سبک معماری چینی(شمالی.جنوبی)

[!! sezar]

​

​

در ساختمانهای مذهبی اعم از پاگوداهـــا و معبدها می*توان دو سبک

مشخص معمـــاری چینی را مشاهده کرد. این دو سبک معمولا شمالی و
جنوبی خوانده می*شود.
تفاوت عمده میان این دو سبک عبارتنـــد از: انحنای شیب سقف و مقدار
تزئینـات لبه بامها و پیش آمدگی آنهاست. در سبک جنوبی، سقفها به اندازه*ای
انحنـا پیدا کرده*اند که گوشه*های آنها، مثل شاخ گاو به طرف بالا متمایل می*شود.

سبک شمالی را غالبا سبک قصـــری می*نامند، زیرا که بهتــرین نمونه*های این

نوع معماری را در عمارات با شکوه شهر ممنوع و آرامگاههای خاقانهای
سلسله*های منگ و منچو می*تــوان دید. در سبک قصــری، انحنای بام نرم است

و به شیب و سقف چادر شبیه شده*است، تزئینات نیز کمتر و محدودتر است.

مجسمه فقط در گوشه*های بامها دیده می*شود.
ساختمانهای انـــدکی از روزگاران گذشته بر جای مانده*اند یا سبک معماری
چین در سده*های گذشته دستخـــوش تحولات چشمگیر نشده*است، ساختمان
در چین امروز دقیقــــا به نمونه اولیه خویش در هزار سال پیش شباهت دارد.​