عزیز بابایی
ناظم انجمن
- تاریخ ثبتنام
- Jul 22, 2013
- ارسالیها
- 1,424
- پسندها
- 1,851
- امتیازها
- 113
- محل سکونت
- البرز
- تخصص
- شاد کردن دوستان
- دل نوشته
- از صدای سخن عشق ندیدم خوشتر
- بهترین اخلاقم
- شاد بودن و شاد کردن
اعتبار :
چشم انسان چند سال عمر دارد؟
تحقیقات این دانشمند نشان می*دهد منشا بینایی به بیش از 700 میلیون سال پیش باز*می*گردد و این درست زمانی بوده که فقط حیوانات آمیب*مانند مانند تک*سولی*ها، جلبک*ها، مرجان*ها و باکتری*ها بر روی زمین ساکن بوده*اند.
یک محقق استرالیایی پس از 30 سال مطالعه، موفق شد قدمت چشمان انسان را تخمین بزند.
به گزارش ایسنا، چشم یکی از ارزشمندترین اندام*های بدن است، با این حال منشا آن* همواره برای دانشمندان معما بوده است.
پروفسرو ترور لمب از مرکز بینایی و دانشگاه ملی استرالیا، بیش از صد سال از عمر حرفه*یی خود را به بررسی رموز این اندام حیاتی اختصاص داده است.
تحقیقات این دانشمند نشان می*دهد منشا بینایی به بیش از 700 میلیون سال پیش باز*می*گردد و این درست زمانی بوده که فقط حیوانات آمیب*مانند مانند تک*سولی*ها، جلبک*ها، مرجان*ها و باکتری*ها بر روی زمین ساکن بوده*اند.
در این هنگام، نخستین موادشیمیایی حساس به نور موسوم به opsins ظاهر شدند و توسط تعدادی از ارگانیسم*ها به روش*های ابتدایی برای حس*کردن روز با استفاده از نور به کار می*رفت.
به گفته لمب، سلول*های باستانی از پیش دارای اجزای سیگنالینگ* بودند که مواد شیمیایی را در محیطشان حس می*کردند و ظهور opsins به آن*ها امکان حس*کردن نور را می*داد. اما این حیوانات ریز بودند و از هیچ سیستم عصبی برای پردازش سیگنال*های دریافتی از حسگرهای نوری برخوردار نبودند.
طی 200 میلیون سال بعد، این سلول*های کوچک حساس به نور و opsinهایشان به تدریج در شناسایی نور بهتر عمل کردند.
آن*ها، حساس*تر، سریع*تر و قابل*اعتمادتر شده بودند، تا این که حدود 500 میلیون سال پیش تقریبا به سلول*های مخروطی موجود در چشمان امروزی بشر شباهت پیدا کردند.
نخستین چشمان واقعی که شامل توده*های سلول*های حس*کننده نور بودند، حدود 500 میلیون سال پیش در دوران کامبرین ظاهر شدند و جهش بزرگی را در سیر تکاملی صورت دادند. به طور مثال، Anomalocaris که شکارچی*ای به طول یک متر بود، دارای چشمانی بود که به او امکان می*داد هنگام شنا در دریاهای باستان طعمه*اش را شناسایی کند.
این حیوان که از مدل چشم حشره با تعداد فراوان سطح کوچک بهره می*برد، دارای 16 هزار سطح مجهز به سلول*های بینایی در هر چشم بود.
چشم انسان که کره*ای منفرد و دارای میلیون*ها گیرنده نوری است، نخست بین 500 تا 600 میلیون سال پیش شروع به ظهور کرد. این لحظه*ای حیاتی برای سیستم بصری انسان به شمار می*آمد.
مارماهی*ها نیز که 500 میلیون سال پیش ظاهر شدند دارای یک جفت چشم به سبک دوربین بودند که به چشمان انسان شباهت داشت.
این* موجودات پیشگامان چشم مهره*داران هستند که از جد ماهی انسان*ها به ارث برده شده است؛ بنابراین، می*توان مدعی شد که ظهور چشم مهره*داران دست کم 500 میلیون سال پیش بوده و گرچه سیستم*های سیگنالینگ و حسگرهای آن بسیار به سیستم*های حشرات و دیگر غیر*مهره*داران شباهت دارد، سامانه نوری مهره*داران کاملا مستقل از چشم حشره با سطوح فراوانش، تکامل یافت.
چشمان جفت نیز اول بار در حیواناتی ظاهر شده بودند که دانشمندان چینی در صخره*ای که 500 میلیون سال قدمت دارد، پیدا کردند.
از آن زمان به بعد، طرح پایه چشم مهره*داران بیشتر رواج یافت و توسط ماهی*ها، دوزیستان، خزندگان، پرندگان، پستانداران و در نهایت انسان*ها به کار رفت.
تحقیقات این دانشمند نشان می*دهد منشا بینایی به بیش از 700 میلیون سال پیش باز*می*گردد و این درست زمانی بوده که فقط حیوانات آمیب*مانند مانند تک*سولی*ها، جلبک*ها، مرجان*ها و باکتری*ها بر روی زمین ساکن بوده*اند.
یک محقق استرالیایی پس از 30 سال مطالعه، موفق شد قدمت چشمان انسان را تخمین بزند.
به گزارش ایسنا، چشم یکی از ارزشمندترین اندام*های بدن است، با این حال منشا آن* همواره برای دانشمندان معما بوده است.
پروفسرو ترور لمب از مرکز بینایی و دانشگاه ملی استرالیا، بیش از صد سال از عمر حرفه*یی خود را به بررسی رموز این اندام حیاتی اختصاص داده است.
تحقیقات این دانشمند نشان می*دهد منشا بینایی به بیش از 700 میلیون سال پیش باز*می*گردد و این درست زمانی بوده که فقط حیوانات آمیب*مانند مانند تک*سولی*ها، جلبک*ها، مرجان*ها و باکتری*ها بر روی زمین ساکن بوده*اند.
در این هنگام، نخستین موادشیمیایی حساس به نور موسوم به opsins ظاهر شدند و توسط تعدادی از ارگانیسم*ها به روش*های ابتدایی برای حس*کردن روز با استفاده از نور به کار می*رفت.
به گفته لمب، سلول*های باستانی از پیش دارای اجزای سیگنالینگ* بودند که مواد شیمیایی را در محیطشان حس می*کردند و ظهور opsins به آن*ها امکان حس*کردن نور را می*داد. اما این حیوانات ریز بودند و از هیچ سیستم عصبی برای پردازش سیگنال*های دریافتی از حسگرهای نوری برخوردار نبودند.
طی 200 میلیون سال بعد، این سلول*های کوچک حساس به نور و opsinهایشان به تدریج در شناسایی نور بهتر عمل کردند.
آن*ها، حساس*تر، سریع*تر و قابل*اعتمادتر شده بودند، تا این که حدود 500 میلیون سال پیش تقریبا به سلول*های مخروطی موجود در چشمان امروزی بشر شباهت پیدا کردند.
نخستین چشمان واقعی که شامل توده*های سلول*های حس*کننده نور بودند، حدود 500 میلیون سال پیش در دوران کامبرین ظاهر شدند و جهش بزرگی را در سیر تکاملی صورت دادند. به طور مثال، Anomalocaris که شکارچی*ای به طول یک متر بود، دارای چشمانی بود که به او امکان می*داد هنگام شنا در دریاهای باستان طعمه*اش را شناسایی کند.
این حیوان که از مدل چشم حشره با تعداد فراوان سطح کوچک بهره می*برد، دارای 16 هزار سطح مجهز به سلول*های بینایی در هر چشم بود.
چشم انسان که کره*ای منفرد و دارای میلیون*ها گیرنده نوری است، نخست بین 500 تا 600 میلیون سال پیش شروع به ظهور کرد. این لحظه*ای حیاتی برای سیستم بصری انسان به شمار می*آمد.
مارماهی*ها نیز که 500 میلیون سال پیش ظاهر شدند دارای یک جفت چشم به سبک دوربین بودند که به چشمان انسان شباهت داشت.
این* موجودات پیشگامان چشم مهره*داران هستند که از جد ماهی انسان*ها به ارث برده شده است؛ بنابراین، می*توان مدعی شد که ظهور چشم مهره*داران دست کم 500 میلیون سال پیش بوده و گرچه سیستم*های سیگنالینگ و حسگرهای آن بسیار به سیستم*های حشرات و دیگر غیر*مهره*داران شباهت دارد، سامانه نوری مهره*داران کاملا مستقل از چشم حشره با سطوح فراوانش، تکامل یافت.
چشمان جفت نیز اول بار در حیواناتی ظاهر شده بودند که دانشمندان چینی در صخره*ای که 500 میلیون سال قدمت دارد، پیدا کردند.
از آن زمان به بعد، طرح پایه چشم مهره*داران بیشتر رواج یافت و توسط ماهی*ها، دوزیستان، خزندگان، پرندگان، پستانداران و در نهایت انسان*ها به کار رفت.