Welcome!

By registering with us, you'll be able to discuss, share and private message with other members of our community.

SignUp Now!

اطلاعات موضوع

Kategori Adı تالار بورس
Konu Başlığı هر آنچه که درباره ی بورس باید بدانید...
نویسنده موضوع eLOy
تاریخ شروع
پاسخ‌ها
بازدیدها
اولین پسند ارسالی
Son Mesaj Yazan eLOy

eLOy

مدیر کل انجمن
تاریخ ثبت‌نام
Jun 21, 2013
ارسالی‌ها
8,741
پسندها
14,844
امتیازها
113
سن
41
محل سکونت
TeHrAn
وب سایت
www.biya2forum.ir
تخصص
نقاشی و خوشنویسی
ماه تولد

اعتبار :




مقدمه

همه ی افراد جامعه ی ما بورس را نمی شناسند و با نحوه ی سرمایه گذاری در آن و فواید و سودمندی های ناشی از آن آشنا نیستند. این در حالی است که آشنایی با بورس و فعالیت در آن می تواند در زندگی اقتصادی مردم بسیار مؤثر باشد. تا همین سال های اخیر، بیشتر مردم پس اندازهای خود را فقط در بانک ها نگهداری می کردند و با راه های دیگر استفاده از اندوخته های خود آشنا نبودند. اما امروزه بسیار شنیده می شود که راه دیگری هم برای استفاده از پس اندازها وجود دارد و آن این است که یک فرد عادی می تواند در مالکیت واحدهای تولیدی و تجاری بزرگ مشارکت نماید و از نتایج مشارکت و سرمایه گذاری خود به سادگی بهره مند شود. اما به راستی چگونه ممکن است یک فرد عادی با سرمایه ای اندک در سرمایه گذاری های بزرگی شریک شود در حالی که نه شرکای خود را می شناسد و نه امکان کسب اطلاع از نحوه ی فعالیت، میزان هزینه ها، درآمدها و ... دارد؛ گذشته از این، اصلاً چنین کسی چگونه می تواند از حساب و دخل و خرج این مرکز تولیدی که در آن مشارکت کرده است آگاهی پیدا کند؟

در پاسخ به این سوال باید گفت که، بورس امکان هر آنچه را که برای سرمایه گذاری و مشارکت در این مراکز لازم است فراهم آورده و علاوه بر نظارت دقیق بر فعالیت های این مراکز، مطابق قانون مدافع حقوق سرمایه گذاران است.








بورس و مفهوم آن


Bourse کلمه ای فرانسوی است که معنای آن در زبان فرانسه " کیف پول " می باشد.

سهم

نشان دهنده مالکیت یک فرد (حقیقی یا حقوقی) در یک شرکت می باشد.

بازار اولیه

دارایی هایی که برای اولین بار توسط شرکت ها یا دولت عرضه می شونددر این بازار پذیره نویسی می شوند.در واقع پذیره نویسی سهام و افزایش سرمایه توسط شرکت ها فعالیت در بازار اولیه است.

بازار ثانویه


دارایی هایی که ابتدا در بازار اولیه مورد معامله قرار گرفته است در بازار ثانویه مورد معامله مجدد قرار می گیرد که این فعالیت عمدتاً در بورس اوراق بهادار صورت می گیرد.

نکته :توجه کنید که بازار بورس بازار ثانویه است ، یعنی در بورس اوراق بهادار شرکتی تاسیس نمی شود و فقط سهام شرکت های پذیرفته شده ( که قبلاً تاسیس شده اند ) مورد معامله قرار می گیرند. به همین دلیل بازار بورس، بازار ثانویه است.

شرکت سهامی خاص

شرکتی است که سهام آن در اختیار عده محدودی است

شرکت سهامی عام


شرکتی است که خرید سهام آن برای عموم آزاد است. شرکت های حاضر در بورس باید حتماً سهامی عام باشند.

قیمت اسمی

قیمت اولیه سهم در بازار اولیه است که در حال حاضر در بورس تهران قیمت اسمی سهام 100 تومان می باشد. این قیمت فقط قیمت اسمی سهم می باشد، یعنی شرکت در روز نخست قیمت هر سهم خود را 100 تومان تعیین کرده است و سهامداران این مبلغ را برای خرید هر سهم شرکت پرداخته اند.

سرمایه گذاری

سرمایه گذاری یعنی صرف نظر کردن از مصرف در زمان حال به امید مصرف بیشتر در آینده.

سرمایه گذاری در بورس اوراق بهادار به معنای خرید سهام معمولاً با دو دیدگاه انجام می شود. بهره بردن از افزایش قیمت آن و یا سرمایه گذاری برای بهره بردن از سود سالیانه سهم

دیدگاه های سرمایه گذاری

بر این اساس دیدگاه های سرمایه گذاری به 3 دسته تقسیم می شوند: کوتاه مدت، میان مدت، بلند مدت
معمولاً به سرمایه گذاری با دید 3 تا 4 ماه کوتاه مدت گفته می شود و به سرمایه گذاری با دید 3 ماهه الی یکسال میان مدت و به سرمایه گذاری با دید بیش از یکسال معمولاً بلند مدت گفته می شود.

پرتفوی

عبارتست از سبد سهامی که برای کاهش ریسک سرمایه گذاری تهیه می شود.

کارگزار

بنگاه های معاملاتی هستند که خرید و فروش سهام توسط آنها صورت می گیرد. در این معاملات ، کارگزار وکیل تام الاختیار فروشنده و خریدار هستند.

سال مالی

عبارتست از یک سال که ابتدای آن شروع فعالیت مالی و انتهای آن پایان فعالیت مالی است .

در پایان هر دوره مالی هیات مدیره موظف به ارائه گزارش عملکرد خود در دوره گذشته و طرح های آتی خود می باشند.
سهامداران برای محاسبه سود و زیان یک شرکت دوره خاص را انتخاب می کنند که در پایان آن دوره هیات مدیره موظف به گزارش دادن عملکرد خود در آن دوره و طرح های خود در دوره آتی می باشد. این دوره هر زمانی بر اساس موافقت اکثر سهامداران می تواند باشد،ولی آنچه در کشور ما و در بورس ما مرسوم است یک سال کامل است که به آن سال مالی گفته می شود. در برخی از شرکت ها در سایر بورس های جهان دیده شده است که از فصل مالی و یا شش ماه مالی نیز استفاده شده است. ایام مالی طولانی تر باعث تعدیلات بیشتر در سود های اعلامی در ابتدای دوره توسط شرکت ها می شود. و هیچ تاثیر خاصی ( در بازار کارا )
بر روند قیمت شرکت ندارد.
 

eLOy

مدیر کل انجمن
تاریخ ثبت‌نام
Jun 21, 2013
ارسالی‌ها
8,741
پسندها
14,844
امتیازها
113
سن
41
محل سکونت
TeHrAn
وب سایت
www.biya2forum.ir
تخصص
نقاشی و خوشنویسی
ماه تولد

اعتبار :





شاخص ها

اعدادی که وضعیت بازار را طی دوره های قبل و جاری نشان می دهد.

برای سرمایه گذاری در هر بورسی باید قبل از ورود وضعیت آن بررسی شود و روند سوددهی آن در سال های قبل بررسی شود برای این بررسی شاخص های مختلفی وجود دارد که به هر کدام جداگانه می پردازیم.

شاخص کل

عددی است که نشان دهنده بازدهی بازار است و تغییر آن به منفی یا مثبت نشان دهنده تغییر مثبت یا منفی کل بازار است.

برای محاسبه بازدهی بازار مثلاً طی ماه گذشته می توان درصد رشد شاخص را از ابتدا تا انتهای ماه در نظر گرفت.

شاخص مالی

عبارت است از روند بازدهی شرکت های سرمایه گذاری

شاخص صنعتی

عبارت است از بازدهی شرکت های غیر سرمایه گذاری یعنی شاخص کل منهای شاخص مالی

شاخص 50 شرکت فعالتر بورس هر چند وقت یکبار ( معمولاً بصورت فصلی) بر اساس وضعیت معامله شرکت ها و نقدشوندگی آنها 50 شرکت فعالتر یا برتر را اعلام می*کند این شاخص روند رشد آنها را بازگو می کند.

شاخص بازده نقدی


عبارت است از بازدهی شرکت ها به جهت بازده سود خالص

شاخص بازده نقدی و قیمت

عبارت است از بازدهی شرکت ها به جهت بازده سود خالص و قیمت

سود پیش بینی شده (eps)

عبارت است از سود عایدی شرکت به ازای هر سهم که توسط شرکت پیش بینی می گردد. سود پیش بینی شده در قیمت هر سهم تاثیر مستقیم دارد.

تعدیل eps

تغییرات eps طی دوره را تعدیل گویند.رشد eps تعدیل مثبت و کاهش eps تعدیل منفی نامیده می شود.

بسته شدن سهام یا توقف نماد انجام هرگونه تغییر در اساسنامه شرکت همانند محل شرکت ، آدرس شرکت ، میزان سرمایه و سایر موارد مشابه تنها در صورتی ممکن است که نماد معاملاتی شرکت بسته شود. یعنی معامله بر روی سهام شرکت طی مدت فوق الذکر صورت نمی گیرد و بعد از انجام امور یاد شده،سهام با قیمتی جدید وارد تابلو خواهد شد.تعدیل eps هم از جمله مواردی است که بسته شدن نماد را در پی دارد. ضمناً در روز اول باز شدن نماد، سهام از قانون حجم مبنا پیروی نمی کند و سقف و کف قیمتی نخواهد داشت.

مجمع سالیانه

گردهمایی مدیران و سهامداران شرکت ها که برای ارائه وضعیت شرکت و تعیین سود حداکثر 4 ماه پس از پایان سال مالی شرکت تشکیل می گردد.در این مجمع ، معمولاً مدیرعامل شرکت به نمایندگی از هیات مدیره گزارش خود را به سهامداران ارائه می کند و سهامداران در مورد نحوه تقسیم سود و میزان آن نظرات خود را بیان می کنند.

سود تقسیمی (dps)


عبارتست از سود پس از کسر مالیات به ازاء هر سهم که توسط شرکت پرداخت می گردد. چونdps بخشی از eps می باشد که سهامداران در مورد تقسیم آن نظر می دهند معمولاً کمتر از eps می باشد. البته چنانچه تمام سود تقسیم شود eps و dps برابر می باشد. در بعضی موارد خاص نیز dps بیشتر از eps است که این مبلغ اضافی معمولاً از محل سود انباشته سال های قبل تامین می شود.البته این وضعیت اکثراً نشان دهنده بی برنامه بودن شرکت می باشد چون سود انباشته همان سود سال های گذشته است که توزیع نشده است و معمولاً جهت انجام برنامه ای خاص در شرکت باقی مانده است و توزیع آن در سال های بعد نشانه خوبی نیست.

اندوخته

چنانچه dps کمتر از eps باشد،میزان اختلاف به حساب اندوخته منظور می شود.این اندوخته می تواند اندوخته قانونی یا اندوخته عادی باشد.

اندوخته قانونی

سهمی از سود که طبق قانون باید در شرکت باقی بماند. طبق قانون شرکت ها موظفند هر دوره 10 درصد از سود خود را اندوخته کنند تا زمانی که جمع مبالغ اندوخته به 5 درصد سرمایه برسد که پس از آن نیازی به انباشت سود نیست. شرکت ها می توانند در افزایش سرمایه از اندوخته قانونی استفاده کنند. چون شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار غالباً در حال توسعه می باشند و پیوسته افزایش سرمایه می دهند در اغلب موارد اندوخته قانونی به حداکثر خود نمی رسد.

افزایش سرمایه تجهیز منابع مالی از طریق آورده سهامداران یا سود انباشته و منابع اندوخته شده شرکت افزایش سرمایه نام دارد.

افزایش سرمایه به روش جایزه

افزایش سرمایه از محل اندوخته های شرکت و بدون پرداخت پول می باشد. هیات مدیره می تواند قسمتی از سود را اندوخته کند و سپس افزایش سرمایه از محل اندوخته را انجام دهد. در این روش چون سهامدار پولی پرداخت نمی کند به آن افزایش سرمایه بصورت جایزه می گویند.

افزایش سرمایه از محل آورده


افزایش سرمایه ای است که از محل دریافت قیمت اسمی سهام به ازای هر سهم از سهامدار صورت می گیرد.

حق تقدم

فرمی است که بعد از اعمال افزایش سرمایه برای سهامداران قبلی ارسال می گردد تا در خصوص حق تقدم سهام خود تصمیم گیری نمایند. در این حالت سهامدار مختار است تا قیمت حق تقدم را پرداخت نماید(100 تومان به ازای هر سهم جدید) تا صاحب سهام موردنظر گردد. همچنین دارنده حق تقدم می تواند حق تقدم خود را در بازار بفروشد و چنانچه هیچ کاری در مورد حق تقدم خود انجام ندهد شرکت اقدام به فروش حق تقدم در بازار نموده و مبلغ آن را به حساب فرد واریز می کند.

قیمت حق تقدم معمولاً بیش از 100 تومان کمتر از قیمت سهم در بازار می باشد. علت آن هم این است که دارنده حق تقدم باید 100 تومان به ازای هر سهم پرداخت کند تا برگه سهم جدید برای او منتشر شود بعلاوه پس از واریز مبلغ حق تقدم از سوی سهامدار جدید باید حدود 1 الی 5 ماه صبر کند تا برگه سهام جدید برای او صادر شود و امکان فروش حق تقدم قبل از تبدیل به برگه سهم وجود ندارد(ریسک نقدینگی) بنابراین قیمت حق تقدم کمی بیشتر از 100 تومان کمتر از قیمت سهم است.

برای روشن شدن موضوع یک مثال می زنیم

فرض کنید شرکتی که قیمت سهام آن در بازار 300 تومان است اقدام به افزایش سرمایه از محل آورده نقدی می نماید.چنانچه شما سهامدار این شرکت باشید برگه حق تقدم برای شما صادر می شود و شما می توانید به ازای هر سهم جدید که به شما تعلق می گیرد 100 تومان پرداخت کنید و در افزایش سرمایه شرکت کنید. ولی اگر تمایلی به شرکت در افزایش سرمایه نداشته باشید می توانید حق تقدم خود را در بورس بفروشید مثلاً به قیمت 270 تومان که از این مبلغ 100 تومان به شرکت منتقل می شود و مابقی پس از کسر هزینه های قانونی به شما تعلق دارد. چنانچه به هر دلیل اطلاعی از افزایش سرمایه شرکت نداشته باشید یا اقدامی نکنید شرکت از سوی شما اقدام به فروش حق تقدم می کند و پس از کسر 100 تومان به ازای هر سهم جدید مابقی را به حساب شما واریز می کند.

حال چنانچه شما تاکنون سهامدار این شرکت نبوده اید و مایل به خرید حق تقدم این شرکت می باشید، می توانید با خرید حق تقدم این سهم به قیمت 270 تومان سهامدار این شرکت شوید (البته باید مدتی صبر کنید تا حق تقدم شما به برگه سهم تبدیل شود). از 270 تومان پرداخت شده توسط شما مبلغ 100 تومان در اختیار شرکت قرار می گیرد تا در افزایش سرمایه مصرف شود و مابقی آن پس از کسر هزینه های قانونی در اختیار سهامدار قبلی شرکت که از حق تقدم خود استفاده نکرده است قرار می گیرد.

افزایش سرمایه از محل صرف سهام


افزایش سرمایه ای است که از محل دریافت قیمت بازار سهم به طریق پذیره نویسی از سهامدار جدید صورت می گیرد. منافع سهامدار قدیمی از مابه التفاوت قیمت اسمی و قیمت بازار تامین می شود.



 

eLOy

مدیر کل انجمن
تاریخ ثبت‌نام
Jun 21, 2013
ارسالی‌ها
8,741
پسندها
14,844
امتیازها
113
سن
41
محل سکونت
TeHrAn
وب سایت
www.biya2forum.ir
تخصص
نقاشی و خوشنویسی
ماه تولد

اعتبار :



قیمت نهایی

قیمت نهایی سهم که در پایان روز محاسبه می شود میانگینی از قیمت های مورد معامله شده آن روز براساس حجم مبنا می باشد.

حد نوسان قیمت سهم و حق تقدم

بر اساس قوانین بورس اوراق بهادار،حداکثر نوسان قیمت یک سهم از مثبت 2 درصد تا منفی 2درصد طی یک روز می تواند باشد و بر همین اساس حداکثر نوسان قیمت حق تقدم یک سهم از مثبت 10 درصد تا منفی 10 درصد می تواند باشد.البته در روز باز شدن سهم یا حق تقدم،حد نوسان وجود ندارد.


حجم مبنا

حداقل تعداد سهامی است که باید مورد معامله قرار گیرد تا سهم در پایان روز در قیمتی به ثبت برسد.

حجم مبنا برای کنترل رشد بی رویه قیمت سهام در سال 1382 تصویب شد. بر این اساس و در ابتدای این قانون اساس بر این بود که 15 درصد از کل سهام یک شرکت طی یکسال مورد معامله قرار گیرد و روزهای کاری سال 250 روز فرض شده بود که بر آن اساس حجم مبنای روزانه یک سهم 0006/0 (شش ده هزارم)کل سهام شرکت می شد. اما در سال 1383 نحوه محاسبه تغییر کرد و از 15 درصد به 20 درصد افزایش یافت و حجم مبنا به 0008/0(هشت ده هزارم)کل سهام افزایش یافت.

بعنوان مثال چنانچه تعداد سهام شرکتی 200 میلیون باشد حجم مبنای آن 160 هزار سهم خواهد بود. حال اگر حداقل 160 هزار سهم شرکت معامله شود،قیمت پایانی سهم برابر با میانگین موزون قیمت های معاملات خواهد بود و اگر کمتر از 160 هزار سهم معامله شود قیمت پایانی با استفاده از نسبت حجم مبنا پوشش داده شده محاسبه می شود. مثلاً اگر میانگین موزون قیمت سهام نسبت به روز قبل 40 تومان افزایش یافته است و میزان سهام معامله شده 80 هزار سهم است ،قیمت پایانی(بسته شدن)سهم 20 تومان افزایش خواهد یافت.

عرضه و تقاضا

به درخواست هایی که برای خرید وارد سامانه بورس می شوند تقاضا و به درخواست هایی که برای فروش وارد می شوند عرضه گفته می شود. عرضه و تقاضای یک سهم تعیین کننده قیمت آن است.

نسبت قیمت به درآمد (p/e)

ضریب تبدیل عایدات آتی و نمایانگر اقبال بازار نسبت به سهم موردنظر می باشد. همچنین نشان دهنده سال های باقیمانده تا بازگشت اصل سرمایه نیز می باشد. این نسبت در فضای بازار وجود دارد و درجه مطلوبیت سهم را بیان می کند. p/e حاصل قیمت سهم به سود آتی آن می باشد.

شرکت های سرمایه گذاری


شرکت هایی هستند که در سایر شرکت های بورسی و یا شرکت های غیر بورسی سرمایه گذاری کرده و از محل درآمد سرمایه گذاری های خود به سهامدارانشان سود پرداخت می کنند. چنانچه فردی قصد سرمایه گذاری حرفه ای در بورس را نداشته باشد چندان مقرون به صرفه نیست که تمام شرکت های حاضر در بورس یا صنایع مختلف را بررسی کند. در این حالت خرید سهام شرکت های سرمایه گذاری توصیه می شود. مزیت دیگر خرید سهام شرکت های سرمایه گذاری تشکیل سبد سهام است که ریسک سرمایه گذاری را کاهش می دهد.البته طبیعی است که بازده این سهام نیز کمتر است.

یک شرکت سرمایه گذاری براساس پرتفوی خود ارزیابی می شود. پرتفوی شرکت های سرمایه گذاری در ایران معمولاً از دو قسمت بورسی و غیربورسی تشکیل شده است.

ارزش پرتفوی بورسی یک شرکت سرمایه گذاری


عبارتست از ارزش روز و بازاری سهام شرکت های بورسی تحت تملک یک شرکت سرمایه گذاری. برای محاسبه ارزش پرتفوی بورسی یک شرکت تعداد سهام تحت تملک در قیمت بازار سهم ضرب می شود. در صورتیکه ارزش پرتفوی بورسی بیشتر از ارزش روز بازار سهام موردنظر باشد نشان دهنده قابلیت رشد قیمت سهام شرکت سرمایه*گذاری طی روزهای آتی خواهد بود.

ارزش پرتفوی غیربورسی یک شرکت سرمایه گذاری

یک شرکت سرمایه گذاری ممکن است در زمینه ای غیر از سهام شرکت های بورسی فعالیت کند. در این حالت ارزش آن فعالیت ها و یا سهام آن شرکت هایی که خارج از بورس می باشند را پرتفوی غیربورسی می نامند.
رویکرد محافظه کارانه در ارزشگذاری فعالیت های غیربورسی استفاده از بهای تمام شده سرمایه گذاری می باشد.اما با توجه به وجود تورم بالا در ایران،پس از گذشت چند سال بهای تمام شده از ارزش واقعی سرمایه گذاری فاصله زیادی می گیرد.

رویکرد دیگر استفاده از نسبت

p/e می باشد. یعنی برای محاسبه ارزش یک سرمایه گذاری غیربورسی،سود آن را در نسبت p/e شرکت های مشابه که در بورس فعالیت می کنند ضرب کرد تا ارزش یک سرمایه گذاری غیر بورسی بدست آید. در نهایت مجموع ارزش سرمایه گذاری های غیربورسی از جمع ارزش هر یک از سرمایه گذاری ها بدست می آید.
شرکت های سرمایه گذاری معمولاً پرتفوی بورسی و غیربورسی خود را به صورت دوره ای از طریق ارائه اطلاعیه به بورس اعلام می کنند.

شرکت های سرمایه پذیر


شرکت هایی که بتوان سهام آنها را خریداری کرد شرکت های سرمایه پذیر نام دارند. بر طبق این تعریف کلیه شرکت هایی که در بورس سهام قابل معامله دارند شرکت های سرمایه پذیر می باشند.

سهام مدیریتی

معمولاً اشخاص حقیقی یا حقوقی مالک 16 تا 51 درصد سهام دارای سهام مدیریتی می باشند.

شرکت های هلدینگ

شرکت هایی که در چند شرکت که در یک زمینه مشترک فعال هستند سرمایه گذاری می کنند. بطور کلی هر شرکتی که سهام مدیریتی یک یا چند شرکت دیگر را در اختیار داشته باشد هلدینگ است. به عنوان مثال شرکت سیمان فارس و خوزستان هلدینگ صنعت سیمان است.

معاملات چرخشی


معاملاتی هستند که خریدار و فروشنده دارای یک هویت
حقوقی هستند.اینگونه معاملات به جهت بازارسازی اتفاق می افتد و در گزارش شفافیت توسط بورس اعلام می گردد.

سهامدار عمده

طبق قانون به شخص حقیقی یا حقوقی که بیش از 5 درصد سهام یک واحد تجاری را دارا باشد سهامدار عمده می گویند.
در ادبیات بورس هنگامی که صحبت از سهامدار عمده است منظور شخص حقیقی یا حقوقی است که مالک بیشترین درصد از سهام یک شرکت می باشداماهنگامی که صحبت از سهامداران عمده است،منظور کلیه اشخاصی است که مالک بیش از 5 درصد سهام آن واحد می باشند.

سهامدار جزء


طبق قانون به شخص حقیقی یا حقوقی که مالک کمتر از 5 درصد سهام یک شرکت باشد سهامدار جزء گفته می شود.

هیات مدیره

مجموعه ای بین 5 تا 9 نفر که به پیشنهاد سهامداران عمده یک شرکت برای اداره آن معرفی می شوند.

مدیر عامل

شخصی که بالاترین سمت را در یک شرکت دارد و می تواند یکی از اعضای هیات مدیره باشد. مدیر عامل مجری تصمیمات هیات مدیره است و معمولاً از سوی سهامدار عمده شرکت پیشنهاد می شود.

اطلاعات میان دوره ای


شامل اطلاعات تولید و فروش و مسائل مالی شرکت است که در دوره ها و فصول مختلف توسط شرکت ها ارائه می شود.


 

eLOy

مدیر کل انجمن
تاریخ ثبت‌نام
Jun 21, 2013
ارسالی‌ها
8,741
پسندها
14,844
امتیازها
113
سن
41
محل سکونت
TeHrAn
وب سایت
www.biya2forum.ir
تخصص
نقاشی و خوشنویسی
ماه تولد

اعتبار :





تاریخچه

اندیشه ی ایجاد بورس زمانی شکل گرفت که عده ای از بازرگانان اروپایی از فعالیت های تجاری خود ضرر کردند، بنابراین به فکر راه حلی افتادند تا به وسیله ی آن بتوانند جلوی این ضرر را بگیرند و یا آن را به حداقل برسانند. نتیجه آن شد که تعدادی از بازرگانان عده ای را در فعالیت های خود شریک کردند تا با این روش سود و زیان احتمالی را با آنها تقسیم کنند. این تجربه موفقیت آمیز بود لذا به تدریج هر تاجری سعی می کرد تا فعالیت های تجاری خود را با این روش ادامه دهد؛ به خصوص که این روش برای افرادی که فعالیت های بزرگ اقتصادی انجام می دادند بسیار مطلوب تر بود. رفته رفته این تجربه قانونمند شد و به تشکیل شرکت های سهامی تبدیل گردید. اولین تجربه مربوط به تشکیل یک شرکت سهامی در کشور روسیه بود که در سال 1353 میلادی تصمیم گرفت کالاهایی را بدون این که آفریقا را دور بزند، از شمال اروپا به شرق آسیا و چین ببرد و این کاری بود که احتمال ضرر در آن بیشتر بود. برای انجام این کار عده ای از تجار سرمایه ی لازم را تأمین کردند و هر کس به نسبت سرمایه ی خود در سود و زیان شرکت شریک شد و این کار با موفقیت صورت گرفت. بعدها با گسترش مبادلات در اروپا به سرمایه های زیادتر و شرکای بیشتری نیاز شد. برای این کار نیاز به مراکزی بود تا بتوان بین سرمایه گذاران و سرمایه پذیران رابطه برقرار کرد. چنین مراکزی تأسیس شدند و بورس نام گرفتند. اولین بورس دنیا در قرن هفدهم میلادی در شهر آمستردام هلند تشکیل شد و امروز اکثر کشورهای جهان دارای بورس هستند. در ایران نیز در سال 1345 قانون تشکیل بورس به تصویب رسید و از 15 بهمن ماه سال 1346 آغاز به کار کرد.

بورس چیست؟

برای شناخت بورس و آشنایی بیشتر با آن بهتر است از "بازار" و تعریف آن شروع کنیم. در یک تعریف ساده، می توان گفت که، بازار مکانی است که در آن خرید و فروش صورت می گیرد؛ و ساده تر این است که بگوییم هرگاه شرایطی فراهم شود که بین خریدار و فروشنده رابطه برقرار شود و معامله ای صورت پذیرد بازار تشکیل شده است. این شرایط می تواند مکان خاصی باشد یا شبکه ای ارتباطی مثل اینترنت.

در بازارها به طور کلی دو نوع دارایی، دارایی های واقعی و دارایی های مالی، مورد معامله قرار می گیرند. دارایی های واقعی همان دارایی های فیزیکی هستند مثل زمین، ساختمان و انواع کالا مانند ماشین، لوازم خانگی و .... اما دارایی های مالی دارایی های کاغذی و بهتر بگوییم اسنادی هستند، مثل سهام و اوراق مشارکت. بورس بازاری است که در آن دارایی های مختلف مورد معامله قرار می گیرد. از این رو، انواع بورس ها را می توان به سه دسته ی کلی بورس کالا، بورس ارز و بورس اوراق بهادار طبقه بندی کرد.

1. بورس کالا :
بازاری که در آن خرید و فروش کالاهای معین صورت می گیرد و به طور منظم و دائم فعال است بورس کالا نام دارد. در بورس کالا معمولاً مواد خام و مواد اولیه مورد معامله قرار می گیرد. هر بورس کالایی را با نام همان کالایی که مورد معامله قرار می گیرد نام گذاری می کنند. مثلاً بورس نفت و بورس گندم.

2. بورس ارز : در بورس ارز، همان طور که از نام آن مشخص است، کار خرید و فروش پول های خارجی انجام می گیرد. این بورس در کشور ما فعال نیست اما در کشورهای پیشرفته فعالیت چشم گیری دارد.

3. بورس اوراق بهادار :
در بورس اوراق بهادار دارایی های مالی از قبیل سهام، اوراق مشارکت و ........ مورد معامله قرار می گیرد. در ایران، به بازار خرید و فروش اوراق بهادار که به طور رسمی و دائمی در محل معینی تشکیل می شود "بورس اوراق بهادار" می گویند ولی ما در این نوشته برای اختصار آن را بورس یا بورس اوراق بهادار می گوییم.



 

eLOy

مدیر کل انجمن
تاریخ ثبت‌نام
Jun 21, 2013
ارسالی‌ها
8,741
پسندها
14,844
امتیازها
113
سن
41
محل سکونت
TeHrAn
وب سایت
www.biya2forum.ir
تخصص
نقاشی و خوشنویسی
ماه تولد

اعتبار :





بورس اوراق بهادار چه می کند؟

کار اصلی بورس اوراق بهادار این است که زمینه ای فراهم می آورد تا دو گروه از مردم، به طور قانونی، در یک فعالیت اقتصادی شریک و علاوه بر تأمین نیازهای یکدیگر، از منفعت و سود این فعالیت بهره مند شوند. این دو گروه سرمایه گذاران و سرمایه پذیران می باشند.

اصولاً در یک تقسیم بندی ساده، افراد جامعه را می توان به دو گروه تقسیم کرد؛ یک گروه کسانی که پول، سرمایه و یا پس انداز دارند اما نمی توانند با آن کار کنند و گروه دوم کسانی که توانایی انجام فعالیت های اقتصادی دارند اما سرمایه و پول کافی ندارند. این دو گروه علاوه بر این که یکدیگر را نمی شناسند و تعداد آنها نیز کم نیست دارای ویژگی های مختلفی هستند. به عنوان مثال، همه ی سرمایه گذاران به یک اندازه پس انداز ندارند. برخی دارای مبالغ اندک و برخی صاحب مبالغ کلان می باشند، سلیقه ی این افراد هم برای سرمایه گذاری متفاوت است، مثلاً عده ای تمایل به سود کم در کوتاه مدت دارند و عده ای به دنبال سود بیشتر ولی در درازمدت اند و ده ها ویژگی دیگر.

سرمایه پذیران نیز از ویژگی های مختلف برخوردارند، برای مثال، هر گروه در زمینه ی خاصی فعالیت می کنند، با توجه به نوع فعالیت شان سودهای متفاوتی پرداخت می کنند، در اداره ی مراکز تولیدی خود سلیقه ی متفاوت دارند و...... حال با این همه ویژگی های متفاوت چگونه می توان بین این دو گروه رابطه برقرار کرد تا همه ی آنها ضمن قبول شرایط یکدیگر حاضر به شراکت شوند؟ یکی از کارهای اساسی بورس همین است که با ایجاد یک فضای مناسب و قانونمند زمینه ای فراهم آورد تا از طریق آن برآوردن تمامی خواسته های قانونی طرفین با حفظ حقوق آنها میسر شود. بورس یک مشکل بسیار بزرگ دیگر را نیز حل کرده است، به طوری که می توان ادعا کرد حل این مشکل باعث گسترش سرمایه گذاری و در نتیجه توسعه یافتگی و پیشرفت سریع تر کشورهای جهان شده است. آن مشکل این است که اگر افراد مختلفی که با سرمایه های متفاوت وارد بورس شده و در فعالیت های اقتصادی بزرگ شریک می شوند، بخواهند، در هر زمان که تصمیم بگیرند، سهم و سرمایه ی خود را به قیمت مناسب بفروشند، باید چه کار کنند؟ به عنوان مثال اگر فردی 100 سهم از 125 میلیون سهم یک کارخانه ی سیمان را دارا باشد و تصمیم بگیرد آن را همین امروز بفروشد چگونه می تواند قیمت سهام خود را مشخص کند؟ چطور می تواند قیمت کارخانه را محاسبه نماید تا براساس آن قیمت سهم خود را مشخص کند؟ چه قدر زمان، چه تعداد افراد و چقدر هزینه برای این کار لازم است؟ و... بورس این مشکل را حل کرده و سازوکاری را طراحی کرده است که هر فرد با هر میزان سهم، در هر روز تصمیم به فروش سهامش بگیرد بتواند از قیمت سهام خود آگاه شود و یا حتی اگر تصمیم به فروش نداشته باشد قیمت روز سهام خود را بداند.

قیمت سهام در بورس چگونه مشخص می شود؟


نظام قیمت گذاری در بورس به گونه ای طراحی شده است که هیچ کس نمی تواند در قیمت گذاری دخالت کند؛ به این ترتیب که در بورس افراد نمی توانند شخصاً اقدام به خرید و یا فروش سهام بنمایند و این کار باید از طریق کارگزاری های بورس و کارگزاران آن انجام شود. کارگزاران افرادی خوش نام و مطمئن هستند که علاوه بر این که سابقه ی تخلفات مالی ندارند مجوز فعالیت خود را از سازمان بورس دریافت کرده اند؛ یعنی فعالیت های آنها تحت نظارت بورس انجام می پذیرد.

ورود به بورس بدین طریق است که، چه فروشندگان و چه خریداران سهام در اولین قدم تقاضای خود را به کارگزاران بورس تحویل می دهند. کارگزاران هر روز به جز روزهای پنج شنبه و ایام تعطیل از ساعت 9 صبح الی 12 ظهر در تالار بورس حاضر شده و تمامی تقاضاهای خرید و فروش را وارد سیستم معاملات می کنند. پس از وارد شدن لیست تقاضاها در سیستم معاملات، تقاضاها در دو صف؛ صف خرید و صف فروش، براساس قیمت و زمان ورود، اولویت بندی می شود. این سیستم به گونه ای طراحی شده است که قیمت هایی را که برای فروش ارزان تر است و تقاضاهای خریدی را که قیمت بالاتری دارند در ردیف اول قرار می دهد. بدین ترتیب هر کس که به ارزان ترین قیمت بفروشد در اول صف فروش و هر کس گه به گران ترین قیمت بخرد در اول صف خرید قرار می گیرد و بنابراین قبل از دیگران معامله خواهد کرد. البته در صورتی که دو تقاضا با یک قیمت وارد سیستم شود، سیستم اولویت را به تقاضایی می دهد که زودتر وارد سیستم معاملات شده باشد. این عملکرد سیستم بیانگر آن است که روند معاملات و قیمت سهام براساس عرضه و تقاضا مشخص می شود و امکان دخالت افراد در آن وجود ندارد.

چرا در بورس سرمایه گذاری کنیم؟


سرمایه گذاران در هر کجا که سرمایه گذاری می کنند علاوه بر این که به دنبال کسب سود هستند، در انتخاب نوع سرمایه گذاری نیز به دنبال جایی می گردند که سود بیشتری بدهد، مورد اطمینان و قانونی باشد، هر زمان که بخواهند بتوانند از وضعیت سرمایه گذاری خود مطلع شوند، هر وقت که بخواهند بتوانند سرمایه ی خود را نقد کنند و...... برخی نیز علاوه بر این، معیارهای متعالی تری دارند. به عنوان مثال، به دنبال سرمایه گذاری در کاری هستند که علاوه بر خودشان، جامعه نیز از آن بهره مند شود. مثلاً ایجاد اشتغال بکند و..... بورس از جمله مراکزی است که جمیع این ویژگی ها را داراست.پس سرمایه گذاری در بورس نه تنها برای سرمایه گذاران و سرمایه پذیران سودمند است بلکه برای کل جامعه نیز فواید قابل توجهی دارد. در ادامه به برخی از تأثیرات بورس برای سرمایه گذاران اشاره می کنیم.



 

eLOy

مدیر کل انجمن
تاریخ ثبت‌نام
Jun 21, 2013
ارسالی‌ها
8,741
پسندها
14,844
امتیازها
113
سن
41
محل سکونت
TeHrAn
وب سایت
www.biya2forum.ir
تخصص
نقاشی و خوشنویسی
ماه تولد

اعتبار :





فواید بورس برای سرمایه گذاران


1. درآمد

مهم ترین هدف هر فرد از سرمایه گذاری کسب درآمد است. سرمایه گذاری در بورس می تواند از دو راه این خواسته را محقق سازد. نخست از طریق پرداخت سود ناشی از فعالیت کارخانه ها و شرکت ها؛ بدین ترتیب که، کارخانه ها یا شرکت هایی که سهامشان در بورس عرضه شده است بخشی از سودی را که از فروش کالاها و خدماتشان حاصل می شود بین سهامداران تقسیم می کنند. بدین ترتیب کسانی که با خرید سهام شرکت ها و یا کارخانه های بورسی در این مراکز شریک شده اند از این طریق کسب درآمد می کنند. راه دوم کسب درآمد سهامداران بورس، ناشی از فعالیت های مفید و مؤثر مدیران شرکت های مربوطه است که باعث افزایش قیمت سهام شرکت ها می شود که این به معنی افزوده شدن بر دارایی سهامداران است.

2. قابلیت نقدشوندگی

کسانی که در بورس سرمایه گذاری می کنند اگر به پولشان نیاز پیدا کنند بسیار سریع تر از بسیاری از سرمایه گذاری های دیگر می توانند سهام خود را به پول نقد تبدیل کنند. برای این کار کافی است به اولین کارگزار بورس مراجعه نمایند و فرم تقاضای فروش سهامشان را تحویل دهند. سهولت فروش سهام طوری است که حتی در سخت ترین شرایط هم، درصورتی که فرد سهام خود را اندکی کم تر از قیمت روز بازار ارائه نماید، در کم ترین زمان سرمایه اش نقد خواهد شد. این در حالی است که بسیاری از سرمایه گذاری های دیگر فاقد این ویژگی می باشند. به عنوان مثال، فرض کنید فردی در خرید ماشین، زمین یا منزل مسکونی سرمایه گذاری کرده و حالا نیازمند پول شده است. روشن است که تبدیل هر یک از موارد ذکر شده به پول نقد به مراتب مشکل تر از فروش سهام شرکت های بورسی خواهد بود.

3. مشارکت در تصمیم گیری ها

تصمیم گیری برای اداره ی شرکت های پذیرفته شده در بورس با نظر صاحبان سرمایه انجام می پذیرد. افرادی که سهام شرکت های بورسی را خریداری می کنند مطابق قانون می توانند در مجامع شرکت مربوطه حضور پیدا کنند و با شنیدن گزارش فعالیت ها از گردش کار شرکت آگاه شوند و همچنین با حق رأی خود نسبت به انتخاب هیئت مدیره، طرح های مورد نظر و میزان سود تقسیمی به سهامداران شرکت اظهارنظر نمایند. این مزیت شرکت های بورسی سبب شده است که سهامداران بتوانند هم از فعالیت های شرکت آگاه شوند و هم در تصمیم گیری ها مشارکت داشته باشند.

4. اطمینان از مکان سرمایه گذاری

بورس مکانی بسیار امن برای سرمایه گذاری است. برای اثبات این مدعا کافی است به قانون حاکم بر بورس توجه کنیم. بورس براساس قانون بازار اوراق بهادار تأسیس شده است و مطابق آن فعالیت می کند. در قانون علاوه بر این که کلیه ی فعالیت های بورس مشخص شده است و هر نوع فعالیتی با اخذ مجوز قانونی صورت می گیرد یک نهاد ناظر به نام "سازمان بورس" نیز در نظر گرفته شده تا بر تمامی فعالیت هایی که انجام می شود نظارت کند. نکته ی دیگر این که شرکت های بورسی براساس قانون موظف اند اطلاعات مجاز مربوط به خود را به طور مرتب در اختیار خریداران و فروشندگان قرار دهند. این کار باعث شفاف شدن بازار می شود و بدین ترتیب هر کس که اطلاعات لازم را برای خرید و فروش در اختیار داشته باشد می تواند با اطمینان اقدام به معامله کند. نتیجه این که، قانون حاکم بر بورس و سازوکارهای پیش بینی شده مکانی مطمئن برای سرمایه گذاری فراهم آورده است.

چگونه می توان در بورس سرمایه گذاری کرد؟

انجام هر فعالیتی تابع آداب و مقرراتی است. سرمایه گذاری در بورس نیز تابع مقررات و آداب خاص خود است. اولین کاری که برای سرمایه گذاری در بورس باید انجام داد گرفتن "کد معاملاتی" است. این کد به منظور راحت تر شدن و سرعت یافتن بیشتر کار به افراد داده می شود؛ همان طور که بانک به مشتری خود شماره حسابی می دهد که مشتری با آن شماره شناخته می شود. بنابراین، سیستم معاملاتی بورس افراد را به وسیله ی کد معاملاتی آنها شناسایی می کند. برای گرفتن کد معاملاتی، فرد می تواند با مراجعه به یکی از کارگزاری ها و ارایه ی فتوکپی شناسنامه یا کارت ملی خود کد مربوط به خود را دریافت دارد. کد معاملاتی شامل سه حرف اول نام خانوادگی به همراه یک عدد ثابت می باشد. به عنوان مثال، کد معاملاتی کسی که نام خانوادگی او فخرآبادی است می تواند "فخر 00101" باشد.

خرید سهام

خریدار سهام برای خرید باید به یکی از کارگزاری های بورس مراجعه و از کارگزار تقاضای فرم درخواست خرید کند. کارگزار فرمی را در اختیار او قرار می دهد و او علاوه بر تکمیل فرم باید مبلغی را که می خواهد سرمایه گذاری کند به حساب کارگزار واریز و فیش آن را به همراه فرم تکمیل شده تحویل کارگزار نماید و رسید بگیرد.طی زمان معینی، پس از آماده شدن اوراق سهام، مشتری با تحویل رسید قبلی به کارگزار اوراق سهام خود را دریافت می دارد. علاوه بر خرید حضوری، اشخاص می توانند از طریق اینترنت نیز اقدام به خرید کنند و پس از انجام هر عملیات پرینت آن را به عنوان رسید دریافت نمایند. در فرم درخواست خرید، مواردی از قبیل مشخصات خریدار، تعداد سهام مورد تقاضا، مبلغ سرمایه گذاری و ....... گنجانده شده است. از جمله مواردی که خریدار در فرم درخواست خرید باید مشخص کند قیمت و نوع سهم مورد نظر خود می باشد. برای این کار، خریدار چند راه در پیش رو دارد:

راه اول این که خریدار، چون اطلاع چندانی از سهام و اوراق موجود در بورس ندارد، مبلغی را که می خواهد در بورس سرمایه*گذاری کند در اختیار کارگزار می گذارد و از او می خواهد که به انتخاب خودش بهترین سهام را برای او خریداری کند، ضمن آن که می تواند اولویت های مورد نظر خود را به کارگزار اطلاع دهد.
راه دوم این است که خریدار، اگر خرید سهام خاصی را در نظر دارد آن را به کارگزار می گوید، مثلاً می گوید "اگر سهام فلان کارخانه عرضه شد برای من خریداری کنید." در این حالت، چون قیمت سهم وسط خریدار اعلام نشده است کارگزار اختیار دارد که به هر قیمتی که سهم مورد نظر مشتری عرضه شد آن را خریداری نماید. لازم به ذکر است که کارگزاران غالباً مسئولیت پذیری و تعهد اخلاقی لازم را دارند و سعی می کنند به بهترین قیمت ممکن سهام مورد نظر مشتری را برای او خریداری نمایند. در هر صورت کارگزار اطلاعات مشورتی خود را در اختیار خریدار قرار می دهد و در تصمیم گیری و انتخاب به او کمک می کند.
و بالاخره راه سوم خرید سهام این است که خریدار از کارگزار تقاضای خرید سهم معینی را با قیمت معین می کند و کارگزار نیز مطابق درخواست مشتری اقدام به خرید می نماید.

فروش سهام

برای فروش سهام نیز، همچون خرید، فروشنده باید به کارگزار مراجعه و فرم درخواست فروش را تکمیل کند. برای این کار فروشنده دو راه در پیش رو دارد:

راه اول این که به کارگزار اختیار می دهد تا سهامش را به قیمت بازار بفروشد؛ در این حالت کارگزار موظف است تا سهام مشتری را به بالاترین قیمت پیشنهادی روز بفروشد.

راه دوم این که فروشنده در فرم فروش قید می کند چنانچه قیمت سهام او در بورس تا حد معینی افزایش یافت اقدام به فروش کند. به عنوان مثال به کارگزار می گوید که هر سهم او را زیر قیمت 200 تومان نفروشد. در این صورت کارگزار منتظر می ماند تا قیمت سهم به حد مورد نظر برسد و سپس اقدام به فروش می کند. بدیهی است که در این صورت نیز کارگزار مشاوره ی لازم را به فروشنده می دهد. به عنوان مثال اگر قیمت پیشنهادی فروشنده پایین تر از قیمت روز بازار باشد ولی خودش نداند، کارگزار او را راهنمایی می کند و به وی یادآور می شود که می توان سهم را به قیمت بالاتر نیز فروخت، بر عکس هم، و اگر قیمت پیشنهادی مشتری بالا باشد به او یادآور می شود که در این قیمت امکان فروش سهم وجود ندارد.

معاوضه ی سهام

علاوه بر خرید و فروش سهام راه دیگری برای معامله ی سهام وجود دارد و آن معاوضه ی سهام است. معاوضه ی سهام به این صورت است که صاحب سهام، نحوه ی فروش سهام خود و نیز نحوه ی خرید سهام مورد نظر را به اطلاع کارگزار می رساند، و کارگزار نیز مطابق این درخواست اقدام به معاوضه می کند. شایان ذکر است که کارگزاران بورس، در قبال خدمتی که برای مشتریان انجام می دهند، درصدی از مبلغ هر معامله را به عنوان اجرت یا حق کارگزاری خود برداشت می کنند. این مبلغ مطابق قانون مشخص شده است و در همه ی کارگزاری ها یکسان و ثابت است.

 

eLOy

مدیر کل انجمن
تاریخ ثبت‌نام
Jun 21, 2013
ارسالی‌ها
8,741
پسندها
14,844
امتیازها
113
سن
41
محل سکونت
TeHrAn
وب سایت
www.biya2forum.ir
تخصص
نقاشی و خوشنویسی
ماه تولد

اعتبار :



توصیه هایی برای سرمایه گذاری در بورس

زندگی بشر و فعالیت های او همواره با پیامدهای مختلفی همراه است و اتفاقات جزء لاینفک زندگی است. به همین دلیل، هر کس، بر اثر دانش و تجربه ی خود، راه های مقابله با اتفاقات و کم کردن زیان های ناشی از آن را پیدا کرده و در زندگی به کار می گیرد. در مورد بورس که مورد نظر ماست، خبرگان بازار سرمایه توصیه هایی به مشتریان دارند و معتقدند اگر افراد این توصیه ها را به کار گیرند فعالیت هایشان با موفقیت بیشتر و پیامدهای منفی کمتری همراه خواهد بود. در ادامه برخی از این توصیه ها را شرح می دهیم:

1. سرمایه ی مازاد خود را به کار گیرید

معمولاً افراد، با توجه به اتفاقات مختلفی که در زندگی شان پیش می آید، بخشی از درآمد خود را به عنوان هزینه های ضروری کنار می گذارند تا در روز مبادا از آن استفاده کنند. از آنجا که بازار سهام یکی از بازارهای پرنوسان می باشد خبرگان بازار توصیه می کنند که بهتر است افراد از بکارگیری سرمایه های اصلی و ضروری خود در این بازار پرهیز کنند. آنها معتقدند کسانی که می خواهند در این بازار سرمایه گذاری کنند بایستی نه تنها اولویت را به رفع نیازهای اولیه ی زندگی خود بدهند، بلکه حتی از بکارگیری آن بخش از درآمد خود که برای هزینه های اتفاقی در نظر گرفته اند در بازار بورس صرف نظر کنند. خبرگان بازار سرمایه می گویند بهتر است افراد پس اندازهای اضافی خود را وارد بازار سهام کنند.

2. به شایعات توجه نکنید

یکی از مشکلات مردم این است که در برخی مواقع از احساسات خود تبعیت می کنند و یا تحت تأثیر حرف های دیگران قرار می گیرند. هر چند این نکته در بسیاری از تصمیم گیری ها تأثیر چندانی ندارد اما در فعالیت های اقتصادی و بخصوص در بازار سهام می تواند موجب ضرر برای افرادی باشد که به احساسات خود میدان می دهند. واقعیت امر این است که سرمایه گذاری در بازار سهام باید براساس تحقیق و اطلاعات صحیح انجام شود. زیرا در این بازار عوامل متعددی همچون وضعیت اقتصاد کشور، عملکرد شرکت، اتفاقات جهانی و... در تغییر قیمت ها مؤثرند؛ در نتیجه هرگز نباید تنها براساس توصیه ی دوستان و یا تبلیغات و یا حتی عملکرد خویشاوندان برای سرمایه گذاری در این بازار تصمیم گیری کرد.

3. برای کوتاه مدت سرمایه گذاری نکنید

سرمایه گذاران نباید نگران نوسانات و افت و خیزهای روزانه ی بازار باشند که در مورد بازار سهام امری عادی است، بلکه پیوسته باید روند بلندمدت را مورد توجه قرار دهند؛ چرا که شرکت های بورسی معمولاً شرکت های بزرگی هستند و طبیعتاً کارها و پروژه هایی که در دست انجام دارند کلان و بسیار بزرگ خواهد بود. پرواضح است که سود پروژه های بزرگ در کوتاه مدت به دست نمی آید و در بلندمدت حاصل می شود. در نتیجه سرمایه گذاران می بایست برای دریافت واقعی سودِ سرمایه های خود در بازار سهام، به سرمایه گذاری با دید بلندمدت نگاه کنند.

4. سبد سهام تشکیل دهید

بازار سهام دارای ویژگی هایی است که از آن جمله می توان به بالا و پایین رفتن قیمت ها و ریسک یا خطر افت شدید قیمت ها اشاره کرد. از آنجا که به طور معمول و در طی زمان قیمت برخی سهام افزایش و قیمت برخی کاهش می یابد، برای درامان ماندن از خطر کاهش قیمت سهام خریداری شده، خبرگان بازار توصیه می کنند که خریداران بهتر است سبدی از سهام خریداری کنند و از خریدن یک نوع سهم پرهیز نمایند؛ چرا که وقتی سهامدار سرمایه ی خود را به سهام متعدد و متنوعی اختصاص می دهد پایین آمدن احتمالی قیمت برخی از این سهام از طریق بالا رفتن قیمت برخی دیگر از سهام موجود در سبد جبران می شود و در این صورت سرمایه گذار می تواند به راحتی خطر احتمالی کاهش قیمت ها را رفع کند.

5. نسبت به سرمایه گذاری خود بی توجه نباشید

سرمایه گذار پس از تشکیل سبد سهام نباید نسبت به وضعیت آن بی تفاوت باشد، بلکه باید به طور مرتب آن را مورد بررسی قرار دهد و وضعیت آن را نسبت به وضعیت بازار بسنجد تا بداند که آیا سبد سهام او هماهنگ با بازار است و یا نیاز به بازنگری و تغییر دارد یا نه. برای این کار او می تواند با خبرگان، مشاوران و کارگزاران بورس نیز مشورت نماید و از راهنمایی آنها بهره ببرد.

6. غیرمستقیم سرمایه گذاری کنید

کسانی که می خواهند در بورس سرمایه گذاری کنند دو راه در پیش دارند: راه اول این که خودشان مستقیماً سهام مورد نظر خود را خریداری کنند که طبعاً خودشان نیز پی گیر نوسانات بازار و وضعیت سهام خود خواهند بود؟ و یا شخصاً به تشکیل سبد سهام اقدام کنند. البته خبرگان، انتخاب شیوه ی سرمایه گذاری مستقیم را برای همه مناسب نمی دانند. زیرا چنین کاری نیازمند تجربه و تخصص برای بررسی وضعیت بازار، شرکت، اقتصاد کشور و... است، علاوه بر این که سرمایه گذار می بایست بخش عمده ای از وقت خود را صرف این کار بنماید که مقرون به صرفه نیست. از این رو، راه دومی را توصیه می کنند و آن سرمایه گذاری غیرمستقیم است. در این روش سرمایه گذار اقدام به خرید واحدهای صندوق های سرمایه گذاری می کند، که از این طریق علاوه بر انتخاب یک سبد سهام مناسب از تخصص، تجربه، امکانات و سایر خدمات صندوق ها بهره مند می شود.

بهترین راه سرمایه گذاری در بورس را انتخاب کنید

مناسب ترین راه برای سرمایه گذاری، استفاده از صندوق های سرمایه گذاری است. صندوق های سرمایه گذاری نهادها و یا شرکت هایی هستند که سرمایه ی خود را عمدتاً در سهام و برخی موارد دیگر مثل اوراق مشارکت به کار می گیرند. این صندوق ها مجوز فعالیت خود را از سازمان بورس دریافت و تحت نظارت همین سازمان نیز فعالیت می کنند. صندوق ها همه ی عوامل کار، شامل مدیر، ضامن، امین، پرسنل متخصص و توانمند و سایر امکانات مورد نیاز را در اختیار دارند و علاوه بر آن براساس قانون، سرمایه ی قابل توجهی را برای شروع کار تهیه کرده اند. بنابراین از هر جهت چه از لحاظ سرمایه و چه از لحاظ نیروهای باتجربه و توانمند قابل اعتمادند. این که توصیه می شود سرمایه گذاری از طریق صندوق های سرمایه گذاری انجام شود به دلیل آن است که سرمایه گذار با خرید واحدهای سرمایه گذاری صندوق، در حقیقت یک سبد سهام را تشکیل می دهد که این سبد به طور مرتب تحت نظارت مدیر و کارشناسان صندوق است و در شرایطی که لازم است سهام صندوق فروخته و یا تبدیل شود آنها با آگاهی و تخصصی که دارند مدام به دنبال سهام خوب و پربازده هستند و به طور مرتب سرمایه ی خود را به سهام برتر تبدیل می کنند. در نتیجه به طور معمول انتظار می رود صندوق ها در سهام بهترین شرکت ها سرمایه گذاری کنند؛ پس هرکس واحدهای صندوق ها را خریداری کند در حقیقت در بهترین شرکت ها سرمایه گذاری کرده و از بهترین و پربازده ترین سهم ها بهره مند شده است. این افراد بدون آن که دغدغه ی افت و خیزهای بازار را داشته باشند با پرداخت کارمزد بسیار کم از توانمندی و سود صندوق های سرمایه گذاری بهره مند می شوند.




 
بالا پایین