R Ǿ ღ ღ Ǿ Y A
مـدیـر ارشـد انجمـن
- تاریخ ثبتنام
- Aug 26, 2013
- ارسالیها
- 1,139
- پسندها
- 842
- امتیازها
- 113
- محل سکونت
- همــدان
- وب سایت
- dreamy95.blogfa.com
- تخصص
- خــــرابکاری :|
- بهترین اخلاقم
- مهـــربون
اعتبار :
معمولا دختران و پسران به دلیل اینکه خصوصیات درونی*شان با هم متفاوت است در جامعه نیز از نظر اجتماعی و رفتاری در شرایط خاصی نسبت به یکدیگر قرار می*گیرند؛ از نوع بازی و ارتباط با همسالان گرفته تا نوع روابطشان با والد همجنس*. بنابراین والدین باید با توجه به خصوصیات رفتاری، شرایط زیستی و جسمی کودکان با آنها رفتار کنند و آنها را مورد تشویق یا تنبیه قرار دهند...
گرچه تفاوت عمده*ای در شیوه*های فرزندپروری دختران و پسران وجود ندارد اما تنها تفاوت در جزییات برخورد و نحوه رفتار است. درواقع در شیوه تربیتی فرزندان باید با توجه به تفاوت*های ظاهری با آنها رفتار شود چراکه مشخصه*های روانی- رفتاری در دختران بیشتر درونی* است*.
معمولا در پسران این حالت، نمود بیرونی بیشتری دارد و به همین دلیل شاهد شیطنت، لجبازی، نافرمانی و مقابله*جویی در آنها هستیم، درحالی که بروز این حالت*ها در دختران نمود بیرونی دارد و از روی مشخصه*های رفتاری می*توان به بروز اضطراب یا کاهش اعتمادبه*نفس در آنها پی برد. گرچه گاهی برخی از خصوصیت*های رفتاری در دو جنس مشترک است مثلا ممکن است دختری پرجنب*وجوش و اعتمادبه*نفس بالایی داشته باشد یا یک پسر در یک دوره سنی خاص به بازی*های *دخترانه علاقه پیدا کند اما این حالت*ها طبیعی تلقی می*شود و چندان نگران*کننده نیست، مگر در مواردی که این رفتارها برای مدت*زمانی طولانی ادامه یابد.
به این ترتیب والدین باید در تربیت فرزندان، جنسیت آنها را درنظر بگیرند؛ مثلا در تربیت فرزند دختری که اعتمادبه*نفسش پایین است، می*توان با توجه بیشتر و تقویت احساس مسوولیت*پذیری در او، این مشکل را برطرف یا با روش*های خاص، رفتارهای لجبازانه را در پسران کنترل کنند.
یکی دیگر از نکته هایی که در فرزندپروری اهمیت دارد، این است که کودکان متناسب با جنسیت*شان تربیت شوند. اگر کودکی با توجه به جنسیت خود پرورش نیابد (تربیت دختران با شیوه*های پسرانه و پسران با شیوه*های دخترانه)، ممکن است در آینده در پیداکردن هویت جنسی ثابت خود دچار مشکل شود. بنابراین باید با پسران و دختران به*گونه*ای رفتار شود تا باعث تقویت و پررنگ*تر شدن این خصوصیات*ها در آنها شود. والدین در عین توجه به کودکان، باید سعی کنند رفتارهای مثبت را در آنها تقویت کنند و اگر شاهد بروز رفتارهای منفی در آنها هستند با شیوه*های خاص آن را اصلاح و خاموش* کنند.
گرچه تفاوت عمده*ای در شیوه*های فرزندپروری دختران و پسران وجود ندارد اما تنها تفاوت در جزییات برخورد و نحوه رفتار است. درواقع در شیوه تربیتی فرزندان باید با توجه به تفاوت*های ظاهری با آنها رفتار شود چراکه مشخصه*های روانی- رفتاری در دختران بیشتر درونی* است*.
معمولا در پسران این حالت، نمود بیرونی بیشتری دارد و به همین دلیل شاهد شیطنت، لجبازی، نافرمانی و مقابله*جویی در آنها هستیم، درحالی که بروز این حالت*ها در دختران نمود بیرونی دارد و از روی مشخصه*های رفتاری می*توان به بروز اضطراب یا کاهش اعتمادبه*نفس در آنها پی برد. گرچه گاهی برخی از خصوصیت*های رفتاری در دو جنس مشترک است مثلا ممکن است دختری پرجنب*وجوش و اعتمادبه*نفس بالایی داشته باشد یا یک پسر در یک دوره سنی خاص به بازی*های *دخترانه علاقه پیدا کند اما این حالت*ها طبیعی تلقی می*شود و چندان نگران*کننده نیست، مگر در مواردی که این رفتارها برای مدت*زمانی طولانی ادامه یابد.
به این ترتیب والدین باید در تربیت فرزندان، جنسیت آنها را درنظر بگیرند؛ مثلا در تربیت فرزند دختری که اعتمادبه*نفسش پایین است، می*توان با توجه بیشتر و تقویت احساس مسوولیت*پذیری در او، این مشکل را برطرف یا با روش*های خاص، رفتارهای لجبازانه را در پسران کنترل کنند.
یکی دیگر از نکته هایی که در فرزندپروری اهمیت دارد، این است که کودکان متناسب با جنسیت*شان تربیت شوند. اگر کودکی با توجه به جنسیت خود پرورش نیابد (تربیت دختران با شیوه*های پسرانه و پسران با شیوه*های دخترانه)، ممکن است در آینده در پیداکردن هویت جنسی ثابت خود دچار مشکل شود. بنابراین باید با پسران و دختران به*گونه*ای رفتار شود تا باعث تقویت و پررنگ*تر شدن این خصوصیات*ها در آنها شود. والدین در عین توجه به کودکان، باید سعی کنند رفتارهای مثبت را در آنها تقویت کنند و اگر شاهد بروز رفتارهای منفی در آنها هستند با شیوه*های خاص آن را اصلاح و خاموش* کنند.