مجموعه اشعار کوتاه سید علی صالحی

[*مینا*]

اشتباه می*کنند بعضی*ها
که اشتباه نمی*کنند!
بايد راه افتاد،
مثل رودها که بعضی به دريا می*رسند
بعضی هم به دريا نمی*رسند.
رفتن، هيچ ربطی به رسيدن ندارد! علی صالحی

 

[*مینا*]

چقدر این دوست داشتن های بی دلیل
خوب است
مثل همین باران بی سوال
که هی می بارد ... علی صالحی

 

[*مینا*]

بیا بی خبر به خواب هفت سالگی بر گردیم
غصه هامان گوشه گنجه بی کلید
مشقهامان نوشته
تقویم تمام مدارس در باد
و عید یعنی همیشه همین فردا
نه دوش و نه امروز ... علی صالحی

 

[*مینا*]

نامه*ام بايد کوتاه باشد
ساده باشد
بی حرفی از ابهام و آينه،
از نو برايت می*نويسم
حال همه*ی ما خوب است
اما تو باور نکن! علی صالحی

 

[*مینا*]

وقتی دستمان به آسمان برسد
وقتی که بر آن بلندیِ بنفش بنشينيم
ديگر دست کسی هم به ما نخواهد رسيد
می*نشينيم برای خودمان قصه می*گوئيم
تا کبوترانِ کوهی از دامنه*ی روياها به لانه برگردند علی صالحی

 

[*مینا*]

گوش کن دوستِ من!
او که شمشيرش به اَبر می*رسد،
در زندگی هرگز هيچ گُل سرخی نبوييده است... علی صالحی

 

[*مینا*]

در اين دنيای دَرَندَشت
هر چيزی به نحوی بالاخره زندگی می*کند.
باران که بيايد
بيد هم دشمنی*های خود را با اَرّه
فراموش خواهد کرد. علی صالحی

 

[*مینا*]

سادگی را
من از خوابِ يک پرنده
در سايه*ی پرنده*يی ديگر آموختم... علی صالحی

 

[*مینا*]

ديروز را دانسته آمديم
امروز ندانسته عاشقيم
و فردا روز را ... ای رِندِ مانده بر دوراهیِ دريا و دايره
خدا را چه ديده*ای! علی صالحی

 

[*مینا*]

به هر که گفت
تعبير زندگی شکل صبور همين شقايق است
شک خواهم کرد

از هر که گفت بيا برای بيداریِ دريا دعا کنيم
پرهيز خواهم کرد،
يا پا به پای زائری که بگويد بلای ستاره دور،
شب از خواب اين زاويه به روز خواهد رسيد،
همسفر نخواهم شد.

پناه بر تو ای فهم فراموشی!
حالا بيا برای رسيدن به آرامش
نزديکترين نامهای کسان خويش را بياد آوريم! علی صالحی

 

[*مینا*]

سفره*ی دلِ مرا در باد، کسی گشوده نخواهد يافت.
من خوابِ يک ستاره*ی صبور
زير بالش ابرهای راحله ديده*ام،
يا باد می*آيد و آسمان را خواهد رُفت،
يا شايد کرامتی شد و باران آمد... علی صالحی

 

[*مینا*]

تنها محض خاطر تو، به تو می*گويم
خواهانِ خاکستر اين سمندری اگر
در بادهای رو به شمال و بر بام گريه تماشايم کن!
من با هزار چشم تشنه از بی*تابیِ تماشا،
بدهکارِ شبِ آسمانی پر ستاره*ام... علی صالحی

 

[*مینا*]

برای من
دوست داشتن
آخرین دلیل دانایی است
اما هوا همیشه آفتابی نیست
عشق همیشه علامت رستگاری نیست
و من گاهی اوقات مجبورم
به آرامش عمیق سنگ حسادت کنم
چقدر خیالش آسوده است
چقدر تحمل سکوتش طولانی ست
چقدر ... علی صالحی