*.*....خونه ی نبات....*.*

[نبات]

 

[نبات]

گر درختی از خزان بی برگ شد....

یا کرخت از سورت سرمای سخت
.
هست امیدی که ابر فرودین

برگ ها رویاندش از فر بخت
.
بر درخت زنده بی برگی چه غم

وای بر احوال برگ بی درخت...

"محمد رضا شفیعی کدکنی"

 

[نبات]

مثل آن چایی که می چسبد به سرما بیشتر

با همه گرمیم... با دل های تنها بیشتر​

 

[Dante]

@Dante


هنوز پروفایلت بسته س خانوم
راستی عکس آوارتارت قشنگه..

سلام ممنونم از محبتت
الان تنظیمات پروفایلم رو چک کردم
نمیدونم چرا گزینه فقط برای کاربرانی که دنبال کرده اید فعال بود !
ولی الان اوکی شد

 

[نبات]

بگردید ، بگردید ، درین خانه بگردید
درین خانه غریبید ، غریبانه بگردید
.
یکی مرغ چمن بود که جفت دل من بود
جهان لانه ی او نیست ، پی لانه بگردید
.
یکی ساقی مست است، پس پرده نشسته ست
قدح پیش فرستاد که مستانه بگردید
.
یکی لذت مستی ست ، نهان زیر لب کیست ؟
ازین دست بدان دست چو پیمانه بگردید
.
یکی مرغ غریب است که باغ دل من خورد
به دامش نتوان یافت ، پی دانه بگردید
.
نسیمِ نفسِ دوست به من خورد و چه خوشبوست
همین جاست ، همین جاست ، همه خانه بگردید
.
نوایی نشنیده ست که از خویش رمیده ست
به غوغاش مخوانید ، خموشانه بگردید
.
سرشکی که بر آن خاک فشاندیم بن تاک
در این جوش شراب است ، به خمخانه بگردید
.
چه شیرین و چه خوشبوست ، کجا خوابگه اوست ؟
پی آن گل پر نوش چو پروانه بگردید
.
بر آن عقل بخندید که عشقش نپسندید
در این حلقه ی زنجیر چو دیوانه بگردید
.
درین کنج غم آباد نشانش نتوان داد
اگر طالب گنجید به ویرانه بگردید
.
کلید در امید اگر هست شمایید
درین قفل کهن سنگ چو دندانه بگردید
.
رخ از سایه نهفته ست ، به افسون که خفته ست ؟
به خوابش نتوان دید ، به افسانه بگردید
.
تن او به تنم خورد ، مرا برد ، مرا برد
گرم باز نیاورد ، به شکرانه بگردید

جناب هوشنگ ابتهاج عزیز.....

 

[نبات]

​

کاش میشد در ورای خاطرات کودکی
چرخِ گردونِ فلک
ساعتی زین گردشِ بی حاصلش
مکث میکرد و مرا
در میان خاطرات کودکی
جا می گذاشت
کاش میشد فاصله معنی نداشت
در دل ما غصه ها جایی نداشت
بی کسی، چون قصه ها افسانه بود
عاشقی ، سهم دل دیوانه بود..

 

[نبات]

جمعه را با غزلی،چای وُ کتاب شعری
می شود بود
اگر تنگیِ دل بگذارد
​

 

[نبات]

«نام من عشق است»

شبی با بید می‌رقصم، شبی با باد می‌جنگم
که من چون غنچه‌های صبح‌دم بسیار دل‌تنگم

مرا چون آینه هر کس به کیش خویش پندارد
و الّا من چو مِی با مست و با هشیار، یک‌رنگم

شبی در گوشه‌ی محراب قدری «ربّنا» خواندم
هم‌آن یک بار تارِ موی یار افتاد در چنگم

اگر دنیا مرا چندی برقصاند ملالی نیست
که من گریانده‌ام یک عمر دنیا را به آهنگم

به خاطر بسپریدم دشمنان! چون «نام من عشق است»
فراموشم کنید ای دوستان! من مایه‌ی ننگم

مرا چشمان دل‌سنگی به خاک تیره بنشانید
هم‌این یک جمله را با سرمه بنویسید بر سنگم

علیرضا بدیع

 

[نبات]

آن زمان که دیگر نباشم،
ابری با توست،
سایه اش بر سرت،
آن ابر منم،
نخواهی شناخت ....

پیراهنت با نسیمی رقصان،
گیسوانت پریشان،
یک دست بر دامن و
‌دست دیگر بر گیسوان،
آن نسیم منم ،
نخواهی شناخت ....

شبانگاهی بر بالین،
به این سو و آن‌سو،
نه‌ در خواب و نه در بیداری،
آن رؤیا منم ،
نخواهی شناخت...

در تنهایی سخن می‌گویی،
با آن که نیست،
باز می‌گویی هر آن‌چه را تا کنون نگفته‌ای،
با تمام جان به تو گوش می‌سپارد،
آن که نیست منم ،
نخواهی شناخت...

به ناگاه سوزشی ‌در جانت،
بی آن‌ که بدانی از کجاست،
قلبت به تپش در می‌آید از خاطرات،
آن سوزش منم،
نخواهی شناخت ...

جناب «عزیز نسین»

 

[سایه های بیداری]

می بینم که با « ترکها » تَرک مخاصمه فرمودید و اندکی متمایل به برخی از آنها .
البته باید حساب عزیز نسین را با خیلی از ترکها جدا نمود .
زیرا وی منتقدی توانا بود که توانست جامعۀ روزگار خویش را به چالش بکشد .
وی مغضوب هر دو حکومت پیشین و فعلی ایران بود .
با شکایت شاه ایران در رابطه با نقدی سیاسی ، متحمل شش ماه حبس شد
و با ترجمۀ کتاب آیات شیطانی در معرض اقدام فاشیستی آتش سوزی هتلی که در آن اقامت داشت .
عملی فاشیستی که منجر به کشته شدن 27 نفر شد .
اما عزیز نسین از آن جان سالم بدر برد .
بیشتر آثار وی به فارسی ترجمه شده .
از جمله توسط رضا همراه - صمد بهرنگی - باغچه بان
و البته احمد شاملو که از بابت این آخری ، حتی از بردن نامش نیز دچار تأسف می شوم .
اگر عمری بود و فرصتی
بعدها ، در مورد این نویسندۀ ارزشمند ، حرفهایی دارم که ممکن است مورد عنایت شما قرار بگیرد .
و کلام آخر اینکه : سپاسگزارم از انتخاب شعری از این منتقد توانا .

 

[نبات]

منتقد بودن خوبه..مخصوصا انتقاد سازنده
ولی توهین کردن نه
اگر کسی تحت هر عنوانی ( حتی از روی انتقاد) به کسی توهین کنه قابل قبول نیست.

 

[نبات]

​

کاش باران بودم و غم پنجره را می‌شستم،

و به هر کس که پس پنجره غمگین مانده،

از سر عشق ندا می‌د‌‌ادم:

پاک کن پنجره از دلتنگی، که هوا دلخواه است.

گوش کن باران را ،که پیامی دارد،

دست از غم بردار، زندگی کوتاه است.

باز کن پنجره را ،روز نو در راه است.

 

[نبات]

گونه های تر من،
دست پر مهر کسی را حس کرد.
سر من ناز و نوازش ها دید.
یک نفر نام مرا زیبا برد،
و به اندازه ی قلبم ، دل او نیز تپید...
شب سردیست و من با دل سرد،
به خودم میگویم :
خبری نیست ، بخواب...
باز هم خواب محبت دیدی...

 

[نبات]

 

[نبات]

برای خودم این ساز جدید بود
.
دلنشینه

 

[نبات]

نمیدونم یه شونه نبوده موهای این بچه رو شونه کنن!!!... ولی فوق العاده میزنه

 

[نبات]

خودم را در آغوش گرفته ام....
نه چندان با لطافت.....
نه چندان با محبت....
اما،
وفادار....
وفادار .....

ساموئل بکت

 

[نبات]

این آهنگ تقدیم به خودمممم

وای چرا دوسشششش دارم ،البته بجز تیکه ی مهدی حسینی

« ببین گرفته بارون دیوونه کجایی
به این دیوونه گفتی نمیاد جدایی
بگیر دستامو بازم تو دستای مریضت
هنوزم خاطراتت نمرده،عزیزه»

 

[نبات]

https://www.aparat.com/v/bST8Y/دابسمش_باحال_دختر_بچه_با_آهنگ_مسعود_صادقلو_%7C_دابسمش

 

[نبات]

@Narges