معیار هایی ک خوشبختی نمی اوردند

[ՐԹɧԹ]

در جامعه*ی امروز معیارهای ازدواج به کلی با سابق فرق کرده است. در قدیم هرکسی قصد ازدواج داشت، اولین معیارش ایمان و نجابت فرد مقابل بود. خانواده*ی دختر در پی دامادی معتقد، اهل کار و کوشش و خانواده دوست بودند و به قول معروف دامادی می*خواستند که وقتی شب به منزل بازمی*گردد، دست*هایش پر باشد از خوراکی برای اهل و عیالش. پدر و مادر پسر هم عروسی نجیب، باایمان و کدبانو می*خواستند که محیط خانه را برای همسر و فرزندش سرشار از آرامش و راحتی کند. زندگی*ها مثل آب زلال و روشن بود، و دل*ها پاک و صمیمی و اختلافات کم بود. اگر هم مشکلی بود با ریش سفیدی بزرگترها حل می*شد. مرد کار می*کرد و زن با صرفه*جویی برای آینده پس*انداز می*کرد. اخلاقیات بر مادیات حکومت می*کرد و پول چرک کفدست همه بود. رفت*وآمدها زیاد بود و مهربانی در سفره*ی هر میزبان به جای تجملات و غذاهای رنگارنگ خودنمایی می*کرد.

جایگزین*های نادرست
اما امروزه وضعیت چگونه است؟ آیا شاخص*های انتخاب همسر به همان سلامت سابق است؟ اولین سوال خانواده دختر از پسر اکثراً درباره*ی مادیات است. ایمان یا در درجات آخر قرار می*گیرد و یا اصلاً لحاظ نمی*شود. البته می*دانیم که هنوز هم خانواده*های متدینی هستند که اولین نگرانی*شان ایمان و اعتقاد طرف مقابل است ولی متاسفانه بعضی از این خانواده*ها نیز گرفتار چشم*وهم*چشمی شده*اند. امروزه معیارهایی جایگزین معیارهای گذشته شده است که در آن ظواهر و تجملات در اولویت است. در سنجش دختران، زیبایی و اموال پدری و میزان درآمد بالای دختر جای سازگاری، نجابت و کدبانوگری را گرفته است.

درخواست مهریه*های بالا، هزینه*های کمرشکن عروسی، دوران طولانی عقد همراه با بردن هدیه*های گران*قیمت، مسافرت*های خارجی و داخلی، داشتن منزل مسکونی، شغل پردرآمد، و اتومبیل آخرین مدل دست و پای جوانان را در تشکیل زندگی مشترک بسته است. متاسفانه امروزه فلسفه*ی اصلی ازدواج که رسیدن به کمال معنوی و روحی دو طرف می*باشد، از یاد رفته است. اکثر جوانان انتظار دارند توقعات و آرزوهای محال آن*ها با ازدواج تامین شود. در صورتی*که خانواده محیطی برای رشد شخصیتی طرفین، ایجاد پختگی و کسب تجربه می*باشد.

متقاضیان ازدواج موفق به گوش باشند؛
کارشناسان ازدواج عقیده دارند با وجود آن**که جوانان مشکلات اقتصادی را سد راه ازدواج می*دانند ولی در واقعیت مشکلات فرهنگی مانع بزرگ*تری است. بنابراین تجملات و توقعات نابه*جاست که مشکلات اقتصادی را به وجود می*آورد و بهتر است جوانان به جای خواسته*های نادرست و غیرمنطقی به بررسی تناسبات فرهنگی بپردازند تا در آینده دچار مشکل نشود، علاوه بر این می*توانند برای ایجاد موفقیت در زندگی از این راهکارها بهره برند؛

-داشتن زاویه*دید نزدیک به یکدیگر در نگرش*ها و رفتارها.

-دارا بودن دیدگاه مشترک اعتقادی و هم*سویی دینی.

-داشتن فضیلت*های اخلاقی همچون حسن خلق، حسن ظن، مهربانی، ازخودگذشتگی و ...

-دوری از صفاتی مثل بداخلاقی، سوءظن، خودخواهی، خساست، بی*وفایی و...

شیرینی پیوند دو نفر در تلاش آن*ها برای رسیدن به رفاه، سعادت و پرورش فضیلت*هاست. دختران و پسران جامعه*ی ما برای انتخاب درست باید با منطق واقع*گرایی دست به انتخاب بزنند و معیارهایی در زندگی انتخاب کنند که در ایجاد خوشبختی واقعی و محبت موثر هستند

این صفات ناپسند نقش بسیار تعیین*کننده*ای در ایجاد مشکلات در زندگی مشترک خواهند داشت و جوانان می*باید در این*باره احساساتی عمل نکنند که یک عمر پشیمانی به دنبال خواهد داشت.

برای اثبات بیشتر به روایتی از امام رضا (ع) اشاره می*شود؛
حسن بن بشار واسطی می*گوید؛ نامه*ای به امام هشتم (ع) نوشتم و از ایشان سوال کردم یکی از بستگانم برای خواستگاری دخترم نزد من آمده ولی بداخلاق است، چه کنم؟ ایشان در پاسخ فرمودند: «اگر بداخلاق است به او زن ندهید.» (وسائل الشیعه، ج20، ص18) این فرمایش بیان*کننده میزان نقش خوش اخلاقی و صفات نیک روحی در زندگی مشترک است.

-دارا بودن استقلال نسبی اقتصادی و عاطفی و کوشش برای استقلال کامل زوجین و عدم تکیه بر خانواده*ها

-تشابه در علایق و سلیقه*های طرفین و داشتن دیدگاه*های نزدیک به هم در مورد موضوعات و مسائل مختلف زندگی

-هم*سانی و مشابهت در استفاده از ساعات فراغت، مثلاً اگر فردی که درونگرا و انزواطلب است و میل به تفریحات انفرادی دارد با شخصی که روحیه*ی برون*گرا و اجتماعی دارد و به تفریحات دستهجمعی علاقه*مند است، ازدواج کند در آینده مشکلاتی برای آنها به خاطر کیفیت شخصیت و نیازهای مختلف*شان به وجود می*آید.