Welcome!

By registering with us, you'll be able to discuss, share and private message with other members of our community.

SignUp Now!

همه چیز در مورد شهر ها و دانستنی های استان اصفهان

اطلاعات موضوع

Kategori Adı استان اصفهان
Konu Başlığı همه چیز در مورد شهر ها و دانستنی های استان اصفهان
نویسنده موضوع parivash
تاریخ شروع
پاسخ‌ها
بازدیدها
اولین پسند ارسالی
Son Mesaj Yazan parivash

parivash

مـدیـر ارشـد انجمـن
تاریخ ثبت‌نام
Feb 1, 2014
ارسالی‌ها
1,664
پسندها
1,287
امتیازها
113
محل سکونت
شیــــــــراز
دل نوشته
فقط یه ابــــانی میتونـــه با وجود قلـب شکستش، همه ی قلبای شکستــه رو آروم کنه...
سیم کارت
تیم ایرانی مورد علاقه
تیم باشگاهی مورد علاقه

اعتبار :

شهر انارک بطول ۵۳ درجه و ۴۲ درجه شرقي از نصف النهار گرينويج و عرض ۳۳درجه و ۱۸دقيقه و ۳۰ ثانيه شمالي از خط استوا قرار دارد . شهر انارک تا مرکز شهرستان ۷۲ کيلومتر فاصله و تا مرکز استان ( اصفهان ) ۲۲۰ کيلومتر مي باشد اين شهر از طريق جاده ترانزيتي طريق الرضا که از شرق مي گذرد به استان خراسان و از طريق راه بندرعباس که درآينده احداث خواهد شد تا استان سمنان ادامه مي يابد با شمال و جنوب کشور ارتباط پيدا خواهد کرد از لحاظ تقسيمات زمين شناسي ايران جزو ايران مرکزي قرار دارد . از نظر چينه شناسي موجود در مناطق کوهستاني انارک متعلق به دوران پرکامبرين رسوبات متعلق به پرکامبرين عمدتا به رنگ سياه و سياه مايل به خاکستري درکل ناحيه گسترش يافته است از نظر زلزله خيزي بعلت وجود گسله هاي فراوان درمنطقه نشانگر حرکات شديد زمين بعد از حرکات کوهزايي بوده است. انارک که از انار گرفته شده و انار يکي از مقدس ترين درختان است و تقدس خود را تا به امروز درميان ايرانيان نگهداشته است و از شهرهاي قديمي است که بعلت قدمت طولاني سندي از آن دردست نيست حدود طبيعي و سياسي اين شهر از شمال به امتداد رشته کوههاي آهکي دره انجير، از شرق به کوهستانهاي متصل به رشته کوههاي شمالي از جنوب به رشته کوهستان کم ارتفاع به نام کوه لاک و چفت و از غرب به دشت هموار و پوسيده از شنهاي سياه رنگ محدود است انارک درشرق شهرستان نائين قرارگرفته و از شمال به کوير نمک از شرق به شمال کوير لوت ازجنوب به اردکان يزد و از غرب به شهرهاي اصفهان ، اردستان محدود ميگردد. اين شهر در حاشيه کوير مرکزي واقع شده و از جهت شمال تا کوير نزديک به ۱۵۰ کيلومتر فاصله دارد بلندي انارک از سطح دريا ۱۴۷ متر است بدين ترتيب انارک ۱۰۰ متر کوتاهتر از بلندي اصفهان نسبت به سطح آبهاي خليج فارس است مساحت اين شهر حدود ۷۹/۷۲۴ هکتار است . فاصله هوائي انارک تا تهران ۳۴۲ کيلومتر است . راه آهن کاشان ، يزد از ميان دشتي مي گذرد که در غرب انارک است

انارک از لحاظ امکانات داراي شبکه آبرساني و فاضلاب بوده که آب آن از چاههاي ۲ الي ۳ کيلومتري شهر تامين و به شهر انتقال مي يابد البته باوجود چشمه داخل شهر و آب مزارع اطراف شهر که از مالکين خريداري گرديده هنوز داراي مشکل کم آبي است و به هنگام بارندگيهاي فراوان اين شهر بي نياز از آب مي باشد. از لحاظ اقتصادي ، اهالي انارک اکثريت قاطع از طريق کار درمعادن زندگي خود را تامين مي نمايند و بدليل کمبود آب کشاورزي رونق چنداني ندارد. دامداري انارک که کلا سنتي است درسال ۶۰ حدود ۱۰۰۰ راس گوسفند داشته و درسال۷۰ به ۷۰۰ راس گوسفند رسيده است و در حال حاضر انارک دامداري به اين طريق مي باشد. صنعت قاليبافي درقبل که رونق زيادي داشته هم اکنون با وجود قيمت کم فرش از رونق خوبي برخوردار نيست و نسبت به قبل کمتربه اين شغل مي پردازند. درانارک معادن غني و بسيار وجوددارد که اکثريت آنهادست نخورده باقيمانده است و درحال حاضر تنها معدن سرب نخلک با وجود حدود نزديک به ۳۰۰ نفر کارگر به فعاليت مشغول مي باشد معادن اين شهر مس طالمسي ، معدن مسکني ، تلخه، پتيار، کالکافي، خوني، جعفري باقرق، چاه سفيد، علم، خالو حيدر، چاه شوره، سبرز ، بل عظيم، قبله، چاه خربزه، گود، سياه کوه و نخلک. اين معادن داراي ذخاير سرب، آهن، طلا، مولبيدن، پيريت، نيکل، کبالت، اورانيوم، مس، زاغ، آنتيموان و غيره مي*باشد. نخلک که قديمي*ترين معدن مي*باشد و در ۳۱ کيلومتري شمال شرقي انارک واقع شده است تاريخچه قدمت آن به دوره ساسانيان و قبل از آن بر مي*گردد و در سال ۱۳۱۰ توسط آقاي صدريه مورد استخراج قرار گرفته است آثار بدست آمده و موجود در معدن مؤيد اين نظريه است . ا

مدن طالمسي و مسکني از نظر جغرافيايي در دومنطقه به فاصله ۸ کيلومتر از يکديگر واقع هستند و در ۳۸ کيلومتري غرب انارک قرار دارند. جمعيت شهر در قبل به ۵۰۰۰ نفر رسيده و در حال حاضر بالغ بر ۲۰۰۰ نفر مي*باشند. ۹۹% جمعيت قريب به اتفاق انارک را مسلمانان تشکيل مي*دهند. در اين شهر ۹ مسجد و امامزاده و ساير اماکن مذهبي وجود دارد . ا
بر اساس امار سال ۱۳۵۵ جمعيت فعال از نظر اقتصادي ۹ نفر بوده که با توجه به مشکلات اقتصادي اين رقم در سال ۱۳۶۵ به ۱۰۸ نفر افزايش يافته است . ا
آب و هواي اين شهر بياباني خشک است و بارندگي آن ساليانه ۱۰۸ ميليمتر
ميباشد .



تاريخچه

بناي* اولين* خشت* «انارك*» را به* «محمد پهلوان*» نسبت* مي*دهند؛ كه* به* اعتبار سخني* منقول*، در زمان* شاه* عباس* اول* مي*زيسته* است*. نه* زندگيش* را اثري*، و نه* مرگش* را نشانه*ايست*. در نسلها، تحليل* رفته*؛ و افسانه*هايش*، در شعاع* آبادي*، سايه*افكن* شده* است*. پيران*، از او با حرارت* سخن* مي*گويند؛ و كودكان* و نوجوانان*، با اشتياق*، به* قصه*هايي* كه* از او نقل* مي*شود گوش* مي*دهند.
از برج* و بارو، و در و دروازه*هايش*، پيداست* كه* روزگار چندان* خوشي* را پشت* سر ننهاده* است*. چشم* طمع* ياغيان*، همواره* به* دنبالش* بوده*؛ و خاكش*، گاه* و بيگاه*، لگد كوب* غارتگرانف تفنگ* به* دوش*، گرديده* است*. كوچه* و پس* كوچه*هاي* باريك* و پر پيچ* و خم* آن*، از سواران* «نايب* حسين* كاشي*» و دار و دستة* «علي* وراميني*» سخن* ياد مي*كند؛ و دندانة* هر برج* و روزنة* شيب* دار هر سنگرش*، ياد دفاع* دليرانة* «نايب* علي*» و تفنگچيان* جسور بومي* را، زنده* مي*سازد.
بيابانش*، مستعد روئيدن* انواع* گياهان* دارويي* است*. اگر ترسال* باشد زمين*، يگ* پارچه*، گل* و گياه* مي*شود؛ و فضا را عطرآگين* مي*سازد.
نام* محلي* آن* «نارفسّينَه*» است* كه* تنها بر زبان* اهالي*، جاري* مي*شود.
وفه* پا تاوفل*، وف دَسّفم* پينَه* داري* هيوايي* خاكي* نارفسّينَه* داري*
از ديوار گلي* و كنگره* دار دورف آبادي*، بيش* از چند صد متري*، بجا نمانده* است*؛ كه* هنوز، بر سينة* خود، زخم* گلوله* هاي* سواران* مهاجم* «نائب* حسين*» را التيام* نيافته*، حفظ* مي*كند.
برج* كوه* «ناصر»ش* به* همت* جوانان* غيرتمند آبادي*، تعمير شده*؛ و دو برج* ديگر، ساكت* و خاموش*، سيلي* خور رگبار بهاري*، و بازيچة* كودكان*، بر جاي* خويش* مانده* است*. تا سند گويايي* بر اطاعت* اهالي*، از فرمان* شادروان* «ميرزا تقي* خان* اميركبير» باشد؛ كه* در محرم* 1267 با خط* خود، نامه*اي* خطاب* به* ريش* سفيدان* انارك*، نوشته*؛ و آنها را متوجه* مسئوليت* خويش*، در تعبية* قلعه*، كرده* است* كه* متن* آن* در ذيل* مي*آيد .
عاليشانان*، كدخدايان* و ريش* سفيدان* انارك* را مرقوم* مي*شود. شما متقبل* و متعهد شده* بوديد كه* مبلغ* پانصد تومان* از ديوان* همايون* گرفته* در آنجا قلعه* تعبيه* نماييد و حكم* شده* بود كه* نوكر جمّازه* سوار، به* عاليجاه* ميرزا حسين* خان* بدهيد از قراري* كه* معلوم* و مذكور مي*شود. وجه* مسطور را از عاليجاه* شيخ* عليخان* نايب* الحكومه* گرفته*ايد. مع*ذالك* قلعه* را تا حال* نساخته*ايد. و نوكر جمّاز سوار هم* به* عاليجاه* مشاراليه* نداده*ايد. بالصراحه* به* شما مي*نويسم* كه* به* رسيدن* همين* نوشته* اگر قلعه* را نساختيد؛ و نوكر مذكور را نداديد محصّل* شديد از جانب* ديوان* همايون* مأمور شده* آمده* و شما را تنبيه* و تأديب* كرده* وجه* مذكور را بالمضاعف*، از شما خواهد گرفت* و مورد سياست* خواهيد گشت*. البته* در تعبيه* قلعه* و دادن* نوكر تعلل* و تساهل* نورزيد. ما را چه* كم* شود؟
حرّر في* شهر محرم* الحرام* 1267
پيرامون* انارك* را، از سمت* شمال* و شمال* غربي*، يك* رشته* كوه* احاطه* كرده*؛ كه* قلة* «دَرَنجيل*» يا «دَرَنجير» در فاصلة* شش* كيلو متري*، بلندترين* آنهاست*.
چهرة* سنگي* و شستة* درنجيل*، هرگز بيش* از چند ساعت* زير برف* نمي*مانَد. دل* آسمان* كه* مي*گيرد، قلة* كوه*، در ابري* تيره*، فرو مي*رود؛ و نالش* آسمان* كه* برمي*خيزد، برقي* جهنده*، لاشة* سنگينش* را تازيانه*، مي*زند.
انارك*، اين* حاشيه* نشين* كوير، هوايي* گرم* و خشك* دارد. شدت* تبخيرش* فراوان*، و اختلاف* درجه* حرارت* شب* و روزش*، در فصول* مختلف* محسوس* مي*باشد. رطوبت* نسبيش*، بسيار كم*، بارندگيش*، اندك* و تابستانش*، بي* باران* و طولانيست*؛ اما شبهاي* فراموش* ناشدني* دارد. از ابتداي* شب*، نسيم* ملايم* شبانه*، همچنان* مي*وزد؛ و به* تن* خسته*، پس* از گرماي* روز، آرامش* مي*بخشد.
اينجا، سكوت*، معناي* واقعي* خود را دارد. سكوت* آسمان*، سكوت* زمين*، سكوت* بيابان* و خصوصاً سكوت* كوير؛ كه* به* كلي*، نمي*شكند. بالاي* سر، هزاران* قنديل* از چراغ* ستارگان*، چشم* را، نوازش* مي*دهد؛ و روح* را، سيراب* مي*سازد.
مردم*، براي* گريز از گرما، به* اتاقهاي* بادگير دار، پناه* مي*برند؛ كه* در بافت* قديم* آبادي*، تعدادشان*، بسيار زياد است*؛ و در بافت* جديد، اثري* از آنها نيست*.
دل* آسمان* مغرب*، كه* بگيرد، چهره*ها گشاده* مي*گردد. زيرا كه* اين* گرفتگي*، پيام*آور باران* است*؛ و باران*، در كوير، يعني* زندگي*.
با ريزش* اولين* قطرات* باران*، زمين* سوخته* و تشنه*، جان* مي*گيرد؛ و نشانة* زندگي* را، با رويش* گياهان* بياباني*، در خود پديدار مي*سازد. كوير باران* نخورده*، توان* را از هر جنبده*اي* مي*گيرد. زمين*، مي*سوزد. گله*دار، كوچ* مي*كند؛ و آب* مصرفي* منازل*، نوبتي* مي*شود.
رنگين* كمانهاي* كوير، تماشائيست*. تولدشان* به* غمزة* خورشيد است*؛ و نابوديشان*، به* مستوري* آن*.
گويش* مردم*، در منطقه*، بوميست*؛ كه* رابطة* بسيار نزديكي* با زبانهاي* قديم*، مانند: فارسي* باستان* و پهلوي* دارد؛ و در مقايسه* با گويش* نائيني*، تفاوت* آوايي* مختصري*، مشهود است*. اما بسياري* از اصطلاحات* و واژه* ها، فراموش* شده* است*؛ و بسياري* ديگر، تحت* تأثير زبان* فارسي* كنوني*، و رسانه*هاي* گروهي*، به* شدت* آسيب* پذير گرديده*اند. متأسفانه*، آنها كه* مهاجرت* كرده*اند، به* فرزندان* خود، اين* گويش* را نمي*آموزند؛ و خود نيز، جز در مكالمات* دوستانه* و خانوادگي*، از به* كار بردن* واژه*هاي* زيباي* آن*، پرهيز دارند؛ و آنها كه* در اين* اواخر، به* اين* آبادي* نقل* مكان* كرده* و ساكن* شده*اند، گويش* اناركي* را، با زبان* خويش*، در هم* آميخته*، كلمات* را دستخوش* دگرگوني*، ساخته*اند.
از شواهد چنين* پيداست* كه* نخستين* مهاجرت* به* انارك* در عصر صفويه* صورت* گرفته* باشد .دامداران* و شتربانان* كه* از مراتع* سرسبز منطقه* تنها در فصولي* از سال* استفاده* مي* كردند براي* هميشه* در اينجا ساكن* شدند . اين* سكونت* اختياري* و در پاره* اي* از موارد اجباري* بود دور بودن* از مركز قدرت* و منازعات* محلي* و منطقه* اي* راه* را براي* مهاجرت* كساني* كه* آرامش* طلب* بودند و سعي* در كنار كشيدن* خويش* از اين* كشمكش* ها داشتند هموار ساخت* اينها حاشيه* كوير را بهترين* مامن* براي* زيستن* دانسته* به* آغوش* آن* پناه* جستند و از طريق* دامداري* و شترباني* وصيد و نه* از طريق* زراعت* كه* به* هيچ* وجه* امكاناتش* فراهم* نبود به* گذران* زندگي* پرداختند.
خانه* سازي* را از محدوده* چشمه* آب* شيرين* شروع* كردند و از سه* جهت* به* توسعه* آن* پرداختند و يك* جهت* را كه* هموارتر بود و زير پاي* چشمه* قرار داشت* براي* احداث* باغ* و باغچه* ، درنظر گرفتند .براي* انجام* فرايض* ديني* خود در كنار چشمه* اطاقكي* از خشت* خام* و گل* بر پا داشته* نامش* را مسجد ذكريا نهادند.اما اين* مسجد با فضاي* محدود خود جوابگوي* جمعيتي* كه* هر روز فزوني* مي* گرفت* نبودبه* ناچار دست* به* كار تسطيح* زمين* ناهموار و صخره* اي* جانب* شمال* غرب* چشمه* شدند از معماران* و مهندسين* صاحب* نام* ياري* طلبيدند كوره* هاي* آجر پزي* را ددر گوشه* وكنار آبادي* به* كار انداختند و ساختمان* مسجد حاج* محمد رضا را آغاز كردند .از قديمي* ترين* ماخذي* كه* در باره* پيشينه* انارك* مي* توان* نام* برد محراب* همين* مسجد است* كه* بر روي* آن* ابياتي* گچ* بري* شده* وجود داشت* و تاريخ* اتمام* مسجد را به* سال* 1181هجري* قمري* نشان* مي* داد.اين* گچ* بري* زيبا و با ارزش* را دست* تغافل* ابناي* روزگار در اوايل* دهه* 1360 خورشيدي* به* نابودي* كشاندو دوستداران* هنر و علاقمندان* به* ميراث* ادب* و فرهنگ* گذشتگان* را براي* هميشه* از لذت* ديدار ان* محروم* كرد .
بدون* ترديد اين* مسجد كه* با ظرافتي* خاص* در كنار چشمه* آب* بنا شده* و هنوز هم* در مراسم* مختلف* از آن* استفاده* مي* شودبي* آنكه* حاضران* از نظر جا در تنگنا باشند- يادگار دوره* شكوفايي* و آباداني* انارك* است* .سال* پايان* پذيري* ساختمان* مسجد با اوايل* حكومت* كريم* خان* زند تقارن* دارد. خان* زند پس* از مرگ* نادر شاه* با عليمردان* خان* بختياري* و ابوالفتح* خان* در اصفهان* حكومت* سه* گانه* تشكيل* داد . آنان* از دودمان* صفويه* نوه* شاه* سلطان* حسين* را به* نام* شاه* اسماعيل* سوم* به* سلطنت* نشاندند .پس* از كشته* شدن* ابوالفتح* خان* حاكم* اصفهان* به* دست* عليمردان* خان* نايب* السلطنه* كريم* خان* طي* جنگهاي* بسيار مخالفان* را از سر راه* برداشته* در 1187 هجري* قمري* شاه* اسماعيل* را از پادشاهي* بر كنار كرد. و خود به* عنوان* وكيل* الرعايا زمام* امور را به* دست* گرفت* .سال* اتمام* بناي* مسجد حاج* محمد رضا در انارك* سه* سال* پس* از عزل* اين* شاهزاده* صفوي* از سلطنت* بوده* كه* ماده* تاريخ* آن* در آخرين* بيت* شعر گچ* بري* شده* بر محراب* به* صورت* زير آمده* است*.
بهر تاريخش* چنين* ساقي* جنت* زد رقم* باز ايزدش* بيچون* دهد (او را بهشت* اندر جزا)

زمينش* در شيب* تند رشته* كوهي* كه* از شمال* شرق* تا شمال* غرب* كشيده* شده* پر از تپه* و ماهورهايي* است* كه* در گويش* محلي* ( كولوت* )ناميده* مي* شود .كلوت* هايي* كه* در سالهاي* پر باران* ،هر بذر خشكيده* و خفته* در دل* خاكشان* جان* مي* گيرد و بوي* خوش* گلهاي* آويشن* ،درمنه* ،و ديگر گياهان* دارويي* مشام* جان* را نوازش* مي* دهد.زيبايي* چشم* گير و مسحور كننده* گلهاي* بسيار ريز تنگس* كه* در بهمن* ماه* شكوفا مي* شود همراه* با رايحه* تلخ* بادام* كوهي* كه* در اسفند ماه* به* گل* مي* نشيند آنچنان* تاثيري* در تماشگر طبيعت* دارد كه* هر گز فراموشش* نمي* شود.
برج* ( حاج* عبدالرحيم*) و (پيرمردان* )ش* كه* اينك* رو به* ويراني* ميرود همراه* با حصار گنگره* دار دور آبادي* كه* بيش* از صد متري* از آن* به* جا نمانده* ولي* هنوز بر سينه* خود زخم* گلوله* هاي* توپ* (نايب* حسين* )را التيام* نيافته* حفظ* مي* كند گوياي* روزگار نه* چندان* خوشي* است* كه* انارك* پشت* سر نهاده* است*.
اسكار فن* نيدر ماير آلماني* كه* در اوايل* جنگ* اول* جهاني* به* سرپرستي* هياتي* تا مركز ايران* نفوذ كرده* و از آنجا به** افغانستان* مي* رود در كتابي* تحت* عنوان* (زير آفتاب* سوزان* ايران*)ترجمه* كيكاوس* جهانداري* چنين* مي* نويسد.
(انارك* كه* بين* كوههاي* صخره* اي* خدنگ* و بي* بار پناه* گرفته* بود در زمان* گذشته* اي* نه* چندان* دور آبادي* متمكني* به* شمار مي* آمد كه* عبور و مرور كاروانها-آنهم* نه* چندان* كم* -از آن* انجام* مي* گرفت*.خشك* شدن* چند رگه* اصلي* آب* و دستبردهاي* متعدد دزدان* و راهزنان* اندك* اندك* سكنه* را از آنجا راند و امروز فقط* چند تن* از شبانان* در آنجا اقامت* دارند.در ميان* اين* آبادي* كه* روزگاري* پيش* به* خوبي* و سليقه* ساخته* شده* ، در كنار ميدان* بزرگي* كاروانسراييقرار داشت* كه* گردا گرد آن* در شعاغي* بزرگ* كه* ساير خانه* ها كه* قسمتي* از آن* ظاهرا متعلق* به* مردم* چيز دار بود به* چشم* مي* خورد فقط* اين* كاروانسرا مورد استفاده* بود در حالي* كه* اغلب* خانه* هاي* ديگر كه* در حياط* و پشت* بامهاي* آنها علف* روييده* بود غير مسكون* مانده* بود.بر فراز تمام* بلنديها، دورتا دور، برجهاي* ديده* باني* و استحكامات* كوچكتر وجود داشت* كه* تقريبا تا تپه* هاي* دامنه* هاي* كوه* پيش* مي* رفت* و اين* محل* را كه* خود به* خود در اثر وضع* طبيعي* اشمحفوظ* و محصور بود به* قلعه* اي* كه* به* ا آساني* قابل* تسخير نبود بدل* مي* كرد بدون* ترديد مردمي* غني* تر و فهميده* تر به* كار ساختن* اين* آبادي* علاقمند بودهاند،آخر كوههاي* اطراف* آبادي* به* علت* داشتن* معادن* غني* شهرت* داشته* است*.)دور و برش* را مزارع* داير و بايري* فراگرفته* است* كه* پراكنه* اند و متروك* ،هر حبه* اش* به* كسي* مي* رسد و هر دانگ* و نيم* دانگش* را به* نام* كسي* مي* خوانند از اين* روي* بي* كس* مانده* اند و مهجور ،با قناتهاي* خشكيده* يا كور شده* وخارج* از توان* و حوصله* وارثان* مالكان* ديروزي*.
نه* يك* كس* تواند كه* سازد دو كار كه* آنرا پسندند ارباب* هوش*
دو كس* نيز در يك* عمل* ضايعند كه* ديگ* شراكت* نيايد به* جوش*

اولين* اناركي* از زواره* ،اردكان* و ديگر شهرهاي* دور و نزديك* آنهم* نه* در كوتاه* زمان* بلكه* در طي* ساليان* دراز،روانه* اين* خطه* شدند و ماندگار گرديدند .پاي* باريكه* آبي* نشستند و در تامين* معاش* به* تلاش* برخاستند،در دل* كوهها ،فراز تپه* ها وزرفاي* دره* ها،هر جا كه* جلوه* گاه* همتشان* بود آزاد آزاد چونان* پرنده* اي* كه* عرصه* گيتي* قلمرو پرواز آنهاست* به* جستجو بر خاستند.
در اين* كوير تفيده* اول* سراغ* (آب*)اين* مظهر زندگي* مادي* را گرفتند تا نانشان* مهيا گردد، تا بتوانن* پيوند خويش* را با خاك* حفظ* كنند.بيفشانند ،برويانند،خرمن* كنند و انبار سازند تا ذخيره* زمستانشان* باشد.
از اين* اجتماع* در حال* رشد ،جمعي* به* بيابان* روانه* شدند. در پهنه* دشت* دست* نخورده* منطقه* هر جاكه* نشاني* از نم* ونا بود از نگاه* تيز بينشان* پنهان* نماند .به* هر زحمتي* كه* بود قناتهارا كندند و پشته* ها را بر داشتند و آب* ذلال* را ،تفاوتي* نداشت* شور باشد يا شيرين* ،از دل* زمين* بر روي* آن* جاري* ساختند.آنها زندگي* ر ا از هيچ* آغاز كردند با امكاناتي* كه* در همين* حد بود اما سرمايه* گرانقدر پشتكار و همت* ،ضامن* كار آنها بود و اين* ضمانت* ياريشان* كرد تا به* همه* چيز از ديدگاه* خودشان* برسند و اين*( همه* چيز) را مصئون* نگاه* دارند.
آنها كه* مردان* خدا بودند ايمانشان* را حفظ* كردندمگر نه* ساعات* شب* پس* از تلاش* روزانه* ،در زير آسمان* پر ستاره* كوير ،خوشترين* زمان* راز ونياز كردن* با خداوندگار است*!در شب* ،انسان* شيفته* تر مي* شود و مظاهر زندگي* مادي* را از نظر دور ميسازد ب*ه* آسمان* كه* مي* نگرد عظمت* خالق* هستي* را به* ياد مي* آورد و به* خويشتن* كه* نظاره* مي* كند حقارت* خويش* را . و آنان* كه* اندوخته* اي* داشتند ، كوشيدند تا آن* را، از گزند حوادث* ، ايمن* نگاه* دارند.
طوايف* مختلف* ، از سادات* ،عوام*، و خواص*، با سنن* متفاوت* ،يكي* از زواره*، و ديگري* از اردكان* ،يكي* كشاورز، و ديگري* شتر دار ،يكي* در بهار، و ديگري* در پاييز، در محدوده* چشمه*، رحل* اقامت* افكندند.نقطه* تلاقيشان* ، نقطه* اتحاد و يگانگي* شد.آنها با يكديگر قرار زيستن* گذاشتند، خيلي* زود، زبان* يكديگر را فهميدند و به* يكديگر، دست* دوستي* دادند ،آبشان*، در يك* جوي* ، به* جريان* افتاد وگندمشان*، دريك* آسياب* ،نرم* شد .پاي* ارادت* ،از آستان* يكديگر نكشيدند تا خصم* برون* و دشمن* درون* را،از ميان* بر داشتند . و چه* زود ،امكانات* اين* تفاهم* ،فراهم* شد.به* زودي*، سنت* يك* شد ،هدف*، يكي* شد،گويش* ،يكي* شد،همه* ، يكي* شدند تااناركي* شدند و ماندند و زيستند تا ديگر بار، همان* عواملي* كه* اجدادشان* را، به* دين* سامان* كشانده* بود احفادشان* را، از اين* مكان* ،كوچاند.
نايب* حسين* ، آمد ،وراميني* ،آمد ،بلوچها، آمدند جنگ* و قحطي* و خشكسالي* آمد و اينها، دسته* دسته* رفتندزيرا همه* چيز غارت* شده* بود . نه* امنيتي* ،بود كه* در پناه* آن* بتوان* ، بي* دغدغه* زيست* و نه* ثروتي*، كه* بتوان* آن* را، به* كار انداخت* و از منافعش* ،امورات* خويش* را گذراند.
عمده* كار مردم* ،انتقال* مايحتاج* ساكنان* شهرهاي* دور و نزديك* ،از طريق* كاروانان* شتري* بود كه* صاحبانشان* اناركي* بودند (1)آنها، كالاهاي* انگليسي* را، كه* در بندرهاي* خليج* فارس*، مخصوصا در بوشهر ،تخليه* مي* گرديدو بعد به* يزد آورده* مي* شد با كاروان* هاي* كوچك* و بزرگ* خود، به* شمال* مي* بردند و رفاه* و ثروت* را، به* آبادي* بر ميگرداندند اما، در مسيرشان* ، بخصوص* در تنگه* ها و دهانه* ها چون* دهانه* ( لاريون*) (2) و حوض* (ابريشم*) هميشه* با خطر هجوم* رازناني* روبرو مي* شدند كه* از دور ترين* استانهاي* ايران* ، خودرا به* اين* منطقه* ، رسانده* دست* به* دزدي* و غارتگري* مي* زدند و ناامني* را، حاكم* بر محيط* آرام* آن* ، مي* كردند.
كوچيدن* ، و به* عبارت* ديگر جلاي* وطن* ، هر چند برايشان* ،تلخ* و جانگداز بود،اما ناگزير ار انجام* آن* بودند.اين* ، گناهشان* نبود كه*سرزمين* پدري* خويش* را، با آن* همه* يادها و يادگارها، رها مي* ساختند كه* بشر براي* حفظ* آنچه* را كه* محترم* مي* شمارد چون* اعتقادات* دروني* ، وآنچه* را كه* عزيز مي* دارد چون* خانواده* بايد به* تلاش* بر خيزد.
اولين* گروهشان* ،به* شاهرود و سمنان* ميرود كه* برايشان* ، دو شهرآشنا و شناخته* شده*اي* است* و ديگر گروه* ها، بلاد كوچك* وبزرگ* ديگر را، در استانهاي* مجاور، انتخاب* مي* كنند هر چند ،با مرور زمان* ،اختلاط* و آميزش* آنها با طوايف* ديگر ،بيشتر مي* شود و اناركي* بودنشان* ، كم* رنگ* مي* گردد ، بسيارندكساني* كه* در گوشه* وكنارايران* ،باآنكه* سرزمين* آباء و اجدادي* خويش* را نديده* اند ،گويش* محلي* خويش* را، كه* مظهر قوميت* و نشان* وحدتشان* است*، حفظ* كرده* و به* اولاد خويش* ،آموزش* داده*اند

 
بالا پایین