جملات زيبا وپندآموز از ايرانيان

[SoHeIl]

بیشتر مردوم بیدادگر. بی منطق و خودخواهند اما انان را ببخش...

اگر مهربان باشی تو را به داشتن انگیزه های پنهان متهم میکنند اما مهربان باش...

اگر درستکار باشی فریبت میدهند اما درستکار باش...

نیکیهای امروزت را فراموش میکنند اما نیکوکار باش...

بهترینهای خود را به جهان ببخش گرچه هیچگاه بسنده نکند...

و در پایان میبینی هر چه هست همواره بین تو و خداوند است نه میان تو و مردم...
کوروش بزرگ

 

[SoHeIl]

به یادتان می اورم که زیباترین منش انسان محبت اوست

پس محبت کنید چه به دشمن چه به دوست

که محبت دوست را بزرگ و دشمن را دوست کند

کوروش بزرگ

 

[SoHeIl]

انان که با افکاری پاک و فطرتی زیبا در قلب دیگران جای دارند را هراسی از فراموشی نیست چرا که جاودانند

کوروش بزرگ

 

[SoHeIl]

من به خاطر ندارم در هیچ جهادی برای عزت و کسب افتخار ایران زمین مغلوب شده باشم...........

کارتان را آغاز کنید، توانایی انجامش بدنبال می آید ...........

کوروش بزرگ

 

[SoHeIl]

زردشت خردمند را گفتند: اهورامزدا چیست؟
فرمود: من به خرد خویش نگریستم و خدای خویش را یافتم
اهورامزدا خدای من خرد (عقل) من است..

 

[SoHeIl]

خدای زردشت: میفرماید: هر کدام از ما میتوانیم
یک رهایی بخش یک سوشیانت(یک امام زمان) باشیم...
تنها و تنها این نیست که یک تن رهایی بخش باشد و از او بت بسازیم

 

[SoHeIl]

به هنگام نکوهش باران . به بهره اش نیز بیاندیش

ارد بزرگ

 

[SoHeIl]

عکس*های قشنگ، دلیل بر زیبایی تو نیست...

ساخت دست عکاس است...

درونت را زیبا کن که مدیون هیچ عکاسی نباشی.

"مرحوم خسرو شکیبایی"

 

[SoHeIl]

من یاور یقین و عدالتم من زندگی ها خواهم ساخت، من خوشی های بسیار خواهم آورد من ملتم را سربلند ساحت زمین خواهم کرد، زیرا شادمانی او شادمانی من است.

 

[SoHeIl]

آنچه جذاب است سهولت نیست، دشواری هم نیست، بلکه دشواری رسیدن به سهولت است .

 

[SoHeIl]

وقتی توبیخ را با تمجید پایان می دهید، افراد درباره رفتار و عملکرد خود فکر می کنند، نه رفتار و عملکرد شما

 

[SoHeIl]

هر برادری که از منافع برادر خود مانند نفع خویش حمایت کرد به کار خود سامان داده است

 

[SoHeIl]

) ای پسر من نیکو کار باش نه بدکار زیرا زندگانی انسان جاودان نیست و هیچ چیز از کردار نیک لازمتر نمی باشد

۲ ) ای پسر من بشنو تو را می گویم که بهترین بخشش ها تعلیم و تعلم است زیرا مال و مکنت زوال پذیرد و چهار پایان بمیرند ولی دانش و تربیت باقی ماند

 

[SoHeIl]

دختر شرمگین را دوست بدار و او را به مرد هوشیار و دانایی به عروسی ده زیرا مرد دانا و هوشیار مانند زمین نیکی است که چون تخم در آن بکارند حاصل نیک و فراوان از آن به عمل آید​

 

[SoHeIl]

اگر تو را فرزندی است به مدرسه بفرست و به تحصیل علم بگمار زیرا علم ودانش چشم روشن است

عصبانی مباش زیرا مرد عصبانی مانند آتش است که در بیشه برافروزد و تر و خشک را با هم بسوزاند

دشمن کهنه را دوست نو مساز زیرا دشمن کهنه مانند مار سیاه است که بعد از صد سال انتقام را فراموش نکند

مغرور و خودپسند مباش زیرا انسان مغرور چون مشک پر باد است و اگر باد آن خالی شود چیزی باقی نماند

 

[SoHeIl]

دست از دزدی و کاهلی و هوا و هوس نفسانی بدار زیرا هر کس که نیکی کند پاداش نیکی یابد و هر که بدکار گشت به سزای سخت خواهد رسید

نسبت به پدر و مادر خود فرمانبردار باش زیرا مرد تا پدر و مادرش زنده اند مانند شیری است که آسوده در بیشه غنوده و از هیچ کس بیم ندارد

به رئیس و سردار خود گستاخ مباش و در خدمت استوار بایست, آچه بر خود نیک ندانی به دیگران نیز نیک نشمار با دوستان به یگانگی برخورد کن

 

[SoHeIl]

پبامبر اکرم:
روزی مردانی از سرزمین پارس به دور ترین نقطه ی علم خواهند رسید


ناپلئون بناپارت:
اگر نیمی از لشگریانم ایرانی بودند
تمام دنیا را فتح میکردم…

آدولف هیتلر:
اگر مهندسان اسلحه ساز من ایرانی بودند
صد سال قبل از تولدم نازی دارای بمب اتمی میشد…

اسکندر :
اگر روزی دیدی که فردی بخاطر کشورش حاضر شده تمام فرزندانش را قربانی کند…
بدان که آن مرد اهل امپراطوری پارس است​

 

[SoHeIl]

اگر میخواهید دشمنان خود را تنبیه کنید به دوستان خود محبت کنید.

تنها راهی که به شکست می انجامد، تلاش نکردن است .

دشوارترین قدم، همان قدم اول است .​

---

 

[SoHeIl]

بنام اهورا همه یک صدا
سرآغاز نامه بنام خدا
بیا تا حکایت زایران کنیم
حکایت ز رسم دلیران کنیم
بگوئیم از میهن اردشیر
ز اسطوره های بزرگ و دلیر
ز کورش ، خشایار و از داریوش
بگوئیم از تخت جمشید وشوش
وطن مهد فرهنگ از دیر باز
ز میهن پرستان گردن فراز
زمانی که دانش نبودش نشان
وطن بود ماوای دانش وران
خدا در گل وچوب کاشانه داشت
هر آنکس خدائی جداگانه داشت
هر آنکس خدائی ز سنگ و ز چوب
پرستش نمودی چه بد یا که خوب
چه دلها ز اعراب رنجور شد
چه اولاد ها زنده برگور شد
در این ملک پر دانش ارجمند
ستایش به ذات خدا داشتند
در آن تخت منصوب جمشید جم
نه آثاری از ظلم باشد نه غم
ز جنگ آوری مردمانی دیر
به پیکار بودند مانند شیر
ز کاوه که بس گرد و بی باک بود
خروشنده بر ظلم ضحاک بود
بگویم ز کورش شه نامدار
وجودش بود بهر ما افتخار
کلامش ستون حقوق بشر
بیانش بود تا ابد معتبر
ز عدل و عدالت به نوشیروان
بنازند پیوسته ایرانیان
نوازنده گانی چه نیکو نهاد
یکی باربد،دیگری بامشاد
***
چو از زابلش رستم آید پدید
که چون او دگر روزگاران ندید
ز آرش از آن تیر و پیکان بگو
که جان داده در راه ایران بگو
یکی پهلوان چون سیاووش بود
کجا کی هراسش ز آتش بود
چو نادر که شاهی جهاندار بود
و یعقوب لیثی که عیار بود
بود خاک ما مهد دریا دلان
که غاصر ز توصیف باشد زبان
بیا با همه مثل آرش شویم
نگهبان خون سیاووش شویم
بکوبیم اهریمنان بر زمین
یه یاری یزدان مهر آفرین
***
با درود « جعفر »

 

[SoHeIl]

در دنیا از سه اهنگ می هراسم:
صدای کودک از بی مادری
صدای عاشقی از جدایی
صدای مجرمی از بی گناهی