Swan
مدیر کل انجمن
- تاریخ ثبت‌نام
- Sep 30, 2013
- ارسالی‌ها
- 523
- پسندها
- 2,000
- امتیازها
- 93
- تخصص
- Nurse
- جنسیت
-
یاس بنفش یا یاس خوشه ای(Syringa Vulgaris)
یاس خوشه ای به صورت درختچه نسبتا" مرتفع بوده و دارای گل های خوشه ای به رنگ بنفش و گاهی سفید است.از این گیاه نژاد های باغبانی انتخاب شده که دارای گل آذین خوشه ای و متراکم بوده و تعداد گلبرگ های گل ها هم زیاد تر از حد معمولی است
گل یاس خوشه Syringa L.درختچه هائی هستند از گیاهان تیره زیتونها که عموم به آن آشنا میباشند ، ولی بیشتر اشخاص توجهی به جذابی و زیبائی گلهای خوشه ای و بزرگ آن که بسته به گونه های مختلف به رنگهای بنفش ، گل کاسنی ، سفید ، ارغوانی و غیره است ندارند .
گونه های زیادی از یاس خوشه ای هست که بسیار قابل توجه است ولی عده ای از آنها امروز فقط در باغهای گیاه شناسی جزو مجموعه گلهای این تیره وجود دارد مانند :
یاس خوشه ای کرک دار S. pubescens و یاس خوشه ای نعمت S. albata که این آخری خیلی زود گل میکند .
برعکس گونه هائی مانند یاس خوشه ای هیمالیا S. Emodi که مانند یاس
خوشه ای معمولی S. communi دیر یعنی در خرداد و تیر گل میدهد وشبیه به
یاس خوشه ای هنگری S. Josikaea است که اینهم دیر گل میدهد.
ولی یاس خوشه ای بنام هیمالیای صورتی S.E. rosea گونه قابل توجهی است که
بوته ای قوی و خوشه های گلش بلند و به رنگ قفائی کم رنگ پس از یاس خوشه
ای معمولی و قبل از یاس هیمالیا گل میدهد .
گونه ای از یاس خوشه ای وجود دارد که اصل آن از ایران است بنام یاس خوشه ای
ایرانی S. persica که از گونه های قدیمی میباشد .
شاخه های آن خیلی باریک و بلند ، برگهایش نوک تیز و خوشة گلهایش که خیلی خوشبو است تُنُک و سبک میباشد .
از این گونه جورهائی به رنگ صورتی و سفید نیز وجود دارد که غالبأ با یاس خوشه ای
ایران اشتباه میشود ، گلهایش بنفش مایل به قرمز و جوری از آن بنام یاس خوشه
ای سوژه S. Sauget گلهایش قرمز است .
اکنون یاس خوشه ای معمولی S. vulgaris بواسطه جورهای متعدد و زیادی که از آن بدست
آورده اند و اسامی آن در فهرست گلفروشیهای مهم اروپا دیده میشود بیشتر از همه گونه ها کاشتن آن معمول گردیده .
این گونه در اثر گذشتن سالهای زیاد میتواند تا 7 متر قد بکشد ، خوشه گلهایش هرمی شکل فشرده بهم و گاهی از دو تا سه خوشه کوچکتر تشکیل میشود .
رنگ این خوشه گلها بسته به جورهای مختلف ، بنفش ، سفید ، کرم ، ارغوانی میباشد.
اخیرأ در گلفروشیهای اروپا بنام خوشه ای ژاپونی قسم جدیدی دیده میشود که تصور میرود تا
10 متر قد بکشد این گونه دارای خوشه گلهای سفید عظیمی است که آنرا بسیار زیبا و جالب میسازد .
یاس خوشه ای اصولا احتیاج به آب فراوان دارد و تقریبأ در هر نوع خاکی بخوبی میروید .
بوته هایش را بوسیله هَرَس که پس از تمام شدن گلها صورت میگیرد میتوان بهر نوع که مایل باشند در آورند .
تکثیر :
یاس خوشه ای را بوسیله تقسم پاجوش و یا خواباندن شاخه و همچنین قلمه زدن و پیوند زدن زیاد میکنند .
گلایول از خانواده ایریداسه که در رنگ‌ها و اندازه‌های مختلف وجود دارد. گلایول‌های پا بلند و پا کوتاه با رنگهای متنوع، ارقام جدیدی هستند که به تازگی به بازار عرضه شده‌اند.
گلایول از گیاهان بومی فلات ایران بوده است و بعدها به کشورهای دیگر صادر شده و کارهای به نژادی بر روی آن انجام شده است که در شکل‌های امروزی وجود دارند. گلایول‌ها در فصل بهار در مناطق کوهستانی می‌رویند رنگ آبی بسیار زیبا و رایحه ملایمی دارند و منظره فوق‌العاده زیبایی را بوجود می‌آورند.
گلایول، گیاه پیازی حساس به سرما است و به کمک پیاز و پیازچه تکثیر می‌یابد. هر پیاز تعداد زیادی پیازچه در اندازه‌های مختلف تولید میکند و یکی از گیاهان پیازی پر محصول محسوب میشود.
نحوه کشت پیازها بدین صورت است که آنها را در یک خاک شنی رسی و سبک با زهکشی مناسب قرار می‌دهند. بعد از پایان دوره سرما پیازها را در زمین می‌کارند و عمق خاکی که در روی این پیازها قرار میگیرد در حدود 3 تا 5 سانتیمتر است. به محض کاشت شروع به آبیاری منظم محصول میکنند تا اینکه جوانه‌های برگی ظاهر شوند. لذا بعد از رویش سه برگ اولیه، یک ساقه گل دهنده قطور از گیاه بوجود می‌آید. تمام این عملیات در محل پر نور صورت میگیرد. بعد از اینکه ساقه گل دهنده به حد معینی رشد کرد، گلچه‌ها کم و بیش بر روی ساقه آن دیده می‌شوند. در مرحله سه برگی قبل از اینکه ساقه گل دهنده ظاهر شود تولید کنندگان، کود سَرَک و کود نیترات آمونیوم یا اوره را به مقدار 3 تا 5 کیلوگرم در هکتار با خاک مخلوط میکنند و آبیاری میکنند. این عملیات بعد از ظاهر شدن ساقه گل دهنده باز هم تکرار میشود.
زمان برداشت گیاه در ساعت اولیه بامداد و قبل از گرمی هوا میباشد. و در دسته‌های 25 تایی یا 50 تایی بسته بندی میشود سپس به محل انبار گلها و بازار عرضه میشود.
همچنین زمانی گلهای گلایول را برداشت کنید که حدود 20% مزرعه گلهای شکفته شده داشته باشد و رنگ گلبرگ‌ها نیز ظاهر شده باشد.
بعد از پایان کار برداشت گلها، برای تداوم رشد رویشی آبیاری مرتب و گاهی افزودن مواد غذایی لازم به خاک ضروری است. به محض اینکه علائم خزان را در روی برگ‌های گلایول دیدید باید تعداد دفعات آبیاری مزرعه را کم کنید طوری که بعد از یک یا دو هفته آبیاری کاملاً متوقف شود.
دوام شاخه‌های بریده گلایول بستگی به عوامل رشدی و زمان برداشت گل دارد. ولی بطور معمول در یک منطقه کوهستانی با دمای خنک و یا در جایی که اختلاف حرارت شب و روز حداقل 5 تا 8 درجه باشد، گلهای گلایول حدود 15 روز دوام دارند.
نگهداری پیازها بعد از پایان دوره رویشی و خزان برگ‌ها لازم و ضروری است.
نگهداری پیازها
- قطع سر شاخه‌ها؛
- خروج پیازها از خاک و درجه بندی؛
- شست و شوی پیازها؛
- ضدعفونی با سم قارچ کش با غلظت 4000-2000 قسمت در میلیون (ppm)؛
- شست و شو و خشک کردن پیازها.
در سالهای اخیر بازارهای اروپایی ارقام پا کوتاهی از گلایول معرفی کرده‌اند که به ارقام بومی و گل آبی در ایران شباهت دارد. ارقام پا کوتاه، بعنوان یک Pot plant قابل نگهداری هستند اما در هر دوره فقط یک بار گل می‌دهند.
یاس خوشه ای به صورت درختچه نسبتا" مرتفع بوده و دارای گل های خوشه ای به رنگ بنفش و گاهی سفید است.از این گیاه نژاد های باغبانی انتخاب شده که دارای گل آذین خوشه ای و متراکم بوده و تعداد گلبرگ های گل ها هم زیاد تر از حد معمولی است
گونه های زیادی از یاس خوشه ای هست که بسیار قابل توجه است ولی عده ای از آنها امروز فقط در باغهای گیاه شناسی جزو مجموعه گلهای این تیره وجود دارد مانند :
یاس خوشه ای کرک دار S. pubescens و یاس خوشه ای نعمت S. albata که این آخری خیلی زود گل میکند .
برعکس گونه هائی مانند یاس خوشه ای هیمالیا S. Emodi که مانند یاس
خوشه ای معمولی S. communi دیر یعنی در خرداد و تیر گل میدهد وشبیه به
یاس خوشه ای هنگری S. Josikaea است که اینهم دیر گل میدهد.
ولی یاس خوشه ای بنام هیمالیای صورتی S.E. rosea گونه قابل توجهی است که
بوته ای قوی و خوشه های گلش بلند و به رنگ قفائی کم رنگ پس از یاس خوشه
ای معمولی و قبل از یاس هیمالیا گل میدهد .
گونه ای از یاس خوشه ای وجود دارد که اصل آن از ایران است بنام یاس خوشه ای
ایرانی S. persica که از گونه های قدیمی میباشد .
شاخه های آن خیلی باریک و بلند ، برگهایش نوک تیز و خوشة گلهایش که خیلی خوشبو است تُنُک و سبک میباشد .
از این گونه جورهائی به رنگ صورتی و سفید نیز وجود دارد که غالبأ با یاس خوشه ای
ایران اشتباه میشود ، گلهایش بنفش مایل به قرمز و جوری از آن بنام یاس خوشه
ای سوژه S. Sauget گلهایش قرمز است .
اکنون یاس خوشه ای معمولی S. vulgaris بواسطه جورهای متعدد و زیادی که از آن بدست
آورده اند و اسامی آن در فهرست گلفروشیهای مهم اروپا دیده میشود بیشتر از همه گونه ها کاشتن آن معمول گردیده .
این گونه در اثر گذشتن سالهای زیاد میتواند تا 7 متر قد بکشد ، خوشه گلهایش هرمی شکل فشرده بهم و گاهی از دو تا سه خوشه کوچکتر تشکیل میشود .
رنگ این خوشه گلها بسته به جورهای مختلف ، بنفش ، سفید ، کرم ، ارغوانی میباشد.
اخیرأ در گلفروشیهای اروپا بنام خوشه ای ژاپونی قسم جدیدی دیده میشود که تصور میرود تا
10 متر قد بکشد این گونه دارای خوشه گلهای سفید عظیمی است که آنرا بسیار زیبا و جالب میسازد .
یاس خوشه ای اصولا احتیاج به آب فراوان دارد و تقریبأ در هر نوع خاکی بخوبی میروید .
بوته هایش را بوسیله هَرَس که پس از تمام شدن گلها صورت میگیرد میتوان بهر نوع که مایل باشند در آورند .
تکثیر :
یاس خوشه ای را بوسیله تقسم پاجوش و یا خواباندن شاخه و همچنین قلمه زدن و پیوند زدن زیاد میکنند .
گلایول از خانواده ایریداسه که در رنگ‌ها و اندازه‌های مختلف وجود دارد. گلایول‌های پا بلند و پا کوتاه با رنگهای متنوع، ارقام جدیدی هستند که به تازگی به بازار عرضه شده‌اند.
گلایول از گیاهان بومی فلات ایران بوده است و بعدها به کشورهای دیگر صادر شده و کارهای به نژادی بر روی آن انجام شده است که در شکل‌های امروزی وجود دارند. گلایول‌ها در فصل بهار در مناطق کوهستانی می‌رویند رنگ آبی بسیار زیبا و رایحه ملایمی دارند و منظره فوق‌العاده زیبایی را بوجود می‌آورند.
گلایول، گیاه پیازی حساس به سرما است و به کمک پیاز و پیازچه تکثیر می‌یابد. هر پیاز تعداد زیادی پیازچه در اندازه‌های مختلف تولید میکند و یکی از گیاهان پیازی پر محصول محسوب میشود.
نحوه کشت پیازها بدین صورت است که آنها را در یک خاک شنی رسی و سبک با زهکشی مناسب قرار می‌دهند. بعد از پایان دوره سرما پیازها را در زمین می‌کارند و عمق خاکی که در روی این پیازها قرار میگیرد در حدود 3 تا 5 سانتیمتر است. به محض کاشت شروع به آبیاری منظم محصول میکنند تا اینکه جوانه‌های برگی ظاهر شوند. لذا بعد از رویش سه برگ اولیه، یک ساقه گل دهنده قطور از گیاه بوجود می‌آید. تمام این عملیات در محل پر نور صورت میگیرد. بعد از اینکه ساقه گل دهنده به حد معینی رشد کرد، گلچه‌ها کم و بیش بر روی ساقه آن دیده می‌شوند. در مرحله سه برگی قبل از اینکه ساقه گل دهنده ظاهر شود تولید کنندگان، کود سَرَک و کود نیترات آمونیوم یا اوره را به مقدار 3 تا 5 کیلوگرم در هکتار با خاک مخلوط میکنند و آبیاری میکنند. این عملیات بعد از ظاهر شدن ساقه گل دهنده باز هم تکرار میشود.
زمان برداشت گیاه در ساعت اولیه بامداد و قبل از گرمی هوا میباشد. و در دسته‌های 25 تایی یا 50 تایی بسته بندی میشود سپس به محل انبار گلها و بازار عرضه میشود.
همچنین زمانی گلهای گلایول را برداشت کنید که حدود 20% مزرعه گلهای شکفته شده داشته باشد و رنگ گلبرگ‌ها نیز ظاهر شده باشد.
بعد از پایان کار برداشت گلها، برای تداوم رشد رویشی آبیاری مرتب و گاهی افزودن مواد غذایی لازم به خاک ضروری است. به محض اینکه علائم خزان را در روی برگ‌های گلایول دیدید باید تعداد دفعات آبیاری مزرعه را کم کنید طوری که بعد از یک یا دو هفته آبیاری کاملاً متوقف شود.
دوام شاخه‌های بریده گلایول بستگی به عوامل رشدی و زمان برداشت گل دارد. ولی بطور معمول در یک منطقه کوهستانی با دمای خنک و یا در جایی که اختلاف حرارت شب و روز حداقل 5 تا 8 درجه باشد، گلهای گلایول حدود 15 روز دوام دارند.
نگهداری پیازها بعد از پایان دوره رویشی و خزان برگ‌ها لازم و ضروری است.
نگهداری پیازها
- قطع سر شاخه‌ها؛
- خروج پیازها از خاک و درجه بندی؛
- شست و شوی پیازها؛
- ضدعفونی با سم قارچ کش با غلظت 4000-2000 قسمت در میلیون (ppm)؛
- شست و شو و خشک کردن پیازها.
در سالهای اخیر بازارهای اروپایی ارقام پا کوتاهی از گلایول معرفی کرده‌اند که به ارقام بومی و گل آبی در ایران شباهت دارد. ارقام پا کوتاه، بعنوان یک Pot plant قابل نگهداری هستند اما در هر دوره فقط یک بار گل می‌دهند.