- تاریخ ثبتنام
- Feb 5, 2014
- ارسالیها
- 1,300
- پسندها
- 1,877
- امتیازها
- 113
- محل سکونت
- Rasht
- دل نوشته
- آدمها تو را نمی فهمند فقط ترجمه ات میکنند آن هم به زبان خودشان
اعتبار :
برگ سدر قابض و مقوی معده است. همچنین خاصیت ضد میکروب و ضد قارچ دارد؛ به همین دلیل از آن برای درمان انگل*های موضعی (پوستی) استفاده می*شود.
گیاه*شناسی
سدر درختی است که ارتفاع آن تا 10 متر می*رسد. این درخت، خاردار و دارای ساقه*ای به رنگ تقریباً سفید است.
برگ*ها تقریباً بیضی*شکل و در قسمت انتهایی مدور، ولی در قسمت مقابل کمی نوک*تیز هستند که به صورت متناوب بر روی شاخه قرار می*گیرند. کناره برگ*ها دارای دندانه*های کوچک است و سه رگبرگ در طول برگ به طور واضح دیده می*شود.
گل*ها پنج گلبرگ دارند و به صورت مجتمع و پوشیده از کرک هستند.
میوه گیاه به صورت سفت، گوشت*دار، تقریباً کروی و به اندازه گیلاس یا بزرگ*تر از آن است. این میوه*ها که زردرنگ و خوراکی هستند، اغلب طعمی ترش و مطبوع دارند، ولی گاهی هم شیرین*اند.
درخت سدر حدود صد سال عمر می*کند و در استان*های هرمزگان، سیستان و بلوچستان و دیگر مناطق جنوبی، از جمله بعضی جزایر ایرانی خلیج*فارس رویش دارد و در بعضی نواحی جنوبی میوه آن جزء میوه*های مصرفی مردم است. این درخت در مناطق دیگر جهان از جمله عراق، مصر، عربستان، حبشه، آفریقای شمالی، نیجریه و فلسطین نیز می*روید.
سدر در آیات و روایات
در قرآن کریم چهار بار واژه سدر آمده است؛ دو بار در سوره نجم، یک بار در سوره واقعه و یک بار در سوره سبا. بیشتر مفسران قرآن کریم سدر (سدره) را درخت کُنار می*دانند. البته دراین*باره اختلاف نظر وجود دارد و بعضی منظور از گیاه سدر را گونه*ای سدروس (سدر لبنانی) تفسیر کرده*اند که درختی تنومند از خانواده کاج*هاست.
همچنین گیاه*شناسان متخصص در انجیل، مطالعات و بحث*های زیادی درباره گیاهی که از آن تاج خاری بر سر حضرت مسیح (ع) گذاشتند، انجام داده و به این نتیجه رسیده*اند که گیاه مربوطه درخت سدر بوده است؛ به همین دلیل نام حضرت مسیح (ع) را به عنوان گونه گیاه برگزیده*اند. درخت سدر به زبان عبری (یهودی) به نام شی*ساف است که در گذشته (و حتی امروزه به طور معدود) یهودیان مردگان خود را با آن شستشو می*دادند و معتقد بودند که این درخت مقدس است و این عمل باعث خشنودی فرشتگان از مردگان می*شود.
داروشناختی و اثرات مهم
برگ سدر قابض و مقوی معده است. همچنین خاصیت ضد میکروب و ضد قارچ دارد؛ به همین دلیل از آن برای درمان انگل*های موضعی (پوستی) استفاده می*شود. جوشانده برگ آن در درمان علائم سرماخوردگی مۆثر است و فشارخون را افزایش می*دهد. از ضماد برگ آن در قدیم برای نرم کردن و درمان ورم و زخم*ها استفاده می*کردند. شستشوی موی سر با سدر باعث تمیزی و تقویت رشد مو شده و هنوز هم به همین منظور از آن استفاده می*شود؛ به طوری که بسیاری از صنایع آرایشی از عصاره برگ آن انواع شامپوها را تهیه می*کنند. مصرف خوراکی میوه سدر برای درمان برونشیت، سرفه و سل مفید است. میوه دارای طبیعت سرد و خشک و نارس آن قابض و نفخ*زاست.
سرخ*کرده و بوداده میوه سدر بسیار قابض و برای اسهال و زخم*های روده و تب مفید است. در گذشته از سدر بیشتر برای درمان زخم*ها و شستشوی سر و بدن استفاده می*کردند. در حیوانات آزمایشگاهی، کاهش قند خون با مصرف برگ سدر گزارش شده است.
ترکیبات مهم
مهم*ترین ترکیبات برگ سدر ترکیبات ساپونینی است. از مهم*ترین ساپونین*های گلوکزیدی آن می*توان چهار جسم کریستینین*های A، B، C و D را نام برد. از دیگر ساپونین*های برگ، ابلین لاکتون می*باشد که یک ساپونین استروئیدی و عامل کف*کنندگی سدر است. از برگ سدر آلکالوئیدهایی از جمله آمفی*بین*های A، E و F، ماری*تین A و C و اسپینانین A استخراج شده*اند. همچنین در برگ سدر تانن و استرول*های گیاهی از جمله بتاسیتوسترول وجود دارد.
نکات قابل*توجه
1- چوب درخت سدر بسیار سخت و بادوام است و در قدیم برای ساختن اجزای مختلف خانه*ها به کار می*رفت. درخت سدر آفت ندارد و موریانه کمتر می*تواند به آن آسیب برساند. همچنین زغال تهیه*شده از چوب سدر جهت تولید حرارت ایده*آل است.
2- بهترین زمان برداشت برگ سدر اواخر فصل تابستان می*باشد.
3- در بسیاری از کشورهای اسلامی نظیر ایران، عراق، هندوستان (مسلمانان)، جنوب شرقی عربستان سعودی و نقاط دیگر، مرده*های خود را با سدر و کافور که هر دو از درختان بهشتی هستند، می*شویند. با این کار، گذشته از ضدعفونی و پاک شدن جسم مرده، عقیده بر این است که فرشتگان خشنود خواهند شد. در یکی از منابع آمده است که یهودیان هم در گذشته این عمل را انجام می*دادند و در حال حاضر نیز به طور معدود انجام می*دهند.
4- در منابعی اشاره شده که زنان قدیم مصر با شانه*های چوبی ساخته*شده از درخت سدر موهای خود را شانه می*کردند.
5-* در تحقیقی که در سال 1373 توسط مۆلف و همکاران بر روی برگ سدر ناحیه اهواز انجام شد، در آن ترکیباتی از جمله ساپونین، آلکالوئید، فلاوونوئید و تانن تشخیص داده شد. این نمونه حاوی درصد بالایی از خاکستر محلول در اسید بود.