جملات زيبا وپندآموز از ايرانيان

[SoHeIl]

به سه چیز تکیه نکن ، غرور، دروغ و عشق.آدم با غرور می تازد،با دروغ می بازد و با عشق می میرد (دکتر علی شریعتی)​

 

[SoHeIl]

سرخ تر ، سرخ تر از بابک باش
روح بابک در تو
در من هست
مهراس از خون يارانت ، زرد مشو
پنجه در خون زن و بر چهره بکش
مثل بابک باش
نه
سرخ تر ، سرخ تر از بابک باش
دشمن
گرچه خون می ريزد
ولی از جوشش خون می ترسد
مثل خون باش
بجوش
شهر بايد يکسر
بابکستان گردد
تا که دشمن در خون غرق شود
وين خراب آباد
از جغد شود پاک و
گلستان گردد

 

[SoHeIl]

هم بدان گونه که بر این خاک زنده زاده شدم روزی نیز تن خسته ام در این خاک ماندگار خواهم کشید
اینجا مزار مهیای من است سرزمین مادری و آرامگاه واپسین . پس ای امیران آینده بدانید شهسواران و شهریاران میمیرند اما شادمانی مردمان هرگز . من برای صلح جهان کوشیدم . ( کوروش بزرگ )

---

 

[SoHeIl]

این بود فرهنگ ما ایرانیان … در بناهای بزرگ دنیا مانند دیوار چین و اهرام ثلاثه مصر
کتیبه هایی یافت شده که این عبارات در آن حکاکی شده بود:
اگر برده ای در هنگام کار آسیب دید او را گردن بزنید! ولی در پارسه (تخت جمشید)
در کتیبه های یافت شده نوشته شده:
اگر کارگری (فرق کارگر با برده بسیار است) در هنگام کار در این بنا آسیب دید شاهنشاهی هخامنشی موظف است تا آخر عمر وسایل امرار معاش او را بدون هیچ منت و چشم داشتی پرداخت کند!

 

[SoHeIl]

وقتی که کروش کبیر به یونان حمله کرد بادشاه یونان کفت ما برای شرافت میجنکیم تو برای جه میجنکی؟ کوروش گفت : هرکس برای نداشته هایش میجنکد

 

[SoHeIl]

چند جمله از كورش كبير:من دوستانم رابه خاطر نيكويي هاي خود خوشبخت و دشمنانم را فرمان بردار خويش ديده ام ....زادگاه من بخش كوچكي ازآاسيا بودمن آنرا سربلند و بلند ژايه باز ميگذارماما از انجا كه از شكست در هراس بودم خود را از خود ژسندي و غروربر حذر داشتم حتي در پروزي هاي بزرگ پا از اعتدال بيرون ننهادم

 

[SoHeIl]

می خواهم بگویم

فقر همه جا سر می کشد
فقر گرسنگی نیست، عریانی هم نیست

فقر چیزی را نداشتن است
ولی آن چیز پول نیست، طلا و غذا هم نیست
فقر همان گرد و خاکی است که بر کتاب های فروش نرفته یک کتاب فروشی می نشیند

فقرتیغه های برنده ماشین بازیافت است که روزنامه های برگشتی را خرد می کند
فقر کتیبه های سه هزار ساله ایست که روی آن یادگاری نوشته اند

فقر پوست موزیست که از پنجره یک اتومبیل به خیابان انداخته می شود
فقر همه جا سر می کشد
فقر شب را بی غذا سر کردن نیست
فقر روز را بی اندیشه سر کردن است.
"دکتر علی شریعتی"

 

[SoHeIl]

هرقلبی که برای ایران نمی تپد بهتر آن است که هرگز نتپد.
.
"پروفسور محمود حسابی"

 

[SoHeIl]

این دین ساده من است:

نیازی به مرجع تقلید ندارد. نیازی به فلسفه های بغرنج ندارد. . .

دین من عــــــــقل من است و مرجع آن مــــــــــــــــــهربانی. . .


دالایی لاما

 

[SoHeIl]

می خواهم ایران را برایتان معنی کنم
*
ایران یعنی قوم (فارس آذری لر کرد و عرب های ایران) همه در کنار هم
****
حال می گویم چرا نماد ایران شیر است
*
شیر بر سر قلمرویش با کسی شوخی ندارد قلمرو شیر برای او حکم ناموسش را دارد

و ما بر سر ناموسمان با کسی شوخی نداریم


**********************



*************************

این کاریست که ایرانی با دشمن کشورش می کند



*******
شاید خستگی روز گار مارا خسته کند ولی نژاد ما را نه..تاریخ ما را نه


****************

ما همه قومیت های ایران در کنار هم مانده ایم و با هم خونه دل ها خورده ایم



****************
******

همه با هم :چو ایران نباشد تن مباد

 

[SoHeIl]

تير آرش در کمانم...نام ايران بر زبانم...
قله ها در زير پايم...کهکشانها آشيانم...

سرکشم چون کوه آتش آتشم... آتشفشانم...
چون سياوش پاک پاکم...همچو رستم پهلوانم...

کاوه ام آزاده مردم...تار و پود کاويانم...
من زماد و از هخايم...از ارشک ساسانيانم...

مازيارم...بابکم...من رهبر آزادگانم...
جشن يلدا جشن نوروز...هم سده هم مهرگانم...

نور خورشيد نور چشمم...آسمانها زير پايم...
زاده پاک اهورا...از نژاد آريايم​

---

 

[SoHeIl]

بزرگ ودلیرم, منم آریایی
خروش کویرم, منم آریایی
ازآن دیر بازان پر آوازه نامم
سپیدو رشیدم , منم آریایی
تمدن چه نیکو ندارم مثالی
کمال بصیرت , منم آریایی
سرشتم رهایی و فطرت خداجو
پرستوی آزاد , منم آریایی
ز دسترنج کورش , شهنشاه عالم
کبیر و کبیرم , منم آریایی
همان مهرورز به آیین نشسته
نژادی اصیلم , منم آریایی
ز بغض پلنگان حسرت گرفته
نشانم به دنیا , منم آریایی
پر از افتخارم که با دل بگویم
منم آریایی , منم آریایی
​

 

[SoHeIl]

این منم کوروش پادشاه جهان پادشاه پهناورترین سرزمین های آدمی پسر ماندان و کمبوجیه این منم پیشوای خرد و خوشی پاکی و پارسایی من پیام آور بزرگ اهورایم که جز آزادی آواز دیگری نیاموخته ام بگذارید هرکسی به آیین خویش باشد زنان را گرامی بدارید فرودستان را گرامی دارید بگذارید هرکس به زبان خود سخن گوید زیرا که آدمی تنها در جایگاه خود رستگار میشود

 

[SoHeIl]

در گذر از کوچه پس کو چه های شهر که تصاویر خیالی انسانهایی را به تصویر میکشید که به حماقت و نادانی خود می خندیدند،ناگهان خود را در آرامگاهی یافتم که بر درب ورودی آن نوشته بود:ما تشنگان خدمتیم نه شیفتگان قدرت!!! گذر بر مزار انسانیت و اصالت وجود و درستکاری و راستگویی کردم!سالهاست خموش و گمنام در سینه ی خاک ارام گرفته. در این میان در جستجوی چهره ای که آرام گیرد و بی هیچ خشمی با من از در آشتی درآید ،تنها جایی را که یافتم همین مزار خاک گرفته ی انسانیت بود.تنها هم صحبت من باد بود که درختان را به نجوا وا می داشت.به نجوا گوش جان سپردم و این سخن هم آواز با خاک بر آمد که ما :تشنگان قدرتیم نه شیفتگان خدمت

 

[SoHeIl]

از ایرانی بودنم خسته شدم،تصمیم گرفتم عرب بشم تا شاید بهار عربی منو تکونی بده .چینی بشم که دنیا رو فتح کنم.آمریکایی بشم اعتباری دست و پا کنم و قدرت اول جهان شم.روسی بشم تا هیچ سرمایی در من اثر نکنه.انگلیسی بشم تا سیاست دنیا رو بچینم.فرانسوی بشم شاید مفهوم انقلاب رو درک کنم.ژاپنی بشم تا سنت ،نظم و پیشرفت رو حس کنم.مالزییایی بشم تا شاید مفهوم مسلمانی رو درک کنم.برزیلی بشم تا فوتبال مریض و کجدارم رو درمان کنم.مکزیکی بشم تا یکی مثل زاپاتا رو به وطنم بیارم.هندی بشم که در مرز مرگ و زندگی سینما رو رها نکنم.کره ای بشم تا شعار ندم بجاش عمل کنم.آلاسکایی بشم تا وقتی میخورمش یاد دوران کودکی بیفتم.آلمانی بشم تا همه چیز رو کنار هم داشته باشم. سویسی بشم تا فرهنگ رو حس کنم.و .....شاید اهل هزاران جای دیگر بشم اما ،اما هیچ جا وطنم نمیشه دوسش دارم و در قلبم احساسش میکنم.

 

[SoHeIl]

ما نوادگان کورش بزرگ هستیم
آنکه میگفت من هستم کورش هخامنشی
آنکه نامش به نام نجات دهنده بشریت آمده است
آنکه لوح حقوق بشر را نوشت.

آنکه یهودیان را پس از فتح بابل،
از اسارت بابلیان در آورد
و آنان را در سرزمین های خود اسکان داد.

ما از نوادگان مهد فرهنگ و تمدن جهان،
امپراطوری پارس هستیم.

ما از نوادگان کورش هخامنشی هستیم
آنکه آرامگاهش در پاسارگاد است.

شاه شاهان ،شاه هخامنشی
آنکه آسوده خوابید ……

تا شاهان دیگر بیدار بمانند!

آنکه خود در کشتزار ها
چارمین بخش از یک ساعت را کشاورز میشد.

و چنین گفت کورش:

من کورش هستم شاه شاهان
شاه بزرگ،شاه دادگستر
اهورامزدای بزرگ سرزمین های جهان را بمن سپرد
من به کشور ها آرمش و آزادی بخشیدم.

و چنین گفت داریوش نواده کورش:

از آنجهت اهورامزدا ما را یاری کرد
که بی وفا نبودیم.

دروغگو نبودیم.

درازدست نبودیم.

من و دودمانم موافق حق وعدالت رفتار کردیم.

در یکی از باغ ها کشتزاری بود
که کورش بیل بر داشته در آنجا کشاورز میشد.

و آنگاه تخت جمشید مهد تمدن جهان شد،
و پرسپولیس توانگرترین شهر در جهان بود.

و بعد،که اسکندر ویرانگر
به امپراتوری پارس حمله ور شود،<

 

[SoHeIl]

بخواب پادشاه خوبان
بخواب تا نبینی آنچه در ایران تو میگذرد
ایرانت مهد تمدنت
آنجا که تو آن را به عرش رساندی اینک شده برهوتی بی آب و علف
دیگر حتی مردمانش اسم ایرانی ندارند
جای آرش و کوروش و مازیار و …را ستار و جابر و قادر گرفته اند
ایرانی شده عرب صفت
همون اعرابی که ملخ خوراکشون بوده مارو به حساب برده ی در چادرشون هم حساب نمی یاورند
بخواب تا نبینی که ایرانت اینک صد پاره شده و آن امپراتوری مقتدر و گسترده اینک از بی لیاقتی جانشینانت شده قد یک کف دست !

بخواب تا نبینی که سرزمینی که تو آن را پر از نوع دوستی و لطف و محبت کرده بودی اینک پر شده از زجه های یتیمان و فقرا و اسیران…

بخواب پادشاه من
بخواب ای امپراتور آسمانی
بخواب تا نبینی که ایرانی که تو آن را سفیر صلح کرده بودی اینک به جنگ خود و به خونریزی و به کشتار خود میبالد
منشور حقوق بشر تورا اینک تمام دنیا بر یکدیگر میخوانند و نوع بشر به آن افتخار میکند اما اینک در کشورت… !

کجاست آن شکوه و اقتدار ؟
بخواب تا نبینی که آثار تاریخت را خانه شیطان نامیده اند و نابود کردند
بخواب تا نشنوی که چه بیشرمانه تورا افسانه نامیدند
بخواب که میدانم اگر بیدار شوی و ایرانت را ببینی زبانم لال دلت در سینه خواهد ترکید
بخواب …

 

[SoHeIl]

به کوروش چه خواهیم گفت؟
اگر سر بر آرد ز خاک
اگر باز پرسد ز ما
چه شد خاک ایران پاک
چه شد ملک ایران زمین
کجایند مردان این سرزمین
به کوروش چه خواهیم گفت؟
اگر دید و پرسید از حال ما
چه کردید بُرنده شمشیر خوش دستتان
کجایند میران سر مستتان
چه آمد سر خوی ایران پرستی
چه کردید با کیش یزدان پرستی
به شمشیر حق ، نیست دستی
که بر تخت شاهی نشسته است
چرا پشت شیران شکسته است
در ایران زمین شاه ظالم کجاست
هوا خواه آزادگی ،
پس چرا بی صداست
چرا خامش و غم پرستید، های
کمر را به همت نبستید، های
چرا اینچنین زار و گریان شدید
سر سفره خویش مهمان شدید
چه شد عِرق میهن پرستیتان
چه شد غیرت و شور و مستیتان
سواران بی باک ما را چه شد
ستوران چالاک ما را چه شد

 

[SoHeIl]

بخشایش کوروش ستودنی است. به نگر(نظر) می آید وی بسیاری از دشمنان خویش – حتا(حتی) آنهایی که نخست خواستار یورش به سرزمینش بودند- را می بخشید و آنها را بزرگ می داشت.

او باور داشت که خداوند بزرگ راهی برای بازگشت آنها به نیکی گذاشته است و به این گفتار زیبا از مولانا باور داشت:

صد بار اگر توبه شکستی باز آی

کین درگه ما درگه نومیدی نیست

 

[SoHeIl]

بردباری کوروش در برابر آیین های گوناگون هویدا بود. او پرستشگاه ها را از نو بازسازی کرد و همه باور ها را پاس می داشت.

گویی همانند رند خوش مسلک شیراز، اینچنین می اندیشید:

همه کس طالب یارند، چه هشیار و چه مست

همه جا خانه عشق است، چه مسجد، چه کنشت