novinmarketing
کـاربــر حـرفــه ای
- تاریخ ثبت‌نام
- Feb 15, 2016
- ارسالی‌ها
- 452
- پسندها
- 34
- امتیازها
- 0
تاکنون مطالعات بسیار زیادی در خصوص ارگونومی در طراحی صندلی به انجام رسیده و در ارتباط با صندلی نیز استانداردهای معرفی شده است. برای نمونه می توان به این موارد اشاره نمود: استاندارد های BS با شماره های 1335,1729,21015,2588.2830,13761,57493.5799,1729,3044,4875,12529,1272 که در آن ها نکات فنی در خصوص صندلی های مختلف با کاربری های متفاوت درج شده است. استانداردهای ISO با شماره های 7250-1-2008,7250-2-2010 که به داده های ابعادی مرتبط با طراحی ایستگاه های کاری پرداخته است و یا استاندارد اروپای مبلمان اداری با شماره EN 1335 ، همچنین استاندارد ژاپنی صندلی اداری با شماره 1011:1994 نمونه های دیگر هستند. از استاندردهایی که در موسسه تحقیقات صنعتی کشور مورد استفاده قرار گرفته نیز می توان به استاندارد 9697 و 9698 که به ترتیب به صندلی های آموزشی و همچنین مبلمان اداری مربوط می باشد اشاره کرد. به هر روی وجود چنین استانداردهایی هر چند که کمک شایانی به طراحی صندلی می کند اما کافی نیستند ؛ از دید نویسنده عدم کفایت این استانداردها و این که چرا با وجود این استانداردهای هنوز هم مشکلات زیادی در صندلی ها وجود دارد ریشه در دلایل متعددی دارد از جمله موارد ذیل:
- به دلیل تنوع مشاغل و اختلافات ابعادی، بخش عمده ای از اعداد مندرج در استانداردها به گستره ای از اعداد اشاره دارند، از این روی چنانچه موضوع طراحی صندلی غیرقابل تنظیم مطرح باشد، می بایست به نوعی برحسب نیاز، معیارسازی اختصاصی به انجام برسد.
- به دلیل اختلافات آنتروپومتریکی بین حوزه های مطالعاتی ابعادی مندرج در استانداردهای بین امللی و داده های ابعادی بدن ایرانیان، استفاده ی مستقیم از استانداردهای مبتنی بر داده های یاد شده ،شرایط شایسته ای را برای کشور رقم نمی زند از این روی اطلاعات مندرج در این استانداردها باید به نوعی براساس داده های ابعادی بدن ایرانیان بازسازی شود.
- به دلیل این که احساس راحتی در وضعیت های نشسته، به نوع فعالیت افراد و شرح شغل وابسته است، می بایست براساس آنالیز ارگونومیک شغلی، نحوه استفاده از استانداردها، تعریفی بر اساس کاربری به خود بگیرد و برحسب نیاز بازنگری شود.
- به دلیل این که احساس راحتی در وضعیت های نشسته، فرایندی ذهنی نیز محسوب می شود، نمی توان یک نسخه ی واحد را برای تمام شرایط الزام کرد؛ به بیان دیگر باید طراحی حسی و حتی ارگونومی فرهنگی، با استانداردهای کمی تلفیق گردد.
شایان ذکر است که در طی تحقیقات بیومکانیکی و فیزیولوژیکی، یافته ای حاصل شده که در سایه ملاحظات فوق، قابل استفاده هستند از جمله موارد ذیل:
الف ) زاویه کفی(نشیمن) و پشتی صندلی
بررسی ها نشان داده که بهترین زاویه برای نشستن که تحت آن شرایط، حالت و قوس هاس ستون مهره ها می تواند مشابه قوس های طبیعی در حالت ایستاده باشد، 135 درجه خواهد بود (2005 Moray). برای انجام کار در شرایط نشسته زوایای 110-115 درجه بین تنه و ران می توانند ضمن ایجاد شرایط مناسب برای کار، وضعیت قابل قبولی را برای تنه فراهم سازد. در برخی بررسی ها مشخص شده است که زوایای بین 110 تا 130 درجه نسبت به دیگر زوایا شرایط مناسبی را برای نشستن فراهم می سازد.(Harrison et.al1999) به هر حال بین میزان چرخش لگن خاصره و تغییر انحنای ستون مهره ها در ناحیه کمر همبستگی وجود دارد، در بررسی های انجام شده (Yasukouchi , Isayama 1995) ضریب همبستگی (9/0) شده لست.
ب) کفی (نشیمن) صندلی
بخش مهم دیگری از صندلی، تشک یا کفی صندلی است که تعیین ابعاد آن می بایست براساس صدک های محاسبه شده ی طول ران و همچنین عرض باسن باشد. از طرفی ضخامت و قابلیت ارتجاعی و نوع متریال یا فوم استفاده شده باید به گونه ای باشد که توزیع مناسب فشار را در نواحی توبروزیته های ایسکیال(Tuberosity Ischial) لگن خاصره (شکل 4) و همچنین بخش پشتی عضلات ران به صورتی بهینه ایجاد کند. تقریبا 60% وزن بدن روی این قسمت از صندلی متراکم می شود لذا طراحی کفی صندلی از موارد مهم در طراحی صندلی تلقی می شود.( Goonetilleke1997).
منبع : مبلمان اداری
- به دلیل تنوع مشاغل و اختلافات ابعادی، بخش عمده ای از اعداد مندرج در استانداردها به گستره ای از اعداد اشاره دارند، از این روی چنانچه موضوع طراحی صندلی غیرقابل تنظیم مطرح باشد، می بایست به نوعی برحسب نیاز، معیارسازی اختصاصی به انجام برسد.
- به دلیل اختلافات آنتروپومتریکی بین حوزه های مطالعاتی ابعادی مندرج در استانداردهای بین امللی و داده های ابعادی بدن ایرانیان، استفاده ی مستقیم از استانداردهای مبتنی بر داده های یاد شده ،شرایط شایسته ای را برای کشور رقم نمی زند از این روی اطلاعات مندرج در این استانداردها باید به نوعی براساس داده های ابعادی بدن ایرانیان بازسازی شود.
- به دلیل این که احساس راحتی در وضعیت های نشسته، به نوع فعالیت افراد و شرح شغل وابسته است، می بایست براساس آنالیز ارگونومیک شغلی، نحوه استفاده از استانداردها، تعریفی بر اساس کاربری به خود بگیرد و برحسب نیاز بازنگری شود.
- به دلیل این که احساس راحتی در وضعیت های نشسته، فرایندی ذهنی نیز محسوب می شود، نمی توان یک نسخه ی واحد را برای تمام شرایط الزام کرد؛ به بیان دیگر باید طراحی حسی و حتی ارگونومی فرهنگی، با استانداردهای کمی تلفیق گردد.
شایان ذکر است که در طی تحقیقات بیومکانیکی و فیزیولوژیکی، یافته ای حاصل شده که در سایه ملاحظات فوق، قابل استفاده هستند از جمله موارد ذیل:
الف ) زاویه کفی(نشیمن) و پشتی صندلی
بررسی ها نشان داده که بهترین زاویه برای نشستن که تحت آن شرایط، حالت و قوس هاس ستون مهره ها می تواند مشابه قوس های طبیعی در حالت ایستاده باشد، 135 درجه خواهد بود (2005 Moray). برای انجام کار در شرایط نشسته زوایای 110-115 درجه بین تنه و ران می توانند ضمن ایجاد شرایط مناسب برای کار، وضعیت قابل قبولی را برای تنه فراهم سازد. در برخی بررسی ها مشخص شده است که زوایای بین 110 تا 130 درجه نسبت به دیگر زوایا شرایط مناسبی را برای نشستن فراهم می سازد.(Harrison et.al1999) به هر حال بین میزان چرخش لگن خاصره و تغییر انحنای ستون مهره ها در ناحیه کمر همبستگی وجود دارد، در بررسی های انجام شده (Yasukouchi , Isayama 1995) ضریب همبستگی (9/0) شده لست.
ب) کفی (نشیمن) صندلی
بخش مهم دیگری از صندلی، تشک یا کفی صندلی است که تعیین ابعاد آن می بایست براساس صدک های محاسبه شده ی طول ران و همچنین عرض باسن باشد. از طرفی ضخامت و قابلیت ارتجاعی و نوع متریال یا فوم استفاده شده باید به گونه ای باشد که توزیع مناسب فشار را در نواحی توبروزیته های ایسکیال(Tuberosity Ischial) لگن خاصره (شکل 4) و همچنین بخش پشتی عضلات ران به صورتی بهینه ایجاد کند. تقریبا 60% وزن بدن روی این قسمت از صندلی متراکم می شود لذا طراحی کفی صندلی از موارد مهم در طراحی صندلی تلقی می شود.( Goonetilleke1997).
منبع : مبلمان اداری