وزنه برداری از ورزش های بسیار قدیمی است. البته هر کسی میتواند وزنه برداری کند ولی برداشتن وزنه های بسیار سنگین نیاز به داشتن قدرت عضلانی بالایی دارد که استعداد پرورش آنها تنها در عده ای از افراد پیدا میشود. وزنه برداری مانند هر ورزش دیگرمیتواند همراه با بروز آسیب هایی به سیستم حرکتی بدن باشد. این آسیب ها در غالب موارد به علل زیر ایجاد میشوند
تکنیک اشتباه در برداشتن وزنه
برداشتن وزنه های بیش از توانایی بدن
ورزش زیاد تا حد خستگی مفرط
انجام ندادن کافی نرمش های کششی
وزنه برداری بیش از هرجایی به ستون مهره، شانه، آرنج و زانو فشار وارد میکند و در این ورزش آسیب های این قسمت ها بیش از مناطق دیگر بدن دیده میشوند.
ستون مهره
در حین بلند کردن وزنه فشار زیادی به ستون مهره، عضلات و رباط های اطراف آن و دیسک بین مهره ای وارد میشود. از شایعترین آسیب های ستون مهره در حین وزنه برداری کشیده شدن شدید عضلات و یا رباط های اطراف ستون مهره است. این کشیدگی معمولا خفیف بوده و تنها موجب چند روز کمردرد و خشکی ستون مهره میشود و در بسیاری اوقات میتوان آن را با استفاده از داروهای ضد التهاب، مدتی استراحت، سرد کردن کمر در موقع آسیب و گرم کردن آن در روزهای بعد درمان کرد.
در موارد شدیدتر ممکن است در این عضلات و رباط ها پارگی هایی ایجاد شود که کمردرد شدیدی ایجاد میکند. در این موارد ورزشکار نیاز به مراقبت یک پزشک متخصص دارد.
یکی دیگر از آسیب های کمر حین وزنه برداری فتق یا هرنی دیسک بین مهره ای و ایجاد علائم سیاتیک است. این آسیب موجب کمردرد و دردهای انتشار یابنده به لگن و اندام تحتانی میشود و ممکن است همراه با علائم حسی و حرکتی باشد. مهمترین عامل پیشگیری کننده از این آسیب ها تقویت عضلات کمر و شکم است.
2113 1
شانه
حرکت دست و وزنه به بالای سر موجب فشار زیادی به مفصل شانه میشود. مهمترین قسمتی از شانه که در وزنه برداری آسیب میبیند عضلات روتاتور کاف است. اینها عضلاتی در عمق شانه هستند که دور تا دور مفصل شانه را احاطه کرده و آن را حمایت میکنند. بروز سندروم ایمپینجمنت به علت گیر کردن و آزرده شدن تاندون عضله سوپرااسپیناتوس از دسته عضلات روتاتور کاف ایجاد شده و موجب احساس درد در بالای شانه میشود.
اعمال فشارهای بیشتر به شانه میتواند موجب پارگی های ناقص یا حتی کامل در تاندون عضلات روتاتور کاف شود.
دیگر آسیب های احتمالی ناحیه شانه در یک ورزشکار وزنه بردار عبارتند از
استئولیز یا خورده شدن استخوان ترقوه در محل مفصل آکرومیوکلاویکولار
دررفتگی مفصل آکرومیوکلاویکولار
کشیدگی عضله دوسر بازویی
تاندنیت دوسر بازویی
پارگی تاندون دوسر بازویی
آرنج
محل اتصال عضلات اکستانسور و عضلات فلکسور ساعد در ناحیه آرنج میتواند تحت کشش قرار گرفته و موجب بروز درد و ناراحتی شود. کشش زیاد بر روی عضلات اکستانسور ساعد میتواند موجب کشیده شدن محل اتصال تاندون مشترک این عضلات به کندیل خارجی استخوان بازو در ناحیه آرنج شده و پارگی های میکروسکوپی ریزی را در آن ناحیه ایجاد کند. این آسیب را تنیس البو مینامند که میتواند موجب بروز درد در قسمت خارجی مفصل آرنج شود.
با همین مکانیسم، کشش بیش از حد به عضلات فلکسور ساعد هم میتواند موجب کشیده شدن محل اتصال تاندون مشترک این عضلات به اپی کندیل داخلی استخوان بازو در ناحیه آرنج شده و پارگی های میکروسکوپی ریزی را در آن ناحیه ایجاد کند. این پارگی ها موجب بروز دردی در ناحیه داخلی آرنج میشود که به آن گلف البو میگویند.
زانو
یکی از قویترین عضلات یک وزنه بردار عضلات چهارسر ران او است که در جلوی استخوان ران قرار دارند. این عضلات کار اصلی را در حین بلند شدن ورزشکار از حالت نشسته به حالت سر پا انجام میدهند و مسئول اصلی راست و مستقیم کردن مفصل زانو هستند. تاندون عضله چهارسر ران در پایین به استخوان کشکک و سپس به استخوان درشت نی درست در زیر زانو متصل میشود. گاهی اوقات کشش زیادی که این عضله به استخوان کشکک وارد میکند موجب بروز کندرومالاسی یا نرمی غضروف کشکک میشود.
با همین مکانیسم کشش زیاد تاندون بر روی استخوان درشت نی میتواند موجب بروز تاندونیت کشکک شود.
شکستگی استخوان از جمله مهمترین آسیب های بدن است که بدنبال ضربه ایجاد میشود.
هر گونه تغییر شکل استخوان بدنبال ضربه، شکستگی نامیده میشود. به زبان دیگر اگر نیرویی که به استخوان وارد میشود بیش از حد تحمل آن بوده و بتواند شکل استخوان را تغییر دهد میگوییم شکستگی ایجاد شده است. این تغییر شکل ممکن است به اشکال متفاوت ظاهر شده و با شدت و ضعف همراه باشد. گاهی شکستگی بسیار واضح است. در این حال ضربه موجب میشود استخوان به دو و یا حتی چند تکه کاملا جدا از هم تبدیل شود. گاهی شدت ضربه وارده به حدی است که موجب خرد شدن استخوان میشود.
81
گاهی هم ممکن است شدت ضربه کمتر بوده و فقط یک ترک مویی در استخوان ایجاد کند. پس با اینکه نام شکستگی طیف وسیعی از حالات را در بر میگیرد با این حال مشخصه مشترک تمامی آنها در این نکته است که بر اثر نیرویی که به استخوان وارد شده، تداوم ماده استخوانی در طول آن به هم خورده و شکل استخوان تغییر میکند.
قدرت و سختی استخوان های بدن با هم متفاوت بوده و رفتار آنها در برابر نیروهای وارده فرق میکند. استخوان های ران و ساق (که در دسته استخوان های کورتیکال قرار میگیرند) چون تحت فشار وزن بدن هستند بسیار قوی و محکم بوده و تحمل زیادی نسبت به فشار هایی دارند که در طول محور به آنها وارد میشود ولی در مقابل نیروهایی که موجب خم شدن یا پیچش استخوان میشوند تحمل کمتری دارند. استخوان های اسفنجی مانند استخوان های مهره تحمل کمتری نسبت به فشار دارند. استخوان بچه ها قدرت ارتجاعی بیشتری نسبت به بالغین داشته و کمتر شکسته میشود و در صورت شکسته شدن هم شکل آن متفاوت است.
همراه با شکسته شدن استخوان آسیب های دیگری هم به بافت های دیگر اندام (مانند عضله، عصب، عروق، عضله، پوست و ...) وارد میشود که گاهی اوقات شدت آن کم و گاهی زیاد است و در مواردی اهمیت این آسیب ها از خود شکستگی بیشتر است.
برای دسترسی به مقالات جامع و اطلاعات بیشتر راجع به شکستگی استخوان به صفحه کلیات شکستگی و برای دسترسی به اطلاعات مربوط به شکستگی هر استخوان به مقالات مربوط به اندام مربوطه مراجعه کنید.
هداف درمان شکستگی استخوان چیست. جوش خوردن شکستگی باید چگونه باشد
"دکتر مهرداد منصوری"
مقالات مرتبط
اهداف درمان شکستگی استخوان چیست
مراحل کلی درمان شکستگی چیست
احیاء و مراقبت های اولیه شکستگی چیست
جااندازی، بیحرکتی و بازپروری شکستگی
در درمان یک اندام شکسته دو هدف مشخص دنبال میشود که وجود آنها لازمه یک درمان موفق است. استخوان به گونه ای جوش بخورد که
شکل ظاهری اندام به اندازه های قبل از شکستگی برگردد.
کارکرد عضو آسیب دیده در کوتاه ترین زمان به اندازه های قبل از شکستگی برگردد.
برگشت شکل ظاهری اندام از چند جنبه قابل بررسی است:
طول اندام نباید کوتاه شود و بعد از جوش خوردن شکستگی باید طول استخوان به اندازه قبل از شکستگی برگردد.
اندام در محلی که شکسته شده در حالت زاویه دار جوش نخورد. به این معنی که بطور مثال اگر بر اثر شکستگی استخوان به دو قطعه تبدیل شده است این دو قطعه بعد از جوش خودن نسبت به هم کج نباشند و به زبان دیگر امتداد طولی آنها بر یکدیگر منطبق باشد.
استخوان در محل شکستگی در حالت چرخیده جوش نخورد بطور مثال اگر استخوان ساق در وسط شکسته شود و قطعه ای که به مچ پا نزدیک تر است در حالت چرخیده به خارج جوش بخورد مچ پا و بدنبال آن کف پا هم به خارج میچرخند و مثل پای سالم به طرف جلو قرار نمیگیرند.
43 2
43 1
برگشت کارکرد عضو آسیب دیده هم چند جنبه مهم دارد. اندام از قسمتهای مختلف و عناصر متفاوتی تشکیل شده که اگر بدرستی کار نکنند فعالیت آن اندام به وضع طبیعی برنگشته است. برگشت کارکرد عضو از چند جنبه قابل بررسی است
از مشخصات مهم عملکرد هر اندام میزان و کیفیت حرکت مفاصل آن اندام است
در اندام تحتانی ( منظور اندامی است که معمولا در فرهنگ مردم به آن پا میگویند) اگر زانو به خوبی خم و راست نشود شما نمیتوانید به راحتی بنشینید یا از پله بالا بروید یا حتی ناخن های پایتان را کوتاه کنید یا در اندام فوقانی ( که به غلط دست هم نامیده میشود) اگر بطور مثال آرنج شما خم نشود شما نمیتوانید در حین غذا خوردن قاشق را به دهانتان ببرید یا سرتان را شانه کنید.
در بسیاری اوقات بعد از درمان شکستگی، حرکات مفاصل در اندام آسیب دیده دچار محدودیت میشود. مثلا برای درمان یک شکستگی در ناحیه مچ دست پزشک معالج بعد از جاانداختن شکستگی اقدام به گچ گیری میکند. در مدتی که اندام در این گچ بیحرکت مانده است مفاصل آن اندام بتدریج قابلیت تحرک و نرمی خود را از دست داده و به اصطلاح خشک میشوند. یا اگر برای درمان یک شکستگی تنه استخوان ران از عمل جراحی و کارگذاری پلاک استفاده شده است بعد از جراحی معمولا عضلات آسیب دیده در حین شکستگی به یکدیگر و به استخوان زیرشان میچسبند و این چسبندگی مانع از حرکت روان عضلات روی یکدیگر و روی استخوان شده که نتیجه آن محدود شدن حرکات مفاصلی است که حرکاتشان وابسته به آن عضلات است. روند ذکر شده در درمان بسیاری از شکستگیها بطور طبیعی اتفاق میفتد با این حال پزشک معالج با انجام اقداماتی یا از آن پیشگیری میکند و یا اگر قابل پیشگیری نباشد حرکت مفصل را به حالت اولیه آن برمیگرداند. بنابراین یکی از معیارهای یک درمان موفق اینست که دامنه حرکات مفاصل در اندام آسیب دیده به حالات قبل از شکستگی بازگردد
عضلات از قسمتهای مهم هر اندام هستند
اندام بدون حرکت بشدت ناکارا است و عامل حرکت در هر اندام عضلات آن هستند. عضلات اندام آسیب دیده بشدت در معرض خطر ضعیف شدن در طول درمان شکستگی قرار دارند. ضعیف شدن این عضلات میتواند با مکانیسم های متفاوتی ایجاد شود.
بطور مثال بیماری را در نظر بگیرید که بدنبال شکستگی ناحیه آرنج تحت درمان با گچ گیری قرار گرفته است. در مدتی که اندام وی تا زمان بهبودی در گچ بیحرکت باقی میماند عضلات بازوی وی فعالیتی ندارند پس طبیعی است که بعد از مدتی کم تحرکی دچار ضعف شوند. این ضعف البته تا زمانی که اندام بیمار در گچ قرار دارد خود را نشان نمیدهد ولی بعد از اینکه اندام از گچ خارج شد بیمار متوجه کاهش قدرت بازوی خود نسبت به قبل از شکستگی میشود.
بیمار دیگری را در نظر بگیرید که بدنبال شکستگی ساق تحت عمل جراحی با استفاده از میله داخل استخوانی قرار گرفته است. بیمار به علت احساس درد بعد از جراحی توصیه های پزشک معالج را نادیده گرفته و مچ پایش را حرکت نمیدهد. طبیعتا پس از مدتی عضلاتی از ساق که مچ پا را حرکت میدهند به علت کار نکردن دچار ضعف میشوند. این ضعف بخصوص وقتی خود را نشان میدهد که بیمار بعد ار جوش خوردن محل شکستگی میخواهد روی پای آسیب دیده ایستاده و حرکت کند ولی به علت ضعیف شدن عضلات این کار برایش مشکل شده است. پس معیار دیگر یک درمان موفق شکستگی اینست که قدرت عضلات اندام آسیب دیده در حد قبل از آسیب حفظ شوند.
پیش نیاز مهم برای کارکرد طبیعی اندام شکسته، جوش خوردن شکستگی است
اندامی که استخوان شکسته آن بطور کامل جوش نخورده است بعید است بتواند کارایی قبل خود را بدست آورد
اندام فقط استخوان و عضله نیست
عناصر حیاتی مهم دیگر مانند اعصاب و عروق در اندام وجود دارند که کارکرد صحیح آنها برای حفظ کارایی اندام ضروری است. اگر این عناصر براثر ضربه اولیه یا براثر لبه تیز شکستگی دچار آسیب شوند لازم است تا بدرستی درمان شوند تا اندام بتواند فعالیت طبیعی خود را از سر گیرد.
زمان لازم برای جوش خوردن شکستگی مهم است
همانطور که ذکر شد یکی از اهداف مهم درمان صحیح یک اندام صدمه دیده اینست که کارکرد عضو در کوتاهترین زمان ممکن به حد طبیعی خود برگردد. زمان طولانی درمان مشکلات عدیده ای را به بیمار تحمیل میکند. مدت زمان طولانی بستری شدن در بیمارستان بار مالی زیادی برای بیماردارد. مدت زمان طولانی استراحت بیمار در منزل جدای از اینکه او را از یک فعالیت مولد اقتصادی بازمیدارد موجب فشارهای روحی به بیمار میشود که گاهی آثار آن در زندگی فرد از خود شکستگی شدیدتر است. درست به همین علت است که بسیاری از روشهای درمانی در چند دهه اخیر دچار تغییر شده و جای خود را به روشهایی داده اند که بیمار را بتوان زودتر به فعالیتهای روزمره بازگرداند.
مقالات مرتبط
اهداف درمان شکستگی استخوان چیست. جوش خوردن شکستگی باید چگونه باشد
مراحل کلی درمان یک بیمار دچار شکستگی چیست
احیاء و مراقبت های اولیه شکستگی چیست و چگونه انجام میشود
پزشک ارتوپد چه اقداماتی را انجام میدهد تا شکستگی یک استخوان بهتر و سریعتر جوش بخورد
اندام بجز استخوان حاوی بافت های بسیاری است که ممکن است در حین شکستگی آسیب ببینند. یکی از این بافت های مهم پوست است. پوست هم میتواند در زمان شکستگی دچار آسیب شود و هم ممکن است در حین درمان دچار عوارضی شود که گاهی برای بیمار از خود شکستگی مشکلات بیشتری را ایجاد میکنند.
مهمترین عوارض پوستی شکستگی ها عبارتند از
زخم ناشی از ضربه اولیه
ضربه ایکه موجب شکستگی میشود میتواند به پوست اندام هم صدمه زده آنرا پاره کند. گاهی اوقات لبه تیز شکستگی از پوست خارج شده و آنرا پاره میکند. آسیب پوستی در این موارد میتواند به صورت زخم باشد ولی گاهی اوقات به علت شدت ضربات وارده خونرسانی به قسمتی از پوست متوقف شده و آن قسمت از پوست میمیرد. گاهی اوقات همراه با شکسته شدن استخوان ممکن است سوختگی در پوست اندام بوجود آمده و قسمتی از آنرا از بین ببرد.
اولین اقدام در مواجهه با زخم های پوستی، پوشاندن آنها با گاز استریل یا یک پارچه تمیز است. این اقدام مانع از ورود آلودگی های بیشتر به درون زخم میشود. همچنین در صورت خونریزی از زخم میتوان با استفاده از گاز یا پارچه تمیز با کف دست به زخم فشار مداومی وارد کرد تا خونریزی متوقف شود. پس از رسیدن بیمار به اورژانس، پزشک معالج زخم را شستشو داده و سپس در صورت لزوم در اطاق عمل بافت های مرده و اجسام خارجی را از بافت خارج میکند.
اگر زخم تمیز باشد این امکان وجود دارد که بلافاصله بخیه شود. ولی در صورت آلوده بودن زخم پزشک معالج زخم را بخیه نمیزند. در این موارد پس از شستشو و خارج کردن بافت های مرده و اجسام خارجی، زخم پانسمان میشود. پزشک معالج روز بعد مجددا زخم را بررسی کرده و در صورت نیاز اقدامات روز قبل را تکرار میکند. ممکن است لازم شود این مراحل چند بار تکرار شوند. هر زمان که پزشک مطمئن شد که زخم کاملا از بافت های مرده و آلودگی پاک شده است زخم را ترمیم میکند.
ترمیم زخم ممکن است با بخیه زدن ساده انجام شود و یا ممکن است به علت از بین رفتن قسمت وسیعی از پوست نیاز شود تا با استفاده از تکنیک های جراحی ترمیمی، از پیوند پوست موضعی یا دور استفاده کرد. اگر همراه با زخم پوستی آلوده، شکستگی هم وجود داشته باشد پزشک ارتوپد شکستگی را جااندازی کرده و برای بیحرکت و فیکس کردن محل شکستگی از اکسترنال فیکساتور استفاده میکند. استفاده از اکسترنال فیکساتور ممکن است موقت باشد و پس از بهتر شدن وضعیت پوست خارج شده و از وسیله دیگری مانند نیل برای فیکس کردن شکستگی استفاده شود.
تاول
1127
تاول پوستی بدنبال ورم شدید ناشی از شکستگی
تاول معمولا در اندامی که ورم زیادی دارد ایجاد میشود. در صورت بروز تاول نباید آنها را ترکاند. باید به آنها اجازه دارد تا خودشان باز شوند و پس از آن هم نباید پوست روی آن را در آورد و باید اجازه داد تا پوست تاول روی پوست زیرین بماند. تاول های خونی خطرناک ترند و نیاز به مراقبت های ویژه دارند.
زخم ناشی از گچ
در بعضی از نواحی اندام ها استخوان زیر پوست قرار دارد و بین آنها عضله ای نیست. در این قسمت ها پوست در معرض آسیب است.
اگر در حین گچ گیری اندام از تکنیک مناسبی استفاده نشود و یا پنبه و ویبریل کافی بر روی محلی که پوست بلافاصله روی استخوان است گذاشته نشود ممکن است بر اثر فشار مداوم گچ بر روی پوست زخم ایجاد شود. در این حالات پوست بین استخوان زیرین و گچ رویی گیر کرده و فشرده میشود. این فشار ممکن است آنقدر زیاد باشد که موجب متوقف شدن جریان خون به پوست شده و پس از چند روز موجب زخم شدن پوست شود.
در اندام تحتانی قوزک های داخلی و خارجی و اطراف زانو مستعد این زخم ها هستند. در اندام فوقانی هم پوست اطراف مفاصل مچ دست و آرنج میتوانند در معرض خطر باشند. در صورتیکه بیمار پس از چند روز از گچ گیری از درد این نواحی ناراحت بود باید قسمتی از گچ که بر روی محل درد است خارج گردیده ( دریچه باز شود) و پوست زیر آن بررسی شود.
زخم بستر
خوابیدن به مدت طولانی در بستر، بخصوص در افراد مسن یا ناتوان میتواند موجب زخم شدن پوست در بعضی از نواحی بدن شود. علت ایجاد این زخم ها اینست که در نواحی که استخوان بلافاصله زیر پوست قرار گرفته و عضله یا چربی بین آنها نیست استراحت طولانی موجب میشود تا پوست بر اثر نیروی وزن بین استخوان و بستر فشرده شده و خونرسانی به آن متوقف شود. قطع خونرسانی به پوست موجب مردن و سیاه شده و سپس ایجاد زخم میشود که به آن زخم بستر Bed sore میگویند.
شایعترین محل ایجاد این زخم ها پشت استخوان ساکروم (خاجی) بین دو باسن، زیر پاشنه پاها، سر استخوان فیبولا یا نازک نی، برجستگی تروکانتر بزرگ در ناحیه لگن و پشت استخوان کتف است. مهمترین راه مبارزه با این عارضه پیشگیری از آن است. مهمترین راه های پیشگیری از زخم بستر عبارتند از
در صورت امکان شکستگی بیمار باید هر چه زودتر درمان شده و بیمار از تخت آزاد شود و بتواند راه برود یا حداقل بنشیند.
بیمار مرتبا تغییر وضعیت بدهد تا خون به اندازه کافی به پوست برسد
محل هایی را که احتمال زخم شدن بیشتر دارند مرتبا ماساژ بدهیم تا خون به اندازه کافی به آنجا برسد.
استفاده از تشک مواج
در صورت ایجاد شدن زخم بستر درمان آن مشکل بوده و گاه نیاز به جراحی های وسیع ترمیمی دارد.
نکروز آوازکولر یا سیاه شدن استخوان یکی از عارضه های مهم شکستگی است
"دکتر مهرداد منصوری"
استخوان یک بافت زنده است. در داخل استخوان مانند هر بافت دیگر بدن، سلول های زنده های قرار دارند که موجب رشد و نمو آن میشوند. این سلول ها برای زندگی و فعالیت نیاز به جریان خون دارند. رگ های خونی مانند هر بافت دیگر به داخل استخوان هم نفوذ کرده و اکسیژن و مواد غذایی را به آن میرسانند.
نکروز به معنای مردن است و آوازکولر به معنای بدون رگ خونی است. نکروز آوازکوار به معنای مردن استخوان بدنبال نرسیدن خون به آن است. در زبان عامه مردم به آن سیاه شدن استخوان هم میگویند. البته رنگ استخوان پس از نکروز آوازکولر سیاه رنگ نمیشود.
این عارضه گرچه خود یکی از عوارض مهم شکستگی است در عین حال میتواند عامل ایجاد کننده عوارض دیگری مانند جوش نخوردگی شکستگی یا تغییر شکل مفصل و آرتروز شود.
نکروز آوازکولر یا سیاه شدن استخوان چگونه بدنبال شکستگی ایجاد میشود
گاهی اوقات شکستگی موجب میشود تمام یا قسمتی از عروقی که خون را به ناحیه مشخصی از استخوان میرسانند آسیب دیده و خونرسانی به استخوان دچار اختلال شود. این عارضه معمولا در شکستگی هایی دیده میشوند که در نزدیکی یک مفصل ایجاد شده اند.
در این موارد قسمتی از استخوان که خونرسانی خود را فقط از طریق عروق خونی که در داخل استخوان سیر میکنند بدست میاورد دچار مشکل میشود. در محل شکستگی، عروق خونی داخل استخوان پاره شده و خون به قسمتی از استخوان نمیرسد. گاهی اوقات قطع خونرسانی به استخوان بدنبال دررفتگی مفصل ایجاد میشود.
پس از قطع خونرسانی به استخوان، بتدریج قوام و سفتی استخوان کاهش میابد. با نرم شدن استخوان، بر اثر نیروهایی که به آن وارد میشود استخوان دچار تغییر شکل میشود. همراه با تغییراتی که در استخوان ایجاد میشود سلول های لایه غضروفی روی استخوان هم میمیرند.
چه استخوان هایی بدنبال شکستگی دچار نکروز آوازکولر میشوند
شایعترین محل هایی که ممکن است بدنبال شکستگی دچار نکروز آوازکولر شوند عبارتند از
نکروز سر استخوان ران بدنبال شکستگی گردن استخوان ران یا دررفتگی مفصل ران
نکروز قسمت پرگزیمال Proximal استخوان اسکافویید ( قسمتی از هر استخوان که به ریشه اندام یعنی محل اتصال آن اندام به تنه نزدیکتر است را قسمت پرگزیمال آن استخوان مینامند) بدنبال شکستگی این استخوان
نکروز تنه استخوان تالوس یا قاپ بعد از شکستگی در گردن این استخوان
950 2 950 1
نکروز آوازکولر قسمتی از استخوان اسکافویید نکروز آوازکولر سر استخوان ران و تغییر شکل آن
تشخیص نکروز آوازکولر یا سیاه شدن استخوان چگونه است
در بسیاری اوقات تشخیص این عارضه در رادیوگرافی های ساده ایکه 3-1 ماه پس از شکستگی تهیه میشود دیده میشود. در رادیوگرافی که در این زمان از استخوان شکسته شده گرفته میشود قسمت هایی از استخوان که خونرسانی دارند و زنده اند دچار استئوپروز یا پوکی استخوان نسبی میشوند در حالیکه قسمت بدون خونرسانی بدون استئوپروز باقی میماند.
اسکن رادیوایزوتوپ با تکنسیم 99 و ام آر آی هم میتوانند به تشخیص این عارضه کمک کنند. به علت عدم جریان خون در قسمت نکروز شده در تصویر اسکن رادیوایزوتوپ محل نکروز شده منطقه ای بدون جذب ماده رادیواکتیو دیده میشود. در مراحل نهایی، در تصویر رادیوگرافی ساده قسمت نکروز شده استخوان، تغییر شکل میدهد.
درمان نکروز آوازکولر استخوان بدنبال شکستگی
اگر تشخیص این عارضه زود داده شود و استخوان هنوز تغییر شکل نداده باشد با انجام عمل جراحی و دریل کردن استخوان نکروز شده سعی میشود تا جریان خون مجددا در آن قسمت برقرار شود. اگر بیماری در مراحل پیشرفته خود بوده و تغییر شکل ایجاد شده باشد باید از روش های بازسازی استفاده کرد. در این موارد قسمت نکروز شده استخوان برداشته شده و بجای آن از مفصل مصنوعی استفاده میشود یا اینکه مفصل با عمل جراحی خشک میشود.
