درنا

[*JujU*]

در طبیعت بسیارند پرندگانی كه چنین عاشقانه با دلدار روزگار می*گذرانند اما در میان آنها دلدادگی درناها داستانی دیگر است. درناها را می*توان نماد عشق دانست. ۱۲ نوع درنا در گستره خاكی تا كنون شناسایی شده*اند، همگی آنها به نسبت پرندگان دیگر بزرگ جثه*اند، رنگ پرو بالشان به*طور عمده خاكستری و یا سفید است و پا و گردنی بلند دارند. گرچه مشخصات ظاهری آنها با یكدیگر متفاوت است و هر یك در گوشه*ای از جهان یافت می*شوند با این حال تمامی آنها در دو ویژگی شریكند. همگی مهاجرند و پرندگانی تك*همسر هستند، پس از مرگ یكی، جفت دیگر، باقی مانده عمر خود را گرچه در جمع و گله می*گذراند اما این حضور در عین تنهایی است.
سه نوع درنا به ایران مهاجرت می*كنند؛ درنای كوچك، معمولی و سیبری. از این سه گونه پرنده، حلقه انقراض بر گردن درنای سیبری افتاده است. جمعیت اندك این پرنده در جهان سبب شده توجه جهانی به آن معطوف شود.
درنای سیبری تقریبا در سه نقطه از جهان پراكندگی دارند؛ جنوب چین، هند و باخره سیبری روسیه. جمعیت هر سه گروه نیز بسیار اندك است.

درنای سیبری در زمان تولید مثل آواز می*خواند، می*رقصد و پروبالش را می*آراید. اواسط بهار زمان تخم*گذاری است. این پرنده معمولا دو تخم می*گذارد كه یكی از آنها در اولین روزهای تابستان به دنیا می*آید. درناها زمین*های باز و دشت*های سیلابی را برای زندگی انتخاب می*كنند و در صورت احساس كوچك*ترین خطر پرواز می*كنند و چند كیلومتر دورتر به زمین می*نشینند.
پرندگان چنان دلداده جفت خود می*شوند كه پس از مرگ یكی دیگری تا پایان عمر در عین حضور در جمع،*تنهایی را برمی*گزیند