نمونه*ای از مدیریت اصولگرایان؛
نمونه*هایی از این دست در سیستم مدیریتی دولت اصولگرای احمدی*نژاد و نزدیکانش کم نیستند. سخت است که رسانه*ای بخواهد تمام آن موارد ناراحت*کننده را بازتاب دهد، اما اشاره به برخی از آنان شاید بد نباشد و بتواند عبرتی باشد برای آینده کشورمان.
سرویس سیاسی:دانشگاه آزاد با تمام مشکلاتی که دارد، یکی از پروژه*های موفقی است که خارج از دولت توانسته بصورت مستقل رشد و گسترش پیدا کند. آیت*الله هاشمی رفسنجانی از پایه گذاران این دانشگاه در اوایل انقلاب بود که شاید همین امر هم سبب شد تا پس از سال ۸۸، جریان افراطی اصولگرا تصاحب صندلی مدیران این مجموعه را به عنوان یکی از اهداف استراتژیک خود در نظر گیرد که در **نهایت به تغییر مدیریت این دانشگاه و انتصاب فرهاد دانشجو به ریاست آن انجامید.
هرچند مدتی پس از انتخابات ریاست جمهوری، رئیس این دانشگاه به خاطر سوء مدیریت عزل و حمید میرزاده جایگزین وی شد، اما در همین مدت کوتاه هم آنچه در دانشگاه آزاد با مدیریت اصولگرایان رخ داد، بی*شباهت به آنچه در کشور با مدیریت احمدی*نژاد رخ داد نبود.
علاوه بر مدیریت ناکارآمد، تشکل*های دانشجویی این دانشگاه هم طی این مدت کوتاه با مشکلات بسیاری مواجه شدند. ایجاد فضای بسته و محدود برای تشکل*های دانشجویی، حذف تدریجی انجمن*های اسلامی و تشکل*های مستقل و سوق دادن بودجه و امکانات به سمت جریانات خاص سیاسی در عرصه تشکل*های دانشگاه آزاد در دوران مدیریت فرهاد دانشجو، فضای تاریکی را در عرصه تشکل*ها ترسیم کرد که تا سالیان سال از یاد نخواهد رفت.
اما این روز*ها موضع گیری*های مغرضانه یک دانشجوی اخراجی علیه مدیریت جدید دانشگاه قابل تامل است. الف-ب که پسرخاله یکی از معاونین فرهاد دانشجو است، پس از عزل پسرخاله خویش از این سمت، اقدام به انجام سلسله مصاحبه*هایی علیه دانشگاه آزاد نموده است.
به گزارش
سلام نو، وی که به نوعی تریبون جریان افراطی در این مجموعه محسوب می*شود در صحبتی که توسط خبرگزاری فارس پوشش خبری داده شده، گفته است که به راستی منافع چه کسانی در خطر بود که چنین شتابزده آقای دانشجو را از دانشگاه برکنار کردند و چرا میرزاده در دوران سرپرستی خود در دانشگاه آزاد بیش از 80 درصد مدیران دانشگاه آزاد را تغییر داد. او تمام این اقدامات را حساب شده دانسته و گفته است: اینکه محسن هاشمی به عنوان معاون عمرانی دانشگاه برگزیده می*شود برای بسیاری جای سؤال است و مگر چه اتفاقی می*خواهد رخ دهد که چنین فردی را به این منصب برمی*گزینند. سپردن مسئولیت*ها به برخی افراد و همچنین برنامه*ریزی برای تسخیر بعضی جایگاه*ها انسان را به تأمل وا می*دارد. این مسئول سابق در دانشگاه آزاد سپردن برخی امور همچون معاونت عمرانی دانشگاه آزاد و یا مناطق آزاد را معنادار دانسته و تاکیده کرده است: نباید اجازه دهیم با پول دانشجویان کسی به فکر انتقام*جویی باشد.
گفتنیست فرد مذکور به علت پایین بودن سطح علمی و ضعف تحصیلی یک بار از دانشگاه اخراج شده و در حال حاضر با مدرک دیپلم، مجددا در مقطع کار*شناسی در حال تحصیل است. وی پیش از این با وساطت پسرخاله خود و در حالی که پرونده*اش در کمیته انتصابات دانشگاه آزاد با اکثریت قاطع رد شده بود، بدون هیچ توانمندی و صلاحیت اجرایی و تحصیلی با** همان مدرک دیپلم به عنوان نماینده ریاست دانشگاه آزاد در هیئت نظارت بر تشکل*های سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی استان کهگیلویه و بویر احمد منصوب شده بود!
با این وجود الف-ب که دارای روابطی با برخی محافل خاص است، پس از عزل پسرخاله*اش از معاونت دانشگاه آزاد چنان عنان از کف داده که به تناقض گویی افتاده و حتی از عزل خویش توسط شخص رئیس جدید دانشگاه آزاد سخن می*گوید.
نمونه*هایی از این دست در سیستم مدیریتی دولت اصولگرای احمدی*نژاد و نزدیکانش کم نیستند. سخت است که رسانه*ای بخواهد تمام آن موارد ناراحت*کننده را بازتاب دهد، اما اشاره به برخی از آنان شاید بد نباشد و بتواند عبرتی باشد برای آینده کشورمان. اصولگرایان که همزمان با دولت خاتمی و مجلس اصلاحات فریاد برمی*آوردند که اگر در قدرت باشند چنین خواهند کرد و چنان، طی ۸ سال گذشته که تمام نهادهای حاکمیتی را در دست داشتند، به اندازه کافی به مردم نشان دادند که سطح و توان مدیریتی*شان در چه حدی است.
در این میان هوشیاری جامعه و فعالین اصلاح*طلب شاید نقش اساسی را بازی کند که کشور مجددا دچار عقب*گرد نشده و چنین سیستم مدیریتی بر آن حاکم نشود. در حالی که بیشترین درآمد نفتی تاریخ در اختیار دولت اصولگرا قرار داشت و ایران می*توانست با آن به یکی از کشورهای پیشرو و توسعه*یافته تبدیل شود، پس از گذشت ۸ سال با بر سر کار آوردن مدیران نالایقی چون مورد مذکور، اصولگرایان چیزی بر سر مملکت آوردند که امروز شاهد آنیم. جای تاسف بسیار است که این جریان هنوز هم تقصیر را به گردن نمی*گیرد و همچنان مدعیانه طالب قدرت است و حتی راضی به اصلاح امور توسط دولت منتخب نیز نمی*شود.
