اندر حکایت بعضیا !

[نگآر]

آدما جورواجورن.. جنسشون باهم دیگه فرق میکنه .. توی دنیایی که کوچیکه و گرد و از این حرفا زود خودشون و گم میکنند جوری که دیگه دست خودشونم به خودشون نمیرسه چه برسه به تو ...

شبیه کسی که لباس سپید بلندی پوشیده و دست و پاشو از وحشت و تاریکی گم کرده مدام خودم رو جمع و جور میکنم که پام نگیره به اینهمه کثافت ریخت و پاش شده رو زمین که سیاهیا دامنمو نگیرن..
که چشم تو چشم آدمای ناجور و بدجنس این زمونه نباشم..

باید بیشتر مراقب بود.. این روزا گرگا تو لباس بره دل میبرن .. یا حتی در قد و قامت و هیات یک گرگ شریف و مودب و دلسوز به بره هایی که زودباورن نزدیک میشن..
و بدا.. بدا به حال یک دهکده با یه گله بره ی زودباور و ساده دل !



ماده گرگی دل اگر از سگ چوپان ببرد

شب به شب قوچی از این دهکده کم خواهد شد!


- ما آنچه شرط بلاغت بود با تو گفتیم ! میل میل توست !
​