داستان هایی درباره امر به معروف و نهی از منکر...

sting · Dec 31, 2016

چون که انسان فراموشکار است و گاهی از نتیجه و حاصل کار‌ها غافل می‌شود، باید

با موعظه و نصیحت و امر به معروف و نهی از منکر، او را متذکر وظایف خود کرد

و به او هشدار داد که نتیجه عمل او چه خواهد شد و این یکی از شیوه‌های

تربیتی امام علی النقی الهادی (علیه السّلام) برای تربیت افراد بود.

آن حضرت همیشه افراد جامعه را با بیان نورانی و الهی خویش موعظه و

نصیحت می‌فرمود و آنان را متحوّل و متذکّر می‌ساخت؛

چنان که در روایت آمده است:

عباسی، پیشنماز دستگاه خلافت در مکه و مدینه، در حضور متوکل عباسی،

از شخصیت امام علی النقی الهادی (علیه السّلام) و خطر او در میان شیعیان

به شدت انتقاد کرد و از خلیفه خواست که او را از مدینه تبعید سازند و همین

گونه هم شد. هنگامی که امام علی النقی الهادی (علیه السّلام) را از مدینه

به سمت سامرا می‌بردند، بریحه با امام همراه بود و به حضرت چنین گفت:

« تو خود می‌دانی که عامل تبعید تو (به سامرا) من بودم.

با سوگند‌های محکم و استوار قسم می‌خورم که اگر شکایت مرا نزد امیرالمؤمنین

یا یکی از درباریان و فرزندان او ببری، تمامی درختانت را (در مدینه) آتش می‌زنم

و بردگان و خدمتکارانت را می‌کشم و چشمه‌های مزرعه‌های

تو را کور خواهم کرد و بدان که این کار‌ها را می‌کنم.

امام علی النقی الهادی (علیه السّلام) متوجه او شد

و در مقام موعظه و نصیحت به او چنین فرمود:

« نزدیک‌ترین راه برای شکایت از تو این بود که دیشب شکایت تو را نزد خدا بردم

و من شکایت تو را که بر خدا عرضه کردم، نزد بندگانش نخواهم برد.»

بریحه چون این سخنان حکیمانة و موعظه‌آمیز امام را شنید، به دامان حضرت

افتاد و با تضرع و انابه تقاضای بخشودن کرد

امام نیز در جواب فرمود :

تو را بخشیدم

Welcome!