نگاهی به چیستی رنگ*ها از منظر علم روانشناسی

[*مینا*]

از رنگ قرمز برای تحریک بدن و ذهن و افزایش تمرکز استفاده می*شود.
از رنگ زرد برای تحریک اعصاب استفاده می*شود.
از رنگ نارنجی برای بالا بردن سطح انرژی استفاده می*شود.
از رنگ آبی برای کاهش درد و تسکین بیمار استفاده می*شود.
از رنگ نیلی برای تسکین ناراحتی*های پوستی استفاده می*شود.

برخی از روانشناسان به رنگ درمانی به دیده شک و تردید می*نگرند و می*گویند که درباره تاثیرات احتمالی رنگ*ها اغراق شده و رنگ*ها در فرهنگ*های مختلف، معانی متفاوتی دارند. پژوهش*ها نشان داده*اند که در بسیاری از موارد، تاثیرات رنگ*ها در تغییر حالت افراد، تاثیراتی زودگذر و موقتی بوده است. برای مثال، قراردادن افراد در اتاق آبی ممکن است در ابتدا احساس آرامش در آنها به وجود آورد اما این اثر پس از آنکه آنها آرامش*شان را بازیافتند، به تدریج کاهش خواهد یافت.
به*عنوان نمونه طی مطالعاتی که در مرکز روانشناسی آلسن آلمان به عمل آمده است نشان می*دهد که شاخص*ترین رنگ*های مورد علاقه کودکان چهار رنگ: قرمز، نارنجی، زرد و آبی است به همین دلیل کارخانجات اسباب بازی براساس سفارش روانشناسان وسایل بازی کودکان را اغلب در چهار رنگ مذکور تهیه و تولید می*کنند. از طرفی رنگ*های خاکستری، سیاه، قهوه*ای و سفید مورد علاقه کودکان نیستند و اغلب آنها را می*رنجاند بنابراین مسئولان و مربیان مهدکودک*ها و کودکستان*ها باید به مبانی اولیه علم روانشناسی رنگ*ها آشنا شوند تا در تزئین محیط آموزش و نیز در پوشش لباس*های خود و کودکان، آگاهانه دقت بیشتری به*کار برند.