parivash
مـدیـر ارشـد انجمـن
- تاریخ ثبت‌نام
- Feb 1, 2014
- ارسالی‌ها
- 1,664
- پسندها
- 1,287
- امتیازها
- 113
- محل سکونت
- شیــــــــراز
- دل نوشته
- فقط یه ابــــانی میتونـــه با وجود قلـب شکستش، همه ی قلبای شکستــه رو آروم کنه...
- سیم کارت
-
- تیم ایرانی مورد علاقه
-
- تیم باشگاهی مورد علاقه
-
کامپیوترها در اینده همانند مغز انسان عمل کرده و از تجربه خطاهای خود میاموزند تا دیگر انها را تکرار نکنند.
تراشه های هوشمند که در حال حاضر در لابراتورهای تحقیقاتی و چند دانشگاه و غولهای هایتک استفاده میشوند ممکن است در اینده روی کامپیوترهائی که ما هر روزه استفاده میکنیم بکار روند.
کامپیوترهائی که ما امروزه میشناسیم, برای انجام کارهائی که برنامه ریزی شده اند پیشرفته بوده و بخوبی منطق بخصوص و پیشفرضی که در انها بکار رفته را انجام میدهند. اما گاهی ناگهان نمایش یک صفحه ابی و یا کلیک عجولانه کاربر و صدا یا نوتی که کامپیوتر برای ناخشنودی خود و خطا ی کاربر اعلام میدارد و یا خطاهائی که در اجرای برنامه ای پیش امده و کامپیوتر نمیداند چگونه انرا حل کند و به یکباره گیج شده و کامپیوتر را مختل میسازد پیش میایند. اما در اینده اینگونه نخواهد بود.
امسال نسل جدیدی از تراشه تجاری میشود که بر اساس سیستم عصبی بیولوژیکی میباشد. انها همانند نورونهائی که با نورونهائی دیگر تعامل داشته و به تحریکات عکس العمل نشان میدهند عمل میکنند. سیستمهائی از اینوع و وسیعا توسط ساختارهائی چون گوگل که پیشترها شبکه نورونی متشکل از 16000 پروسسور را ساخته بود وجود دارند.
در زمانی کوتاه, نسل جدیدی از هوش مصنوعی در زمینه هائی که تا کنون مخصوص انسان بود نظیر دید و زبان و شنود و جابجائی در فضا و کنترل اشیاء , برای مدیریت و رهبری در این زمینه ها تولید خواهند شد. این پیشرفتها و فناوریها میتوانند بازشناسی چهره یا صدا را که تا کنون بر اساس الگوریتمهائی پیچیده بود را تغییر دهند. تراشه های جدید امکان توسعه برنامه ها را بصورت دیگری فراهم میسازند. Larry Smarr, متخصص فیزیک نجومی در انستیتوی ارتباطات و اطلاعات فناوری کالیفرنیا که اینگونه تراشه هائی را توسعه میدهد میگوید : "ما از ساخت سیستم انفورماتیکی به چیزی که بیشتر انفورماتیک بیولوژیکی است انتقال میابیم. "
کامپیوترهای فعلی بر اساس انچه که John von Neumann در شصت و پنج سال پیش ساخته بود عمل میکنند. پروسسور مرکزی با انجام دنباله هائی از اعداد صفر و یک, سریعا محاسباتی انجام میدهد. پروسسورهای جدید که تراشه هائی از سیلیسیوم باقی میمانند, بصورتی به یکدیگر مرتبط هستند که همانند سیناپس ها (محل تماس دو نورون و یا یک نورون و یک سلول) عمل میکنند. به انها "پروسسورهای نورومورفیک" گفته میشود. انها در واقع به ان صورتیکه میشناسیم برنامه ریزی نشده اند و ارتباط بین این تراشه ها با توجه به ارتباط داده هائی که پروسسورها پیشتر انها را اموخته اند, بررسی میشوند و سپس این به تغییر جریان داده ها در تراشه ها عمل کرده و در نتیجه شبکه نورونی را مترقی و پیشرفته میسازد. به زبانی ساده این پیشرفت تدریجی, اعمال اینده مغز انفورماتیکی را همانند اطلاعات و اعمال و افکار انسان برنامه ریزی میکند. Dharmendra Modha, یکی از محققین ای بی ام میگوید که در واقع بجای بردن داده ها به سمت منبع محاسبات که اکنون انجام میشود, قدرت محاسبات به سمت داده ها میرود.
اما هر چند که این تراشه ها دری بزرگ از داستانهای عملی-تخیلی است را به واقعیت میگشایند, هنوز زمانی که رباتهای متفکر و کاملا مستقلی بتوانند به کمک انسانها بشتابند و بر تختی از مغز بشر تکیه زنند دور است چون پیشرفته ترین شبکه های نورونی انفورماتیکی هنوز در حد مغز انسان نبوده و انرژی بسیاری نیز مصرف میکنند.
در ابتدا این مجموعه تراشه ها میتوانند در یک سوپر ماشین حساب یا اسمارتفونها به عنوان همراه و شریک پروسسورها بکار روند. پروسسورهای تخصصی در رندرهای گرافیک و محاسبه موقعیت توسط حسگرها موجودند و میتوانند بدینگونه به دنیای سخت انها که همیشه با انسان مطابقت ندارد, کمی انعطاف پذیری ببخشند. بدینگونه این تراشه ها میتوانند در مقابل یک خطای برنامه ریزی انسانی یا ماشینی انعطاف پذیر بوده و از ان چشم پوشی کرده و مانع از اختلال و یا مشکلاتی که مربوط به استفاده بسیار زیاد انفورتیک است گردند.
این مقاله زرو ان نت انحصارا برای ترفندستان ترجمه شده و کلیه حقوق مادی و معنوی ان مربوط و متعلق به وب سایت ترفندستان است. کپی این خبر فقط با قید نام ترفندستان مجاز است.
تراشه های هوشمند که در حال حاضر در لابراتورهای تحقیقاتی و چند دانشگاه و غولهای هایتک استفاده میشوند ممکن است در اینده روی کامپیوترهائی که ما هر روزه استفاده میکنیم بکار روند.
کامپیوترهائی که ما امروزه میشناسیم, برای انجام کارهائی که برنامه ریزی شده اند پیشرفته بوده و بخوبی منطق بخصوص و پیشفرضی که در انها بکار رفته را انجام میدهند. اما گاهی ناگهان نمایش یک صفحه ابی و یا کلیک عجولانه کاربر و صدا یا نوتی که کامپیوتر برای ناخشنودی خود و خطا ی کاربر اعلام میدارد و یا خطاهائی که در اجرای برنامه ای پیش امده و کامپیوتر نمیداند چگونه انرا حل کند و به یکباره گیج شده و کامپیوتر را مختل میسازد پیش میایند. اما در اینده اینگونه نخواهد بود.
امسال نسل جدیدی از تراشه تجاری میشود که بر اساس سیستم عصبی بیولوژیکی میباشد. انها همانند نورونهائی که با نورونهائی دیگر تعامل داشته و به تحریکات عکس العمل نشان میدهند عمل میکنند. سیستمهائی از اینوع و وسیعا توسط ساختارهائی چون گوگل که پیشترها شبکه نورونی متشکل از 16000 پروسسور را ساخته بود وجود دارند.
در زمانی کوتاه, نسل جدیدی از هوش مصنوعی در زمینه هائی که تا کنون مخصوص انسان بود نظیر دید و زبان و شنود و جابجائی در فضا و کنترل اشیاء , برای مدیریت و رهبری در این زمینه ها تولید خواهند شد. این پیشرفتها و فناوریها میتوانند بازشناسی چهره یا صدا را که تا کنون بر اساس الگوریتمهائی پیچیده بود را تغییر دهند. تراشه های جدید امکان توسعه برنامه ها را بصورت دیگری فراهم میسازند. Larry Smarr, متخصص فیزیک نجومی در انستیتوی ارتباطات و اطلاعات فناوری کالیفرنیا که اینگونه تراشه هائی را توسعه میدهد میگوید : "ما از ساخت سیستم انفورماتیکی به چیزی که بیشتر انفورماتیک بیولوژیکی است انتقال میابیم. "
کامپیوترهای فعلی بر اساس انچه که John von Neumann در شصت و پنج سال پیش ساخته بود عمل میکنند. پروسسور مرکزی با انجام دنباله هائی از اعداد صفر و یک, سریعا محاسباتی انجام میدهد. پروسسورهای جدید که تراشه هائی از سیلیسیوم باقی میمانند, بصورتی به یکدیگر مرتبط هستند که همانند سیناپس ها (محل تماس دو نورون و یا یک نورون و یک سلول) عمل میکنند. به انها "پروسسورهای نورومورفیک" گفته میشود. انها در واقع به ان صورتیکه میشناسیم برنامه ریزی نشده اند و ارتباط بین این تراشه ها با توجه به ارتباط داده هائی که پروسسورها پیشتر انها را اموخته اند, بررسی میشوند و سپس این به تغییر جریان داده ها در تراشه ها عمل کرده و در نتیجه شبکه نورونی را مترقی و پیشرفته میسازد. به زبانی ساده این پیشرفت تدریجی, اعمال اینده مغز انفورماتیکی را همانند اطلاعات و اعمال و افکار انسان برنامه ریزی میکند. Dharmendra Modha, یکی از محققین ای بی ام میگوید که در واقع بجای بردن داده ها به سمت منبع محاسبات که اکنون انجام میشود, قدرت محاسبات به سمت داده ها میرود.
اما هر چند که این تراشه ها دری بزرگ از داستانهای عملی-تخیلی است را به واقعیت میگشایند, هنوز زمانی که رباتهای متفکر و کاملا مستقلی بتوانند به کمک انسانها بشتابند و بر تختی از مغز بشر تکیه زنند دور است چون پیشرفته ترین شبکه های نورونی انفورماتیکی هنوز در حد مغز انسان نبوده و انرژی بسیاری نیز مصرف میکنند.
در ابتدا این مجموعه تراشه ها میتوانند در یک سوپر ماشین حساب یا اسمارتفونها به عنوان همراه و شریک پروسسورها بکار روند. پروسسورهای تخصصی در رندرهای گرافیک و محاسبه موقعیت توسط حسگرها موجودند و میتوانند بدینگونه به دنیای سخت انها که همیشه با انسان مطابقت ندارد, کمی انعطاف پذیری ببخشند. بدینگونه این تراشه ها میتوانند در مقابل یک خطای برنامه ریزی انسانی یا ماشینی انعطاف پذیر بوده و از ان چشم پوشی کرده و مانع از اختلال و یا مشکلاتی که مربوط به استفاده بسیار زیاد انفورتیک است گردند.
این مقاله زرو ان نت انحصارا برای ترفندستان ترجمه شده و کلیه حقوق مادی و معنوی ان مربوط و متعلق به وب سایت ترفندستان است. کپی این خبر فقط با قید نام ترفندستان مجاز است.