*-*....دامن گل گلی....*-*

[YASNA]

 

[نبات]

​

من زاده ی این زمان نیستم
در من زنیست با صلابت ،با چادری گل گلی که به گمانم انقلابی کبیر زیر روسری اش بافته
هرروز خانه را آب و جارو میکند و رخت چرک های افکار بی تو بودن را میشوید و زیر آفتاب ملایم حیاط پهن میکند و نگاهش را به در میبندد تا تو از در بیایی....
لب حوض مینشیند و دست بر لطافت انعکاس آبی آسمان میکشد و با آمدنت تلالو نور چشمهایش را به آسمان میفرستد تا خورشید جانی دوباره گیرد
در من زنیست که دیوانه وار عاشقی بلد است.​

 

[YASNA]

 

[نبات]

تو هـمانى که میخواهم سال ها بعد درست زمانى که نوه هایمان دورمان را گرفته اند

و مدام از عاشقى هایمان میپرسند،

از سوال هایشان طفره بروم ونگاهش کنم و دلم ضعف برود برایش...!

همان یکنفرى هستى که دلم میخواهد

پنجاه سال بعد برایش پیراهنى با گل هاى ریز آبى بپوشم

و تا میتوانم دلبرى کنم...!

 

[نبات]

جامه ی گلدار بر تن کردن....
و گونه های گل انداخته ام از تماشای رُخت...
و چای در دست که غرق عِطر گل محمدیست ،....تنها بهانهِ اندکیست برای اثبات دوست داشتن تو....
تو در کنج خانه صدایت را طنین انداز کن و برایم مولانا از بَر کن و گوش بسپار به نجواهای آرامم؛ آری من برایت اینگونه میخوانم؛ جانا "عجب حلوای قندی تو "...

 

[نبات]

منتظر کسی باش
که حتی اگر در ساده ترین لباس بودی
حاضر باشد تو را
به همه ی دنیا نشان دهد
و بگوید
این دنیای من است...

 

[نبات]

تنها، پریدن راه حل اش نیست

این عشق آب و دانه می‌خواهد

پیراهن گلدار هم یک روز

پیراهن مردانه می خواهد

 

[نبات]

قند لب های تو بیمار شفا می بخشد
خنده هایت دل تب دار دوا می بخشد
.
چه شود گر تو بیایی بنشینی به برم
بوی پیراهن گلدار صفا می بخشد

 

[نبات]

 

[نبات]

 

[نبات]

از رویای باغ
که رج به رج برای تو بافتم
دیگر بخانه برنگشته ای وُ
من دیوانه ؛
دارم هنوز فکر می کنم
پیراهن گلدار چه به تو می آمد !

 

[عزیز بابایی]

مشاهده فایل‌پیوست 3431

از رویای باغ
که رج به رج برای تو بافتم
دیگر بخانه برنگشته ای وُ
من دیوانه ؛
دارم هنوز فکر می کنم
پیراهن گلدار چه به تو می آمد !

دیگه از دامن های گل گلی خبری نیست