درد دلی که بازگو نشد ...

[sting]

کوچک که بودیم چه دل های بزرگی داشتیم
اکنون که بزرگیم چه دلتنگیم
کاش دلهامون به بزرگی بچگی بود
کاش همان کودکی بودیم که حرفهایش را از نگاهش می توان خواند
کاش برای حرف زدن نیازی به صحبت کردن نداشتیم
کاش برای حرف زدن فقط نگاه کافی بود
کاش قلبها در چهره بود
اما اکنون اگر فریاد هم بزنیم کسی نمی فهمد
و دل خوش کرده ایم که سکوت کرده ایم
سکوت پر بهتر از فریاد تو خالیست

 

[sting]

ماندن همیشه خوب نیست ...
رفتن هم همیشه بد نیست ...
گاهی رفتن بهتر است. گاهی باید رفت ...
باید رفت تا بعضی چیزها بماند ...
اگر نروی هر آنچه ماندنیست خواهد رفت ...
اگر بروی شاید با دل پر بروی و اگر بمانی با دست خالی خواهی ماند ...
گاهی باید رفت و بعضی چیزها که بردنی ست با خود برد ...
مثل یاد، مثل خاطره، مثل غرور ...
و آنچه ماندنیست را جا گذاشت، مثل یاد، مثل خاطره، مثل لبخند ...
رفتنت ماندنی می شود وقتی که باید بروی، بروی ...
و ماندنت رفتنی می شود وقتی که نباید بمانی بمانی ...
برو و بگذار چیزی از تو بماند که نبودنت را گرانبها کند ...
برو و بگذار پیش از اینکه رفتنت دردی بر دلی بنشاند، خاطره ای پر حسرت شود ...
برو و نگذار ماندنت باری بشود بر دوش دل کسی که شکستن غرورت برایش ...
از شکستن سکوت آسانتر باشد ... عشقت را بردار و برو ... خوب برو ... زیبا برو ...

 

[sting]

از من
جایِ خالیِ من می ماند ...

​

 

[sting]

خداوندا روزت مبارک ...​

روز عشق را فقط به تو می توان تبریک گفت ...​

تو که عشقت آسمانی ست ...​

و ثمره ی عشقت آرامش است ...​

تو که رنگ و بوی عشقت فرق می کند ...​

تو عشقت خالص و ناب است ...​

تو بی حساب می دهی ...​

بی دلیل توبه می پذیری ...​

بی توقع برکت می دهی ...​

و بی منت یاری می کنی ...​

واقعا که تنها تو سزاوار کلمه ی عاشق هستی ...​

عشقی که خالصانه به بنده ات تقدیم می کنی ...​

دوست داشتن های ما بوی نیاز می دهد ...​

عشقمان از روی هوس است تا محبت ...​

دوست داشتنمان برای دل خودمان است ...​

و توقع، زیربنای عشقمان است ...​

خدای عاشق دوستت داریم ....​

​

​

 

[sting]

درمانگر شب های پر از مهرِ من​

شیرین ترین رطب از نخلِ من​

رسوای جهان من شدم از رفتنت​

شیرین تو بودی و منم کوه کنم​

من همانم که ...​

تاخته ام و باخته ام و از نفس افتاده ام​

تو بیا ...​

تو بیا بهر پرستاری ام​

هنوز همان خود آزار روانی منم​

صدای تو هنوزم آرامش شب های من​

عکس تو هنوزم زیبنده ترین خاطرم​

تو بیا تا که به دست آرمت​

عاشق تو این منِ در من-​

منِ فرهاد مسلکم​

باید تو باشی که سَر دهم در رَه ات​

ماه بانوی مُرداد ماه​

زاده ی پر مهرترین ماه منم!​

آمده بودم دست به زلفت زنم​

اَره شدی بر من و بر پیکرم​

راه ببستم که ز پیشم نری​

ساختی ز منم جاده ی تهران قمی!!!​

دلِ چون گوهرم را به دستت دادم​

تو نادر شدی بر گوهرم​

افشارِ من، گوهر دل ارزانی ات​

دگر چیزی نمانده که بدهم در رَهت​

می روم، تو بمان و کوه نور​

منم و تیشه ام و بیستون​

آی مردم دنیا گوش کنید ...​

کوزه ی آب ها را زمین گذاشته فقط گوش کنید ...​

فرهادترین مرد زمان بودم اما​

انصراف دادم از تمام بیستون ها​

دل من رفت جوانی در پی اش​

نظم جهان به هم ریخت با رفتنش​

دل آزارند تمام آیینه ها،​

بیست و چهارمین بهارم بود اما​

بهمن سختی نشانم دادند!!!​

رفت ...​

رفت و مهر هم ز مهرداد پرید​

ماند، داد که بر سر خود کشید ...​

قسم به خدا به زمین​

قسم به ماه به خورشید​

قسم به تمام هفت آسمان​

جغرافیا را به هم می ریزم ...!​

تهران از ایرانِ من​

خط خورد ...​

​

«مهرداد ماه پی»
​

​

​

 

[sting]

یه وقتایی دوست داری یکی باشه باهاش حرف بزنی
به چند نفر پیام میدی، زنگ می زنی
اما همه سرشون شلوغه
بهت میگن:
عزیزم نیم ساعت دیگه خودم باهات تماس می گیرم
و تو؛
دلت می خواد فریاد بزنی:
من الان می خوام حرف بزنم نیم ساعت دیگه دیره ...
خیلی دیر ...
چرا من سعی می کنم برای شما همیشه وقت داشته باشم
اما شما هیچ وقت واسه من وقت ندارین؟!
ولی در جوابشون میگه:
اوه ببخشید بدموقع مزاحم شدم، باشه بعدا صحبت می کنیم ...

.​

.​

.​

خدایا میشه باهات حرف بزنم، تو همیشه در دسترسی
​

پ.ن: من نوشته​

 

[sting]

امشب ...​

نه هوا خراب است ...​

نه حواسم پرت است ...​

و نه کسی دلم را شکسته!!!​

فقط ...​

کمی از من​

هوای کمی از «تو» را دارد ...​

تمام تو ...​

مال من است ...​

من خودخواهم ...​

در مالکیت تو ...​

من لجبازم ...​

در دوست داشتنت ...​

من مغرورم به احساست ...​

چون​

تو ...​

تنها تعلقِ مُعلق در خاطرِ من ​

و این تمام داشتنِ من است ...​

​

​

 

[sting]

کسی رو​

به زور​

نمی شه عاشق کرد ...​

یه وقتایی​

یه چیزایی سهمت نیست​

بفهم ...​

شاید براش خوب ترین باشی​

ولی فقط یه آدمِ خوبی​

همین ...​

تو رو به خاطر خوبی هات می خواد، نه عشق ...​

اگه نمیگه برو ... چون اونقدر بهش محبت کردی که روش نمیشه...​

تو فقط یه جایگزینی، نه عشق ...​

اینو یادت باشه ...​

فقط همین ...​

​

​

 

[sting]

ببین غمگین​

ببین دلتنگ دیدارم​

ببین!​

خوابم نمی آید ...​

بیدارم ...​

نگفتم تاکنون​

اما کنون بشنو:​

تو را بیش از همه کس​

دوست می دارم ...​

​

​

 

[sting]

تو را دلواپسم عشقم​

همین دلواپسی زیباست​

همین شوریدگی​

شب زنده داری، چشم درراهی​

چونان دیدار زیباست​

تو را از باد می پرسم نمی یابم​

تو را در ابر می جویم نمی یابم​

تو را در غنچه می بویم نمی یابم​

همین جایی و هستی مطمئناً​

ولی من سخت بی تابم​

تصور می کنم جانا​

که هر شب پیش من هستی​

و من از هستی ات مستم​

تو هر شب تازگی داری​

و در قحط محبت​

نور می باری​

تو را دلواپسم جانا​

همین دلواپسی زیباست ...​

​

​

 

[sting]

نردبان قلب من شکسته است ...​

می شود برای من دعا کنی؟​

یا اگر خدا اجازه می دهد،​

جای من کمی خدا خدا کنی؟​

چون دلم شبیه یک نماز بین راه،​

خسته و شکسته است، ​

می شود برای بیقراری دلم،​

یک سفارشی به آن کریم با وفا کنی؟​

​

​

 

[sting]

اسمش را گذاشته ایم ...​

«دوست مجازی»​

کسی که با لطیفه هایمان ...​

می خندد!​

با عاشقانه هایمان ...​

قلبش تکان می خورد!​

در دعاهایش یادمان می کند ...​

دلتنگمان می شود ...​

و باز با بی مهری به او می گوییم ...​

«دوست مجازی»​

دوست مجازیِ من:​

من تو را واقعی دوستت دارم ...​

​

​

 

[sting]

یلدا را ​

با «یکی مثل تو» می خواهم​

وگرنه بلندی و کوتاهی شب هایش​

بیخِ ریش ماه های دیگر!​

​

​

​

قصه به تو که می رسد​

عاشقان را​

هر دم​

یلدایی بلند است ...​

 

[sting]

بوی یلدا را می شنوی؟
انتهای خیابانِ آذر ...
باز هم قرارِ عاشقانه ی پاییز و زمستان ...
قراری طولانی به بلندای یک شب ...
شب عشق بازیِ برگ و برف ...
پاییز، چمدان به دست ایستاده ...
عزم رفتن دارد ...
آسمان بغض می کند ...
می بارد ...
خدا هم می داند عروسِ فصل ها چقدر دوست داشتنی ست ...
دقیقه ای بیشتر مهلتِ ماندن می دهد ...
آخرین نگاه بارانی اش را به درختانِ عریان می دوزد ...
دستی تکان می دهد ...
قدمی برمی دارد، سنگین و سرد ...
کاسه ای آب می ریزم پشت پای پاییز ...
و ...
تمام می شود ...
پاییز، ای آبستن روزهای عاشقی ...
رفتنت به خیر ...
سفرت بی خطر

 

[sting]

آخرِ پاییز شد و همه دم می زنند از شمردن جوجه ها!!!​

اما تو بشمار ...​

تعداد دل هایی را که به دست آورده ای ...!​

بشمار تعداد لبخندهایی که بر لب دوستانت نشانده ای ...!​

بشمار تعداد اشک هایی که از سر شوق و یا غم ریخته ای ...!​

فصل زردی بود اما تو چقدر سبز بودی؟!​

نگرانِ جوجه ها هم نباش، آن ها را بعدا با هم می شماریم.​

و در آخر​

«امیدوارم همه ی لحظه های پایانی پاییزت​

پر از خش خش آرزوهای قشنگ باشد»​

یلدا پیشاپیش بر همه ی دوستان مبارک ​

​

​

 

[sting]

گیسوهایت​

ادامه ی شعرهای بلند جهانند​

که وقتی بر صورتت می افتند​

لب هایت​

این شکوفه های گیلاس​

مزه ی «دوستت دارم» می گیرند ...​

​

​

​

 

[sting]

نگذارید گوش هایتان گواه چیزی باشد که چشم هایتان ندیده،​

نگذارید زبانتان چیزی را بگوید که قلبتان باور نکرده ...​

«صادقانه زندگی کنید»​

ما موجودات خاکی نیستیم که به بهشت می رویم ...​

ما موجودات بهشتی هستیم که از خاک سر برآورده ایم ...​

​

​

​

 

[sting]

آذر​

یادش رفته​

که پاییز است!​

نمی بارد ...​

فقط ...​

یخ می زند!​

به گمانم ...
​

کسی ...
​

به طرز فجیعی ...
​

تنهایش گذاشته ...​

وگرنه ...​

اینگونه ...​

ماتش نمی برد ...​

​

​

 

[sting]

​

 

[sting]

می توان عاشق بود​

به همین آسانی ...​

من خودم​

چند سالی ست که عاشق هستم​

عاشق برگ درخت​

عاشق بوی طربناک چمن​

عاشق رقص شقایق در باد​

عاشق گندم شاد!​

آری​

می توان عاشق بود​

مردم شهر ولی می گویند​

عشق یعنی رخ زیبای نگار!​

عشق یعنی خلوتی با یک یار!​

یا به قول خواجه،​

عشق یعنی لحظه ی بوس و کنار!​

من نمی دانم چیست​

اینکه این مردم گویند ...​

ﯾﺎ به قول ﺧﻮﺍﺟﻪ، ​

من نه یاری، نه نگاری، نه کناری دارم ...​

عشق را اما من،​

با تمام دل خود می فهمم!​

عشق یعنی رنگ زیبای انار ...​

​

«فروغ فرخزاد»​

​

​