*مینا*
مــدیـر بـازنشـسـتـه
- تاریخ ثبتنام
- Sep 12, 2013
- ارسالیها
- 3,063
- پسندها
- 366
- امتیازها
- 83
- محل سکونت
- زیر اسمون خدا
- تخصص
- ترانه سرا
- دل نوشته
- هر وقت دلت شکست خورده هاشو خودت جمع کن نزار هر نامردی منت دست زخمیشو روت بزاره
- بهترین اخلاقم
- بخشیدن
اعتبار :
[h=2]هیجان ، آرامش ، سكوت[/h]
در زندگی بشر، همواره رنگ*ها حضور داشته*اند. آیا تاکنون اندیشیده*اید زندگی سیاه و سفید چه مفهومی دارد؟
دنیای اطراف ما سرشار است از رنگ*ها و هر رنگ، احساس خاصی را در ما زنده می*کند که نمی*توان منکر آن شد.
تمامی رنگ*ها از سه رنگ، اصلی «قرمز»، «زرد» و «آبی» سرچشمه می*گیرند.
«رنگ قرمز» در بشر، احساس هیجان، تنش و هجوم را زنده می*کند.
«رنگ آبی»، رنگی مقدس است که بیان*گر آرامش، روح، ملکوت و آسمان است.
«رنگ زرد»، رنگی*ست هیجان*آور و متفکر اما نه به اندازه*ی «رنگ قرمز». «رنگ زرد» سکوت می*کند و در یک لحظه، حمله می*کند.
تمامی رنگ*ها در مبحث روان*شناسی، از ترکیب اثرهای این سه رنگ هستند.
«رنگ خاکستری» رنگی*ست خنثی و رنگ*های «سیاه» و «سفید»، رنگ*هایی هستند که در کنار دیگر رنگ*ها، اثرهای*شان را افزایش یا کاهش می*دهند.
«رنگ بنفش» که از ترکیب رنگ*های «آبی« و «قرمز» به*وجود می*آید، علاوه بر اینکه ویژگی*های این دو رنگ را دارد، به نوعی «رنگ مرگ» هم نامیده می*شود.
اگر «بنفش» به «قرمز» متمایل باشد، ویژگی*های آن را پیش*تر دارد یعنی حالت*های هیجان و تنش را. در غیر این صورت، آرامش و خواب*آلودگی «آبی» را نشان می*دهد.
رنگ*های دیگری هم مانند «رنگ سبز» ویژگی رنگ*های «زرد» و «آبی» را دارد، یعنی تفکر و آرامش که حاصل این دو، کسب معنویت و حالت*های عرفانی است.
اگر ما بدانیم که هر رنگ چه تاثیری در ما و همچنین در محیط اطراف ما می*گذارد، می*توانیم روحیه*ی خود را تغییر دهیم.
مبحث شناخت «روان*شناسی رنگ*ها»، امروزه تمام بعدهای زندگی ما را در برگرفته است . به*عنوان نمونه، هرگز
رنگ*های «قرمز» و «نارنجی» آن هم به*صورت تک*رنگ و تمام قد در آشپرخانه و کتابخانه توصیه نمی*شوند، چرا که در این* مکان*ها، آرامش مورد نیاز است.
هم*چنین، استفاده از رنگ*هایی با تضاد شدید در اتاق*های نشیمن و پذیرایی، در این رابطه*، علم «فنگ*شویی» به*وجود آمد که علمی است ویژه*ی دکوراسیون و روان*شناسی رنگ*ها در دکورخانه.
اگر ما بدانیم در صورتی که رنگ زیر چشم*های*مان کمی کبود است، از چه رنگ*هایی نباید استفاده کنیم، هرگز از خانواده*ی رنگ*های قرمز چرک مانند نوعی زرشکی یا قهوه*ای در پوشش خود استفاده نمی*کنیم، چرا که تاثیر آن بر روی صورت ما، حالتی بیمارگونه را به بیننده القاء می*کند.
هم*چنین، هر رنگ با یکی از شکل*های هندسی یا ترکیب*های آن، هماهنگی دارد. دانستن ویژگی* و ارزش هر رنگ و ارتباط رنگ*ها با یکدیگر، علمی*ست که باید به آن توجه کرد.
بازی با رنگ*ها و قراردادن آنها کنار یکدیگر، می*تواند تاثیر شگرفی را در بیننده بگذارد، می*تواند یک انسان عصبانی را آرام یا محیطی سرد و یخ را گرم و دل*پذیر کند. برای اثبات این مطلب، نمونه*ای را می*آوریم:
در پایان، این نکته قابل ذکر است که می*توان بیماران را با «رنگ*ها» درمان کرد یا دست*کم در مرحله*های درمان، از آنها استفاده کرد.
مبحث «روان*شناسی رنگ*ها» مبحثی* است گسترده که در این چند دهه*ی اخیر به آن توجه شده است. این علم، هر چند نوپاست ، اما در گذشته و تاریخ بشر ریشه دارد.
دنیای اطراف ما سرشار است از رنگ*ها و هر رنگ، احساس خاصی را در ما زنده می*کند که نمی*توان منکر آن شد.
تمامی رنگ*ها از سه رنگ، اصلی «قرمز»، «زرد» و «آبی» سرچشمه می*گیرند.
«رنگ قرمز» در بشر، احساس هیجان، تنش و هجوم را زنده می*کند.
«رنگ آبی»، رنگی مقدس است که بیان*گر آرامش، روح، ملکوت و آسمان است.
«رنگ زرد»، رنگی*ست هیجان*آور و متفکر اما نه به اندازه*ی «رنگ قرمز». «رنگ زرد» سکوت می*کند و در یک لحظه، حمله می*کند.
تمامی رنگ*ها در مبحث روان*شناسی، از ترکیب اثرهای این سه رنگ هستند.
«رنگ خاکستری» رنگی*ست خنثی و رنگ*های «سیاه» و «سفید»، رنگ*هایی هستند که در کنار دیگر رنگ*ها، اثرهای*شان را افزایش یا کاهش می*دهند.
«رنگ بنفش» که از ترکیب رنگ*های «آبی« و «قرمز» به*وجود می*آید، علاوه بر اینکه ویژگی*های این دو رنگ را دارد، به نوعی «رنگ مرگ» هم نامیده می*شود.
اگر «بنفش» به «قرمز» متمایل باشد، ویژگی*های آن را پیش*تر دارد یعنی حالت*های هیجان و تنش را. در غیر این صورت، آرامش و خواب*آلودگی «آبی» را نشان می*دهد.
رنگ*های دیگری هم مانند «رنگ سبز» ویژگی رنگ*های «زرد» و «آبی» را دارد، یعنی تفکر و آرامش که حاصل این دو، کسب معنویت و حالت*های عرفانی است.
اگر ما بدانیم که هر رنگ چه تاثیری در ما و همچنین در محیط اطراف ما می*گذارد، می*توانیم روحیه*ی خود را تغییر دهیم.
مبحث شناخت «روان*شناسی رنگ*ها»، امروزه تمام بعدهای زندگی ما را در برگرفته است . به*عنوان نمونه، هرگز
رنگ*های «قرمز» و «نارنجی» آن هم به*صورت تک*رنگ و تمام قد در آشپرخانه و کتابخانه توصیه نمی*شوند، چرا که در این* مکان*ها، آرامش مورد نیاز است.
هم*چنین، استفاده از رنگ*هایی با تضاد شدید در اتاق*های نشیمن و پذیرایی، در این رابطه*، علم «فنگ*شویی» به*وجود آمد که علمی است ویژه*ی دکوراسیون و روان*شناسی رنگ*ها در دکورخانه.
اگر ما بدانیم در صورتی که رنگ زیر چشم*های*مان کمی کبود است، از چه رنگ*هایی نباید استفاده کنیم، هرگز از خانواده*ی رنگ*های قرمز چرک مانند نوعی زرشکی یا قهوه*ای در پوشش خود استفاده نمی*کنیم، چرا که تاثیر آن بر روی صورت ما، حالتی بیمارگونه را به بیننده القاء می*کند.
هم*چنین، هر رنگ با یکی از شکل*های هندسی یا ترکیب*های آن، هماهنگی دارد. دانستن ویژگی* و ارزش هر رنگ و ارتباط رنگ*ها با یکدیگر، علمی*ست که باید به آن توجه کرد.
بازی با رنگ*ها و قراردادن آنها کنار یکدیگر، می*تواند تاثیر شگرفی را در بیننده بگذارد، می*تواند یک انسان عصبانی را آرام یا محیطی سرد و یخ را گرم و دل*پذیر کند. برای اثبات این مطلب، نمونه*ای را می*آوریم:
در پایان، این نکته قابل ذکر است که می*توان بیماران را با «رنگ*ها» درمان کرد یا دست*کم در مرحله*های درمان، از آنها استفاده کرد.
مبحث «روان*شناسی رنگ*ها» مبحثی* است گسترده که در این چند دهه*ی اخیر به آن توجه شده است. این علم، هر چند نوپاست ، اما در گذشته و تاریخ بشر ریشه دارد.