عاشقانه...............

[sting]

تو از دردي كه افتادست بر جانم چه ميداني؟
دلم تنها تو را دارد ولي با او نميماني
تمام سعي تو كتمان عشقت بود در حالي
كه از چشمان مستت خوانده بودم راز پنهاني
فقط يك لحظه آري با نگاهي اتفاق افتاد
چرا عاقل كند کاري كه باز آرد پشيماني؟​

 

[sting]

لحظه گنگ و خفقان آوری است لحظه جدایی، وقتی که واژه خداحافظی چونان بغضی گلویت را می فشارد و زبانت را یارای گفتن آن نیس

زمانی که ایستگاه قطار را ترک می گفتی لحظه ها با نوک پنجه می گذشتند، و هیچ صدایی در گوشم نواخته نمی شد تنها شبح تو را می دیدم،

که چمدانت را بر می داشت و سوار قطار می شد تو میرفتی، برای همیشه، و زمان از حرکت باز می ماند


تلاش کردی تا پنجره کوپه ات را باز کنی اما خیلی زود خسته شدی آرام نشستی و از پشت شیشه در چشمان من خیره نگاه کردی.

لبانت جنبید، شاید سخنی هم گفتی اما هنوز در خاطرم هست طرح آن لبخند کمرنگ تو و سایه ی اندوهی که بر چشمان مضطربت افتاده بود

قطار خسته به راه افتاد و رفتن تو صدایی بیش از فرو افتادن یک برگ ایجاد نکرد واژه های گنگ و مبهم، مانند واگنهای بی انتهای قطار در ذهنم می گذشتند


و آونگ این پرسش، مدام در سرم در رفت و آمد بود که چرا نتوانستم بگویم، بمان، برای من بمان حالا من مانده ام و ایستگاه متروک و هنوز واژه خداحافظی

بر لبانم خشکیده است. نرو


دارم نفس نبودنت رو کم میارم...​

 

[sting]

از همان لحظه که آهسته به من خندیدی


از نگاهم به خدا، راز مرا فهمیدی
راز من عشق به تو، عشق به چشمان تو بود
تو که از آینه و نوری و از خورشیدی
بی گمان، عاشق این شاعر تنها بودی
مثل یک غنچه، تو از شاخه مرا می چیدی
با نگاهی که پر از حس غریب غم بود
چهره ی خسته و غمگین مرا می دیدی
غم من، مضطرب ات کرد و پریشان بودی
آمدی پیش من و حال مرا پرسیدی
خواب دیدم که تو در اوج غزل های منی
آمدی سوی من و روی مرا بوسیدی
لحظه ای صبر نکردی و شتابان رفتی
من به دنبال تو و تو به غزل کوچیدی
پرسشی داشتم از تو، پری کوچک من!
چه شد آن لحظه که از عاشق خود رنجیدی؟؟؟
از فروغت، دل من، مثل مهتاب است
ای که چون ماه به شام دل من تابیدی
از همان لحظه تو در کنج دلم جا کردی
از همان لحظه که آهسته به من خندیدی​

 

[sting]

تا کی غم آن خورم که دارم یا نه

وین عمر به خوشدلی گذارم یا نه

پر کن قدح باده که معلومم نیست

کاین دم که فرو برم برآرم یا نه



فردا علم نفاق طی خواهم کرد

با موی سپید قصد می خواهم کرد

پیمانه عمر من به هفتاد رسید

این دم نکنم نشاط کی خواهم کرد



امروز ترا دسترس فردا نیست

و اندیشه فردات به جز سودا نیست

ضایع مکن این دم ار دلت بیدار است

کاین باقی عمر را بقا پیدا نیست​

 

[sting]

آتش زده ای به تار و پودم ای عشق

بر هستی و بر بود و نبودم ای عشق

افـسـرده و بـیــچــاره و زارم کــردی

من با تو مگر چه کرده بودم ای عشق​

 

[sting]

دود می خیزد ز خلوتگاه من.
کس خبر کی یابد از ویرانه ام ؟
با درون سوخته دارم سخن.
کی به پایان می رسد افسانه ام ؟
دست از دامان شب برداشتم
تا بیاویزم به گیسوی سحر.
خویش را از ساحل افکندم در آب،
لیک از ژرفای دریا بی خبر.
بر تن دیوارھا طرح شکست.
کس دگر رنگی در این سامان ندید.
چشم میدوزد خیال روز و شب
از درون دل به تصویر امید.
تا بدین منزل نھادم پای را
از درای کاروان بگسسته ام.
گرچه می سوزم از این آتش به جان ،
لیک بر این سوختن دل بسته ام.
تیرگی پا می کشد از بام ھا :
صبح می خندد به راه شھر من.
دود می خیزد ھنوز از خلوتم.
با درون سوخته دارم سخن.[/center][/color][/size][/b]

 

[sting]

تو را نگاه می کنم
خورشید چند برابر می شود و روز را روشن می کند!
بیدار شو
با قلب و سر رنگین خود
بد شگونی شب را بگیر
تو را نگاه می کنم و همه چیز عریان می شود
زورق ها در آب های کم عمقند...
خلاصه کنم:دریا بی عشق سرد است!
جهان این گونه آغاز می شود:
موج ها گهواره ی آسمان را می جنبانند
(تو در میان ملافه ها جا به جا می شوی
وخواب را فرا می خوانی)
بیدار شو تا از پی ات روان شوم
تنم بی تاب تعقیب توست!
می خواهم عمرم را با عشق تو سر کنم
از دروازه ی سپیده تا دریچه ی شب
می خواهم با بیداریِ تو رویا ببینم!​

 

[sting]

خداوندا نگاهت باز با من از راز دل گفتش
خداوندا صدایت هم به من با ناز دل گفتش
که من انسانم و پاک و پر از احساس
که من معشوقم و عاشق,تو میدانی خدای پاک
خداوندا دلم آشفته است و باز میخنددa
نمیدانم چرا این گونه با احساس میخندد
خداوند مگر حال , عشاق این گونه میباشد
به من اموخته اند هر شب ز درد عشق مینالند
خداوندا منم عاشق ولی خندان و پر احساس
چرا این گونه میباشم؟ چون تویی عشقم خدای پاک
​

 

[sting]

باز یک غزل حکایت کسی که عاشق است

باز ما و کشف خلوت کسی که عاشق است

در سکوت چشم دوختن به جاده های دور

باز انتظار عادت کسی که عاشق است

دستهای التماس ما گشوده پس کجاست؟

دستهای با محبّت کسی که عاشق است

باز هم سخن بگو سخن بگو شنیدنی ست

از زبان تو حکایت کسی که عاشق است

من اگر بخواهمت نخواهمت تو خوب باش

مثل حسن بی نهایت کسی که عاشق است

بغض های شب همیشه سهم نا امید هاست

خنده های صبح قسمت کسی که عاشق است

شاخه ها خدا کند به دست باد نشکند

عشق یعنی استقامت کسی که عاشق است

منتظر نایستید٬نوبت شما که نیست

نوبت من است٬نوبت کسی که عاشق است​

 

[sting]

میشود در پس دیوار نگاه
آسمانت را دید
میشود با دل لبریز ز شوق خنده هایت را چید
میشود با دل پر خون و خموش
شوق بازآمدنت را به ویرانه دلهای کبوتر ها برد یا
میشود با گذر از مستی ها
باز آرام گرفت
میشود با گذر از تو و عبور از همه هستی ها
شمعی روشن کرد... و به پروانه ی دیوانه بیاموخت که او
نیست آن عاشق وابسته به هیچ
منم آن عاشق وابسته به هیچ
آری من​

 

[sting]

اخر زنگ دنیا کی میخورد

خدا می داند،ولی........................
آن روز که آخرین زنگ دنیا می خورد دیگر نه
می شود تقلب کرد ونه می شود سرکسی
را کلاه گذاشت.
آن روز تازه می فهمیم دنیا با همه بزرگی اش
از جلسه امتحان هم کوچکتر بود.

آنروز تازه می فهمیم که زندگی عجب سوال
سختی بود ،سوالی که بیش از یک بار
نمی توان به آن پاسخ داد.

خدا کند آنروز که آخرین زنگ دنیا می خورد،
روی تخته سیاه قیامت اسم ما را جزء خوبها
بنویسند.

خدا کند حواسمان بوده باشد وزنگهای تفریح
آنقدر در حیاط نمانده باشیم که حیات
یادمان رفته باشد.

خدا کند که دفتر زندگیمان را جلد کرده باشیم
وبدانیم دنیا چرک نویسی بیش نیست.​

 

[sting]

فریاد نزن ای عاشق

من صدایت را درون قلب خود می شنوم

درد را در چهره ی عاشق تو با ذهن خود می نگرم

فریاد نزن ای عاشق، فریاد نزن

بی سبب نیست چنین فریادم

بی گناه در دام عشق افتادم

چه درست و چه غلط

زندگی هم خودم و هم تو رو بر باد دادم


اگر احساسمو می فهمیدی

قلبتو دوباره می بخشیدی

لحظه ی پایان این دیدار رو

روز آغازی دگر می دیدی

اگه بیهوده نمی ترسیدم

عشقو اون جوری که هست می دیدم

شاید این لحظه ی غمگین وداع

قلبمو دوباره می بخشیدم

کاش از این عشق نمی ترسیدم​

 

[sting]

ا سزاواریم اگر گریانیم

این چنین خسته و سرگردانیم

ما که دانسته به دام عشق افتادیم

چرا از عاشقی رو گردانیم

وقتی پیمان دلو میبستیم

گفته بودیم فقط عاشق هستیم

ولی با عشق نگفتیم هرگز

از دو ایل نا برابر هستیم

از دو ایل نا برابر هستیم

نه گناه کاریم نه بی تقصیریم

منو تو بازیچه ی تقدیریم

هر دو در بیراهه ی بی رحم عشق

با دلو احساس خود درگیریم

بیشتر از همیشه دوست دارم

گر چه از عاشقی وعاشق شدن بی زارم

زیر آوار فرو ریخته ی عشق

از دلم چیزی نمانده که به تو بسپارم

تو که همدردی مرا یاری بده

به منه عاشق امیدواری بده

اگر عشق با ما سر یاری نداشت

تو به من قول وفا داری بده

تو به من قول وفا داری بده​

 

[sting]

در این تاریخ ،

هیچ روزی تو را نیست

تاریخ جدید خواهم نوشت ...

... هم روزش تو !

000000000000


گر کبریت فروش شوم ،


کتاب هم خواهم فروخت

به پای قصه ها سوختن ،

چه گرما که نمی دهد !!!

 

[sting]

اون روزا ما دلی داشتیم​

واسه مردن جونی داشتیم​

تو سرا ما سری داشتیم ​

عشقیو دلبری داشتیم...​

 

[sting]

اگه دستم به جدایی برسه،اونو از خاطره ها خط میزنم

از دل تنگ تموم ادما،از شب و روز خدا،خط میزنم

اگه دستم برسه به اسمون،با ستاره ها قیامت میکنم

نمیزارم کسی عاشق نباشه،ماه بین همه قسمت میکنم

 

[sting]

تا کدوم ستاره دنبال تو باشم
تا کجا بی خبر از حال تو باشم

مگه میشه از تو دل برید و دل کند
بگو می خوام تا ابد مال تو باشم

از کسی نیس که نشونی تو نگیرم
به تو روزی میرسم من که بمیرم

هنوزم جای دو دستات خالی مونده
تا قیامت توی دستای حقیرم

خاک هر جاده نشسته روی دوشم
کی میاد روزی که با تو روبرو شم

من که از اول قصه گفته بودم
غیر تو با سایه م نمی جوشم

 

[sting]

حال دنیا را بپرسیدم من از فرزانه ای
گفت یا خواب است یا باد است یا افسانه ای
گفتمش احوال عمرم را بگو تا عمر چیست
گفت یا برق است یا شمع است یا پروانه ای
گفتمش آنان که می بینی بر او دل بسته اند
گفت یا کورند یا مستند یا دیوانه اند ​