دوره رنسانس ایتالیا) و اشاره ارسطو به ماندن بر «خانه زمینی» و پای فشردن بر آن و تأکید این فیلسوف بر امور عینی آشکار است.

برای فرایند پالایش جمعی از راه این گونه هنری می توان به نمونه جدید دیگری نیز اشاره کرد: آخرین و جدیدترین اجرای نقاشی شنی خانم کسنیا سیمونووا، استعداد درخشان این هنر از کشور اوکراین بسیار دیدنی است. در اوکراین به درستی او را «خداوندگار نقاشی شنی» نامیده اند. این هنرمند جوان با جادوی دستان خود و تبدیل بی درنگ تصاویر به یکدیگر، گاهی این گمان را ایجاد می کند که در حال جادوگری با شن هاست.

به گزارش دویچه وله، او در یکی از جدیدترین برنامه های خود در ۲ ماه گذشته هم زمان با موسیقی، روایتی تصویری را از جنگ جهانی دوم میان روسیه و آلمان بازسازی می کند، صحنه جدایی سربازی از همسر خود که هم زمان تک خوانی شعری مناسب با فضای جنگ و پخش سرودهای حماسی آن زمان و بخشی از پیام های سیاسی هنگام شروع جنگ با آلمان در متن نماهنگ، تماشاگر را به صحنه ای می برد که سربازی همسر و فرزند خود را برای شرکت در جنگ ترک می کند. شعر و آواز خواننده نیز دربردارنده نامه این سرباز به همسر خود است.

منطقه اوکراین در جنگ جهانی دوم با وضعی فجیع تر از آلمان، تبدیل به ویرانه ای شد که شمار کشتگان آن را ۸ تا ۱۱ میلیون نفر تخمین زده اند. از این رو اجرای این هنرمند، نوعی فرایند پالایش جمعی میان بینندگان به وجود می آورد و نقد پدیده جنگ را به نمایش می گذارد. در نماهنگ کسنووا هنگام طراحی، این خاطره جمعی از جنگ جهانی دوم زنده می شود و تماشاگران را متأثر می کند

 
  • Like
واکنش‌ها[ی پسندها]: sting
بالا پایین