sting
معـاون ارشـد انجمـن
- تاریخ ثبتنام
- Jun 26, 2013
- ارسالیها
- 27,708
- پسندها
- 5,661
- امتیازها
- 113
- محل سکونت
- تهـــــــــــران
- وب سایت
- www.biya2forum.com
- تخصص
- کیسه بوکس
- دل نوشته
- اگه تو زندگی یکی از سیم های سازت پاره شد... آهنگ زندگیتو رو جوری ادامه بده هیچکس نفهمه به تو چی گذشت ، حتی اونیکه سیم رو پاره کرد!
- بهترین اخلاقم
- نــــدارم
اعتبار :
دبیر فدراسیون آمادگی جسمانی و ایروبیک می گوید: در فدراسیون ایروبیک، گروهی به اسم پارکور داریم و به دنبال این هستیم با برگزاری دوره های مربی گری و تدوین دستورالعمل های مسابقات، این ورزش را ساماندهی کنیم. برنامه ریزی داریم تا فستیوال پارکور کشور را فعال کنیم و بتوانیم این رشته ورزشی را به طور کامل و صحیح معرفی کنیم
عنوان: به نقل از برنا؛ پریدن از دیوار، دور زدن موانع، سرعت زیاد و فرار کردن؛ رشته ورزشی با نام “شهرنوردی”،”هنر جابجایی” یا “پارکور” را به وجود آورد.
تقریبا ده سالی است که این ورزش با سی دی های آموزشی و چند ورزشکار فعال در این رشته به ایران آمده است. حرکات نمایشی، غلتیدن، فرود آمدن، تعادل گربه ای، جهش وارونه و دیگر حرکات این رشته ورزشی موجب ایجاد هیجان در بیننده آن می شود و نظر بسیاری از جوانان را به خود جلب می کند. این هیجان ها موجب شده تا عده زیادی از جوانان به دنبال فراگیری این رشته ورزشی بروند. اما این رشته ورزشی متکی به توانایی های جسمانی و ذهنی افراد و دارای حرکات هدفمند است.
بیش از ۳۲ گروه ورزشی در استان های تهران، اصفهان، کرمانشاه، خرم آباد، تربت حیدریه، اهواز، کرج، خمین، شیراز، تبریز و… بدون داشتن ورزشگاه مشخص، امکانات استاندارد و مربیان آموزش دیده و متخصص در این رشته ورزشی فعالیت می کنند. بیشتر تمرین های این گروه ها در پارک، خیابان و یا ورزشگاه هایی است که متعلق به ورزش ژیمناستیک است.
گذشته از خطرات جانی و صدمات جسمانی این رشته ورزشی و نداشتن امکانات و وسایل ورزشی، هیچ کدام از ورزشکاران این رشته ورزشی دارای بیمه، پرونده کاری و پرونده پزشکی نیستند، علاوه بر این، تمرین این گروه های ورزشی در پارک ها و خیابان ها نیز می تواند موجب مزاحمت عابران و مردم ساکن در محل گردد.
به همت جوانان علاقه مند به این رشته ورزشی، جشنواره هایی نیز جهت معرفی این رشته ورزشی برپا شده که یکی از آنها در ۲۷ فروردین ماه سال ۱۳۸۹ در شهرک اکباتان بود و با آنکه از طرف فدراسیون مجوز صادر شد، از برگزاری آن جلوگیری شد.
به ما گفتند ورزشی که انجام می دهید غیر قانونی است
محمد غلامی جوان بیست ساله به عنوان مربی پارکور در اهواز خودش را معرفی می کند و در مورد فعالیت هایش در رشته پارکور می گوید:” پارکور تقریباً سال ۱۳۸۰ وارد ایران شد. گرایشی از پارکور مربوط به حرکات نمایشی است و گرایش دیگر این رشته ورزشی پارکور به معنای شهرنوردی است.
سرعت یک ورزشکار پارکور آنچنان بالا است که نمی توانی حرکات او را ببینی. در ایران مربی معروفی در این رشته ورزشی نداریم. مربی های این رشته در ایران یا ایروبیک کار هستند و یا ژیمناستیک، رشته ورزشی آنان است. پارکور، ورزشی ناشناخته است و تا به حال هیچ فدراسیونی به آن توجه نکرده است.
فدراسیون ایروبیک اگر برای ورزش ارزشی قائل بود، دیگر مجبور نبودیم در خیابان و پارک ها تمرین کنیم. متاسفانه امکانات و بودجه ای برای پارکور در نظر گرفته نشده و مجبوریم برای کرایه باشگاه زیر نظر ورزش های ایروبیک و یا ژیمناستیک برویم. در این مواقع نیز استاد پارکور یک شاگرد محسوب می شود. این ورزش در بین مردم شناخته شده نیست و اسم “پارکور” که می آید کسی آن را نمی شناسد.
فدراسیون تجهیزات و مدرکی به مربیان و ورزشکاران این رشته نداده است. تا به حال ورزشگاهی را به ورزشکاران این رشته اختصاص نداده اند. پارکور موانع و وسایل ورزشی استانداردی نیاز دارد که در ایران وجود ندارد. بیشتر تمرین ها در پارک ها انجام می شود و مواقعی بوده که به علت نداشتن امکانات آسیب دیده ایم، حتی یک بار نزدیک بود یکی از انگشت های پایم بشکند. این آسیب ها و صدمات جسمانی بیشتر مربوط به نداشتن وسایل و امکانات استاندارد است.
جوانان علاقه زیادی به این رشته ورزشی دارند، یکی از مشکلات بزرگ این است که مراجعه کننده های زیادی از طرف دخترخانم ها داشته ایم که نمی توانند به این رشته وارد شوند. جوان ها فکر می کنند این رشته ورزشی فقط حرکات نمایشی است و به همین دلیل هیجان انگیز است. اما این گونه نیست.
سعی کردیم در مکان هایی تمرین کنیم تا مکان های عمومی نباشد و برای مردم مشکلی را ایجاد نکنیم.در کرمانشاه امسال فستیوالی برای پارکور برگزار شد اما در شهرهای دیگر خبری نبود. ضعف تبلیغاتی و عدم برنامه ریزی های فدراسیون باعث شده تا این رشته ناشناخته بماند. تقریباً سه سال و هر روز سه ساعت، تمرین می کنم.
من مربی این رشته هستم اما تا به حال از طرف سازمان تربیت بدنی حمایتی نشده ام، فقط یکبار سازمان تربیت بدنی اهواز با من تماس گرفت و گفت:” ورزشی که انجام می دهید غیرقانونی است و نباید برای آن تبلیغ کنید و به دیگران آموزش بدهید.” تا به حال هیچ شهریه ای از کارآموزها دریافت نکرده ام. سی دی ها و dvdهای آموزشی این رشته را دیدم و از طریق همین سی دی ها با پارکور آشنا شدم.”
عنوان: به نقل از برنا؛ پریدن از دیوار، دور زدن موانع، سرعت زیاد و فرار کردن؛ رشته ورزشی با نام “شهرنوردی”،”هنر جابجایی” یا “پارکور” را به وجود آورد.
تقریبا ده سالی است که این ورزش با سی دی های آموزشی و چند ورزشکار فعال در این رشته به ایران آمده است. حرکات نمایشی، غلتیدن، فرود آمدن، تعادل گربه ای، جهش وارونه و دیگر حرکات این رشته ورزشی موجب ایجاد هیجان در بیننده آن می شود و نظر بسیاری از جوانان را به خود جلب می کند. این هیجان ها موجب شده تا عده زیادی از جوانان به دنبال فراگیری این رشته ورزشی بروند. اما این رشته ورزشی متکی به توانایی های جسمانی و ذهنی افراد و دارای حرکات هدفمند است.
بیش از ۳۲ گروه ورزشی در استان های تهران، اصفهان، کرمانشاه، خرم آباد، تربت حیدریه، اهواز، کرج، خمین، شیراز، تبریز و… بدون داشتن ورزشگاه مشخص، امکانات استاندارد و مربیان آموزش دیده و متخصص در این رشته ورزشی فعالیت می کنند. بیشتر تمرین های این گروه ها در پارک، خیابان و یا ورزشگاه هایی است که متعلق به ورزش ژیمناستیک است.
گذشته از خطرات جانی و صدمات جسمانی این رشته ورزشی و نداشتن امکانات و وسایل ورزشی، هیچ کدام از ورزشکاران این رشته ورزشی دارای بیمه، پرونده کاری و پرونده پزشکی نیستند، علاوه بر این، تمرین این گروه های ورزشی در پارک ها و خیابان ها نیز می تواند موجب مزاحمت عابران و مردم ساکن در محل گردد.
به همت جوانان علاقه مند به این رشته ورزشی، جشنواره هایی نیز جهت معرفی این رشته ورزشی برپا شده که یکی از آنها در ۲۷ فروردین ماه سال ۱۳۸۹ در شهرک اکباتان بود و با آنکه از طرف فدراسیون مجوز صادر شد، از برگزاری آن جلوگیری شد.
به ما گفتند ورزشی که انجام می دهید غیر قانونی است
محمد غلامی جوان بیست ساله به عنوان مربی پارکور در اهواز خودش را معرفی می کند و در مورد فعالیت هایش در رشته پارکور می گوید:” پارکور تقریباً سال ۱۳۸۰ وارد ایران شد. گرایشی از پارکور مربوط به حرکات نمایشی است و گرایش دیگر این رشته ورزشی پارکور به معنای شهرنوردی است.
سرعت یک ورزشکار پارکور آنچنان بالا است که نمی توانی حرکات او را ببینی. در ایران مربی معروفی در این رشته ورزشی نداریم. مربی های این رشته در ایران یا ایروبیک کار هستند و یا ژیمناستیک، رشته ورزشی آنان است. پارکور، ورزشی ناشناخته است و تا به حال هیچ فدراسیونی به آن توجه نکرده است.
فدراسیون ایروبیک اگر برای ورزش ارزشی قائل بود، دیگر مجبور نبودیم در خیابان و پارک ها تمرین کنیم. متاسفانه امکانات و بودجه ای برای پارکور در نظر گرفته نشده و مجبوریم برای کرایه باشگاه زیر نظر ورزش های ایروبیک و یا ژیمناستیک برویم. در این مواقع نیز استاد پارکور یک شاگرد محسوب می شود. این ورزش در بین مردم شناخته شده نیست و اسم “پارکور” که می آید کسی آن را نمی شناسد.
فدراسیون تجهیزات و مدرکی به مربیان و ورزشکاران این رشته نداده است. تا به حال ورزشگاهی را به ورزشکاران این رشته اختصاص نداده اند. پارکور موانع و وسایل ورزشی استانداردی نیاز دارد که در ایران وجود ندارد. بیشتر تمرین ها در پارک ها انجام می شود و مواقعی بوده که به علت نداشتن امکانات آسیب دیده ایم، حتی یک بار نزدیک بود یکی از انگشت های پایم بشکند. این آسیب ها و صدمات جسمانی بیشتر مربوط به نداشتن وسایل و امکانات استاندارد است.
جوانان علاقه زیادی به این رشته ورزشی دارند، یکی از مشکلات بزرگ این است که مراجعه کننده های زیادی از طرف دخترخانم ها داشته ایم که نمی توانند به این رشته وارد شوند. جوان ها فکر می کنند این رشته ورزشی فقط حرکات نمایشی است و به همین دلیل هیجان انگیز است. اما این گونه نیست.
سعی کردیم در مکان هایی تمرین کنیم تا مکان های عمومی نباشد و برای مردم مشکلی را ایجاد نکنیم.در کرمانشاه امسال فستیوالی برای پارکور برگزار شد اما در شهرهای دیگر خبری نبود. ضعف تبلیغاتی و عدم برنامه ریزی های فدراسیون باعث شده تا این رشته ناشناخته بماند. تقریباً سه سال و هر روز سه ساعت، تمرین می کنم.
من مربی این رشته هستم اما تا به حال از طرف سازمان تربیت بدنی حمایتی نشده ام، فقط یکبار سازمان تربیت بدنی اهواز با من تماس گرفت و گفت:” ورزشی که انجام می دهید غیرقانونی است و نباید برای آن تبلیغ کنید و به دیگران آموزش بدهید.” تا به حال هیچ شهریه ای از کارآموزها دریافت نکرده ام. سی دی ها و dvdهای آموزشی این رشته را دیدم و از طریق همین سی دی ها با پارکور آشنا شدم.”