dr eshaghi
کاربر انجمن
- تاریخ ثبت‌نام
- Nov 4, 2023
- ارسالی‌ها
- 1
- پسندها
- 1
- امتیازها
- 3
دیسک کمر (همچنین به آن انزال فیبروز شوکولاته‌ای یا هرنی‌اسید نیز گفته می‌شود) وقوع یک ضایعه در دیسک‌های موجود بین مهره‌های فقرات ناشی از خروج مواد ژله‌ای درون دیسک است. این مشکل ممکن است به علت فشار یا آسیب دریافتی به دیسک‌ها اتفاق بیفتد.
درمان دیسک کمر ممکن است به شکل‌ها و با استفاده از روش‌های مختلف انجام شود. برخی از روش‌های معمول درمان دیسک کمر عبارتند از:
1. مراقبت تحت نظر پزشک:
- ممکن است پزشک شما توصیه کند که فعالیت‌های جسمانی خاصی را اجرا کنید و یا از فعالیت‌هایی که فشار بیشتری به مهره‌ها و دیسک‌ها وارد می‌کنند، پرهیز کنید.
2. داروها:
- استفاده از داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن و ناپروکسن می‌تواند به کاهش التهاب و درد کمک کند.
- برخی اوقات، استفاده از داروهای تسکین دردها و عضلانی-اسکلتی می‌تواند توصیه شود.
3. فیزیوتراپی:
- تمرینات و تکنیک‌های فیزیوتراپی می‌توانند به تقویت عضلات مهره‌ای و کمری کمک کنند و بهبود علائم دیسک کمر ایجاد کنند.
4. تزریقات موضعی:
- تزریقات موضعی استروئیدها یا الیاف مختلف به نقاط مشخصی از ناحیه کمری می‌توانند به تسکین درد و التهاب کمک کنند.
5. کاردرمانی:
- طیف وسیعی از تمرینات کاردرمانی وجود دارد که به تقویت عضلات، بهبود استقامت و افزایش محدودیت حرکتی کمک می‌کنند.
6. کاتتریزاسیون با لیزر یا رادیوفرکانسی:
- در این روش‌ها، با استفاده از امواج ترمیمی مانند لیزر یا رادیوفرکانسی، بافت‌های آسیب‌دیده در ناحیه کمری ترمیم می‌شوند.
7. جراحی:
- در موارد شدید و در صورت عدم بهبود با درمان‌های متداول، پزشک ممکن است به جراحی متم recourse کند تا دیسک آسیب‌دیده حذف شده و بهبودی فرآیند.
درمان دیسک کمر ممکن است به شکل‌ها و با استفاده از روش‌های مختلف انجام شود. برخی از روش‌های معمول درمان دیسک کمر عبارتند از:
1. مراقبت تحت نظر پزشک:
- ممکن است پزشک شما توصیه کند که فعالیت‌های جسمانی خاصی را اجرا کنید و یا از فعالیت‌هایی که فشار بیشتری به مهره‌ها و دیسک‌ها وارد می‌کنند، پرهیز کنید.
2. داروها:
- استفاده از داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن و ناپروکسن می‌تواند به کاهش التهاب و درد کمک کند.
- برخی اوقات، استفاده از داروهای تسکین دردها و عضلانی-اسکلتی می‌تواند توصیه شود.
3. فیزیوتراپی:
- تمرینات و تکنیک‌های فیزیوتراپی می‌توانند به تقویت عضلات مهره‌ای و کمری کمک کنند و بهبود علائم دیسک کمر ایجاد کنند.
4. تزریقات موضعی:
- تزریقات موضعی استروئیدها یا الیاف مختلف به نقاط مشخصی از ناحیه کمری می‌توانند به تسکین درد و التهاب کمک کنند.
5. کاردرمانی:
- طیف وسیعی از تمرینات کاردرمانی وجود دارد که به تقویت عضلات، بهبود استقامت و افزایش محدودیت حرکتی کمک می‌کنند.
6. کاتتریزاسیون با لیزر یا رادیوفرکانسی:
- در این روش‌ها، با استفاده از امواج ترمیمی مانند لیزر یا رادیوفرکانسی، بافت‌های آسیب‌دیده در ناحیه کمری ترمیم می‌شوند.
7. جراحی:
- در موارد شدید و در صورت عدم بهبود با درمان‌های متداول، پزشک ممکن است به جراحی متم recourse کند تا دیسک آسیب‌دیده حذف شده و بهبودی فرآیند.