عاشقانه و زیبا

[sting]

امشب زغمت میان خون خواهم خفتوز بستر عافیت برون خواهم خفتباور نکنی خیال خود را بفرستتا در نگرد که بی تو چون خواهم خفت.......

 

[sting]

از کسی که کتابخانه دارد و کتاب های زیادی می خواند نترس،از کسی بترس که تنها یک کتاب داردو آن را مقدس می پندارد!

 

[sting]

·[FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]ديشب بود[/FONT][FONT=&quot] !

جايی ميان شک و يقين !

نياز به تازه شدن بيداری ام را می آزرد و خوابهايم آشفته تراز قبل ؛ ميل به رويای لبخند تو داشت ...

انگار ساليان سال ؛ حال در خود مانده ی ايمانم تحويل نشدهبود .....

بايد پنجره را به سمت نگاهت می گشودم .

می خواستم حضورت را نفس بکشم و در صداقت چشمانت شناور شوم!

گذاشتم برايم عشق را تلاوت کنی تا با تفسير لحن صميمی اتتپشهای قلبم انعکاس نام تو باشد .....

و تو عجب صدايی داشتی .........

ـــ يک دشت مخمل سبز که بر قامت کوهی استوار می درخشيد ـــ

مخصوصاْ وقتی در نخستين سپيده ی ديدار ؛ اذان عاشقی سر دادی!!!

حالا من بايد بروم ....که تا هزاران رکعت شکر به جا آورم!!!

باید بروم![/FONT]​

 

[sting]

رنگ ها اثر خود را از دست داده اند يا من اينگونه مي بينم . هر سپيدي به سياهي مي ماند و هر سياهي با تصويري مبهم به اشتباه گرفته مي شود.
نمي دانم . شايد نقش ما آدم ها نيز سيه و مبهم شده و ما، در اين وادي ناكجاآباد ، احساس را فراموش كرده ايم و قدرت عظيم محبت كردن را ؛ دوست داشتن و مهربان بودن را . ما آدم ها ، بي اثر شده ايم ، مانند خودكاري كه جوهر تمام كرده ، احساس مان نيز تمام شده است.
شايد ، ما درختاني تنها و تكيده هستيم ، رها شده در دشت خشك زندگي و با تحمل احساس خستگي از گذر ساليان سال.​

​

​

 

[sting]

• آخرین روز چشم فروبستنت از ما ، آخرین غلتیدن بر خاکی که دوستش می داشتی ،آخرین رفتن برای آزادیتو را باز خواهیم دید ، میعاد گاهت را ،چنان که زنده ای و هر روز با ما تکرار می کنی ،خوبی هایت را و آواز بلند آزادیت را.......!

 

[sting]

مرا صدا كن

مرا صدا كن تا در قعر تاريكي نمانم و از نور بسرايم. اگر صداي تو را بشنوم، اگر نام مرا بر زبان بياوري، نيلوفرانه به سوي تو قد مي كشم. مرا صدا كن تا در كوير نمانم و با صداي روشن تو چون غنچه شادمانه بشكفم.


​

​

 

[sting]

ديگر هيچ ... ديگر هيچ ... تنها ميخواهم تو را داشته باشم ، تو را با تمام بوي ياسي كه چشمهايت ميدادند، دلم براي لحظه اي كه از تو ميخواستم عينكت را برداري و پر شدن فضا از رنگ پاكي دلت تنگ شده ...صبر كن عشـــق زمينگير شود بعد برويا دل از ديدن تـــو سير شود بعد بــــرويك نفر حسرت لبـــــخند تـــو را ميباردخنده كن عشق نمك گير شود بعد برو

 

[sting]

لحظه ها را اگر از دست بدم، همچو عروسكف مو فرفريف كودكيهايم فراموش خواهم شد. سالها را بايد بشمارم تا دوباره به اولين روزف تابشف آفتابي دوباره برسم.ساعتها را بايد دورتا دورف باغچه بگذارم تا چشمهايف گلها نگران نشوند و بي خبر نمانند از عقربه ها. به باغبان ميگويم اين بار دانه هايف صبر را با صبوري در خاكف وجودم بكارد و با هر لرزش هر روز آبشان دهد تا نفسي تازه كنند. از شكوفه ها ياد ميگيرم رفتن در سرما و باز آمدن در بهار را تا شايد بتوانم بروم و بي آنكه گلبرگهايم پر پر شوند باز آيم.

 

[sting]

من از غربت غمگين نيستم، حتي گاهي هم احساس خوشبختي ميكنم ولي دلتنگي كه به سراغم ميايد ديوانه ميشوم و ديگر دل در جايش نميماند و بي صبرانه طاقتش طاق ميشود و مرا سرزنش ميكند كه چرا؟ چرا وطنت را ترك گفته اي؟؟

 

[sting]

• یکی از ما داره باز به اون یکی دروغ می گهیکی از ما رفته باز سراغ یک یار دیگهیکی از ما داره باز تو عشق خیانت می کنهداره دستاش به یه دست دیگه عادت می کنهاون تویی که دستت و تو دست دیگرون دیدناون تویی که آدما با دست به هم نشون می دناونی که سادگی رفته از نگاهش فقط توییاونی که عشق گذاشته زیر پاش فقط توییبرو از تو قلب من که قلب من جای تو نیستدیگه دل عاشق اون چشمای زیبای تو نیستواسه بر گشتن و موندن دیگه خیلی دیر شدهآخه این دل دیگه یک جای دیگه اسیر شده

 

[sting]

یکی از ما داره باز به اون یکی دروغ می گهیکی از ما رفته باز سراغ یک یار دیگهیکی از ما داره باز تو عشق خیانت می کنهداره دستاش به یه دست دیگه عادت می کنهاون تویی که دستت و تو دست دیگرون دیدناون تویی که آدما با دست به هم نشون می دناونی که سادگی رفته از نگاهش فقط توییاونی که عشق گذاشته زیر پاش فقط توییبرو از تو قلب من که قلب من جای تو نیستدیگه دل عاشق اون چشمای زیبای تو نیستواسه بر گشتن و موندن دیگه خیلی دیر شدهآخه این دل دیگه یک جای دیگه اسیر شده