امــيــد؛ داستان كوتاه

[mosTafa]

زمستان سختي از راه رسيده بود و مردم دهكده با كمبود غذا روبرو شده بودند. به خاطر سيل و خرابي جاده ها امكان كمك رساندن به آنجا هم مسير نبود به همين خاطر بزرگان دهكده به اين نتيجه رسيدند كه همه گندم ها و مواد غذايي را جيره بندي كرده و داخل يك انبار بگذارند.
سپس تصميم گرفتند مرد تنهايي به نام «آنوس» را مسوول مراقبت از انبار و توزيع سهميه بين اهالي كنند. در همين موقع فيلسوف و عابد بزرگ «شيوانا»كه زمستان را درآن دهكده مي گذراند از بزرگان روستا پرسيد:« به چه دليل آنوس را براي اين مسووليت انتخاب كرديد؟»
كدخدا گفت:« آنوس يك سال قبل زن و بچه هايش را از دست داده و هميشه تنها يك گوشه مي نشيند ،* فكر كرديم او كه انگيزه اي براي سوء استفاده ندارد بهتر از بقيه مي تواند مسوول انبار و مامور توزيع باشد! »
شيوانا سري تكان داد و گفت: « اشتباه مي كنيد ، كسي كه اميدي به زندگي ندارد ، برايش تفاوت نمي كند كه ديگران هم زنده بمانند يا نه؟ به همين خاطر مسووليتش را سبك مي شمارد و چه بسا انبار هم از بين برود.»
ساعتي بعد ، مردم دهكده پيرمردي را براي اين كار انتخاب كردند كه صاحب هفت فرزند و 28 نوه بود و هميشه هم مي خنديد!