♔ŠĦДĦДB♔
مــدیـر بـازنشـسـتـه
- تاریخ ثبتنام
- Aug 2, 2013
- ارسالیها
- 5,570
- پسندها
- 1,239
- امتیازها
- 113
- محل سکونت
- اهواز
- تخصص
- چت كردن
- دل نوشته
- زندگي هميشه برخلاف ارزوهايم گذشت.....
- بهترین اخلاقم
- زودرنج
اعتبار :
برای هم اسم می*گذارید؟
همسرتان را با واژه*هایی مثل «کدو» یا «لاک*پشت» صدا می*کنید و ایرادهای او را با نسبت دادنش به یک موجود زنده به رخش می*کشید؟
گذاشتن اسم به*دليل تحقیر یا نسبت دادن یک ویژگی ناپسند روی شریک زندگی*تان، می*تواند یکی از نشانه*های این رفتار باشد. درست است که روانشناسان هم توصیه می*کنند در یک رابطه عاشقانه، یک اسم لطیف و عاشقانه را برای همسرتان انتخاب کنید و هرازگاهی با آن واژه صدایش کنید اما اسم*های تحقیر کننده هرگز در این گروه جا نمی*گیرد. عاشق*هایی که خشونت کلامی را در رفتارشان بروز می*دهند به* جای انتقاد از همسرشان ویژگی*های او را به شکلی تحقیر کننده بیان می*کنند و مثل یک برچسب آن را روی همسرشان می*چسبانند. مهم نیست که این واژه*ها با آرامش و خنده به زبان بيايد یا با یک لحن تند. این صفت*ها در هر شرایطی که ادا شوند، به ارتباط شما آسیب می*رسانند. اگر می*خواهید دست از این خشونت بردارید در مورد ویژگی*های منفی همسرتان با او صحبت کنید و به*جای اسم*گذاری روی او، با هم برای محو کردن این ویژگی*ها تلاش کنید.
رئیس زندگی شما هستید؟
به*دليل اینکه اتومبیل یا خانه به نام شما باشد یا پس*اندازتان در حساب شما قرار داشته باشد، با همسرتان بحث می*کنید و دوست دارید کنترل تمام دارایی*ها یا تصمیم*گیری*های زندگی مشترکتان دردست شما باشد؟
اگر شما به مشترک بودن این زندگی اعتقادی ندارید و گمان می*کنید همسرتان با دادن تمام اختیارات و دارایی*ها به شما، عشقش را نشان می*دهد، خشونت رفتاری اساس زندگی مشترک شماست. زندگی با چاشنی خشونت رفتاری، اقتدار شما را در این رابطه بیشتر نمی*کند بلکه قدرت کاذبی را برایتان می*سازد که ممکن است با ساده*ترین اتفاق از دست برود. فراموش نکنید یک رابطه عاشقانه، میدان قدرت*نمایی نیست.
داد می*زنید و فحش می*دهید؟
از خانه مادر شوهرتان برگشته*اید و به*دليل دخالتی که در تصمیم*گیری*های خانوادگی*تان کرده*اند با همسرتان کلنجار می*روید؟ وقتی شما را با توضیحاتش قانع نمی*کند صدایتان را بالا می*برید و اگر دعوا خیلی جدی شود و خانواده او مقصر اختلافات شما باشند به ناسزا یا نفرین کردن متوسل می*شوید؟
حتی در بدترین لحظات هم نباید بگذارید منطق از ارتباط شما فراری شود و خشونت کلامی یا رفتاری جایش را بگیرد. ناسزا گفتن، داد زدن و به کرسی نشاندن حرف با ترساندن همسرتان هم در گرو رفتارهای خشونت*آمیز جا می*گیرد. مهم نیست که حق تا چه اندازه با شماست. از همان لحظه*ای که رفتار شما از دایره منطق خارج می*شود، دیگر حق با شما نیست.
مدام تهدید می*کنید؟
کلمه اگر«در زندگی شما نقش اساسی را بازی می*کند؟ مدام برای همسرتان خط و نشان می*کشید و جملاتی از این قبیل را همراه با چاشنی تهدید به زبان می*آورید؟ «اگر تا این ساعت خانه نباشی»، «اگر فلان خرج را برای خانه نکنی»، «اگر امروز به این مهمانی نرویم»، «اگر با فلانی صمیمی شوی» و ... .
حتی اگر چنین ادعاهایی را به شوخی بیان کنید، شما یک همسرآزار هستید. هر نوع تهدیدی که به تغییر رفتار همسرتان تبدیل شود، گرچه شما را به خواسته*تان می*رساند، اما در نهایت به زیان ارتباط*تان تمام می*شود. شما حق ندارید برای تغییر دادن رفتار او به مقابله به مثل تهدیدش کنید یا او را از برخوردی که با خانواده*اش خواهید کرد، بترسانید.
او را قربانی می*کنید؟
وقتی همسرتان از شما در مورد پول زیادی که برای خریدن چند لباس صرف کرده*اید، سؤال می*کند، او را به عنوان مقصر معرفی می*کنید و می*گویید «اگر حرصم را درنمی*آوردی و اگر مرا این همه تنها نمی*گذاشتی این کار را نمی*کردم؟»
مقصر جلوه دادن همسرتان به*دليل رفتاری که انجام داده*اید یا اعلام اینکه رفتار من واکنشی به کارهای تو بود، در گروه خشونت رفتاری جا می*گیرد. هرگز برای پوشاندن اشتباهات*تان، کاستی*ها و اشتباهات همسرتان را به رخش نکشید و نگویید اگر تو این عیب*ها را نداشتی، من هم انسان کاملی می*شدم. اگر قرار است با هم زندگی کنید، بهتر است همدیگر را با تمام کاستی*هایتان بپذیرید و به جای ساختن یک چماق از آنها با همکاری هم برای تغییر دادنشان تلاش کنید.
بار زندگی را روی دوش او می*اندازید؟
همسرتان را به عنوان ماشین پولسازی می*بینید و تا زمانی به او و توانایی*هایش اطمینان دارید که رفاهی که انتظار دارید را برایتان به وجود بیاورد؟ یا اینکه چون شما خرج زندگی را می*دهید انتظار دارید کارهای خانه را بدون کم و کاست انجام دهد و در زندگی*تان قانون*های سفت و سختی را به عنوان «وظیفه*ات است» تعریف می*کنید؟
نادیده گرفتن توانایی*ها و شرایط همسرتان و داشتن انتظارات نامعقول از او نشانه همسرآزاری است. اگر انگیزه شما برای ازدواج یا داشتن رفتار مناسب با همسرتان، درآمدی است که به خانه می*آورد یا اگر به دليل توانایی همسرتان در نظافت منزل یا آشپزی او را سرزنش می*کنید و با دیگران مقایسه می*کنید، شما یک همسرآزار هستید.
با او معامله می*کنید؟
همسرتان از شما می*خواهد لحظه سال تحویل را در کنار خانواده*اش بگذرانید و شما گرچه دوست دارید در آن زمان در کنار خانواده خود باشید اما گمان می*کنید، می*توانید از این نمد، قبایی برای خود ببافید. پس در مقابل لطفی که به همسرتان می*کنید، از او برای رفتن به سفری که دوست دارید یا خرید چیزی که می*خواهید قول می*گیرید.
باجگیری و معامله کردن در زندگی مشترک هم نوعی خشونت رفتاری است. اگر شما یک همسرآزار باشید، به هر خواسته او به چشم فرصتی برای رسیدن به خواسته*هایتان نگاه می*کنید اما مراقب باشید و فراموش نکنید که زندگی میدان رقابت نیست. اگر شما با همسرتان معامله کنید به مرور از او هم یک باجگیر می*سازید و باعث می*شوید به*دليل هر محبتی که در حق*تان می*کند، یک امتیاز از شما بگیرد.
با چشم*غره او را از کاری منصرف می*کنید؟
همسرتان در مهمانی مشغول صحبت است و شما احساس می*کنید که نباید آن حرف را بیان کند. احتمالا اولین راهی که برای متوجه کردن او امتحان می*کنید، چشم*غره رفتن یا زدن پا به پای اوست.
اگر شما با چشم*غره یا تهدید کردن غیرکلامی همسرتان، او را از انجام دادن یک کار یا گفتن یک حرف منصرف می*کنید، شما یک همسرآزار هستید. بسیاری از ما از کودکی با چنین رفتارهایی بزرگ شده*ایم و این رفتار را از همکارمان گرفته تا فرزندمان، به همه تحویل می*دهیم. اما وقت آن است که بدانیم این حرکت غیرکلامی در گروه خشونت رفتاری جا می*گیرند و با حضورشان می*توانند به زندگی مشترک و روابط اجتماعی ما آسیب برسانند.
دورش حصار می*کشید؟
شما تعیین می*کنید که همسرتان با چه کسانی ارتباط داشته باشد یا نه؟ زمانی که دوستان یا خانواده*تان می*خواهند به خانه شما بیایند، با کمال میل و بدون اطلاع او پذیرایشان می*شوید اما حق دعوت کردن مهمان را به همسرتان نمی*دهید؟
ایزوله کردن همسرتان و دور کردن او از کسانی که دوست*شان دارد و در کنارشان آرامش می*گیرد هم در گروه رفتارهای خشونت*آمیز جا می*گیرد. اگر انتظار دارید همسرتان تمام گذشته و عزیزانش را کنار بگذارد و جزئی از دوستان و خانواده شما شود، شما یک همسرآزار هستید.
همسرتان را با واژه*هایی مثل «کدو» یا «لاک*پشت» صدا می*کنید و ایرادهای او را با نسبت دادنش به یک موجود زنده به رخش می*کشید؟
گذاشتن اسم به*دليل تحقیر یا نسبت دادن یک ویژگی ناپسند روی شریک زندگی*تان، می*تواند یکی از نشانه*های این رفتار باشد. درست است که روانشناسان هم توصیه می*کنند در یک رابطه عاشقانه، یک اسم لطیف و عاشقانه را برای همسرتان انتخاب کنید و هرازگاهی با آن واژه صدایش کنید اما اسم*های تحقیر کننده هرگز در این گروه جا نمی*گیرد. عاشق*هایی که خشونت کلامی را در رفتارشان بروز می*دهند به* جای انتقاد از همسرشان ویژگی*های او را به شکلی تحقیر کننده بیان می*کنند و مثل یک برچسب آن را روی همسرشان می*چسبانند. مهم نیست که این واژه*ها با آرامش و خنده به زبان بيايد یا با یک لحن تند. این صفت*ها در هر شرایطی که ادا شوند، به ارتباط شما آسیب می*رسانند. اگر می*خواهید دست از این خشونت بردارید در مورد ویژگی*های منفی همسرتان با او صحبت کنید و به*جای اسم*گذاری روی او، با هم برای محو کردن این ویژگی*ها تلاش کنید.
رئیس زندگی شما هستید؟
به*دليل اینکه اتومبیل یا خانه به نام شما باشد یا پس*اندازتان در حساب شما قرار داشته باشد، با همسرتان بحث می*کنید و دوست دارید کنترل تمام دارایی*ها یا تصمیم*گیری*های زندگی مشترکتان دردست شما باشد؟
اگر شما به مشترک بودن این زندگی اعتقادی ندارید و گمان می*کنید همسرتان با دادن تمام اختیارات و دارایی*ها به شما، عشقش را نشان می*دهد، خشونت رفتاری اساس زندگی مشترک شماست. زندگی با چاشنی خشونت رفتاری، اقتدار شما را در این رابطه بیشتر نمی*کند بلکه قدرت کاذبی را برایتان می*سازد که ممکن است با ساده*ترین اتفاق از دست برود. فراموش نکنید یک رابطه عاشقانه، میدان قدرت*نمایی نیست.
داد می*زنید و فحش می*دهید؟
از خانه مادر شوهرتان برگشته*اید و به*دليل دخالتی که در تصمیم*گیری*های خانوادگی*تان کرده*اند با همسرتان کلنجار می*روید؟ وقتی شما را با توضیحاتش قانع نمی*کند صدایتان را بالا می*برید و اگر دعوا خیلی جدی شود و خانواده او مقصر اختلافات شما باشند به ناسزا یا نفرین کردن متوسل می*شوید؟
حتی در بدترین لحظات هم نباید بگذارید منطق از ارتباط شما فراری شود و خشونت کلامی یا رفتاری جایش را بگیرد. ناسزا گفتن، داد زدن و به کرسی نشاندن حرف با ترساندن همسرتان هم در گرو رفتارهای خشونت*آمیز جا می*گیرد. مهم نیست که حق تا چه اندازه با شماست. از همان لحظه*ای که رفتار شما از دایره منطق خارج می*شود، دیگر حق با شما نیست.
مدام تهدید می*کنید؟
کلمه اگر«در زندگی شما نقش اساسی را بازی می*کند؟ مدام برای همسرتان خط و نشان می*کشید و جملاتی از این قبیل را همراه با چاشنی تهدید به زبان می*آورید؟ «اگر تا این ساعت خانه نباشی»، «اگر فلان خرج را برای خانه نکنی»، «اگر امروز به این مهمانی نرویم»، «اگر با فلانی صمیمی شوی» و ... .
حتی اگر چنین ادعاهایی را به شوخی بیان کنید، شما یک همسرآزار هستید. هر نوع تهدیدی که به تغییر رفتار همسرتان تبدیل شود، گرچه شما را به خواسته*تان می*رساند، اما در نهایت به زیان ارتباط*تان تمام می*شود. شما حق ندارید برای تغییر دادن رفتار او به مقابله به مثل تهدیدش کنید یا او را از برخوردی که با خانواده*اش خواهید کرد، بترسانید.
او را قربانی می*کنید؟
وقتی همسرتان از شما در مورد پول زیادی که برای خریدن چند لباس صرف کرده*اید، سؤال می*کند، او را به عنوان مقصر معرفی می*کنید و می*گویید «اگر حرصم را درنمی*آوردی و اگر مرا این همه تنها نمی*گذاشتی این کار را نمی*کردم؟»
مقصر جلوه دادن همسرتان به*دليل رفتاری که انجام داده*اید یا اعلام اینکه رفتار من واکنشی به کارهای تو بود، در گروه خشونت رفتاری جا می*گیرد. هرگز برای پوشاندن اشتباهات*تان، کاستی*ها و اشتباهات همسرتان را به رخش نکشید و نگویید اگر تو این عیب*ها را نداشتی، من هم انسان کاملی می*شدم. اگر قرار است با هم زندگی کنید، بهتر است همدیگر را با تمام کاستی*هایتان بپذیرید و به جای ساختن یک چماق از آنها با همکاری هم برای تغییر دادنشان تلاش کنید.
بار زندگی را روی دوش او می*اندازید؟
همسرتان را به عنوان ماشین پولسازی می*بینید و تا زمانی به او و توانایی*هایش اطمینان دارید که رفاهی که انتظار دارید را برایتان به وجود بیاورد؟ یا اینکه چون شما خرج زندگی را می*دهید انتظار دارید کارهای خانه را بدون کم و کاست انجام دهد و در زندگی*تان قانون*های سفت و سختی را به عنوان «وظیفه*ات است» تعریف می*کنید؟
نادیده گرفتن توانایی*ها و شرایط همسرتان و داشتن انتظارات نامعقول از او نشانه همسرآزاری است. اگر انگیزه شما برای ازدواج یا داشتن رفتار مناسب با همسرتان، درآمدی است که به خانه می*آورد یا اگر به دليل توانایی همسرتان در نظافت منزل یا آشپزی او را سرزنش می*کنید و با دیگران مقایسه می*کنید، شما یک همسرآزار هستید.
با او معامله می*کنید؟
همسرتان از شما می*خواهد لحظه سال تحویل را در کنار خانواده*اش بگذرانید و شما گرچه دوست دارید در آن زمان در کنار خانواده خود باشید اما گمان می*کنید، می*توانید از این نمد، قبایی برای خود ببافید. پس در مقابل لطفی که به همسرتان می*کنید، از او برای رفتن به سفری که دوست دارید یا خرید چیزی که می*خواهید قول می*گیرید.
باجگیری و معامله کردن در زندگی مشترک هم نوعی خشونت رفتاری است. اگر شما یک همسرآزار باشید، به هر خواسته او به چشم فرصتی برای رسیدن به خواسته*هایتان نگاه می*کنید اما مراقب باشید و فراموش نکنید که زندگی میدان رقابت نیست. اگر شما با همسرتان معامله کنید به مرور از او هم یک باجگیر می*سازید و باعث می*شوید به*دليل هر محبتی که در حق*تان می*کند، یک امتیاز از شما بگیرد.
با چشم*غره او را از کاری منصرف می*کنید؟
همسرتان در مهمانی مشغول صحبت است و شما احساس می*کنید که نباید آن حرف را بیان کند. احتمالا اولین راهی که برای متوجه کردن او امتحان می*کنید، چشم*غره رفتن یا زدن پا به پای اوست.
اگر شما با چشم*غره یا تهدید کردن غیرکلامی همسرتان، او را از انجام دادن یک کار یا گفتن یک حرف منصرف می*کنید، شما یک همسرآزار هستید. بسیاری از ما از کودکی با چنین رفتارهایی بزرگ شده*ایم و این رفتار را از همکارمان گرفته تا فرزندمان، به همه تحویل می*دهیم. اما وقت آن است که بدانیم این حرکت غیرکلامی در گروه خشونت رفتاری جا می*گیرند و با حضورشان می*توانند به زندگی مشترک و روابط اجتماعی ما آسیب برسانند.
دورش حصار می*کشید؟
شما تعیین می*کنید که همسرتان با چه کسانی ارتباط داشته باشد یا نه؟ زمانی که دوستان یا خانواده*تان می*خواهند به خانه شما بیایند، با کمال میل و بدون اطلاع او پذیرایشان می*شوید اما حق دعوت کردن مهمان را به همسرتان نمی*دهید؟
ایزوله کردن همسرتان و دور کردن او از کسانی که دوست*شان دارد و در کنارشان آرامش می*گیرد هم در گروه رفتارهای خشونت*آمیز جا می*گیرد. اگر انتظار دارید همسرتان تمام گذشته و عزیزانش را کنار بگذارد و جزئی از دوستان و خانواده شما شود، شما یک همسرآزار هستید.