ای همه هستی زتو پیدا شده !

[R Ǿ ღ ღ Ǿ Y A]

سبز


​

​

خدا در شعر فارسی

ای همه هستی زتو پیدا شده

خاک ضعیف از تو توانا شده

آنچه تغیر نپذیرد توئی

وانکه نمردست و نمیرد توئی

ما همه فانی و بقا بس تراست

ملک تعالی و تقدس تراست

هر که نه گویای تو خاموش به

هر چه نه یاد تو فراموش به

ای به ازل بوده و نابوده ما

وی به ابد زنده و فرسوده ما

پیش تو گر بی سر و پای آمدیم

هم به امید تو خدای آمدیم

یارشو ای مونس غمخوارگان

چاره کن ای چاره بیچاره*گان

قافله شد واپسی ما ببین

ای کس ما بیکسی ما ببین

بر که پناهیم توئی بی*نظیر

در که گریزیم توئی دستگیر

جز در تو قبله نخواهیم ساخت

گر ننوازی تو که خواهد نواخت

درگذر از جرم که خواننده*ایم

چاره ما کن که پناهنده*ایم نظامی
​