مجموعه اشعار علی سپانلو

[*مینا*]

یک لحظه شامگاه به زیبایی تو بود
جذاب بود و آرام
آرام می گذشت ​

مدهوش عطرهای نهانش
زیبایی برهنه ی شب رازپوش بود

حتی به ما نگفت که آزادی
ترجیح بر اسارت دارد یا خیر

شب سرگذشت ما را
از پیش چشم می گذرانید

ما نیز می گذشتیم
زنجیرهای ثانیه بر خواب های ما

و قیچی طلایی در خاوران مهیا می شد
صبحی که می رسید به تنهایی تو بود ​

​

 

[*مینا*]

چشمانش را ببوس

اگر چه دیگر نمی تابد

میان سکوت ها

میان پرخاش ها

میان فاصله ی دراز و

شکجه ی بی اجر

میان خاطره و افسوس

صبور و سمج ، گاهی

سپیده دم ها اخم می کند

غروب ها می بارد

پلک به هم نمی گذارد

مرز ندارد

در فرصت عشق تا آزادی

پاس لحظه ای شادی

چشمانش را ببوس

زهر سبز را بنوش