ertebatgostaran
کـاربـر ویــژه
- تاریخ ثبتنام
- Jun 18, 2014
- ارسالیها
- 555
- پسندها
- 272
- امتیازها
- 0
اعتبار :
این پروتکل برای این منظور طراحی شده که بتواند بسته (Packet) های اطلاعاتی TCP/IP را توسط کلید عمومی ( همان روش PKC) رمز کند تا در طول مسیر، امکان استفاده غیر مجاز از آنها وجود نداشته باشد.
به بیان دیگر کامپیوتر مبدأ بسته اطلاعاتی TCP/IP عادی را بصورت یک بسته اطلاعاتی IPSec بسته بندی (Encapsulate) می کند و برای کامپیوتر مقصد ارسال میکند. این بسته تا زمانی که به مقصد برسد رمز شده است و طبیعتاً کسی نمی تواند از محتوای آنها اطلاع بدست آورد.
باوجود آنکه بنظر سیستم ساده ای می آید اما باید راجع به آن مطالب بیشتری بدانید. بدیهی ترین نکته آن است که استفاده از این پروتکل زمان نقل و انتقال اطلاعات را بیشتر می کند چرا که هم حجم اطلاعات بیشتر می شود و هم زمانی برای رمز کردن و رمزگشایی. بنابراین بهتر آن است که جز در موارد خاص که علاقه ندارید کسی در شبکه فعالیت های شما را متوجه شود از این پروتکل استفاده کنید. بخصوص که شما می توانید با تعریف سیاست هایی به Windows بگویید که در چه مواردی از آن استفاده کند و در چه مواردی نه.
شما می توانید با دادن یک سری دستورالعمل ها به Windows، او را تعلیم دهید که تحت چه شرایطی از IPSec استفاده کند. تحت این شرایط شما در واقع مشخص می کنید که ترافیک کدام گروه از IP ها باید توسط IPSec انجام شود و کدامیک نشود برای این منظور معمولاً از روش ***** کردن IP استفاده می شود. فهرست خاصی از IP های ***** شده که شما تهیه می کنید می تواند مرجعی برای استفاده از پروتکل IPSec برای ویندوز باشد.
بدیهی است برای انجام اینکار علاوه بر آشنایی با ویندوز، شما باید تا اندازه ای با شبکه ای که به آن متصل هستید آشنا بوده و اطلاعات اولیه ای را داشته باشید. برای این منظور باید از کنسول مدیریتی ویندوز (Microsoft Management Console) استفاده کرده و از snap-in های مربوط به IPSec برای تعریف سیاست های نامبرده شده استفاده کنید.
منبع : خدمات سانترال، تعمیر سانترال، نصب سانترال
به بیان دیگر کامپیوتر مبدأ بسته اطلاعاتی TCP/IP عادی را بصورت یک بسته اطلاعاتی IPSec بسته بندی (Encapsulate) می کند و برای کامپیوتر مقصد ارسال میکند. این بسته تا زمانی که به مقصد برسد رمز شده است و طبیعتاً کسی نمی تواند از محتوای آنها اطلاع بدست آورد.
باوجود آنکه بنظر سیستم ساده ای می آید اما باید راجع به آن مطالب بیشتری بدانید. بدیهی ترین نکته آن است که استفاده از این پروتکل زمان نقل و انتقال اطلاعات را بیشتر می کند چرا که هم حجم اطلاعات بیشتر می شود و هم زمانی برای رمز کردن و رمزگشایی. بنابراین بهتر آن است که جز در موارد خاص که علاقه ندارید کسی در شبکه فعالیت های شما را متوجه شود از این پروتکل استفاده کنید. بخصوص که شما می توانید با تعریف سیاست هایی به Windows بگویید که در چه مواردی از آن استفاده کند و در چه مواردی نه.
شما می توانید با دادن یک سری دستورالعمل ها به Windows، او را تعلیم دهید که تحت چه شرایطی از IPSec استفاده کند. تحت این شرایط شما در واقع مشخص می کنید که ترافیک کدام گروه از IP ها باید توسط IPSec انجام شود و کدامیک نشود برای این منظور معمولاً از روش ***** کردن IP استفاده می شود. فهرست خاصی از IP های ***** شده که شما تهیه می کنید می تواند مرجعی برای استفاده از پروتکل IPSec برای ویندوز باشد.
بدیهی است برای انجام اینکار علاوه بر آشنایی با ویندوز، شما باید تا اندازه ای با شبکه ای که به آن متصل هستید آشنا بوده و اطلاعات اولیه ای را داشته باشید. برای این منظور باید از کنسول مدیریتی ویندوز (Microsoft Management Console) استفاده کرده و از snap-in های مربوط به IPSec برای تعریف سیاست های نامبرده شده استفاده کنید.
منبع : خدمات سانترال، تعمیر سانترال، نصب سانترال