خواص داروئی گیاه بسفایج (بسپایچ، بسفایح)

[v!olet]

گیاه دارویی بسفایج (Polypodium vulgare) در نواحی معتدل و مرطوب زمین مثلاً در شمال ایران و در روی دیوارها و تخته سنگ ها میروید. ساقه آن در زیر خاک و بصورت ریزوم است و برگهای آن دارای بریدگی های زیادی است و فقط برگهای گیاه از خاک بیرون می باشند. ریزوم این گیاه دارای مواد داروئی و مقداری تانن و مقداری لعابی و یک ماده گلوکزیدی به نام پلی پودین می باشد از این جهت است که این گیاه را (Palypodium Vulgore) می نامند.​

​

​

بسپایچ یا بسفایح از نهانزادان آوندی و از گروه سرخس ها می باشد و جزء گیاهانی است که جهت دفع انگل ها و شستشوی بعضی زخم ها بکار میرود و قدری سمی است. ساقط کننده جنین، مداوا کننده خفقان های سخت علاج، معالج عفونت های کلیه و مثانه و مجاری ادراری، چنانچه مقدار چهار گرم از پودر ریزم آنرا با دو سه عدد تخم مرغ نیم پز بخورند کوفتگی و گرفتگی اعضاء بدن را برطرف خواهد کرد. برای معالجه دردهای مفاصل و در دورکین بسیار مجرب است. افرادیکه ترشحات اشک چشم آنان زیادتر از حالت طبیعی می باشد برگ خشک شده آنرا با حنا مخلوط کرده و بر سر می گذارند. ترشحات زیادی را نقصان می دهد. پودر برگ بسفایج نیم برابر و حنا یک برابر منظور می شود. خوردن طبخ شده ریزم بسپایح و یک برابر انیسون جهت معالجه سرفه های آسمی و تنگی نفس مفید است و اگر آنرا با فلوس و ترنجبین بخورند برای بیماری صرع نافع خواهد بود. در مرض جذام روزی شش گرم از پودر آنرا با مقداری مغز فلوس مخلوط کرده و به مدت هفت روز آن را می خورند در بهبود جذام همراه داروهای اصلی بسیار موثر است و افرادیکه ناراحتی ریوی دارند بهتر است آن را با مقداری پرسیاوشان مصرف نمایند.​

بسفایح یکی از اجزاء داروئی است که در معالجه بیماری صرع به تجربه رسیده است.​