خانه سلامت کجاست؟

[sting]

«خانه های سلامت» با استناد به ماده واحده لایحه قانونی راجع به تشکیل سازمان بهزیستی کشور مصوب 24/3/1359 شورای انقلاب، جهت حمایت از دختران نیازمند حمایت های اجتماعی، شکل گرفت. طبق قانون این مرکز، دختران در معرض آسیب های اجتماعی و فاقد حمایت های خانوادگی و اجتماعی را تحت پوشش قرار می دهد. این مرکز از طریق ارائه خدمات، زمینه های کسب استقلال اقتصادی و اجتماعی لازم را برای این دختران فراهم می آورد و در تأمین حداقل نیازهای اقتصادی و جلوگیری از ابتلا به سایر آسیب های اجتماعی آنها را یاری می رساند.«زهرا بوجاران» با 17 سال سابقه مددکاری، مسئول «خانه سلامت» استان قم است. وی در مورد چگونگی پذیرش دختران در این خانه ها و نحوه تحت پوشش قرار گرفتن آنها می گوید:«دخترانی که در خانه سلامت هستند، دخترانی می باشند که به دلیل فقدان حمایت خانوادگی مؤثر یا سوء رفتار در محیط خانوادگی به طور موقت آمادگی و درایت اجتماعی و روانی لازم را از دست داده و به دلیل عدم توان اجتماعی و اقتصادی لازم برای زندگی مستقل، در معرض خطر آسیب های اجتماعی قرار دارند.»

در مورد نحوه نگهداری و ترخیص این

دختران نیز توضیح بدهید.کسی در اینجا به طور مستقیم پذیرش نمی شود، بلکه دختران ابتدا به صورت خودمعرف و یا از طریق دستگیر شدن توسط نیروی انتظامی به مرکز قرنطینه مرکز مداخله در بحران منتقل می شوند و اقدامات لازم در مورد آنها، آنجا صورت می گیرد و سپس از طریق آن مرکز به اینجا فرستاده می شوند.طبق آئین نامه، ما در اینجا از شش ماه تا یک سال انواع خدمات مددکاری، حقوقی، روانشناسی، پزشکی، بهداشتی و ... را انجام می دهیم. در مورد ترخیص آنها هم باید گفت اگر دختران خانواده داشته باشند و خانواده شان از لحاظ روحی و اخلاقی صلاحیت نگهداری از آنها را داشته باشد، مددجو را به خانه اش برمی گردانیم اما اگر برگرداندن دختران به خانه مقدور نباشد مقدمات یک زندگی مستقل را برای آنها فراهم می کنیم هر چند خود این کار و تشکیل یک زندگی مستقل مشکلات بسیاری برای خود دختران در پی دارد. راه دیگر ترخیص دختران، فراهم آوردن مقدمات ازدواج آنهاست که تا به حال چند مورد با موفقیت انجام شده است. آخرین روش ترخیص همادامه تحصیل آنها در سطوح بالا می باشد.

خانم بوجاران، وضعیت روحی دختران

در مدت زمانی که در این خانه به سر می برند چطور است؟این دختران در ابتدای ورود، حالت طبیعی ندارند و دچار بیماری روحی هستند. حتی بسیاری از آنها در روزهای اول خودزنی می کنند ولی به مرور زمان با مشاوره های متعدد که توسط روانشناسان مرکز صورت می گیرد، بهتر می شوند. ما حتی به خاطر اینکه این دختران احساس امنیت و آرامش بکنند و اینجا را مثل خانه خودشان بدانند، اجازه نمی دهیم که نامه های اداری روی در و دیوار باشد. می خواهیم دختران احساس بدبینی و ترس نداشته باشند.

میزان تحصیلات این دختران در چه

حدی است؟متأسفانه اکثرا بی سواد هستند و یا در حد تحصیلات ابتدایی. کمتر کسی را می توانیم پیدا کنیم که در مقطع راهنمایی تحصیل کرده باشد. این دختران به علت ناسازگاری با خانواده از خانه می گریزند. تفاوت فرهنگی میان نوجوانان و خانواده به گونه ای شده است که نوجوان طالب آزادی بسیار است و مایل به پای بندی به آداب و رسوم نیست ولی خانواده محدودیت هایی را برای او ایجاد می کند.به نظر شما با این تحصیلات پایین و تجربه های اندک و بلندپروازی های بسیار، دختران پس از فرار از خانه با چه مشکلاتی مواجه می شوند؟اکثر این دختران به خاطر کمبود محبت و خلأ عاطفی از سوی خانواده دوست پسر دارند و حتی همراه آنان مبادرت به فرار می کنند. آنهایی هم که دوست غیر همجنس ندارند پس از فرار در همان ساعت های اول با کمترین محبت و توجهی از سوی مردان جذب می شوند و مورد سوء استفاده قرار می گیرند. دختران فراری به خاطر چهره های مضطرب و نگران شان و بلاتکلیفی که دارند خیلی زود توسط دلالان باندهای فساد شناسایی می شوند. این سوء استفاده گران با بیان اینکه قصد کمک به دختران را دارند به آنها وعده غذا، لباس و محل زندگی می دهند و بعد از آن دختران را جذب باندهای مختلف خلاف می کنند.

در حال حاضر دختران خانه سلامت

چطور روزشان را شب می کنند؟بیکاری مهم ترین عامل پناه بردن این دختران به رؤیاها و تخیلات است و باعث افسردگی آنها می شود. نهایت تلاش ما این است که بین دختران تقسیم کار صورت بگیرد و نظافت مرکز و آشپزی و ... به عهده خودشان باشد. این هم فقط به خاطر آن است که وقت شان پر شود و دچار پیامدهای بیکاری نشوند.برخی از مددجویان هم به کلاس خیاطی و آرایشگری می روند. بعضی هم درس می خوانند. تلاش ما این است که نگذاریم مددجویی بیکار باشد.