قال رسول الله صلّی الله علیه و آله و سلّم :
کنت انا و علیّ نوراَ بین یدی الله عزّوجلّ قبل ان یخلق آدم باربعة عشر الف عام . فلمّا خلق آدم قسّم ذلک فیه و جعله جزئین فجزء انا و جزء علیّ .
( احمد حنبل در مسند و در کتاب فضائل علی ( علیه السّلام )
رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم ) فرمود :
من و علی ( علیه السّلام ) یک نور بودیم در برابر دو دست جلال و جمال خدای عزّو جلّ چهارده هزار سال قبل از آنکه خداوند آدم را خلق کند ، چون آدم را آفرید آن نور را خداوند در آدم به دو قسمت تقسیم کرد ، و آن را دو نیمه نمود ، نیمه ای مرا قرار داد ، و نیمه ای را علی ( علیه السّلام ) .
در شب غزوه بدر رسول خدا صلّی الله علیه وآله و سلّم فرمود :
من یسقی لنا ماءَ ؟ فاحجم النّاس ، فقام علیّ فاحتضن قریة ، ثمّ اتی بئراَ بعیدة القعر مظلمة ، فانحدرفیها فاوحی الله الی جبریل و میکائیل و اسرافیل ، ان تأهّبو النصر محمّد و اخیه و حزبه ، فهبطوا من السّماء لهم لغظ یذعر من یسمعه ، فلمّا حاذو البئر ، سلّموا علیه من عند آخرهم اکراماَ له و اجلالاَ .
( احمد حنبل در کتاب فضائل علی ( علیه السّلام )
کیست برای ما آب بیاورد ؟ مردم همگی عقب کشیدند ، علی (علیه السّلام ) برخاست و مشکی را برداشت ، و آمد سر چاهی که بسیار تاریک بود ، از آن چاه پایین رفت خداوند به جبرئیل و میکائیل و اسرافیل وحی فرستاد که : برای نصرت محمد ( صلّی الله علیه و آله و سلّم ) و برادرش و حزبش آماده شوید ، آنها از آسمان به زیر آمدند . و یک صدای توأم با ابهامی داشتند که هر کس می شنید می ترسید ، چون به محاذات چاه رسیدند ، به جهت بزرگ داشت و تجلیل از مقام علی (علیه السّلام ) همگی به او سلام کردند .
قال رسول الله صلّی الله علیه و آله و سلّم :
یا معاشر النّاس ، اقبل الیکم خیر النّاس بعدی ، و هو مولاکم ، طاعته مفروضة کطاعتی و معصیته محرّمة کمعیتی .
( غایة المرام ، جلد 2 ، صفحه 524 ، حدیث 4 )
رسول خدا صلّی الله علیه وآله و سلّم فرمود :
ای جماعت مردم ، بهترین مردم پس از من ، به شما رو آورد و اوست صاحب اختیار شما ، اطاعت از او واجب است مانند اطاعت من و معصیت او حرام است مانند سر پیچی از من .
قال رسول الله صلّی الله علیه و آله وسلّم بعلیّ علیه السّلام :
ان ّ الله امرنی ان ادینک ولا اقضیک ، و اعلّمک لتعی ، و انزلت علیّ هذه الایة : و تعیها اذن واعیة ، فانت ( الاذن ) الواعیة لعلمی ، یا علیّ و انا المدینة و انت الباب و لا یؤتی المدینة الّا من بابها .
( شواهد التنزیل جلد 2 ، صفحه 272 ، حدیث 1009 )
رسول خدا صلّی الله علیه وآله و سلّم به حضرت علی علیه السّلام فرمود :
خداوند به من امر کرده است که تو را نزدیک کنم ، و تو را دور نکنم ، و به تو تعلیم نمایم تا فرا گیری و این آیه بر من نازل شد :
و تعیها اذن واعیة ،
پس تو گوش های فرا گیرنده علم و دانش من می باشی ،
ای علی علیه السّلام ، و من شهر علم می باشم ، و تو در آن شهری ، و در شهر نمی توان آمد مگر از ناحیه در آن .
امام صادق ( علیه السّلام ) فرمود :
در قضیّه ای که در یمن پیش آمده بود علی ( علیه السّلام ) به شکلی حکم فرمود . اهل یمن به نزد رسول خدا ( صلّی الله علیه وآله وسلّم ) آمدند و گفتند :
انّ علیّاَ ظلمنا .
علی ( علیه السّلام ) در حکم این قضیّه به ما ظلم نموده است .
رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم فرمود :
انّ علیّاَ لیس بظالم و لم یخلق للظّلم و انّ علیّاَ ولیکم بعدی و الحکم حکمه والقول قوله لا یردّ حکمه الّا کافر و لا یرضی به الّا مؤمن .
( کتاب جلاء و شفاء و احن و محن )
حقاَ علی ( علیه السّلام ) ظالم نیست و برای ظلم خلق نشده است و حقاَ علی ( علیه السّلام ) ولی وصاحب اختیار شماست بعد از من ، حکم ، حکم اوست ، گفتار ، گفتار اوست حکم وی را رد نمی کند مگر کافر ، و او نمی پسندد مگر مؤمن .
انّ الله ایّدنی یوم بدر و حنین بملائکة معتمین هذه العمامة و العمامة ( هی ) الحاجز بین المسلمین و المشرکین قاله علیه السّلام لعلیّ لمّا عمّمه یوم غدیرخمّ بعمامة سدل طرفها علی منکبه .
( فرائد السمطین جلد 1 ، باب 12 ، صفحه 75 )
رسول خدا صلّی الله علیه و آله وسلّم :
خداوند در روز غزوه بدر و غزوه حنین با فرشتگانی که بدین عمامه معمّم شده بودند مرا یاری کرد ، و عمامه حد فاصل میان مسلمین و مشرکین است . این گفتار را رسول خدا( صلّی الله علیه و آله و سلّم ) به علی (علیه السّلام ) در حالی گفت که :
در روز غدیر خم او را به عمامه ای که طرف آن را بردوش علی ( علیه السّلام ) انداخته بود معمّم کرد .
عن الصّادق علیه السّلام :
نعطی حقوق النّاس بشهادة شاهدین و ما اعطی امیرالمؤمنین حقّه بشهادة عشر آلاف نفس یعنی الغدیر .
( مناقب ابن آشوب ، جلد 1 صفحه 529 )
امام صادق علیه السّلام فرمود :
ما حقوق مردم را به شهادت دو شاهد می دهیم ، و لکن حقّ امیرالمؤمنین ( علیه السّلام ) به شهادت ده هزار نفر یعنی حاضرین در روز غدیر داده نشد .
قال رسول الله صلّی الله علیه و آله و سلّم :
یوم غدیر خمّ افضل اعیاد امتیّ ، و هو الیوم الّذی امرنی الله تعالی ذکره بنصب اخی علیّ ابن ابیطالب علماَ لامّتی یهتدون به من بعدی ، و هو الیوم الّذی اکمل الله فیه الدّین ، و اتم علی امّتی فیه النّعمة و رضی لهم الاسلام دیناَ .
( تفسیر فرات بن ابراهیم )
رسول خدا صلّی الله علیه وآله و سلّم فرمود :
روز غدیر خم با فضیلت ترین عیدهای امت من است . و آن روزی که خداوند مرا امر کرد به نصب برادرم علی بن ابیطالب ( علیه السّلام ) را شاخص و پیشوا برای امتم ، تا به او پس از من هدایت یابند ، و آن روزی ایست که خداوند در آن دین را کامل و نعمت را بر امت من تمام کرد ، و پسندید که اسلام دین آنها باشد .
قال الصّادق علیه السّلام :
ولایتی لعلیّ بن ابیطالب علیه السّلام احب الیّ من ولادتی منه لانّ ولایتی فرض و ولادتی فضل .
( بحار ، جلد 39 ، صفحه 299 )
امام صادق ( علیه السّلام ) فرمود :
ولایت علی بن ابیطالب علیه السلام که دارای آن می باشم نزد من محبوبتر است از اینکه من فرزند جسمانی او هستم به جهت این که ولایت و پیرویم از حضرت علی علیه السّلام واجب است ، و فرزند جسمانی بودنم از علی علیه السّلام یک امتیاز و فضیلت است .
عن جبرئيل عن ميكائيل عن اسرافيل عن اللّوح عن القلم عن الله عزّوجلّ :
ولاية عليّ بن ابيطالب حصني فمن دخل حصني امن من عذابي .
(بحار جلد 39 صفحه 246)
از جبرئيل ، از ميكائيل ، از اسرافيل ، از لوح ، از قلم ، از خداي عزّوجلّ كه فرمود :
ولايت عليّ بن ابيطالب ( عليه السلام ) قلعه من است پس هر كس داخل قلعه من شود از عذابم در امان است .
قال رسول الله صلّی الله و علیه وآله وسلّم :
من یرید أن یحیی حیاتی و یموت موتی ، و یسکن جنّة الخلد الّتی وعدنی ربّی ، فلیتولّ علیّ بن ابیطالب فانّه لن یخرجکم من هدیَ ، و لن یدخلکم فی ضلالة .
(مستدرک حاکم ، جلد 3 ، صفحه 128 )
حضرت رسول اکرم ( صلّی الله علیه وآله وسلّم ) فرمودند :
هر کس می خواهد به زندگی من زنده باشد ، و به مردن من بمیرد و در بهشت جاویدانی که پروردگارم به من وعده فرموده است ساکن گردد ، باید ولایت علیّ ابن ابیطالب علیه السّلام ) را داشته باشد ، چون او هیچ گاه شما را ازهدایت خارج نمی کند و هیچ وقت در ظلالت وارد نمی سازد .
قال رسول الله صلّی الله علیه وآله وسلّم :
لو انّ الرّیاض اقلام و البحر مداد و الجنّ حسّاب والانس کتّاب ، ما احصوا فضائل علیّ بن ابیطالب علیه السّلام .
( بحارجلد 28، صفحه 197 )
حضرت رسول اکرم ( صلّی الله علیه وآله وسلّم ) فرمودند :
اگر همه درختان عالم قلم شود و تمام دریاها مرکّب گردد و همه جنیان حساب گر و همه انسان ها نویسنده شوند ، نمی توانند فضایل امیرالمؤمنین ( علیه السّلام ) را بشمارند .
علی از زبان پیامبر
مردی در برابر حضرت علی علیه السلام فخر فروشی کرد. رسول خدا صلی الله علیه و آله با شنیدن این سخنان، به حضرت علی علیه السلام فرمود:« تو باید بر همه اعراب افتخار کنی، زیرا پسرعمو و پدر همسرت، همسرت، برادر و عمو و فرزندانت بزرگوارترین افراد در میان اعراب هستند.
حلم و دانش تو از همه بیشتر است؛ در اسلام پیشتاز و پیشرو بوده*ای و جان و مالت را بیش از همه به خطر افکنده ای؛ کتاب خدا (قرآن) را بیشتر از همه خوانده ای و به سنت من از همگان آگاهتری؛در برخورد با دشمنان شجاعترین هستی و نزد خداوند و من بخشنده*ترین، زاهدترین، راستگوترین و محبوب*ترین مردم هستی.
تو پس از من سی سال زنده خواهی بود و عمرت را به عبادت خدا و صبر بر ستم قریش سپری خواهی کرد. آنگاه اگر یارانی یافتی، در راه خدا با آنان بر اساس تأویل قرآن خواهی جنگید، همان*گونه که همراه با من بر اساس تنزیل قرآن جنگیدی. سپس به شهادت خواهی رسید و محاسنت با خون سرت رنگین خواهد شد. قاتل تو همانند پی*کننده*ی ناقه*ی صالح نزد خداوند مبغوض و ملعون است.
سعد بن ابی وقاص می گوید: روز جمعه ای با رسول خدا صلی الله علیه و آله نماز صبح را به جماعت خواندیم. آن گاه پیامبر رو به ما کرد و بر خداوند متعال درود فرستاد و فرمود:
« روز قیامت من می آیم در حالی که علی بن ابیطالب علیه السلام پیش روی من است و به دستش لوای حمد دارد. لوای حمد دو تکه است، تکه ای از سُندس (حریر و دیبا) و تکه*ای از استبرق (حریر زربفت).
در این هنگام مردی بادیه نشین با شتاب به طرف رسول خدا رفت و گفت:« در باره علی بن ابی طالب چه می گویی، زیرا درباره او اختلاف فراوانی وجود دارد.»
رسول خدا لبخندی زد و فرمود:« ای اعرابی، چرا درباره علی اختلاف فراوانی وجود دارد؟ علی رابطه اش با من مانند سرم برای بدنم است و مانند دکمه برای لباسم. » (رسول خدا می*خواهد بگوید همان گونه که بدن بدون سر حیاتی ندارد و لباس بدون دکمه کاربردی ندارد، پیامبر منهای علی برای هیچ کس فایده ندارد؛ باید در کنار رسول خدا، علی را پذیرفت و به او مؤمن بود.)
آن عرب بادیه نشین با خشم به پیامبر گفت:« ای محمد، من نیرو و قدرتم از علی بیشتر است. آیا علی می تواند لوای حمد را حمل کند؟!»
پیامبر فرمود:« آرام بگیر، اعرابی! همانا خداوند روز قیامت به علی ویژگی های گوناگونی عنایت می کند: به او زیبایی یوسف می دهد و زهد یحیی و صبر ایوب و بخشش آدم و نیروی جبرئیل. لوای حمد به دست اوست، همه مردم در زیر این لواء هستند و گرداگرد او را امامان و تلاوت کنندگان قرآن و اذان گویان گرفته اند. و آنها کسانی هستند که در قبرها به بدنهایشان کرم نمی*افتد.»
قال رسول الله صلّی الله علیه و آله وسلّم :
انّ الله جعل ذریّة کلّ نبیّ فی صلبه و جعل ذریّتی فی صلب علیّ بن ابیطالب .
( ینابع المودة ، صفحه 252 )
رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم فرمود :
راستی خداوند ذریه هر پیامبر ( صلّی الله علیه و آله وسلّم ) را در صلب خودش قرار داد و ذریه مرا در صلب علی ابن ابیطالب ( علیه السّلام ) نهاد.
خلقت انا و علیّ من نور واحد قبل ان یخلق الله آدم باربعة آلاف عام ، فلمّا خلق الله آدم رکب ذلک النّور فی صلبه فلم ینزل شیئاَ واحدا حتّی افترقنا فی صلب عبدالمطّلب ، ففیّ النّبوّة و فی علیّ الوصیّة .
( ینابع المودة ، صفحه 256 )
رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم فرمود :
خداوند تبارک و تعالی چهارده هزار سال پیش از آ نکه آدم ابوالبشر را خلق کند من و علی ( علیه السّلام ) را از نور واحد آفرید چون آدم را خلق کرد آن نور را صلب او قرار داد و دائماَ آن نور نسلاَ بعد نسل واحد بود تا در صلب عبدالمطّلب به دو قسمت تقیسم شد ، نیمی به من و نیمی به علیّ بن ابیطالب منتقل شد ، پس نبوت را در من قرار داد و وصایت و ولایت را در علی علیه السّلام قرار داد .
