كارت صدا

[غریبه]

کارت صدا Sound Card
كارت صدا يكي از عناصر سخت افزاري رايانه است كه باعث پخش و ضبط صدا مي گردد و مابین برد اصلی و بلندگوهها قرار می گیرد. اين كارت ها در ابتدا 8 بيتی بودند ولي امروزه نوع 16 بيت و 32 بيتی آن نيز موجود میباشد. در اغلب

مبانی کارت صدا
کارت صدا دارای بخش های متفاوت زير است :
 يک پردازنده سيگنال های ديجيتال (DSP) که مسئول انجام اغلب عمليات مورد نظر است.
 يک مبدل ديجتيال به آنالوگ (DAC)
 يک مبدل آنالوگ به ديجيتال(ADC) برای صوت ورودی به کامپيوتر
 حافظه ROM و يا Flash برای ذخيره سازی داده
 يک اينترفيس دستگاههای موزيکال ديجيتالی (MIDI) برای اتصال دستگاه های موزيک خارجی
 کانکنورهای لازم برای اتصال به ميکروفن و يا بلندگو
 يک پورت خاص " بازی" برای اتصال Joystick
اغلب کارت های صدا که امروره استفاده می گردد از نوع PCI بوده و در يکی از اسلات های آزاد برد اصلی نصب می گردند. اکثر کامپيوتر های جديد کارت صدا را بصورت يک تراشه و بر روی برد اصلی دارند(onborad).

عمليات کارت صدا
يک کارت صدا قادر به انجام چهار عمليات خاص در رابطه با صدا است :
 پخش موزيک های از قبل ضبط شده ( از CD فايل های صوتی نظير mp3 و يا Wav ) بازی ويا DVD
 ضبط صدا با حالات متفاوت
 ترکيب نمودن صداها
 پردازش صوت های موجود
عمليات دريافت و ارسال صوت (صدا) برای کارت صدا از طريق بخش های DAC و ADC انجام می گيرد. پردازش های لازم و مورد نياز بر روی صوت توسط DSP انجام می گيرد و بدين ترتيب عمليات اضافه ای برای پردازنده اصلی کامپيوتر بوجود نخواهد آمد.