یکی هست که دیگه نیست!

[ĎĔĹMŐŔĎĔĤ]

گاهی وقتا دور و برت پر از آدمه

آدمایی که براشون اهمیت داری...

دوستت دارن و دوستشون داری...

باهاشون خوش می گذرونی...

لحظه هایی که با اونایی

باعث میشه خیلی چیزا رو حتی برا یه لحظه هم که شده فراموش کنی و بهشون فکر نکنی.

تا اینجاش خیلی خوب پیش میره

چون خوشحالی...

ولی تو همین لحظه هاس که یهو حس می کنی یه چیزی کم داری

حس می کنی به یکی نیاز داری...

یکی با بقیه فرق کنه!

یکی که قلبش برای تو بزنه!

و عاشقانه دوستش داشته باشی

یکی که جاش بدجوری خالـیه...

دوس ندارمـ...

دوس ندارم لحظه هایی که همه چی داره خوب پیش میره یادش بیفتم

ولی افسوس که دست خودمـ نیست

قلبمو میگم...!

همین جاس که بین این همه شادی و بزن و بکوب میری تو اتاق

یه ذره با خودت...

با خدای خودت درد د دل می کنی و یه آهنگ میذاری

و می شکنـه این بـغـض لـعنـتـی

و نمی تونی خودتـو کنترل کنی

و این اسمش چیز دیگه ای جز "دلـ ـتنـگی" نیست...!

 

[ĎĔĹMŐŔĎĔĤ]

عشق تو...

شوخی زیبایی بود که خداوند با قلب من کرد !

زیبا بود امّا...

شوخی بود !

حالا ... تو بی تقصیری ! خدای تو هم بی تقصیر است !

من تاوان اشتباه خود را پس میدهم . . . !

تمام این تنهایی تاوان « جدّی گرفتن آن شوخی » است ...





​

 

[ĎĔĹMŐŔĎĔĤ]

برای من همین خوبه که
با رویات می شینم

تو رو از دور می بوسم
تو رو از دور می بینم

برای من همین خوبه بگیرم رد دنیاتو

ببینم هر کجا می رم از اونجا رد شدم با تو


همین که حال من خوش نیست
همین که قلبم آشوبه

تو خوش باشی برای من
همین بد بودنم خوبه...

برای من همین خوبه بدونی بی تو نابودم

اگه جایی ازت گفتن بگم من عاشقش بودم


برای من همین خوبه که
از هر کی تو رو دیده

شبی صد بار می پرسم ازم چیزی نپرسیده





​

 

[ĎĔĹMŐŔĎĔĤ]

منو تو توی این دنیا یه درد مشترک داریم

دو تامون خسته ی دردیم رو قلبامون ترک داریم

منو تو کوه دردیمو یه گوشه زخمی افتادیم

داریم جون می کنیم انگار رو زخمامون نمک داریم

تموم زندگیمون سوخت تمومه لحظه هامون مرد

هوای عاشقیمونو هوای بی کسیمون برد

منو تو مال هم بودیم منو تو جون هم بودیم

خوره افتاد به جون ما تمومه جونمونو خورد

منو تو توی این دنیا اسیر دست تقدیریم

همش دلهره داریم و با این زندگی درگیریم

نفس که می کشیم انگار دارن شکنجه مون میدن

داریم آهسته آهسته تو این تنهایی می میریم

شدیم مثل یه دیواری که کم کم داره می ریزه

هوای خونمون سرده مثه غروبه پاییزه...

تقاص چیو ما داریم به کی واسه چی پس میدیم؟

آخه واسه ما این روزا چرا انقدر غم انگیزه؟




​

 

[ĎĔĹMŐŔĎĔĤ]

خدایا ...

از خودم بهتر, غریبی هامو می شناسی

نمی خوام چتر دنیا رو... که تو بارون احساسی

خدایا دوستت دارم. واسه هر چی که بخشیدی

همیشه این تو هستی که ... ازم حالم رو پرسیدی

 

[ĎĔĹMŐŔĎĔĤ]

خدایا نگام کن، همون دل شکستم

نگو قهری با من، تو بودی که هستم

تو بودی همیشه، توی تار و پودم

منم که یه وقتا، به یادت نبودم

یه عمره که بغضت، رفیقه با شبهام

خدایا رسیدم، به بن بست دنیام

هوامو گرفته، ته کوچه بسته اس

نگاتو نگیر از یه مردی که خسته اس

به گوشت می دونم صدایم آشناست

خدا با توأم...

پس حواست کجاست؟

 

[ĎĔĹMŐŔĎĔĤ]

در تمام روزهای عاشقی که گذشت

حتی یک لحظه از آن روزها نیز از یادم نرفت

با اینکه قلبم بارها شکست

اما دلم باز هم به پای تو نشست

به هیچکسی دل نبست

با خودش عهد بست، که این عشق اول و آخر است

همین و بس!





​

 

[ĎĔĹMŐŔĎĔĤ]

چشم من بیا منو یاری بکن، گونه هام خشکیده شد کاری بکن

غیر گریه مگه کاری میشه کرد؟ کاری از ما نمیاد زاری بکن

اون که رفته دیگه هیچ وقت نمیاد، تا قیامت دل من گریه میخواد

هرچی دریا رو زمین داره خدا، با تموم ابرای آسمونا

کاشکی میداد همه رو به چشم من، تا چشام به حال من گریه کنن

اون که رفته دیگه هیچ وقت نمیاد، تا قیامت دل من گریه میخواد

قصه ی گذشته های خوب من، خیلی زود مثل یه خواب تموم شدن

حالا باید سر رو زانوم بذارم، تا قیامت اشک حسرت ببارم

دل هیشکی مث من غم نداره، مث من غربت و ماتم نداره

حالا که گریه دوای دردمه، چرا چشمم اشکشو کم میاره؟

خورشید روشن ما را دزدیدن، زیر اون ابرای سنگین کشیدن

همه جا رنگ سیاه ماتمه، فرصت موندنمون خیلی کمه

اون که رفته دیگه هیچ وقت نمیاد، تا قیامت دل من گریه میخواد

سرنوشت چشاش کوره نمی بینه، زخم خنجرش میمونه تو سینه

لب بسته سینه ی غرقِ به خون، قصه ی موندن آدم همینه

اون که رفته دیگه هیچ وقت نمیاد، تا قیامت دل من گریه میخواد





​

 

[ĎĔĹMŐŔĎĔĤ]

​

 

[ĎĔĹMŐŔĎĔĤ]

گاهی یادش به خیر می گویم

برای تمام ندیده هایم...

گاهی می خندم به کوله بارم

و گاهی افسوسی کوتاه...

گاهی کابوسی در خواب

وگاهی سکوت صدایم

گاهی تردید ... و گاهی ترس...

گاهی چشمانم را پر می کنم از:

صدای تو... حرفهای تو...

گاهی بی تفاوت به تو... به همه...

و گاهی خسته از تمام راه

رفتن ها... گریه ها... خنده ها...

گاهی خنده به روی تمام آرزوها

گاهی به آرامی فرو ریختن

به آرامی دود شدن...

گاهی دلتنگ... گاهی مغرور...

گاهی آرام خوابیدن...

و گاهی تکرار تکرار تکرار...

این است تمام زندگی من

پر از گاه گاه های متوالی و تمام نشدنی...





​

 

[ĎĔĹMŐŔĎĔĤ]

باور کن

آنکس که وعده

همیشه ماندن را می دهد

رفتنی تر است

دل نبند...

















​

 

[ĎĔĹMŐŔĎĔĤ]

هر روز دوست داشتنم را



در گوشت تمدید می کردم


اما تو ...


هیچوقت گوش دلت را به زبان دلم نسپردی...















​

 

[ĎĔĹMŐŔĎĔĤ]

چشم به راه کسی بمان که آمدنش

بوی ماندن بدهد...

بی قرار قدم هایش شوی و بیتاب آغوشت شود

بوسه بارانش کنی و بوسه بارانت کند

طوری در آغوشت بگیرد که خودت را

مچاله آغوشش کنی و بگویی:

"من دلم گم شدن می خواهد"

گم شدن میان آغوشت...




​

 

[ĎĔĹMŐŔĎĔĤ]

امشبم مثل هر شب دوباره برات گریه کردم

گریه کردم گریه کردم

که شاید بدونی بگی بر می گردم

امشبم زُل زدم مثل هرشب به عکست رو دیوار

گریه کردم، گریه کردم، که شاید بگیری تو، دستای سردم

کجایی بیا خیلی تنهام

کجایی که تاریکه دنیام

برات می نویسم یه نامه

کجایی که غم تو چشامه

کجایی که من بی قرارم

کجایی که طاقت ندارم

کجایی بیا بسه دوری

چجوری تونستی چجوری

♫♫♫♫♫♫

امشبم مثل هر شب یه نامه برات می نویسم می نویسم

می نویسم می خوام خون بشه چشم خیسم

امشبم پُر شده کاغذ از اسمت از اشک چشمم

می نویسم می نویسم می خوام باورت شه دیوونم عزیزم

کجایی بیا خیلی تنهام

کجایی که تاریکه دنیام

برات می نویسم یه نامه

کجایی که غم تو چشامه

کجایی که من بی قرارم

کجایی که طاقت ندارم

کجایی بیا بسه دوری

چجوری تونستی چجوری

...

​

 

[ĎĔĹMŐŔĎĔĤ]

گریه کن تو می تونی، پیش اون نمی مونی‏

اون دیگه رفته، بسه تمومش کن‏

گریه کن ته خطِ عشق تو دیگه رفته، تو دل یکی دیگه نشسته ‏تمومش کن

چشم به راه نشین اینجا، می مونی دیگه تنها، گریه نکن دیگه اون ‏نمیاد خونه

دست بکش دیگه از اون طفلکی دلِ داغون، اون دیگه خوشه، فک ‏نکن حالتو می دونه

تنها می مونی، آخه اینو می دونی مثله اون پیدا نمیشه

اشکات می ریزه آخه اون واست عزیزه توی قلبتِ همیشه‏

یادش می افتی دلت آتیش می گیره، میگی کاش برگرده پیشت

راهی نداری تو باید طاقت بیاری، آخه می دونی نمیشه

گریه کن تو می تونی، پیشِ اون نمی مونی

اون دیگه رفته، بسِ تمومش کن‏

گریه کن ته خطِ عشق تو دیگه رفته، تو دلِ یکی دیگه نشسته ‏تمومش کن

چشم به راه نشین اینجا، می مونی دیگه تنها، گریه نکن دیگه اون ‏نمیاد خونه

دست بکش دیگه از اون طفلکی دلِ داغون، اون دیگه خوشه، فکر ‏نکن حالتو می دونه

تنها می مونی، آخه اینو می دونی مثله اون پیدا نمیشه

اشکات می ریزه آخه اون واست عزیزه توی قلبتِ همیشه‏

گریه کن تو می تونی، پیشه اون نمی مونی

اون دیگه رفته، بسه تمومش کن‏

گریه کن ته خطِ عشقِ تو دیگه رفته، تو دلِ یکی دیگه نشسته ‏تمومش کن...














​

 

[ĎĔĹMŐŔĎĔĤ]

شاید بپرسی از خودت کجام و در چه حالی ام

برای دلخوشیت میگم خوش باش عزیزم عالی ام

اما حقیقت اینه که بدون تو شکسته ام

تو مرز مرگ و زندگی بدون تو نشسته ام

شاید بپرسی از خودت چی شد کجا رفته صدام

حق بده بهم که بعد تو نخوام با دنیا را بیام

شاید بپرسی از خودت چی شد که بی نشون شدم

برای دل کندن ازت ندیدی نصفه جون شدم

​

 

[ĎĔĹMŐŔĎĔĤ]

تو دوری و دستای من نمی رسه به گرد تو

صدای تکه پارمو بردار و از اینجا برو

تو دست من یه عکسِ پاره ست

نبودی و مرگه ستاره ست

بذار تنها ببوسم اینجا

صدام نمی رسه به فردا...


بگذر از این شکسته از این دوباره خسته

رد شو از این حقیر کم من دیگه حرف نمی زنم

نمی خوامت زیباترینم آغازی از مرگ زمینم

دیوانه ی کوچه نشین و آواره ام تنها همینم



هر نوت از این گیتارمو یک واژه تا ترانه بود

رو شعله های شب شکن فرصت یک پروانه بود

اما تو از دلم بُریدی من خواستمت اما ندیدی

حالا برو از این همیشه از باغچه ی خشکیده ریشه



هر نوت از این گیتارمو یک واژه تا ترانه بود

رو شعله های شب شکن فرصت یک پروانه بود

اما تو از دلم بُریدی من خواستمت اما ندیدی

حالا برو از این همیشه از باغچه ی خشکیده ریشه


♫♫♫

تو دوری و دستای من نمی رسه به گردِ تو

صدای تکه پارمو بردار و از اینجا برو

تو دستِ من یه عکسِ پاره ست

نبودی و مرگه ستاره ست

بذار تنها ببوسم اینجا

صدام نمی رسه به فردا...



بگذر از این شکسته از این دوباره خسته

رد شو از این حقیر کم من دیگه حرف نمی زنم

نمی خوامت زیباترینم آغازی از مرگ زمینم

دیوانه ی کوچه نشین و آواره ام تنها همینم




هر نوت از این گیتارمو یک واژه تا ترانه بود

رو شعله های شب شکن فرصت یک پروانه بود

اما تو از دلم بُریدی من خواستمت اما ندیدی

حالا برو از این همیشه از باغچه ی خشکیده ریشه



هر نوت از این گیتارمو یک واژه تا ترانه بود

رو شعله های شب شکن فرصت یک پروانه بود

اما تو از دلم بُریدی من خواستمت اما ندیدی

حالا برو از این همیشه از باغچه ی خشکیده ریشه





​

 

[ĎĔĹMŐŔĎĔĤ]

از زنـــدگی خسته ام

از نبــودن و از بودن خسته ام

از دردها و شادی بی سود خسته ام

از این هوای ابــری پـر دود خسته ام









​

 

[ĎĔĹMŐŔĎĔĤ]

خدایا برای خاموشیِ شب های انتظارم

فقط یک فوت کافیست!

خاموشم کن ...

خسته ام...




​

 

[ĎĔĹMŐŔĎĔĤ]

خدایا گله نمی کنم

ولی...

کمی آرامتر امتحانم کن

به خودت قسم خسته ام

...




​