کشور کوبا

[SoHeIl]

آشنايي با كوبا Cuba
1-جغرافياي طبيعي :
موقعيت جغرافيايي ـ نيمكره غربي ، نيمكره شمالي ( جزء ممالك درياي كارائيب است )
مساحت ـ 524/114 كيلومترمربع ( در حدود 000/45 مايل مربع )
حدود ـ كوبا ، جزيره اي است در مغرب درياي كارائيب كه با فاصله كمي در شمال آن ، شبه جزيره فلوريدا ( ايالات متحده آمريكا ) واقع شده است. در مغرب كوبا خليج مكزيكو و در جنوب آن به فاصله نسبتاً زيادي ممالك آمريكاي مركزي قرار دارند و در مشرق آن نيز با فاصله كمي ، جزيره هسيپانيولا( جمهوري هائي تي ) واقع شده است و در جنوب شرقي آن نيز جمهوري« جامايكا » قرار دارد .
كوههاي مهم- سكوتوركوينو « Secuturcoyno » ـ سيراماسترا « Sierr Maestra »
قله هاي مهم ـ سكوتوركوينو ( با 2600 متر ارتفاع ) توركينا « Turquina » 2030 متر ارتفاع ، گراندپيدار « Grandpiedra » با 1050 متر ارتفاع
مهمترين رودها ـ سان پدرو ـ و ـ مايوري در نواحي شرقي ، ريوساگوآلا « Rios guala » در نواحي شمالي ، ريوهانابانا « Riohanabana » در نواحي جنوبي ( همه رودهاي كوبا به درياي كارائيب مي ريزند )
طول و عرض جغرافيايي ـ كوبا ، ميان 20 و 24 درجه عرض شمالي و 24 درجه و 94 درجه طول غربي واقع شده است .
آب و هوا ـ جمهوري كوبا داراي آب و هوايي گرم و در عين حال مرطوب است و به همين سبب است كه در كوبا هم جنگلهاي فراوان مناطق حاره وجود دارد و هم داراي محصولات مخصوص نواحي گرمسيري است .
ساير خصوصيات جغرافيايي ـ حد فاصل ميان كوبا و هائي تي ( جزيره هيسپانيولا ) تنگه اي است كه ويندوارد « Windward » نام دارد و حد فاصل ميان كوبا و شبه جزيره فلوريدا ( ايالات متحده آمريكا ) نيز تنگه « فلوريدا » ناميده مي شود .
در شمال كوبا ، تعداد بسياري جزاير بزرگ و كوچك وجود دارد كه جزاير كوچك ، مجمع الجزاير « سابانا » را تشكيل داده اند ولي جزاير بزرگتر عبارتند از ( فراگوسو ، سانتاماريا ، كوكو «Coco» رومانو « Romano » گويابا ،سابينال ) در جنوب شرقي و جنوب غربي كوبا نيز تعدادي جزاير وجود دارد كه جزاير جنوب شرقي تشكيل مجمع الجزاير ( باغهاي ملكه ) يا ژاردين دولارينا «Jardindelareina»را داده اند .
مهمترين اين جزاير عبارتند از ( آنكه لتيا ، لوگوآس « Leguas » سينكوبالاس و مهمترين جزاير متعلق بــهكـــــــــوبا كــــه خود يكي از ايالات اين كشور را تشكيل داده است ، ايسلادوپينوس« Isladepinos » يا « لاهابانا » نام دارد .
در كوبا ، شبه جزاير و خليج هاي فراوان نيز وجود دارد ، مهمترين خليج هاي كوبا عبارتند از نيپ « Nipe » ( در شمال شرقي ) نوويتا « Nuevita » گلوريا ، ژيگوي « Jiguay » پروس « Peros » بوئنوس ديستا ، سانتاكلارا ، كاردناس « Cardenas » ماتانزاس ( در شمال ) گواناها كابي بس « Guanahacabibes » در مغرب ، انسناداكورنتيس « Ensenadacorentes » كورتس « Cortes » ( در جنوب غربي ) باتابانو ، بروآ « Broa »كازونس « Cazones » كوچينوس « Cochinos » سين فوئه گوس « Sinfuegos »آناماريا ( در جنوب ) گواكانايابو « Guacanayabo » گوانتانامو « Guantanamo » در جنوب شرقي
و اما مهمترين شبه جزاير كوبا عبارتند از : اوري ين ته « Oriente » در مشرق كه خود ايالتي است) پيناردل ريو «Pinardelrio»در مغرب(كهخود ايالتي محسوب مي شود) زاپاتا(در جنوب غربي) . كوبا را مرواريد آنتيل مي گويند و بزرگترين جزيره درياي آنتيل محسوب مي شود . به سبب رطوبت و گرماي زياد، در كوبا جنگلهاي انبوهي به وجود آمده است .
دماغه كروز « Cruz » در مغرب شبه جزيره « اوري ين ته » دماغه ماايسي « maisi » در مشرق آن شبه جزيره ، دماغه « پونتاگوردا » در مغرب شبه جزيره « زاپاتا » و دماغه هاي « كورين ته » و « سانتاكروز » در مغرب شبه جزيره « پيناردل ريو » از مهمترين دماغه هاي اين كشور محسوب مي شوند .
2-جغرافياي سياسي :
پايتخت ـ هاوانا ( كه نام اصلي آن لاهابانا ) و در شمال غربي كوبا در ساحل خليج مكزيكو واقع شده است و در حدود 2/2 ميليون نفر جمعيت دارد .
جمعيت ـ 000/250/11 نفر ( بر اساس برآورد سال 1969 ميلادي كه توسط سازمان ملل متحد به عمل آمده است )
جمعيت نسبي ـ 7/98 نفر در هر كيلومتر مربع ( جمعيت در نواحي غربي ، شمال غربي و جنوب غربي بيشتر است )
نوع حكومت ـ جمهوري سوسياليستي ( رئيس جمهوري را هر 4 سال يكبار آراء مستقيممردم انتخاب مي كند )
قوه مقننه ـ مجلس نمايندگان ملي
نژاد ـ سفيد پوست ، سياه پوست ( اقليت دورگه ، سرخپوست )
زبان ـ اسپانيائي
دين و مذهب ـ مسيحي ( پيرو مذهب كاتوليك )
خط ـ لاتين
پرچم ـ داراي سه قسمت آبي و دو قسمت سفيد رنگ كه به طور افقي يك در ميان قرار گرفته اند . در سمت چپ پرچم مثلث قرمز رنگي است كه يك ستاره سفيد پنج پر درون آنست .
شهرهاي مهم ـ كاماگوي « camaguey » هولگوئين « Holguin » سان لوئيس ، سارياو ، سيگودوآويلا «Ciegodeavila» سانتاكلارا ، كابالگوآن« Cabalguan » كولون، گوئي نس« Guines » بژوكال « Bejucal » پيناردل ريو « Pinardelrio » جووولانوس « Jovollanos » سان ژوزه ، پلاكه تاس ، مورون ، ويكتوريادولاس توناس ، پدروبتانكورت
بنادر مهم ـ نيگوئه رو « Niguero » مانزائيلو ، ترينيداد ، سي ين توئه گوس « Cientuegos » باتابانو ، سانترال نياگارا ، بااوتا « Bauta » ماريانا ، گواناباكوآ « Guanabacoa » ماتانزاس ، كاردناس ، كائي بارين « caibarien » گيبارا ، باراكوآ ، سانتياگودوكوبا .
ايالات مهم ـ جمهوري سوسياليستي كوبا مركب از 7 ايالت است كه عبارتند از :
1-اوري ين ته ( در مشرق كوبا) كه پايتخت آن « سانتياگودوكوبا » است
2-كاماگوي ( در مغرب اوري ين ته ) كه پايتخت آن « كاماگوي » است
3-لاس ويلاس ( در مركز كوبا ) كه پايتخت آن « سانتاكلارا » است
4-ماتانزاس ( در شمال لاس ويلاس ) كه پايتخت آن « ماتانزاس » است
5-لاهابانا ( در مغرب ماتانزاس ) كه پايتخت آن « هاوانا »است
6-پيناردل ريو ( در مغرب كوبا ) كه پايتخت آن « پيناردل ريو » است
7-جزيره پينوس ( در جنوب پيناردل ريو ) كه پايتخت آن « سانتاباربارا** » است
عضويت سازمان ملل متحد ـ روز 24 اكتبر 1945 ميلادي عضويت يافت .
نامهاي ديگر ـ دژ آمريكايي كمونيسم ـ مرواريد آنتيل ، كشور سيگاربرگ ، جوانا ـ گوشواره كارائيب
نام لاتين ـ « Cuba »
3-جغرافياي اقتصادي :
مهمترين محصولات كشاورزي ـ نيشكر ، توتون ، چوب ، آناناس ، قهوه ، چغندرقند ، موز ، مركبات ، نارگيل
مهمترين منابع معدني ـ آهن ، مس ، نيكل ، كروميت ، منگنز
مهمترين صنايع ـ صنايع استخراجي ، سيگارسازي ، شكر و قندسازي ، شراب سازي ، منسوجات ، مواد شيميايي ، لوازم الكتريكي
دامپروري ـ به سبب وجود مراتع طبيعي زياد ، پرورش انواع جانوران دامي در كوبا رواج كامل دارد . در نواحي شرقي گوسفند و بز، در نواحي مركزي خوك و در نواحي غربي گاو و گوسفند پرورش داده مي شود و ماهيگيري نيز همه جا رواج دارد .
واحد پول ـ پزو ( برابر با تقريبا 72 ريال به پول ايراني )
واردات مهم ـ مواد غذائي ، دارو ، وسايط نقليه ، اسلحه ، ماشينهاي مختلفه صنعتي
صادرات مهم ـ چوب ، شكر ، سيگار ، ميوه هاي جنگلي ، سنگهاي فلزات
راههاي ارتباطي ـ كوبا تا قبل از انقلاب ، از هر حيث عقب مانده بود و به اين جهت داراي راههاي ارتباطي نيز نبود .
بعد از روي كار آمدن رژيم جديد ، با استفاده از كار مجاني دهها هزار كارگر و كارمند و دانشجو و ارتشي ، راههاي بسياري ساخته شد به طوري كه سراسر كوبا با راه آهن بهم متصل است و به نسبت وسعت در شمار ممالك پر راه آهن جهان محسوب مي شود .
و علاوه بر راه آهن ، همه شهرهاي مهم و بنادر مهم كوبا نيز به وسيله راههاي شوسه به هم متصل است . كوبا راه آبي داخلي ندارد ولي درياي كارائيب و خليج مكزيكو و اقيانوس اطلس ، عامل عمده ارتباط كوبا با ساير ممالك جهان محسوب مي شود . فرودگاه « هاوانا » جزء فرودگاه هاي درجه اول بين المللي است.
اماكن ديدني ـ مزارع توتون ، كارخانه هاي شكرسازي محلي ، جزيره پينوس » سواحل خليج هاي جنوب غربي ، شهر تاريخي « هاوانا » با كليساها و موزه ها و گذرگاه هاي قديمي آن و قصرهاي زيباي شهر كاماگوي .
كوبا يكي از زيباترين و ديدني ترين مناطق درياي كارائيب محسوب مي شود.

 

[SoHeIl]

جمهوری کوبا جزیره ای است واقع در دریای کارائیب ، در قرن شانزدهم از جمله مناطقی بود که مستعمره ی اسپانیا بود و تا سال 1898 زیر نظر اسپانیا بود ، بعد از افول اسپانیا و قدرت گرفتن آمریکا به مدت 4 سال زیر اشغال آمریکا بود ( روز استقلال 20 می 1902 ) ، یکی از مناطق زیر اشغال آمریکا در آن زمان هنوز هم در دست آمریکاست ، و آن منطقه ی گوانتاناموست ، آمریکا در این منطقه پایگاه نظامی احداث کرده و زندانی هم در این مکان به نام زندان گوانتانامو تاسیس کرده است . از سال 1902 تا سال 1959 هرچند کوبا استقلال پیدا کرده بود ولی آمریکا نقش اصلی را در این کشور ایفا می کرد ، فیدل کاسترو روز که فردی کمونیست و نظامی بود ، در سال 1959 با انجام کودتا و سرنگون کردن حکومت ژنرال باتیستا که وابسته به آمریکا بود حکومت را در دست گرفت ، از آن پس به بعد حکومت تک حزبی شده و تنها حزب قانونی محسوب میشد و احزاب دیگر حق فعالیت نداشتند ، در سال 1961 عده ای از مخالفان کاسترو با پشتیبانی آمریکا در خلیج پیگز دست به حمله زدند ولی ناکام ماندند . در سال 1962 حضور و استقرار پایگاه های موشکی شوروی در کوبا موجب بحران موشکی کوبا شد و بین آمریکا و شوروی با یکدیگر مجادله صورت گرفت و موجب سردی روابط دو کشور شد ، همین عامل یکی از دلایل امضای قرارداد های سالت و استارت شد . کوبا دومین تولید کننده ی شکر در دنیاست . و عمده صادرات این کشور همین محصول است .




کوبا دارای 14 ایالت و دو منطقه ی خودمختار ( که با ستاره مسخص شده ) می باشد . ( جمعا 16 )


1 - کاماگوای ( Camaguey )

2 - سیگو دل آویلا ( Ciego del Avila )

3 - سیئن فوئه گوس ( Cienfuegos )

4 - سیوداد دلا هابانا ( Ciudad de la Habana )

5 - گرانما ( Granma )

6 - گوانتانامو ( Guantanamo ) *

7 - هولگوئین ( Holguin )

8 - جزیره ی یوونتود ( Isla de la Juventud ) *

9 - لا هابانا ( La Habana )

10 - لاس توناس ( Las Tunas )

11 - ماتانزاس ( Matanzas )

12 - پینار دل ریو ( Pinar del Rio )

13 - سانکتی ( Sancti )

14 - اسپریتوس ( Spiritus )

15 - سانتیاگو د کوبا ( Santiago de Cuba )

16 - ویلا کلارا ( Villa Clara )

 

[SoHeIl]

نام رسمی: جمهوری کوبا
پایتخت: هاوانا (لا هابانا)
تاریخ استقلال از آمریکا: 1 ژانویه 1959
مساحت: 110.860 کیلومتر مربع
جمعیت: 11.087.330 نفر (July 2004 est.)
زبان :اسپانیایی
واحد پول : پزو کوبا (Cuban peso)

کشور کوبا در بخش مرکزی قاره آمریکا قرار دارد. این کشور بزرگترین جزیره دریای کارائیب است و در محل تلاقی خلیج مکزیک با دریای کارائیب و اقیانوس اطلس واقع شده است. فاصله این کشور با فلوریدای آمریکا 150 کیلومتر است. کوبا از طریق آب*های شمالی خود با آمریکا، از شرق با هائیتی، از شمال شرق با باهاماس و جزایر ترکز، از جنوب با جامائیکا و از غرب با مکزیک همسایه است. تنها مرز زمینی این کشور با پایگاه دریائی ایالات متحده آمریکا *است که خلیج گوانتانامو نام دارد

نام رسمی: جمهوری کوبا
پایتخت: هاوانا (لا هابانا)
تاریخ استقلال از آمریکا: 1 ژانویه 1959
مساحت: 110.860 کیلومتر مربع
جمعیت: 11.087.330 نفر (July 2004 est.)
زبان :اسپانیایی
واحد پول : پزو کوبا (Cuban peso)
کشور کوبا در بخش مرکزی قاره آمریکا قرار دارد. این کشور بزرگترین جزیره دریای کارائیب است و در محل تلاقی خلیج مکزیک با دریای کارائیب و اقیانوس اطلس واقع شده است. فاصله این کشور با فلوریدای آمریکا 150 کیلومتر است. کوبا از طریق آب*های شمالی خود با آمریکا، از شرق با هائیتی، از شمال شرق با باهاماس و جزایر ترکز، از جنوب با جامائیکا و از غرب با مکزیک همسایه است. تنها مرز زمینی این کشور با پایگاه دریائی ایالات متحده آمریکا *است که خلیج گوانتانامو نام دارد.
کوبا یکی از متنوع*ترین فرهنگ*ها را در منطقه کارائیب دارد. زبان رسمی این کشور اسپانیایی است. بیشتر مردم به زبان انگلیسی نیز تسلط نسبی دارند. 99.8 درصد از جمعیت بالای 15 سال این کشور باسواد هستند.
كوبا از نظر آموزشی و پزشكی از كشورهای پيشرو دنيا است. سطح و نحوه آموزش در مدارس و دانشگاه های اين كشور بالاست. كوبا با گذشت بیش از پنجاه سال از عمر انقلاب، سعی می كند با وجود مشقت های بسیار به اصول آن پایبند باشد، به طوری كه در شرایط بد اقتصادی و تحریم های همه جانبه، هنوز تحصيل تا بالاترين سطوح و هزينه های بهداشتی و پزشكی رايگان است.
مساحت کوبا 110.860 کیلومتر مربع و جمعیت آن 11.087.330 نفر است. 65درصد جمعیت کوبا از نژاد سفید، 24 درصد دورگه و 10درصد سیاه تشکیل شده است. 85 درصد جمعیت، مسیحی کاتولیک و مابقی پروتستان، یهودی و ... می باشند. پایتخت کوبا شهر هاوانا است.
واحد پول کوبا پزو است اما واحد پول دیگری به نام اختصاری CUC نیز وجود دارد که جهت ارائه به گردشگران مورد استفاده قرار می گیرد. به گردشگران توصيه می شود ارزی به جز دلار همراه خود داشته باشند زيرا ماليات زيادی برای تبدیل دلار به CUC در نظر گرفته می شود. هر CUC برابر با 1 دلار و 0.78 یورو است.
موقعیت جغرافیایی، شرایط اقلیمی و جاذبه های طبیعی به عنوان پشتوانه ارزشمند توسعه گردشگری در کوبا عمل می کنند. کوبا به دارا بودن 3735 کیلومتر خطوط ساحلی، ۱۶۰۰ جزیره، دریاچه و خلیج کوچک، صخره های مرجانی زیبا و ۲۸۹ ساحل شناخته شده )پرشمارترین ساحل نسبت به هریک از کشورهای حوزه کارائیب) در سرزمین خود مباهات می کند.
تولید ناخالص داخلی این کشور 57.49 میلیارد دلار در سال است که 4 درصد آن در بخش کشاورزی، 20.9 درصد آن در بخش صنعت و 74.2 درصد آن در بخش خدمات تولید می*شود. پنج میلیون و 147 هزار نفر نیروی کار در این کشور کار می*کنند. نرخ بیکاری در آن 1.6 درصد و نرخ تورم 2.9 درصد است.
محصولات صادراتی این کشور شامل شکر، نیکل، تنباکو، ماهی، محصولات پزشکی، مرکبات و قهوه است که به کشورهای ونزوئلا (10 درصد)، کانادا (23.3 درصد)، چین (25.5 درصد) و اسپانیا (5.6 درصد) صادر می*شود.
محصولات وارداتی این کشور شامل نفت، مواد غذایی، ماشین*آلات و تجهیزات و مواد شیمیایی است که از کشورهای ونزوئلا (35.2 درصد)، چین (11.7 درصد)، اسپانیا (8.5 درصد)، کانادا (4.2 درصد)، آمریکا (4.1 درصد) و برزیل (4.6 درصد) وارد می*شود.
ساختار نظام حکومتی کوبا کمونیستی است. "مجلس ملی قدرت خلق کوبا" اعضای 31 نفره شورای حکومتی کوبا را برمی*گزیند که این شورا نیز به نوبه خود رییس جمهور را انتخاب می*کند. رییس جمهور نیز برای مدت پنج سال انتخاب می*شود و در انتخاب مجدد وی هیچ گونه محدودیتی وجود ندارد. "فیدل کاسترو" از زمان تصویب قانون اساسی جدید کوبا در سال 1976 تا 19 فوریه 2008 رییس جمهوری کوبا بوده است. از سال 2008 تا به امروز برادر وی "رائول کاسترو" زمام امور را در دست گرفته است. کوبا در طول حيات پانصد ساله خود به دلیل موقعيت استراتژيک خاص جغرافيايى*، فراز* و *نشيب*هاى زيادى را پشت سر نهاده است.
تاریخچه کوبا
در بيست* و *هفتم اکتبر سال ۱۴۹۲ "کريستف کلمب" براى اولين بار سواحل*شرقى جزيره کوبا را کشف کرد. در آن زمان اقوام سرخ*پوست تاينو و سيونه به در کوبا سکنى داشتند که تعداد آنها به يک ميليون نفر مى*رسيد. در سال ۱۵۱۱، کوبا مستعمره اسپانیا شد. تعداد زیادی از بردگان آفریقایی توسط اسپانیائی ها به این کشور وارد شدند تا در مزارع نیشکر مشغول به کار شوند. كوبا برخلاف بيشتر كشورهای آمريكای لاتين مدت*ها تحت سلطه اسپانيا باقی ماند. طی این سالها شورش های متعددی توسط مردم صورت پذیرفت که آخرين شورش منجر به جنگ اسپانيا و آمريكا شد و در نتيجه آن كوبا به استقلال سياسی رسيد.
اما سلطه سيصد ساله اسپانيا بر اين سرزمين تأثيرات عميقی بر مردم اين منطقه داشت. در اواخر قرن نوزده "خوزه مارتی" شاعر و نویسنده معروف با اشعار و نوشته های خود به مبارزه با استعمار اسپانیا پرداخت. وی طی سال های تبعید و دور ماندن از وطن دست از مبارزه برنداشت و عاقبت در سال 1895در جنگ با نیروهای اسپانیائی کشته شد. "خوزه مارتی" همواره به عنوان یک شاعر وطن*پرست و شهید راه استقلال کوبا مورد تجلیل قرار می*گیرد.*
در پانزدهم فوريه ۱۸۹۸ کشتى زره*پوش لومين (متعلق به نيروى دريايى آمريکا) که وارد سواحل کوبا شده بود با تمام سرنشينانش در بندر هاوانا منفجر شد. همين امر بهانه*اى براى دخالت آمريکا و آغاز جنگ کوتاه* مدت اسپانيا با آمريکا بود؛ تجهيزات جنگى اسپانيا در خليج سانتياگو منهدم شده و آمريکائيان در شانزدهم ژوئيه به هاوانا حمله کردند. سرانجام اسپانيا تسلیم شد و معاهدهٔ پاریس در دهم دسامبر ۱۸۹۸ میان طرفین جنگ منعقد شد. در این قرارداد کوبا و همچنین فیلیپین، پورتوریکو و گوام به آمریکا واگذار شدند. پس از خروج اسپانیائی ها، کوبا تا سه سال بوسیله فرمانداران آمریکایى (و به کمک سرمایه*داران داخلی) اداره مى*شد، قانون اساسى جديد که در سال ۱۹۰۳ به تصويب رسيد به درخواست دولت آمريکا، متضمن ماده*اى بود که به واشنگتن حق مى*داد براى تضمين جان و مال اتباع آمريکایی، در امور کوبا دخالت کند. همچنين برطبق اين قانون آمريکا داراى امتيازات ديگرى از جمله دارا بودن پايگاه دريايى گوانتانامو نیز مى*شد. به اين ترتيب اشغال نظامى کوبا از سوى آمريکا گسترش يافت و مزارع، پالايشگاه*ها، راه*هاى آهن و کارخانجات بدست سرمايه*داران آمريکايى افتاد.
طى سه دههٔ اول قرن بيستم تفنگداران دريايى آمريکا بارها به بهانهٔ دفاع از جان و مال آمريکايى*هاى مقيم کوبا، در امور اين کشور مداخله کردند و اين خود شورش*هاى مردم بر ضددولت دست نشانده را دامن می زد.
از سال ۱۹۲۵کوبا استقلال بيشتری از آمريکا بدست آورد. تا آن زمان رؤساى جمهور اين کشور تحت نظر مستقيم واشنگتن عمل مى*کردند. در سال ۱۹۲۵ "ماکادو" به رياست جمهورى کشورى که تمام خاکش در اختيار مؤسسات آمريکايى و مردمش گرسنه و بعضى بيکار بودند، رسيد. شيوه*هاى حکومتى وى بر محور ديکتاتورى و فساد استوار بود. در آن دوران* در کوبا پس از برداشت محصول، در فصل بيکارى گرسنگى بيداد مى*کرد و رواج فساد و قمار در تمام کشور به چشم مى*خورد. "ماکادو" با ترور ، ایجاد وحشت ، شکنجه و اعدام حکومت کرده و پياپى از آمريکا وام دريافت مى* کرد.
در دهه*هاى دوم و سوم قرن بیستم عرضهٔ فراوان شکر و ساير فرآورده*هاى آن از سوى آمريکا در بازارهاى جهانى عواقب زيانبارى براى صادرات شکر کوبا پيش آورد. وام*هاى آمريکا نيز نتوانست ورشکستگى کوبا را جبران کند. در دورهٔ حکومت "ماکادو"، کوبايى*ها از شيوه حکومت استبدادى خسته شده و انجمن*هاى سرّى را در هاوانا احياء کردند و کميته*هاى پناهندگان کوبايى در ميامى ظاهر شدند. افسران جوان به صف ناراضيان پيوستند و دانشجويان هاوانا به تظاهرات پرداختند تا بالاخره فشار مقامات ارتش موجب شد که "ماکادو" در اوت ۱۹۳۳ به جزاير برموادا فرار کند.
در دوازدهم اوت "کارلوس مانوئل دوسيرس" به رياست جمهورى رسيد. در همين دوران حزبى از طبقه متوسط کوبا بنام ABC تشکيل شد که داراى فعاليت*هاى مخفى و زيرزمينى بود. در سال ۱۹۳۴ "روزولت" رئيس جمهور وقت آمريکا دوره جديدى را در روابط آمريکا و کوبا گشود. وى مداخله مستقيم در امور کوبا را کنار گذاشت. او واردات شکر از کوبا را افزايش و مقررات گمرکى را به نفع کوبا تغيير داد. از اين پس نفوذ "باتيستا" در اداره امور بيشتر شد. در آن زمان يکى از مشکلات کوبا کمبود کارگر در فصل برداشت نيشکر و بيکارى فراوان در فصل*هاى ديگر بود. در انتخابات رياست جمهورى سال ۱۹۴۰ يکى از نامزدها "باتيستا" بود که به پيروزى دست يافت او در پايان حکومتش در سال ۱۹۴۴ از قدرت کناره گرفت و به فلوريدا رفت ولى کمى بعد مجدداً به کوبا بازگشت و دوباره بر امور کشور مسلط شد. در اين زمان "پريوسوکاراس" رئيس جمهور بود.
"باتيستا" در سال ۱۹۵۲ قبل از انتخابات کودتا کرد و بطور مطلق قدرت را در کشور به دست گرفت. در دوران حکومت وی، چهار سازمان در مبارزات آزادى*خواهانه فعاليت مى*کردند. اين سازمان*ها عبارت بودند از: سرويس اطلاعات نظامی، دفتر سرکوب فعاليت*هاى کمونيستی، پليس مخفى و پليس ملی. "باتيستا" در تمام دوران حکومتش سعى مى*کرد با ايجاد ثبات، خللى در کار کشتزارهاى بزرگ نيشکر و ديگر مؤسسات آمريکايى پيش نيايد. سرتاسر کوبا پر از فساد جنسی، قمار و انحرافات اخلاقى بود. شورشيان کم*کم با استفاده تبليغاتی از اين همه فساد، قدرت گرفته و شروع به نبردهاى بزرگترى کردند.
مهمترين رهبران شورشيان "فيدل کاسترو"، "ارنستو چه گوارا" ، "رائول کاسترو" (برادر فيدل)،" اسکا آنکاد" ، "خوزه سوارز" و "کامیلو" بودند. در دوم دسامبر سال ۱۹۵۶ "کاسترو" مخفيانه با يک گروه چريکى وارد کوبا شد. در اولين برخورد مسلحانه به غير از ۱۲ نفر، بقيه افراد گروه دستگير يا کشته شدند. "فيدل کاسترو" قواى خود را در کوه**هاى مائسترا مستقر ساخت و آنجا را به مرکز حملات خود تبدیل کرد.
در روز اول ژانويه 1959"فيدل کاسترو" وارد هاوانا شد و مورد استقبال صدها هزار تن از مردم قرار گرفت. در شانزدهم فوريه همان سال نخست*وزير شد و مقام رياست جمهورى از بين رفت. در ابتدای انقلاب كوبا "ارنستو چه گوارا" يكی از مقامات اصلی دولت كوبا، سفير ، رئيس بانك مركزی و وزير صنايع کوبا بود. "چه گوارا" علاقه ای به پشت ميزنشينی و فرمان دادن نداشت.
در سال 1965 ميلادی، "چه گوارا" به اتفاق تعدادی داوطلب كوبايی، کوبا را برای گسترش انقلاب ترك كرد. او ابتدا به كنگو رفت و در آنجا با "لوران دزيره كابيلا" آشنا شد اما "كابيلا" چندان اعتماد او را جلب نكرد. "چه گوارا" سپس به بوليوی رفت و عليه ديكتاتوری وقت بوليوی دست به يك جنگ چريكی زد.
در آنجا در اثر توطئه سازمان سيا توسط نيروهای ارتش بوليوی اسير شد و به دستور سازمان سيا پس از تحمل شكنجه های فراوان كه حتی گفته می شود دست چپ او را قطع كردند (زيرا عكس هايی كه از جسد وی تهيه شده از زاويه ای گرفته شده اند كه دست چپش غير قابل مشاهده است)، كشته شد. به اين ترتيب ، در روز 8 اكتبر سال 1967 ميلادی "ارنستو رافائل دولا سرنا" معروف به "چه گوارا " انقلابی مشهور، با توطئه سازمان سيا توسط نيرو های ارتش بوليوی اسير و روز بعد به شيوه ای وحشيانه و غير انسانی به قتل رسيد.
"ارنستو" علی رغم داشتن خانواده و زندگی مرفه با مشاهده فقر و فلاكت مردم منطقه آمريكای لاتين به داشتن يك زندگی راحت و مرفه پشت كرد و زندگی خود را وقف تلاش برای تغيير زندگی مردمی كه دربند ديكتاتوری بودند، كرد. مردم او را فقط «چه» يا «ال چه» می ناميدند.
به اين ترتيب "فیدل کاسترو" از آن زمان تا سال 2008 رهبرى کوبا را بر عهده داشت. در سال ۱۹۶۰ با مسافرت آقاى ميکويان معاون نخست*وزير شوروی سابق به کوبا، اولين قرارداد شکر بين این دو کشور به امضاء رسيد و در همان سال روابط سياسى آنها برقرار شد. متعاقب آن "کاسترو" تمامى اموال شرکت*هاى آمريکايى و انگليسى را ملى اعلام کرد. "کاسترو" در فوريه سال ۱۹۵۹ به اين مسئله اشاره کرد که ما کمونيست نيستيم و نمى*خواهيم قرارداد خود را با آمريکا در مورد پايگاه دريايى لغو کنيم و سرمايه*هاى خارجى را ملى نخواهيم کرد. با این وجود، "کاسترو" در سال ۱۹۶۱ رسماً اعلام کرد که به کمونيسم گرايش داشته و درصدد ايجاد يک مدينه فاضله (Perfect Society) مى*باشد. اهم اقدامات "کاسترو" عبارتند از: لغو مالکيت خصوصی، ملى کردن اموال و سرمايه*هاى شرکت*هاى خارجی و تدوين برنامه اقتصادى بر مبناى مارکسيسم لنينيسم