Amirhoo3in
مــدیـر بـازنشـسـتـه
- تاریخ ثبتنام
- Dec 27, 2013
- ارسالیها
- 1,082
- پسندها
- 910
- امتیازها
- 113
- محل سکونت
- ساحل کارون
- دل نوشته
- زندگی آبراهی است به نام وفا,میریزد توی جویی به نام صفا,میرود به رودی به نام عشق,میریزد به دریایی به نام وداع:(
اعتبار :
هنگامى که روز قیامت فرا می*رسد مردم باید 50 موقف و ایستگاه را طی کنند تا سرانجام به بهشت یا جهنم برسند.
انتقال انسان*ها از محشر به جنت یا نعوذ بالله به دوزخ چگونه است؟
پاسخ اجمالی
هنگامى که روز قیامت فرا می*رسد مردم باید 50 موقف و ایستگاه را طی کنند تا سرانجام به بهشت یا جهنم برسند. در هر ایستگاه، نیز هزار سال متوقّف می*شوند. برخی از این ایستگاه*ها عبارت*اند از: 1. بیرون آمدن از قبر، 2. سنجش و وزن نمودن اعمال، 3. حساب*رسی اعمال، 4. دادن نامه اعمال، 5. عبور از پُل صراط.
پُل صراط نیز به تعداد واجبات و محرّمات الهی دارای عقبه و گذرگاه است که مهم*ترین گذرگاه*های آن عبارت*اند از: 1. گذرگاه نماز، 2. گذرگاه ولایت، 3. گذرگاه مرصاد، 4. گذرگاه صله رحم، 5. گذرگاه امانت و ... .
هر گاه انسان توانست از تمام گذرگاه*ها به سلامت عبور کند سرانجامش به بهشت ختم می*شود که با احترام او را به سوی بهشت هدایت می*کنند و اگر نتوانست از گذرگاه*های صراط به سلامت رد شود به دوزخ می*افتد که با بدترین وضع و در اوج ذلّت و خواری با انداختن زنجیر بر دست و پا و گردنش او را به زور و جبر روانه جهنم می*کنند.
پاسخ تفصیلی
هنگامى که روز قیامت فرا می*رسد مردم باید 50 موقف و ایستگاه را طی کنند تا سرانجام به بهشت یا جهنم برسند. در هر ایستگاه، نیز هزار سال متوقف می*شوند.[1] همچنان*که خدای متعال در قرآن کریم می*فرماید: «فِی یَوْمٍ کانَ مِقْدارُهُ خَمْسِینَ أَلْفَ سَنَة»؛[2] در روزى که مقدارش پنجاه هزار سال است.
برای نمونه به برخی از هولناک*ترین مواقف و ایستگاه*ها در قیامت اشاره می*شود:
1. ایستگاه اول؛ بیرون آمدن از قبر[3]
چنانچه در قرآن کریم می*خوانیم: «و این*که رستاخیز آمدنى است، و شکّى در آن نیست و خداوند تمام کسانى را که در قبرها هستند زنده می*کند».[4]
در روایتی از امیرالمؤمنین علی(ع)نقل شده است: «در این ایستگاه، مردم هزار سال با بدن و پای برهنه با حال تشنگی و گرسنگی حبس و نگهداری می*شوند. هر کس به خدا، بهشت، جهنم، برانگیخته شدن و حساب و قیامت، ایمان داشته باشد از گرسنگی و تنشنگی نجات می*یابد».[5]
امام صادق(ع) می*فرماید: «حکایت مردم در روز قیامت، آن هنگامى که در پیشگاه پروردگار جهانیان بایستند مانند تیر در ترکش است؛ یعنی در جایى که ایستاده*اند جز همان جاى پاى خود، جاى دیگرى (از شدت ازدحام جمعیّت) ندارد، و نمی*تواند از جاى خودش به این سو و آن سو برود».[6]
2. ایستگاه دوم؛ سنجیدن و وزن کردن اعمال[7]
در قرآن کریم آمده است: «وزن کردن (اعمال، و سنجش ارزش آنها) در آن روز، حقّ است! کسانى که میزان*هاى (عمل) آنها سنگین است، همان رستگارانند! و کسانى که میزان*هاى (عمل) آنها سبک است،افرادى هستند که سرمایه وجود خود را، به *خاطر ظلم و ستمى که نسبت به آیات ما می*کردند، ازدست داده*اند».[8]
3. ایستگاه سوم؛ حساب*رسی نمودن[9]
چنانچه خداوند متعال می*فرماید: «حساب مردم به آنان نزدیک شده، در حالى*که در غفلت*اند و روى گردانند».[10]
پیامبر اسلام(ص) می*فرماید: «در روز قیامت، بنده*ای قدم از قدم برنمی*دارد، مگر این*که از او در مورد چهار چیز می*پرسند: 1. از عمر او که در چه چیز صرف کرده است، 2. از جوانی او که در چه چیز و راهی آن*را پیر و فنا کرده است، 3. از اموال او که از کجا آورده و در چه چیزی خرج نموده است. 4. از محبت اهل بیت(ع)».[11]
همچنین امام باقر(ع) فرمود: «اول چیزی که از بنده به حساب می*کشند، نماز است، پس اگر نماز قبول شد، دیگر اعمال نیک نیز پذیرفته می*شود».[12]
امام سجاد می*فرماید: «برای اهل شرک ترازو و میزانی نصب نمی*شود آنان را گروه گروه بی*حساب به جهنم می*برند. نصب ترازو و سنجیدن اعمال برای اهل اسلام است».[13]
4. ایستگاه چهارم؛ نامه اعمال[14]
خدای متعال در قرآن کریم می*فرماید: «و در آن هنگام که نامه*هاى اعمال گشوده شود».[15]
همچنین بر اساس آیات قرآن؛ انسان*ها در روز قیامت هنگام گرفتن نامه اعمال به دو دسته تقسیم می*شوند: گروهی که نامه اعمالشان را به دست راستشان می*دهند؛ گروه دیگری که نامه اعمالشان را از پشت سر به دست چپشان می*دهند. گروه اول شادمان و دارای حساب*رسی آسان و اهل بهشت هستند. اما گروه دوم، اهل جهنم می*باشند.[16]
5. ایستگاه پنجم؛ پل صراط [17]
صراط، پُلی است که بر روی جهنم کشیده می*شود[18] و تمام بندگان خداوند باید از روی آن عبور کنند تا اگر بهشتی است، داخل بهشت شود. چنان*که خدای متعال می*فرماید: «و همه شما (بدون استثنا) وارد جهنم می*شوید این امرى است حتمى و قطعى بر پروردگارت».[19]
پل صراط دارای عقبات و گذرگاه*های بسیاری است که هر عقبه به اسم واجبات و محرّمات الهی است؛ یعنی به تعداد واجبات و محرّماتی که انسان*ها مکلّف به انجام و ترک آن شده*اند، عقبه و گذرگاه وجود دارد.[20]
بنابراین، اگر در روایات وارده در این باب، تعداد یا نوع ایستگاه*های بیان شده با یکدیگر از جهت عدد یا نام متفاوت بوده دلیل بر تعارض و تضاد روایات نیست، بلکه در هر روایتی برخی از آن مصادیق، برای نمونه بیان شده*اند. در این*جا به برخی از مهم*ترین عقبات و گذرگاه*ها بر روی پل صراط[21] اشاره می*شود:
یک. عقبه ولایت: در این عقبه تمام افراد را نگه می*دارند و از ولایت امیرالمؤمنین علی(ع) و امامان بعد از او سؤال می*پرسند، هر کس در دنیا امام خود را بشناسد و از دستوراتش پیروى نماید از صراط آخرت خواهد گذشت، هر کس او را نشناسد پایش در صراط جهنم خواهد لغزید و میان جهنم خواهد افتاد.[22]
دو. عقبه مرصاد(کمین*گاه): خداوند متعال می*فرماید: «به یقین پروردگار تو در کمین*گاه (ستمگران) است!».[23]
امام صادق(ع) فرمود:«مرصاد، گذرگاهى است بر پُل صراط که هیچ بنده ستمگرى از آن نخواهد گذشت»؛[24] یعنی خدای متعال در این عقبه و گذرگاه، حق هر مظلومی را از ستمگران می*گیرد و از هیچ ستمگری گذشت نخواهد کرد.[25]
سه. عقبه رحم:[26] امام باقر(ع) به نقل از رسول اکرم(ص) می*فرماید: «در روز قیامت وقتی جهنم را آوردند پُل صراط را بر روی آن می*گذارند که خودش دارای سه پُل است بر روی یک پُل، امانت و صله رحم می*باشد و بر پُل دوم، نماز، بر پُل سوم، عدالت پروردگار عالمیان است. پس مردم را تکلیف می*کنند که بر صراط عبور کنند. در عقبه صله رحم و امانت، ایشان را نگه می*دارند اگر قطع رحم و یا خیانت در اموال مردم کرده باشند از این عقبه نمی*گذرند تا از عهده آن بر آیند در غیر این صورت به جهنم می*افتند. اگر از این عقبه نجات پیدا کنند در عقبه نماز، ایشان را نگه دارند، اگر از این عقبه نجات یافتند باید در عقبه عدالت الهی برای پاسخ*گویی به حق بندگان نگه داشته شوند، اگر از این عقبه هم به سلامت عبور کردند نجات پیدا می*کنند و خدا را حمد و ستایش می*نمایند».[27]
چهار. عقبه امانت:[28] چنانچه در قرآن کریم می*خوانیم: «خداوند به شما فرمان می*دهد که امانت*ها رابه صاحبانش بدهید! و هنگامى که میان مردم داورى می*کنید، به عدالت داورى کنید! خداوند، اندرزهاى خوبى به شما می*دهد! خداوند، شنوا و بینا است».[29] در روایتی که امام باقر(ع) از پیامبر(ص) نقل فرمود و در بالا به آن اشاره شد؛ یکی از عقبات بر روی پل صراط، عقبه امانت معرّفی شده است.
پنج. عقبه نماز:[30] امام صادق(ع)فرمود: «اولین چیزی که از انسان در روز قیامت پرسیده می*شود و مورد حساب*رسی قرار می*گیرد نماز است».[31]
پس از طی نمودن ایستگاه*ها و گذرگاه*های یاد شده؛ سرانجام انسان، به جهنّم یا بهشت ختم می*شود، و نامه اعمال هر دو گروه به دست آنها داده می*شود، اهل تقوا و پرهیزگاران، گروه گروه به تناسب کارهای نیک خود در دنیا و پیروی از پیامبران الهی خویش، با احترام و تکریم از سوی فرشتگان خداوند از درهای هشت*گانه بهشت که از قبل بر روی آنان گشوده شده بود و انتظار ورود آنان را می*کشید وارد بهشت می*شوند و فرشتگان از آنان استقبال نموده، سلام می*کنند و می*گویند: شما پاکیزه شدید داخل بهشت شوید و تا ابد در آن بمانید.[32]
اما اهل دوزخ چون مایل به رفتن به سوی دوزخ نیستند فرشتگان عذاب به زور و زجر، بر گردن و دست و پایشان غل و زنجیر انداخته[33] و با تازیانه*هاى آتشین آنها را دسته دسته به مقتضای راه و روش و چگونگی گناهانشان در دنیا؛ مانند کفر، شرک، انکار ضروریات دین و... از هر کدام از درهای هفت*گانه جهنم وارد جهنم می*کنند.[34] نگهبانان جهنم آنان را مسخره می*کنند و می*گویند آیا برای شما پیامبری فرستاده نشده بود که شما را از چنین روزی بترساند و آگاه نماید؟ آنان در جواب می*گویند چرا فرستاده شده بود. آن*گاه به آنان گفته می*شود داخل جهنم شوید که بد جایگاه و منزل*گاهی برای شما خواهد بود.
[1]. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 8، ص 143، دارالکتب الإسلامیة، تهران،چاپ چهارم، 1407ق.
[2]. معارج، 4.
[3]. قمی، شیخ عباس، منازل الآخره، ص 83 – 85، انتشارات انصاری، تهران، چاپ هشتم، 1390ش.
[4]. حج، 7.
[5]. مجلسى، محمد باقر، بحارالأنوار، ج 7، ص 111، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، چاپ دوم، 1403ق.
[6]. الکافی، ج 8، ص 143.
[7]. منازل الآخره، ص 93.
[8]. اعراف، 8 - 9.
[9]. منازل الآخره، ص 117 – 118.
[10]. انبیاء، 1.
[11]. شیخ صدوق، الخصال، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر، ج 1، ص 253، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ اول، 1362ش.
[12].الکافی، ج 3، ص 268.
[13]. بحارالأنوار، ج 7، ص 250.
[14]. منازل الآخرة، ص 125 – 128.
[15]. تکویر، 10.
[16]. ر.ک: انشقاق، 7 – 12.
[17].منازل الآخرة، ص 131 – 132.
[18]. ر.ک: نمایه «پل صراط در قرآن»، سؤال 367.
[19]. مریم، 71.
[20]. شیخ صدوق، الاعتقادات، ص 71 - 72، المؤتمر العالمی للشیخ المفید، قم، چاپ دوم، 1414ق.
[21]. ر.ک: نمایه «ایستگاه*های هفت*گانه پل صراط»، سؤال 25524.
[22]. همان، ص 72.
[23]. فجر، 14.
[24]. بحارالأنوار، ج 8، ص 64.
[25]. الاعتقادات، ص 72.
[26].همان.
[27]. بحارالأنوار، ج 8، ص 65.
[28]. الاعتقادات، ص 72.
[29]. نساء، 58.
[30]. الاعتقادات، ص 72.
[31].الکافی، ج 3، ص 268.
[32]. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مقدمه: بلاغی، محمدجواد، ج 8، ص 795 - 796، انتشارات ناصر خسرو، تهران، چاپ سوم، 1372ش؛ طیب، سیدعبدالحسین، اطیب البیان فی تفسیر القرآن، ج 11، ص 347، انتشارات اسلام، تهران، چاپ دوم، 1378ش.
[33]. غافر، 71: «إِذِ الْأَغْلالُ فی أَعْناقِهِمْ وَ السَّلاسِلُ یسْحَبُونَ»؛در آن هنگام که غل و زنجیرها بر گردن آنان قرار گرفته و آنها را مىکشند.
[34]. مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج 8، ص 795؛ اطیب البیان فی تفسیر القرآن، ج 11، ص 344 _ 345.
[35].مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج 8، ص 795.