مهربان من ....

[نگآر]

آه ای خدا لطف نهانت را عیان کردی
نامهربانم را "تو" با من مهربان کردی

آه ای خدا من هم زلیخای بدی بودم
یک بار دیگر قلب پیرم را جوان کردی

وقتی تمام سارها از باغ کوچیدند
روی یکی از شاخه هایم آشیان کردی

آن وقت از هر برگ من پروانه ای رویید
آن وقت نهری از عسل در من روان کردی

او پلک می زد من به تو ایمان می آوردم
با شیوه ای دیگر وجودت را بیان کردی

گاهی که قدر خنده هایش را ندانستم
با طعنه ها با اخم هایش امتحان کردی

حالا رقیبانم که مست از بوسه اش بودند
آن ها که از لب های او سیراب شان کردی

آن ها که مثل سایه ای پشت سرش بودند
دیدند داغی را که درقلبش نهان کردی

دیدند خورشیدی که بر باغی نمی تابید
دلواپس یک برگ بی نام و نشان کردی

ممنون! خداوندا چه دست قدرتی داری!
نامهربانی مثل او را مهربان کردی