امروزه تهیه سیسمونی به یک دغدغه بزرگ برای زنان باردار تبدیل شده است، طوری که مادربزرگ های کنونی دیگر مانند گذشته از نوه دار شدن به دلیل هزینه های زیاد سیسمونی های هشت پا ، ذوق و شوق گذشتگان را ندارند.
متاسفانه استفاده از سنت های قدیمی در تهیه سیسمونی ها بسیار کم رنگ شده است و به دلیل تجمل گرایی و چشم وهمچشمی دغدغه خرید سیسمونی گران قیمت، بسیار به چشم می خورد.
بر این اساس، برخی زنان باردار بیش از اینکه به فکر سلامت خود و فرزندشان باشند، نگرانن تهیه سیسمونی و رقابت با دیگران در این زمینه هستند.
تهیه سیسمونی در گذشته فقط مخصوص نوزاد نخست بود که توسط خانواده عروس تهیه و در مراسم خاصی در هفت ماهگی به منزل عروس برده می شد. در گذشته زنان باردار، آرامش و آسایش بیشتری داشتند و مانند زنان امروزی درگیر زرق و برق و تجملات نبودند. زنان پس از آنکه متوجه بارداری خود می شدند با نخ های کاموایی موجود در منزل مادر خود به بافتن عروسک، لباس و ساخت اسباب بازی با وسایل موجود در خانه می پرداختند و بچه ها با همان اسباب بازی های دست ساز بیشتر شاد بودند و بچگی می کردند؛ افسردگی، غم و اندوه در میان آنها به چشم نمی خورد.
آن زمان که پوشک بچه، شیشه های مارک دار، کالسکه و مواد غذایی آماده مخصوص کودک نبود بچه ها سالم تر از امروز بودند و مادران با داروهای گیاهی و خانگی فرزندان خود را درمان می کردند. فرزندان ما با داشتن یک ماشین که از جعبه های چوبی میوه و یا عروسک که توسط مادرانشان تهیه شده بود احساس شادی و نشاط می کردند.
متاسفانه استفاده از سنت های قدیمی در تهیه سیسمونی ها بسیار کم رنگ شده است و به دلیل تجمل گرایی و چشم وهمچشمی دغدغه خرید سیسمونی گران قیمت، بسیار به چشم می خورد.
بر این اساس، برخی زنان باردار بیش از اینکه به فکر سلامت خود و فرزندشان باشند، نگرانن تهیه سیسمونی و رقابت با دیگران در این زمینه هستند.
تهیه سیسمونی در گذشته فقط مخصوص نوزاد نخست بود که توسط خانواده عروس تهیه و در مراسم خاصی در هفت ماهگی به منزل عروس برده می شد. در گذشته زنان باردار، آرامش و آسایش بیشتری داشتند و مانند زنان امروزی درگیر زرق و برق و تجملات نبودند. زنان پس از آنکه متوجه بارداری خود می شدند با نخ های کاموایی موجود در منزل مادر خود به بافتن عروسک، لباس و ساخت اسباب بازی با وسایل موجود در خانه می پرداختند و بچه ها با همان اسباب بازی های دست ساز بیشتر شاد بودند و بچگی می کردند؛ افسردگی، غم و اندوه در میان آنها به چشم نمی خورد.
آن زمان که پوشک بچه، شیشه های مارک دار، کالسکه و مواد غذایی آماده مخصوص کودک نبود بچه ها سالم تر از امروز بودند و مادران با داروهای گیاهی و خانگی فرزندان خود را درمان می کردند. فرزندان ما با داشتن یک ماشین که از جعبه های چوبی میوه و یا عروسک که توسط مادرانشان تهیه شده بود احساس شادی و نشاط می کردند.