پوست درختان

[v!olet]

پوست درختان ارزش زيادي در شناسائي گونه*هاي درختي دارد ولي بسته به سن و مقدار رشد و رويشگاه تغيير مي*كند و توصيف آن با كلمات مشكل است. براي آشنائي با پوست درختان نياز به تمرين طولاني وجود دارد.
نكاتي كه در شناسائي پوست درخت بايد به آن توجه كرد عبارتست از:
بافت، ضخامت، شكل (نرم، پوست پوستي،*فلس دار،* درهم، شياردار و غيره)، رنگ لايه*هاي دروني و بيروني، عمق و پهناي شيارها، ابعاد برجستگيها يا صفاتي كه توسط شيارها مشخص مي*شوند، كركين بودن يا نبودن، ريزش كردن يا نكردن پوست و نحوة آن (افقي يا عمودي) و در جوانترها شكل عدسكها
رنگ پوست:
سفيد
مانند: توس Betula pendula البته وقتي كه مسن مي*شود در قاعده ناهموار مي*شود و همچنين در سپيدار جوان ولي در مسن*ها در قاعده خاكستري رنگ.

شيري
مانند: لرگ Pterocarya fraxinifolia ) با شيارهاي طولي ) و گردو Juglans regia) با پوست صاف ).

كرمي*تا ليموئي
مانند:اكاليپتوس ( پوست ساقه صاف و به صورت نواري خزان مي*كند )، چنار

زرد تا نارنجي
مانند:توت

سبز
مانند: Acacia delbata ) با پوست صاف ).

قهوه*اي تا سرخ
مانند: Pinus eldarica داراي پوستي فلسي است كه به همين شكل خزان مي*كند
زردآلو و گيلاس پوستي براق دارند كه به صورت افقي خزان مي*كند.

خاكستري
مانند: با پوست صاف: افرا، راش، داغداغان Celtis،ملج. در آزاد پوست خاكستري زنگ ولي لايه دروني پوست زرد رنگ است.
پوست تند شياردار: اوجا U. carpinifolia،ماگنوليا، شاه بلوط Castanea sativa.

متمايل به سياه
مانند: ليلكي (پوست ساقه صاف كه در درختان مسن به صورت ورقه*هاي طولي جدا مي*شود). گردوي سياه با شيارهاي سطحي

​